Hallo,

Ik werk(te) in de kinderopvang toen ik ineens last kreeg van constant een draaierig gevoel.
Het werd steeds erger en ik had het idee niet helemaal hier op aarde te zijn, zeg maar.
De huisarts nam mij niet echt serieus, maar na veel moeite bloedonderzoek en een doorverwijzing voor de neuroloog gekregen.
Uit de MRI-scan kwam niks ernstigs naar voren. De neuroloog denkt aan reflexsyncope (constant flauwvallen bij pijn of schrikken of niezen of lang staan en zo) maar dat heb ik helemaal niet! Ik val juist nooit flauw! Het is dat irritante afwezige/draaierige gevoel.
Toen ik steeds moeier werd en toch ging werken kreeg ik een enorme hyperventilatie-aanval op het station. Vanaf toen thuis gebleven en langzaamaan ging ik denken aan chronische hyperventilatie toen de klachten terugkwamen.
Ineens had ik ook een verklaring voor mijn draaierigheid. Al snel wilde ik er wat aan doen en kwam ik op HyperVen uit.
Nu dus gestart sinds dinsdag en het voelt gewoon goed om bezig te zijn met een oplossing voor je chronische hyperventilatie.
Maar hoe doen jullie dat met werken? Want ik werk in kinderopvang waar ik ontslag had genomen, maar die melden mij als het goed is nu aan bij het UWV (zodra mijn contract officieel afloopt). Ook had ik een nieuwe baan in de kinderopvang, dichter bij huis, maar met een nulurencontract.
Elke keer dacht ik dat ik me misschien over een week al een stuk beter zou voelen, maar die oververmoeidheid is nog lang niet aangepakt.
Ik doe wel dagelijks kleine activiteiten om mijn conditie op te bouwen, maar die chronische hyperventilatie helpt niet echt mee.
Inmiddels heb ik aangegeven op mijn nieuwe werk dat ik sowieso de komende 2,5 maand nodig denk te hebben voor mijn herstel.
Dit geeft me wel rust.
Maar ik ben dus benieuwd hoe anderen dit doen, want ik kan nu qua energie nog lang niet werken of alleen op stap, maar ik durf ook echt nog niet als ik geregeld aanvallen krijg of zo'n last heb van m'n chronische hyperventilatie. Ik ben overigens totaal niet angstig of zo. Het is gewoon dat ik mijn lichaam (nog) niet vertrouw..

Groetjes, Sanne

Hai Sanne,

Bij iedereen is dat verschillend, maar mij lukte het niet.
Ik had zo'n last van chronische hyperventilatie dat ik daar niet meer door kon werken.
Pas toen ik het onder controle kreeg kon ik weer deelnemen aan de maatschappij. Om het maar zo te noemen.
Je zal merken dat hoe verder je komt met HyperVen je je steeds een beetje beter gaat voelen.

Hartelijke groetjes van Ellen

Antwoorden die door de Stichting HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Hallo,

Ik werk wel, maar het gaat erg moeizaam door die chronische hyperventilatie. Ik heb ook vaak last van duizeligheid en erg vermoeid en vermoeide voeten (schijnt ook al door chronische hyperventilatie te komen!!). Ik werk trouwens ook in de kinderopvang, nu alleen nog heel af en toe invallen. Door de bezuinigingen en crisistijd kreeg ik geen vast contract. En in de kinderopvang werken is erg fysiek. Toch ben ik nooit in de ziektewet gegaan, omdat ik mijn werk veel te belangrijk vind.
In mijn oude werk had ik mijn directe collega over mijn gezondheidsproblemen verteld en zij hield hier rekening mee. Ik doe ook nog wat ander (minder leuk) werk, omdat dit helaas financieel noodzakelijk is. Voor genezing van mijn chronische hyperventilatie zou het beter zijn om dit niet te doen, maar het is niet anders.

Groetjes,

Anneke

Hoi,

Ik werk ook jaren onder de klachten maar je hebt goeie periodes en weer wat minder. De kunst is ook vaak negeren want zodra je je aandacht geeft dan wordt het steeds moeilijker. In ieder geval in mijn beleving van de klachten.

Het is ook in hoe ver je grens is tot je zegt dit is genoeg.

Ik werk fulltime op kantoor. Mijn directe collega en leidinggevende zijn op de hoogte van mijn klachten en medicijngebruik.
De ene week gaat het beter dan de andere maar vooralsnog gaat het aardig. Ik heb de structuur van naar mn werk gaan gewoon nodig.
Denk je dat ander (minder zwaar) werk misschien een oplossing voor je zou kunnen zijn?

Fijn om van jullie wat te horen hoe jullie het doen.
Op dit moment ben ik oververmoeid van alle klachten waar ik te lang mee door heb gelopen.
Ik moet dus eerst zorgen dat ik weer wat kan volhouden, want op dit moment kan ik nog geen kwartier fietsen.
Gister naar de dokter geweest omdat ik mijn bloed wilde laten checken op vitamine D, maar mijn dokter reageert vaak door te lachen en een beetje te doen of ik iets heel belachelijks vraag. Dus ik was denk ik een btje zenuwachtig. Verder raak ik niet snel in paniek.
In alle rust ben ik naar de dokter gefietst (5 min) maar eenmaal in de wachtkamer bleef mijn hartslag als een achterlijke tekeer gaan. Ik dacht dat het van het fietsen kwam, maar het zakte maar niet ondanks mijn vrij rustige buikademhaling. Even later kreeg ik het bloedheet en begon ik te zweten en viel ik bijna flauw voor mijn gevoel. Ik wist dat ik er niet aan toe moest geven, dus probeerde gewoon rustig mijn adem onder controle te houden.
Maar het ging niet weg..wat een k*t gevoel was dit zeg! Eenmaal bij de dokter zakte het tijdens het praten, terwijl ik thuis juist vaak tijdens het avondeten en als ik met mijn partner praat, de eerste tintelingen beginnen.
Ik was daarna helemaal kapot en eigenlijk ook boos, dat ik zoiets dus nog totaal niet trek. 's Avonds had ik nog een afspraak bij de osteopaat en dat was heerlijk ontspannend. Ik heb gelukkig alle rust om aan mijn herstel te werken aangezien ik voorlopig niet werk.
Afgelopen dagen voelde ik me een soort van ziek/misselijk maar denk dat dat stressontladingen zijn, dus moet er toch uit.
Vandaag weer een nieuwe dag!

Hoi Mas,

Ik denk zeker dat ander werk wat voor mij zou zijn. Alleen op dit moment ben ik er nog lang niet.
Ik kan nog geen 10 min fietsen qua energie, dus moet eerst zorgen dat mijn conditie weer een btje op peil is.
Het liefst zou ik nu thuiswerk doen, maar daar is volgens mij niks betrouwbaars in te vinden.
Zo jammer, want thuis zou ik van alles kunnen doen, als ik maar zelf mijn tijd kan indelen en kan rusten wanneer ik wil zeg maar.
Iemand toch ervaring met werk wat goed te combineren is met slechte conditie en veel hyperventilatie-aanvallen?

Groetjes, Sanne