Hallo allemaal

Ik ben nieuw hier en wil even in het kort mijn verhaal doen. Zoals iedereen hier ben ik opzoek naar bevestiging dat wat ik allemaal voel wel echt chronische hyperventilatie is.
Ik twijfel nog steeds heel erg omdat ik me zo vreselijk voel. Ik denk altijd dat ik een ernstige ziekte heb aan hart of hersenen.

Het begon allemaal 3 jaar geleden. Ik kreeg (vooral in de auto) slecht lucht. Alsof je door een rietje moet ademhalen en had soms in bepaalde winkels een duizelig gevoel. Ook had ik last van mijn maag. Er leek een dikke steen in te zitten. Ook in de bioscoop voelde ik enorme spanning en begon te zweten. Ik dacht dat ik zou gaan flauw vallen.

2 jaar geleden na de kerst kwam de grote klap. Ik was in de stad en kreeg een enorme aanval. Zweten, duizelig..... Ik dacht dat ik dood ging. Eenmaal thuis meteen noodarts gebeld. Die dacht meteen aan een angst aanval. Sinds dien heb ik een jaar thuis gezeten van mijn werk. Ik was werkelijk invalide. Kon niks meer. Voelde me zo vreselijk. Kon niet eens naar de winkel door dit akelige gevoel.
Na dat jaar ( waarin ik ook nog bevallen ben en hoopte dat dit er misschien iets mee te maken had) ben ik toch maar weer aan het werk gegaan. Het ging een beetje beter met me. Maar nog steeds heb ik last van deze vreselijke klachten. Ben trouwens ook nog het jaar dat ik thuis zat bij 2 psychologen geweest, fysiotherapie en ademhalingsoefeningen gedaan.
Mijn klachten:
Duizelig, licht gevoel in hoofd, gevoel van flauwvallen, gespannen druk in maag, hartkloppingen(hart overslaan), stijve handen, slecht zien/ traag zicht, gevoel van onwerkelijkheid, gapen, eetlust, kortademig, hoofdpijn, trillend gevoel door hele lichaam, het gevoel alsof iemand aan je duwt/ evenwicht kwijt bent maar niemand die het ziet.

Heeft dit echt allemaal te maken met chronische hyperventilatie?

Hoi Sandra,

Dit zijn zeker allemaal bekende klachten van chronische hyperventilatie (chronische hyperventilatie).
En zo te lezen heb jij vooral veel last van paniekaanvallen door de chronische hyperventilatie.
Als ik jou was zou ik zo snel mogelijk starten met HyperVen. Dit zorgt er voor dat je klachten echt zullen verminderen en uiteindelijk zullen verdwijnen.
In het begin kan het wel tijdelijk verergeren, maar de verbetering zal er echt komen.
Probeer ook om te sporten en ontspanningsoefeningen te doen.
En verder kan je van alles op het forum vragen en vinden.

Vriendelijke groet,

Sanne
HyperVen

Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Sanne, heel erg bedankt voor je reactie. Dus mijn klachten zijn vooral angst? Ik heb veel ups en downs. Niet met de dag maar meestal met de week. Ben ook echt bang voor het akelige gevoel van duizelig zijn. Het kan zo extreem zijn dat ik soms echt het gevoel heb de controle over mijn lijf te verliezen. Ik heb het gevoel dat ik chronische hyperventilatie heel erg extreem heb. Kan ik hier echt vanaf komen? Blijft het voor altijd een zwakke plek? Is erbij werken verstandig? Ik werk nog steeds 30 uur en moet me door de dagen heen slepen. Als ik thuis kom ben ik helemaal dood op. Kan dan meteen slapen.

Hoi Sandra,

Wat ik kan opmaken uit jouw verhaal, zijn je klachten vooral de momenten dat je een paniekaanval krijgt.
HyperVen gaat je zeker weten bij al deze klachten helpen. Door de HyperVen wordt je ademhaling weer beter en word je zelf rustiger.
Tijdens zo'n aanval heeft het geen zin om te denken "Wat gebeurt er allemaal?!", daar wordt het alleen maar erger van.
Probeer voor jezelf te denken dat er niks is en probeer jezelf af te leiden. Sta je in de supermarkt: Probeer dan naar iets te kijken, kijk weg en probeer jezelf af te vragen welke kleur iets had of welke letters er op stonden of hoeveel er van was. Zorg ook dat je tenen ontspannen zijn (las ik eens ergens, dat je geen aanval kan krijgen als je tenen volledig ontspannen zijn), kijk of je ademhaling rustig in je buik zit en niet hoog.
Ook kan je terug tellen van 200 naar nul in stappen van 3.

