Ik was 17 met mijn eerste BO en nu 17 jaar verder... dus al de helft van mijn leven! De afgelopen vijf jaar met extreme klachten, maar ook met veel verandering. Ik herken de persoon van daarvoor bijna niet meer. En ja, de maatschappij is idioot. Zelfdestructief. Maar steeds meer mensen worden bewust/wakker en dat is mooi.
Ik kan nu steeds meer mezelf zijn en mensen die daar wat tegen hebbben in hun waarde laten. Mijn brein werkt een beetje anders/complexer dan de 'gemiddelde' mens, in de volksmond ook wel hoogbegaafd genoemd. En ik vond het moeilijk dat ánderen daar onzeker van werden. Ik werd ermee gepest. Ik ben me daarom onwijs gaan aanpassen aan anderen, zodat ik maar geaccepteerd werd. Nu weet ik dat ik niet de oorzaken/'>oorzaak (en oplossing) kan zijn van andermans onzekerheid en ik pas me steeds minder aan en zeg veel vaker nee tegen dingen die ik eigenlijk gewoon niet boeiend of leuk vind. En ik begin mezelf te waarderen zoals ik ben. Mijn brein te zien als iets moois. Maar nog steeds lerende om met dat complexe brein om te gaan. Want het wil heel veel.... vooral ook leuke dingen. De leuke dingen zijn voor mij vooral een struikelblok nu om te genezen van de BO. En dmv meditatie leer ik dit, leven in het nu en accepteren wat is. En dus niet leuke dingen gaan doen als er geen energie voor is. Of toch naar huis gaan ok uit te rusten als het ergens reuze gezellig is En dat is moeilijk, die acceptatie. Maar het begint wel te werken... ik kan me nu toch gelukkig voelen, terwijl ik de 'leuke' (die dingen zijn leuk volgens het ego, maar eigenlijk is het vaak een vlucht uit het nu en conformeren aan de norm en geeft het meer stress) laat of beperk en juist ga ontprikkelen. Dat is de paradox, dat je juist gelukkig wordt van het niet-doen, maar gewoon zijn. Terwijl je gedachten (je ego) je in een depressie doet storten, want die vecht tegen wat is. Maar dus door middel van meditatie die gedachten kunnen loslaten. Dit geeft zoveel rust.

Heel herkenbaar

Mensen met burn-out vinden vaak dat zegeen stress hebben.
Harde werkers die altijd maar doorgaan.

Mensen aan wie je het niet ziet!

Iemand die als kip zonder kop rond rent daarvan roept iedereen ohh die is zo gestresst vraag maar niks extra

Maar wij die er rustig uitzien maar van binnen continu bezig zijn en iedereen tevreden willen houden krijgen juist klachten omdat iedereen denkt dat jij het allemaal aan kan inclusief jezelf

Ik zei ook heel hard pfff ik stress? Echt niet hè!!

Toch bleken al mn klachten stress gerelateerd... en als ik eerlijk ben... ja ik heb idd wel een pittige job, spelen prive ook wat zaken in de familie etc etc
Pieker veel... dus jaa toch wel stress....





Arina2 Schreef:
-------------------------------------------------------
> Zeker schokkend Ben.
> Maar toch, ik heb niet het gevoel dat ik gestresst
> ben. Ik ben over het algemeen best wel 'chill', ik
> kan het wel druk hebben in mijn hoofd soms, maar
> niet echt stress denk ik.
>
> Ga dan twijfelen aan mezelf of ik misschien
> stress niet herken ofzo snap je.

Ik heb voor mijn chronische hyperventilatie 2banen tegelijk gehad begin om 7 uur tot 9 uur daaarna door van half 10 tot 19.00 hierna nog lekker uit eten en niks geen klachten of vermoeidheid vind het nu al erg als ik om 9:00 bed uit moet om te werken tot 16 uur bijv pfff

Het is echt zwaar maar ik vergelijk constant met hè 2 maand geleden deed ik dit niet of kon ik niet een elke dag koken en dat geeft weer moed ik ben even gestopt met HyperVen ivm griep en antibiotica wat veel bijwerkingen geeft ( extreme diaree en schimmelinfecties , misselijk) ik ben ook zo stom om alle bijwerkingen uit te pluizen op forums waardoor ik helemaal in paniek sla na alle negatieve reacties zoals opgenomen in het ziekenhuis ivm allergie voor antibiotica. Sorry mensen voor zo n lange tekst beetje off topic

Beterschap Alayne!

Dankje stil. De antibiotica is eindelijk afgelopen en Mn griep is voor een groot deel ook over nu nog de darmen op orde krijgen ( heb vandaag een afspraak gekregen voor over 2weken voor een echo van Mn darmen )

Hoe gaan jullie om met dit hete weer? ik vind het echt een boel ellende nu!

Ga morgen naar een voetbaltoernooi. Dat durf ik inmiddels weer. Maar met die hitte voel ik nu toch spanning. Het is maar twee uur, misschien iets langer maar met de voorspellingen ben ik nu al doodsbenauwd eigenlijk terwijl dat helemaal niet nodig is

Ik doe zo weinig mogelijk, dan lukt het prima met dit mooie weer. Lopen doe ik toch al 'smorgens vroeg en dan is het nog redelijk koel en na het avondeten loop ik nu extra rustig. En ik doe een échte siesta (normaal altijd "neppe", oftewel gewoon liggen vanwege mijn pijnklachten) . Dit soort dagen probeer ik echt extra mild te zijn voor mezelf. Het wordt hier in dit kikkerlandje snel genoeg weer koeler en dan ga ik weer dingen ondernemen.

Het is echt ellendig deE warme weer vroeger geen last kon lekker werken en alles doen wat ik wou.. vorig jaar (net chronische hyperventilatie) zat ik alleen maar binnen wanneer het heel heet was deze keer doe ik toch meer en heb vandaag ook gewerkt en boodschappen gedaan gekookt en gewandeld dus toch wel weer positief
Het belangrijkste van alles luister naar je lichaam ga liggen wanneer je je zwak voelt en ga lekker wandelen wanneer je je goed voelt!

Ik ben dus niet de enige die opeens niet meer tegen dat warme weer kan?

Vond het vroeger heerlijk! Nu zit ik binnen te hopen dat het koeler word.

De warmte lijkt wel op mn ademhaling te slaan ofzo veel benauwder vind het maar niks

Nu mezelf motiveren om door te gaan en dan hopelijk van de zomer weer genieten van mooi weer...