Hoi allemaal,

Ik ben al een hele tijd met Hypven bezig geweest en nu ongeveer 2 maanden gestopt. Mijn duizeligheid en paniek zijn echt stukken minder! Na het stoppen (na ongeveer 5-6 maanden) merkte ik dat het genezingsproces ook nog doorging. Helaas heb ik echter nog steeds wat klachten: spierpijn in nek, rug, ribben, kramp in middenrif, buikpijn. Ik begin me steeds meer af te vragen of ik niet een somatoforme stoornis heb.. Mijn vriendin is psychiater en zei mij dat ze daar al een tijdje aan denkt bij mij. Toch lijkt de therapie geholpen te hebben, dus ben ik geneigd te denken dat ik (ook?) chronische hyperventilatie heb/had.

Ik heb in mijn verleden al een hele waslijst aan pijnklachten gehad en andere symptomen die bij somatoforme stoornis zouden passen, maar ook bij chronische hyperventilatie (verwarrend!). Ik heb bijvoorbeeld een hele tijd pijn aan mijn benen gehad. Na onderzoek bleek er niets aan de hand te zijn. Toen de dokter me dat zei was het ineens weg. Heb als tiener ook hyperventilatie aanvallen gehad. Heb pijnklachten gehad bij mijn bekken bodem spieren (pijn bij plassen en seks, op het ergste zelfs bij fietsen en zitten, pijn in onderbuik). Veel rugpijn en nekpijn.

Mijn dilemma: zijn mijn restklachten van de chronische hyperventilatie en moet ik nog door of heb ik last van iets 'groters' en was de duizeligheid/chronische hyperventilatie juist een onderdeel van een somatoforme stoornis en mijn neiging om mijn emoties niet (goed) te uiten?

Heeft iemand ervaring met een somatoforme stoornis? Kan dit samengaan met chronische hyperventilatie? En wat is het verschil?

Liefs,
Marr



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 21/02/2017 04:39 door Marr.

Hoi marr,

Ik heb ook heel gauw zosnel ik over een klacht van een ander lees iets wat ik zelf nooit geen last van heb gehad krijg ik opeens ook heel raar ook met bepaalde klachten dat ik naar de huisarts ben geweest en meteen weer weg was, nu met chronische hyperventilatie is het zo dat de klachten niet weg gaan ja ze gaan wel weg maar een ander klacht neemt dan de plaats weer in ik denk ook dat chronische hyperventilatie symtomen ons heel onzeker en angstig maakt

Ik zou me niet te druk maken om een diagnose. Het zegt namelijk niet zo veel, het probeert alleen je klachten te labelen. De benaming somatoforme stoornis zegt eigenlijk niets anders dan: de patient ervaart klachten waarvoor op dit moment door de artsen geen verklaring gegeven kan worden.

Ik denk dat het het belangrijkste is dat je bij jezelf na gaat: welke dingen triggeren bij mij stress? Wat vind ik lastig? Wanneer treden bepaalde klachten op? Ben ik assertief genoeg (schijnt heel veel klachten te veroorzaken)? Ben je erg kritisch naar jezelf?

Uiteindelijk zijn er waarschijnlijk bij jou nog in stand houdende factoren die je stresssysteem aanzwengelen. Zo merkte ik zelf dat ik niet opgegroeid ben met compassie en dus nooit heb geleerd compassie te hebben voor mezelf. En mezelf dus constant onder druk zette. Dat is aangeleerd gedrag wat in eerste instantie lastig is om te herkennen bij jezelf, want je weet niet beter en ook niet zo 123 aangeleerd is. Maar ik merk dus dat dit wel heel erg veel stress geeft. En ik ontdekte dat angst voor afwijzing en kritiek vrijwel direct mijn ademhaling verstoorde en daarna migraine aanvallen gaf (nog steeds gebeurt dat, omdat mijn ademhaling nog steeds gek gaat doen, ondanks dat ik al veel heb geleerd op dat vlak en heel goed weet dat kritiek/afwijzing helemaal geen ramp is).