Of je er bij kan blijven werken, kan ik helaas niet voor jou beslissen. Zelf ben ik thuis komen te zitten, omdat ik door alle klachten oververmoeid ben geraakt. Ik kon even helemaal niks meer. Bij chronische hyperventilatie is het wel belangrijk dat je zoveel dingen "gewoon" blijft doen. Als je bijvoorbeeld de supermarkt gaat vermijden, omdat je daar zo'n paniekaanval hebt gehad, dan is de stap om er weer naar toe te gaan heel groot.
Ik ging wel gewoon naar feestjes, maar wel met de afspraak dat mijn partner en ik wel zagen hoe lang ik het volhield en dan gingen we weer. En eigenlijk bleven we altijd langer dan verwacht.
Als je nog meer vragen hebt of iets kwijt wilt, zet het gerust op het forum! Er zijn zat lotgenoten die reageren en ik probeer ook zoveel mogelijk vragen en verhalen te beantwoorden vanuit mijn ervaring.

Vriendelijke groet,

Sanne
HyperVen

Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Dankjewel Sanne. Ik moet wel zeggen dat mijn klachten er echt altijd zijn. Soms zwakt het een beetje af en is het om zo te zeggen leefbaar, en soms is het heeeeeeeeel extreem. Ik praat dan altijd tegen mezelf en stel mezelf gerust maar toch gaat dat akelige gevoel dan door. Dan meestal na een 2 weken word het weer wat leefbaarder. Ook ga ik gewoon overal naartoe.... Omdat ik die angst uit de weg wil gaan. Maar als ik bijvoorbeeld een spannende film zie..... Ga ik me weer vreselijk akelig voelen. De duizeligheid is er dus echt altijd. Vind het zo raar want maak me echt niet druk om het gevoel... Het komt gewoon opeens weer opzetten en dat is echt vreselijk. Ik werk nog steeds omdat het erg slecht gaat bij ons op het werk en ik niet de eerste wil zijn die eruit ligt. Maar moet zeggen dat ik oververmoeid ben. Ik kan echt altijd slapen en 22:00 uur op dagen dat ik me vreselijk voel haal ik niet. Ik heb wel een ademhalings techniek. Heb dit 3 maanden zoiets gedaan..... Maar heb zo weinig tijd om het te doen door drukke dagen dat het niet echt geholpen heeft. Of misschien toch wel maar heb ik het nog niet echt opgemerkt. Het kan best lang duren voordat je er iets van merkt he. Ik moet er echt weer mee beginnen. Anders kom ik er nooit vanaf.

Hi Sandra, zo herkenbaar jouw verhaal voor mij. Mijn klachten zijn 5 jaar geleden begonnen na de bevalling. Eerst een postnatale depressie en toen de weg kwijt........ik leef al 5 jaar elke dag in onwerkelijkheid. De ene dag meer dan de andere dag en soms resulteren ze ( 1x in de 8 weken ofzo) in een paniekaanval. Pas na 4,5 jaar kwam ik erachter dat mijn ademhaling niet goed was. Ik had toen al diverse testen in het ziekenhuis gehad op hormonen, bloed etc....uiteindelijk aan de anti depressiva beland maar daar ben ik na 2 jaar mee gestopt want daar werd eea alleen maar erger van leek mij. Dat het chronische hyperventilatie is dat denk ik nu wel....Ook ik heb periodes dat ik elke dag op bed lig om 20.00 uur omdat ik anders de dag niet trek qua vermoeidheid en klachten. Niet leuk voor de omgeving maar wel beter voor mij. Verder ook trillen van spieren soms, altijd stijve nek en soms tintelingen in mijn hoofd. Ik kan mezelf makkelijk in de put krijgen en daar moet ik iets doorbreken, blijven inpraten op jezelf dat het goedkomt en accepteren dat dit soort momenten er zijn. Het valt niet mee maar als je de verhalen leest van iedereen dan zou er toch ook voor ons "genezing" moeten kunnen zijn? Je denkt al snel dat je alleen staat maar er zijn er nog zoveel meer........

