Hallo allemaal.
Ik ben een jongen van 22 jaar (1.80 lang, 65 kilo) en voel mij sinds september 2012 eigenlijk al elke dag rot.
In het begin (september/oktober/november) was ik verschrikkelijk veel ziek (koorts, verkouden, erg moe, 'gewoon niet lekker'), hierdoor ging ik vaak wel naar school, maar wanneer ik thuis kwam ging ik gelijk op bed liggen of de hele dag niks meer doen.
Ik leefde in die tijd over het algemeen erg ongezond, denk hierbij aan veel ongezond eten en laat naar bed, veel alcohol etc.
Ook had ik toen erg veel
stress, zo moest ik bijna mijn studentenkamer uit en had nog niks anders, was er ondanks bij mij ingebroken, had ik het uitgemaakt met mijn vriendin en nog wat zaken. Hier kon ik niet zo goed mee omgaan allemaal.
Toen in december kreeg ik mijn eerste paniekaanval tijdens een musical in Amsterdam, nog nooit had ik mij zo gevoeld zoals toen, maar ik verzweeg het voor de mensen die mee waren en heb de voorstelling kunnen uitzitten, ondanks dat ik mij verschrikkelijk voelde.
Vanaf dit moment ging het steeds slechter met mij.
Zo heb ik na een drukke (stage)week nog een paniekaanval gekregen tijdens een bioscoopbezoek. Deze keer was veel heftiger dan de 1e keer, ik dacht echt dat ik ging flauwvallen en was enorm duizelig, ook kreeg ik het verschrikkelijk warm (jullie kennen het wel) en dacht ik dat ik moest overgeven en had ik het gevoel dat ik weg MOEST. Uiteindelijk ben ik ook de zaal uit gegaan en uiteindelijk naar huis gegaan, ik voelde mij zo verschrikkelijk ellendig (de film was nog geen 10 min bezig)
Niet veel later kreeg ik naast de bioscoop/musicalzaal ook paniekaanvallen in de trein. Uiteindelijk durfde ik haast niet meer naar de bioscoop en ook niet meer met de trein. In het dagelijks leven had ik constant het gevoel dat ik gek werd, ik leefde in een soort droomwereld waar niks echt leek, ook voelde ik mij de hele dag verschrikkelijk. Ik had nergens meer zin in, ook in de leuke dingen niet. Dit vond ik erg moeilijk, omdat ik eigenlijk een persoon ben die altijd met veel ideeën komt om te doen, overal enthousiast voor is en niks uit de weg gaat. Tegenover mijn vrienden heb ik ook zo min mogelijk laten blijken van dit alles en geprobeerd door te leven zoals ik altijd deed, alleen ging het gewoon niet....
Er moest iets gebeuren dus ben ik naar de huisarts gegaan, mijn hele verhaal uitgelegd en deze stuurde mij door naar de psycholoog. Hier heb ik nu 3 gesprekken gehad, maar ik weet niet of ik er iets ben mee opgeschoten. Hij zegt dat ik mij te veel heb uitgeput in het verleden en dat een paniekaanval(len) het gevolg hiervan is.
Ben ook nog enkele keren naar de dokter geweest vanwege mijn duizeligheid de hele dag door. Na verschillende keren bloedprikken is er uitgekomen dat ik vitamine d tekort heb, dus ik slik nu extra vitamine d. Tevens vroeg de dokter tijdens mijn verhaal of ik altijd zo 'druk' praatte, ze zei dat het leek alsof ik steeds weinig adem haalde, hier moest ik meer op gaan letten....
Het is alweer een tijd geleden dat ik een paniekaanval heb gekregen, hier ben ik verschrikkelijk blij mee! Wel heb ik nog een constante spanning in mijn lichaam en kan ik verschrikkelijk slecht met
stress omgaan. Een schooltentamen, een stagedag, een dagje uit met vrienden zijn allemaal dingen waar ik niet goed van wordt. Ik word er helemaal gek van!
Nu heb ik de laatste tijd ook last van een druk op mijn borst en heb ik vaak moeite met ademhalen waardoor ik denk dat ik misschien
chronische hyperventilatie heb, veel
symptomen wijzen hier wel op namelijk. Ik ben binnenkort van plan om langs de dokter te gaan om dit te testen.
Sinds vandaag ben ik begonnen aan
HyperVen en ik start op gemiddeld 50-60 seconden.
Bedankt voor het lezen van mijn verhaal en mijn excuses als het een beetje een onsamenhangend geheel is
