Ik zou graag reactie van jullie hebben, want ik weet niet wat ik mankeer.
(korte) verhaal over mijn lange geschiedenis.
Ik ben altijd een workaholic (geweest) en rond mijn 40e volledig ingestort. Ongeveer alle organen gaven problemen + , ziekte van pfeiffer, Astma, en bijna overal allergie voor. Na ongeveer 1 jaar kon ik gelukkig weer terug het arbeidsproces in maar met Astma en allergie tegen bepaalde
medicatie.
Nog steeds hyper actief en rond mijn 60e besloten om dan maar geheel te stoppen.
We leven de laatste 4 jaar voornamelijk in Turkije. Bezig zonder klok en erg gelukkig.
Begin van zomer 2013 nog in oost Turkije geweest en de Nemrut (ruim 2000 mtr) probleemloos beklommen. Gedurende de heetste maanden een voortuin met terrassen muurtjes enz. aangelegd. Vroeg mijn bed uit, werken tot c.a 13:00 en dan de schaduw in. Dat ging allemaal probleemloos.
Helaas heb ik zelf mijn arm naar achter uit de kom gedraaid toen ik op een stretcher ontspanden. Ik dacht dat ik 100%
genezen was na een ongeluk van 2 jaar eerder.
Dat was ongeveer september 2013 en vanaf dat moment een aantal weken redelijk immobiel en redelijk teleurgesteld in mijn lichaam. Ook vanaf dat moment is mijn gezondheid als een jojo gegaan waarbij er dagen waren dat ik met griepachtige
klachten en bang mijn op bed lag. Later bleek dat fysieke inspanning mij ziek maakten. Als ik mij (teveel) ingespannen had merkten ik dat pas de volgende dag. Regelmatig werd ik in de nacht wakker geschud / getrild door de spieren in mijn linker borst helft. In het begin dacht ik aan hart problemen en waarschijnlijk heb ik mijzelf daardoor een beetje gek gemaakt. Ik ben hier onderzocht en er is een ECG, echo, en een 24 uur meting gebeurt en er is niets gevonden. Alleen de
klachten bleven. Inmiddels voelden ik mij overdag regelmatig wat fuzie in mijn hoofd, vertrouwde mijn evenwicht niet en ik was honds moe. Opleving in december / januari waar ik in Nederland uiteindelijk bij een chinees arts terecht ben gekomen.
Ruim 40 jaar op adrenaline geleefd dan functioneert o.a. de stofjes van je afweersysteem bijna niet meer en dingen als bijnierschors, hypofyse, schildklier, enz communiceren niet goed meer met elkaar. Was zijn ( door mij vereenvoudigde) uitleg Het klonk logisch en ik heb alternatieve
medicatie van hem gekregen waarbij ik erg goed op mijn lichaam moest letten hoe dat reageerde.
Na 2 weken waren er merkbare verbeteringen. Ik ben bij een van de kinderen rustigaan gaan klussen en dat ging goed. Totdat ik van een trap gleed en mijn andere arm naar voren uit de kom trok. Trauma en pijn en weer 2 weken immobiel. Daarna de klus erg rustig afgemaakt en weer naar Turkije vertrokken.
Langzaam een groeiend algemeen ziek gevoel en angst met wat er met mij gebeurde. Ik heb niet echt iets meer gedaan dan af en toe een beetje gewandeld.
Bloed en urine onderzoek op van alles en nog wat. Resultaten waren met zekerheid geen suiker, bloeddruk normaal, teveel rode bloedlichaampjes, te hoog cholesterol (ik weeg nog geen 80 kg en ben 1.92 mtr lang en erg bewegelijk)
enig bloed in de urine (is al veel jaren zo) en een urineweg ontsteking.
Echo van alle organen kwamen geen a-specifieke dingen uit.
Antibiotica leverde behoorlijke verbeteringen en na een week geen duizelingen meer.
Maar de huidige situatie is de volgende.
Elke nacht meerdere malen wakker geschud door mijn borstspieren. Ik schrik daar niet meer van maar ik moet mijzelf echt wakker maken, rekken en dan is het weg daarna val ik weer snel in slaap. Alleen komen de trillingen dan versneld terug b.v na 45 minuten. Betekend dat ik behoorlijk gaar mijn bed uitkom met vooral super moeien benen een beetje mist in mijn hoofd en een piep in mijn oren. Ik hang de dag en beetje door.
Ik slaap inmiddels apart gebruik vlak voor het slapen één glas rode wijn (ik drink normaal vrijwel niet) en 2 x passieflora. Ga vroeg naar bed mediteer eerst en slaap dan ongeveer 3 tot 3 1/2 uur en dan weer wakker door trillende borst. Ik ga er dan uit doe wat dingen of lees wat na een half uur kan ik dan weer ongeveer 3 slapen.
Dus nog steeds honds moe maar het gaat wel iets beter dan als ik niet mijn bed uitga. Alleen mijn benen blijven absurd moe. Om in beweging te blijven wandel ik erg rustig een paar KM en doe ochtend gymnastiek.
Maar werk dat fysieke inspanning kost kan ik niet meer dan c.a een half uur per dag.
Om mijn energie niveau wat op te krikken slik ik sinds een paar dagen 2 x daags rhodiola maar merk (nog) geen resultaat.
De vraag na dit enorme epistel is,, lijkt dit op
chronische hyperventilatie. Ik moet misschien nog vermelden dat ik al 20 jaar ventoline, pulmicord en rhinocord gebruik om de longen en bijholten stabiel te houden. Tot 6 maanden geleden had ik de conditie van een redelijk getrainde 60tiger. Geen marathons maar heel veel beter dan de mensen om mij heen.