Hallo abenscho

Wat fijn (erg dat ik het moet zeggen) dat jij deze klachten herkend. Dit geeft mij toch weer een bevestiging dat het chronische hyperventilatie is. Ik moet eerlijk zeggen dat mijn angst er nog steeds is dat het iets anders is. Zo vervelend dat er geen bloedtest kan worden gedaan om chronische hyperventilatie aan te tonen. Ik heb alles zo graag zwart op wit. Ik ben afgelopen weekend een weekendje weg geweest met mijn partner. Zag er als een berg tegenop omdat ik bang was het niet aan te kunnen. Gelukkig heb ik me er goed doorheen geslagen. Savonds was ik wel doodop. Tijdens het uiteten was ik dan ook weer extreem dizzy. Ik had het gevoel alsof iemand aan me aan het duwen was. Ook in winkels had ik soms het idee dat er een aardbeving was. Alsof alles schudde. Zo raar is dat. En dan denk ik echt........ Kan verkeerd ademhalen dit echt allemaal veroorzaken. Heb jij ook plaatsen die je het liefst doet vermijden? Ik ben het liefst buiten. In warme ruimtes heb ik het erger.... Zoals bioscopen, restaurants, winkels.
Triest want ik ga er zo graag op uit. Nu kan ik er niet meer van genieten. Soms is het zo erg ( het gevoel van flauwvallen) dat ik bang ben voor de veiligheid van mijn kleine meid. Maar er is tot nu toe nog nooit iets gebeurd ( flauwvallen). Terwijl ik met mijn gevoel er zo dicht bij zit om van mijn stokje te gaan. Heb jij ook vaak het gevoel van dicht zittende oren?
Heb jij er ook psychische klachten bij? Ik alleen lichamelijk. Ze zeggen... Als eenmaal het elastiekje geknapt is.... Zal het altijd een zwakke plek blijven. Maar ik wil er toch echt graag nu eens grip op gaan krijgen. En dat heb ik nu na 2 jaar nog steeds niet.

Wow, ik heb het gevoel dat ik mijn eigen verhaal lees! Ik heb de onzekerheid ook en angst dat het iets ergs is.. terwijl ik kerngezond ben. Zal even schrijven in welke klachten ik me herken
Duizelig => Met momenten, altijd een constante wazigheid wel. Licht in de omgeving lijkt hier invloed op te hebben
licht gevoel in hoofd, => Soms erger soms compleet van de wereld gevoel, vooral na een avond drinken, weinig slaap. Vermoeiheid heeft hier zwaar de hand in
gevoel van flauwvallen => Soms erg soms niet, hoe angstiger ik me voel hoe erger, toch val ik nooit flauw. Het is soms gewoon alsof het zwart wordt voor je ogen of je echt wegvalt ofzo, enorm irritant
gespannen druk in maag => Constant gespannen zijn, niet kunnen ontspannen. Heb ergens gelezen dat dit komt omdat het deel van je zenuwstelsel constant alert staat omdat je brein te weinig zuurstof krijgt
hartkloppingen(hart overslaan) => Heel soms, had ik bizar genoeg meer de periode voor ik chronische hyperventilatie syndroom kreeg
stijve handen, => niet echt, wel koude handen. Kan te maken hebben met verminderde bloedsomloop daar
slecht zien/ traag zicht => Jep, volledig. Constant het gevoel dater iets niet klopt me je zicht, eerste symptoom die ik kreeg! En zo goed als iedereen waarvan ik las dat ze chronische hyperventilatie syndroom hadden heeft dit. Enorm storend
gevoel van onwerkelijkheid => Jep, alsof alles een waas is. Dat je jezelf ervan moet overtuigen dat alles wel echt is. Bij mij helpt het veel dat ik gewoon besef dat ik chronische hyperventilatie syndroom heb en het een symptoom is van minder zuurstof in je hersenen. Volledig ongevaarlijk maar enorm beangstigend en storen
gapen => Geen idee of ik dit meer doe dan vroeger, wel meer zuchten etc
eetlust => Geen verandering in bij mij
kortademig => Geen symptoom bij mij
hoofdpijn=>Jep, veel meer hoofdpijn dan vroeger. Soms doffe hoofdpijn en soms echt precies een stekende hoofdpijn
trillend gevoel door hele lichaam => Geen last van
het gevoel alsof iemand aan je duwt/ evenwicht kwijt bent maar niemand die het ziet => Alsof alles niet exact horizontaal is, dingen lijken te hellen maar doen het totaal niet, ook een symptoom waaraan ik lijdt...
Nog enkele symtomen die ik heb waarin je je misschien herkent.
* Enorm lichtgevoelig, vooral tl licht in winkels vindt ik enorm storen en krijg het gevoel van flauwvallen ervan
* Denk constant mensen te herkennen maar het zijn ze niet
* Angstige gedachten, vroeger meer dan nu
* Het gevoel de wereld om je niet te snappen (depersonalisatie/derealisatie)

