Beste
HyperVenners,
Ik ben nieuw op het forum en zou graag mijn verhaal met jullie willen delen!
Dit alles is begonnen eind Juli 2015, was met een aantal vrienden een weekje op vakantie. Kwam neer op heel veel alcohol drinken en heel weinig slapen. De één na laatste dag raakte ik zomaar eventjes in een soort staat van derealisatie, vervolgens veranderde dit naar een ontzettend wazig en gevlekt zicht. Was ook erg angstig en zat een paar keer te
HyperVentileren, zei er alleen niets van tegen mn vrienden omdat ik dacht dat het wel zou overgaan en ging door met drinken. Toen ik terugkwam van deze vakantie dacht ik dat dit met een beetje rust en minder alcoholconsumptie wel vanzelf zou wegtrekken. Nu moet ik zeggen dat het wazige gevlekte, zicht minder werd maar wat bleef was een onwerkelijk gevoel in mn hoofd. Zoals je wel vaker leest een wattenhoofd. Heb ook vaak het gevoel dat mijn ogen sneller zijn dan mijn hoofd, dat het langer duurt om beelden te processen.
Dit heeft bij mij geleid tot een soort constante vorm van spanning, zeker buiten de deur voel ik me altijd erg slecht. Ik vind t heel lastig om dit gevoel te laten voor wat het is en ben er haast 24/7 mee bezig. Het is haast een obsessie geworden om constant te controleren of dat vervelende gevoel er nog is. Frappant is dat bij het drinken van slechts 1 biertje mijn zicht gelijk veel waziger wordt, ook tijdens het sporten merk ik gelijk dat het erger wordt. Ook ben ik erg lichtgevoelig geworden, mijn ogen kunnen het kleinste beetje zonlicht al slecht verdragen en is mijn concentratievermogen gehalveerd.
Dit is inmiddels al meer dan anderhalf jaar geleden begonnen maar het onwerkelijke gevoel is er nogsteeds. Eerst dacht ik dat het niet
stressgerelateerd was maar in retrospect is het vrij logisch dat dit wel het geval is. Het jaar voordat dit aan het licht kwam was namelijk nogal bewogen en
stressvol geweest, mijn ouders verhuisden naar de andere kant van de wereld terwijl ik op mezelf ging wonen in het ``grote`` Amsterdam en als klap op de vuurpijl mijn oom overleed met wie ik een heel goede band had.
Enfin, toen ik hier op t forum keek had ik voor het eerst een beetje idee van herkenning. Ik vraag mij af of er meer mensen zijn zoals ik? Want ik heb niet zoals veel van jullie erg veel lichamelijke
klachten. Hoewel ik mij wel herken in het opgeblazen gevoel wat sommigen beschrijven en de niet vaste ontlasting. Maar dat onwerkelijke gevoel constant is echt ontzettend vervelend.
Ik zou graag jullie meningen en ervaringen horen!
Groetjes, Gaston
