Hoi Rainbowster
Ik heb nog niets van jou terug gelezen, want ook ik heb de laatste tijd last van duizeligheid
en dan is veel lezen niet echt fijn. Het zijn aanvallen van bijv. een kwartier die echt erg zijn
en vreselijk angstig maken. Maar ook uren en uren dat ik licht duizelig ben, beide vaak ook met
misselijkheid.
Echt verdrietig dat je het zo erg hebt, dat je alleen thuis zat. Zeker met die dagen.
Ik snap heel goed wat je zegt.. van mensonwaardig en been laten amputeren.
Ik heb ook weleens gedacht.. als het zo blijft.. hoeft het voor mij niet meer, kwam wel mooi uit.
Zal het je uitleggen. Bij acute hyper
klachten (en dan bedoel ik niet alleen snel ademen) komt natuurlijk
de paniek om te hoek kijken en dat alles dan nog erger wordt. Ik vocht dan tegen de doodsangst
omdat ik dacht een hartaanval te krijgen. Op een gegeven moment had ik dat elke dag.
Toen ik weer zo'n aanval had.. nou het was eigenlijk geen aanval meer.. want het ging dag en nacht door..
dacht ik ineens.. nou dan val ik maar dood neer, dan ben ik er meteen van af en hoef ik niet meer te vechten.
Op dat moment voelde ik veel spanning wegvallen.Liet blijkbaar de angst los en dan scheelt heel veel
stress
die alles in een cirkel houdt.
Maar nu over jou:
Heb je onderzoeken gehad? Weet je al zeker dat je geen evenwichtstoornis of iets anders hebt?
Wat doe je om de duizeligheid te verminderen of te zorgen dat het als is het maar tijdelijk..weggaat?
Of ben je net zoals ik deed.. alleen maar aan het vechten tegen de
klachten en angst hebben?
Gebruik je
medicatie? Doe je ontspanningsoefeningen?
Heb je nog andere
klachten behalve wat je hier schrijft? