Ik wil mijn verhaal en ervaring met
HyperVen graag met jullie delen:
Eind 2010 ben ik met een
acute hyperventilatie aanval naar het ziekenhuis gegaan omdat ik dacht dat ik een hartaanval had. In die periode was het razend druk op mijn werk en daarnaast was ik bezig met het regelen van de aankoop van mijn eerste woning, allemaal behoorlijk
stressvol en daar ben ik niet zo goed tegen bestand. Mijn hartslag ging met het tempo van iemand die aan het hardlopen was en die kreeg ik voor geen mogelijkheid omlaag, ik was ook misselijk en ik had het gevoel bijna flauw te vallen. Hierdoor kreeg ik de gedachte dat er iets ernstig mis was waardoor ik mij alleen maar nog slechter ging voelen. In het ziekenhuis werd ik gerust gesteld, alle
klachten kwamen overeen met
hyperventilatie en wat simpele testjes wezen er niet op dat er iets mis was met mijn hart. Nu bleek dus dat ik een tijd verkeerd geademd had en ook veel zuchten zullen de aanval ver
oorzaken/'>oorzaakt hebben.
In de twee jaar daarna heb ik mij nooit meer zo fit gevoeld als voor de
acute hyperventilatie aanval, vermoeid, concentratieproblemen, verzuurde spieren (vooral benen), trekkende spiertjes, steken in de borststreek, wazig zien, gevoelig voor licht, het gevoel dat ik niet mijzelf was.
chronische hyperventilatie kon dit verklaren dus heb ik in het ziekenhuis op een gegeven moment zo'n test laten doen waarbij ze de hoeveelheid CO2 meten die je uitademt. Daaruit bleek dat mijn CO2 niveau heel erg snel minder werd bij ademhalingsoefeningen, veel sneller bij een normaal ademend persoon. Daarnaast is mijn bloed gecontroleerd om een aantal andere zaken uit te sluiten, dat was allemaal in orde. Dat ik last had van
chronische hyperventilatie was daarbij zeer aannemelijk, vaststellen doen doktoren dat blijkbaar niet.
Na een periode van op mijn ademhaling letten en veel rust nemen werden de
klachten nog steeds niet minder, daarom ben ik twee maanden geleden begonnen met
HyperVen. De hoeveelheid positieve reacties op het forum overtuigden mij dit te proberen.
Ik begon met scores rond de 50 seconden, dat steeg in de tweede week naar 75 seconden en in de derde week 100 seconden. Sindsdien schommelt de grafiek rond die 100 seconden. Ik doe 2 sessies van 10 per dag, als ik tijd over heb pak ik er soms een derde sessie van 5 a 10 bij. De hoge beginscore komt waarschijnlijk omdat ik een grote longinhoud heb, dat werd mij ook verteld bij de CO2 test in het ziekenhuis.
De eerste paar weken waren erg zwaar, ik begon dagelijks op werk weer te
HyperVentileren, had felle steken in mijn borststreek en zweette hevig. Tijdens en na de oefeningen merkte ik wel gelijk dat er iets gebeurde in mijn lichaam, de dingen waar ik last van had voelden anders. Dit was voor mij een bevestiging dat ik waarschijnlijk de
oorzaken/'>oorzaak van mijn
klachten gevonden had en dat ik moest doorgaan.
Nu na 2 maanden merk ik dat mijn lichaam steeds stabieler wordt, ik heb al weken niet meer ge
hyperventileerd. Ben nog steeds wel erg moe maar ik denk dat dat komt door de oefeningen die best intensief zijn en dat mijn lichaam moet wennen aan het nieuwe zuurstof/co2 niveau. Als ik de energie en motivatie kan vinden om een stuk te gaan hardlopen merk ik dat ik mij daarna lekkerder voel, dat gevoel hou ik ongeveer dan een halve dag. Ik ga proberen 2 a 3 keer in te week te gaan hardlopen.
De
klachten waarvan ik hoop dat ze de komende maanden minder worden:
- Vermoeide ogen, wazig zien, slecht tegen fel licht kunnen, slechter zien in het donker
- Concentratieproblemen, wazig gevoel in het hoofd
- Algemene vermoeidheid, vermoeid opstaan
- Oorsuizen (pieptoon)
Op drukke dagen neem ik wat valeriaan tabletjes of gooi wat valeriaan druppels in mijn thee, als ik een nacht goed moet slapen neem ik een sterke melatonine tablet. Van beide merk ik dat het echt helpt. Ik ben praktisch gestopt met koffie drinken, incidenteel neem ik nog wel eens een bakkie als ik mij goed voel en er trek in heb.
Ik hoop dat jullie iets herkennen aan mijn verhaal en er misschien wel door gemotiveerd raken om door te zetten met de therapie.
Hartelijke groeten en succes met jullie herstel,
Joost
