Beste allemaal,

Het heeft even geduurd, maar inmiddels ben ik bij de huisarts geweest voor mijn klachten waarvan ik dacht dat deze zijn te wijten aan chronische hyperventilatie. De huisarts had werkelijk geen idee waar ik het over had; uiteraard kende hij de acute hyperventilatie aanvallen, maar de chronische vorm was hem (hij gaf het niet toe) volledig onbekend. Uiteindelijk moest ik hem vertellen wat ik wou, namelijk een doorverwijzing naar de longarts om door middel van onderzoek vast te stellen of het wel of niet om chronische hyperventilatie gaat. Hij moest eerst nog even uitzoeken of mijn verhaal klopte, voordat hij me kon doorsturen..

Een week later werd ik door de huisarts gebeld met de mededeling dat ik een doorverwijzing zou krijgen naar de longarts. Er was echter wel een wachtlijst dus het kon even gaan duren. Een aantal weken later kreeg ik thuis een brief met een afspraak bij de longarts, dit was vorige week.

Vorige week dinsdag een oriënterend gesprek gehad met de longarts. Ik heb toen mijn klachten toegelicht en hij heeft verder onderzoek gedaan naar bloeddruk, bloed laten prikken en foto's laten maken van hart en longen. Wat ik aan deze arts merkte was dat hij niet kon geloven dat al mijn klachten veroorzaken/'>oorzaakt konden worden door chronische hyperventilatie. Ook hij leek de chronische vorm van hyperventilatie niet helemaal te kennen. Hij had het telkens over hyperventilatie en acute aanvallen.. Uiteindelijk ging het over mijn werksituatie, dat ik net een drukke periode achter de rug heb met afstuderen en dat ik sinds een jaar een nieuwe baan heb. Hij leek mijn klachten te relateren aan stress en spanningen en niet zozeer aan chronische hyperventilatie, waarvoor ik kwam.

Aan het einde van het gesprek toch een doorverwijzing gekregen voor een hyperventilatie-test op de functieafdeling van het ziekenhuis. Dit was afgelopen donderdag. Eerst moest ik een vragenlijst invullen over aanwezige klachten. Vervolgens kreeg ik een masker op en moest ik na een aantal minuten rustig ademen hyperventilatie provoceren. Al heel snel begonnen de klachten die ik normaal gesproken ervaar op te spelen in alle hevigheid, met name duizeligheid, wazig zicht, gevoel van flauwvallen en tintelingen door mijn hele lichaam. Het was alsof mijn hele lichaam onder stroom stond, het gevoel wanneer je je elleboog stoot en het gevoel hebt of je arm onder stroom staat had ik nu door mijn hele lichaam. Verschrikkelijk. Na 3 minuten mocht ik weer rustig ademen, maar de klachten bleven nog heel lang aanwezig, eigenlijk de hele middag. Na afloop moest ik weer dezelfde vragenlijst invullen, maar eigenlijk wist ik al genoeg.

Zojuist weer een afspraak gehad met de longarts voor het resultaat van de onderzoeken. De arts stelde zich merkbaar anders op dan de vorige keer en zei vrijwel gelijk dat ik geheel positief ben getest op hyperventilatie en behoorlijk ook. Ik zou het klassieke geval zijn van hyperventilatie dat continue aanwezig is, ik snapte niet helemaal wat hij daar mee bedoelde, maar dat maakt allemaal niet meer uit. Ik heb nu een diagnose en daar ben ik (hoe raar het ook klinkt) zeer gelukkig mee. Heel veel valt nu op zijn plaats en ik ben allerminst een aansteller en het zit niet tussen de oren.

Een jaar geleden toen mijn klachten in alle hevigheid begonnen heb ik al bij meerdere instanties aangegeven dat het mogelijk chronische hyperventilatie is waar ik last van heb. Niemand leek hier ooit van gehoord te hebben en telkens werd het weer op stress gegooid. Uiteindelijk ben ik doorverwezen naar een burn-out coach waar ik een aantal gesprekken mee heb gevoerd (€150,- per sessie) eens in de twee weken, maar heb mij nooit herkend in overspannenheid of burn-out en dus ook weinig aan de gesprekken gehad. Ook deze coach had nog nooit gehoord van chronische hyperventilatie. Wad ik eigenlijk nodig had was begeleiding voor een fysieke aandoening en niet mentaal.

Ik heb van alles in ieder geval 1 ding opgestoken: naar jezelf luisteren en niet genoegen nemen met "er is niets aan de hand" of "het zit tussen je oren". Ik heb in de praktijk ervaren hoeveel onwetendheid er bestaat over deze aandoening en hoe moeilijk het is om vast te stellen als je niet weet waar je moet zoeken.

Nu ik een diagnose heb ga ik eindelijk aan de hyperventilatie werken met de begeleiding van een goede en ervaren fysiotherapeut die bekend is met chronische hyperventilatie. Daarnaast ga ik uiteraard HyperVen volgen.

Indien iemand nog tips heeft verneem ik die uiteraard graag! Thanks!

Hoii,

Heel veel sterkte, wat zijn je klachten over het algemeen de hele dag door?
Ben je al begonnen met HyperVen??

Sterkte en groetejs

Hallo!

Wat goed dat je hebt doorgezet en nu eindelijk een diagnose hebt!
Ik ben zelf nog bezig met HyperVen, nu bijna 5 maanden, en het gaat op en af.
Het klinkt alsof heb bij jou vooral puur hyperventilatie is en niet veel stress of overspannenheid. Ik denk dat dat een goed teken is voor je herstel. Ik heb eerst nog door een hele hoop stress en onverwerkte emoties moeten gaan voor het beter ging.

Verder mijn tips, hoop dat je er wat aan hebt:
- Oefen op vaste tijden
- Adem niet TE veel in, dan kan je middenrif na een paar keer pijn gaan doen
- Forceer niet met adem lang in willen houden. Dat deed ik eerst wel en kreeg toen last van mijn nek en keel (alsof er een prop in zat). Ik doe nu de teller uit, zodat ik niet in de verleiding kom om toch nog net even door te gaan.
- Zorg echt voor rust en stilte als je de oefening doet.
- Maak je niet zorgen als je klachten ineens tijdelijk toenemen of je ineens nieuwe klachten ervaart. Dat hebben wij hier allemaal al mee gemaakt en lijkt erbij te horen.

Succes!!

Marr