Nuja, de symptoomen voor iedereen zijn anders maar blijven toch in grote lijn hetzelfde. Ben nog niet gestart met HyperVen therapie maar ga dit zo snel mogelijk doen. Nu kan ik nog niet wegens werk, etc..
Veel sterkte!
Sven

Hallo Sven

Poehja.... Wat een herkenning zeg. En bah.... Wat vreselijk dat jou extreemste symptoom ook dat duizelige is met alles erop en eraan. Ik weet precies hoe jeje door de dag moet heen sleuren door dit. Knap dat je ook nog werkt. Ikzelf werk ook 30 uur. Gewoon maar doorgaan. Er moet toch brood op de tafel. En ik wil hier ook gewoon niet aan toegeven. Het beheerst mijn leven al genoeg. Ik wil er zo weinig mogelijk voor laten.

Angstige gedachten-> dat herken ik ook. Veel extremer dan vroeger. Bijvoorbeeld dingen die zouden kunnen gebeuren met ouders, vriend, kind, enz. WAT ALS. Denk weel te ver na.

Ikzelf heb al een keer een ademhalings cursus gedaan. Het is niet HyperVen maar het zal op hetzelfde neerkomen. Helaas weinig tijd door mijn drukke schema. En wil het helpen..... Moet je er toch zeker 4 keer 15 min per dag voor vrij maken. Dat heb ik niet. Vooral niet tussen 7:00-18:00. Vraag me af of ik hier ooit tijd voor ga krijgen. Triest
Eigenlijk....."

Hoi Sandra,

De klachten die je beschrijft komen heel erg overeen met chronische hyperventilatie.
De angst/paniek aanvallen zijn het gevolg van chronische hyperventilatie. Door de chronische hyperventilatie zijn processen in je lichaam helemaal van slag geraakt. Hierdoor staat je lichaam continu op scherp en in de stress stand. Dit voel je en uit zich in de klachten die je omschrijft. Er hoeft maar iets te gebeuren en je lichaam reageert met een paniek/angst reactie.

Het beste is om zo snel mogelijk met HyperVen te starten. Hierdoor breng je de processen in je lichaam weer in balans. Dit gaat langzaam en de klachten kunnen in het begin zelfs erger worden. Maar uiteindelijk merk je toch dat het steeds iets beter gaat.

Het helpt om daarnaast ontspanningsoefeningen of guided meditation oefeningen te doen. Dit zou je ook voor het slapen gaan kunnen doen.

Daarnaast had ik er voor gekozen om de eerste 2 maanden zoveel mogelijk moeilijke situaties te vermijden. Want als je lichaam op scherp staat is er maar weinig nodig voor een paniekaanval.
Na 2 maanden HyperVen merkte ik iets verbetering en vond ik die moeilijke situaties vanzelf minder moeilijk. Dus gun jezelf rust en neem de tijd voor je HyperVen oefeningen.

Succes!



2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 17/12/2013 11:10 door leon.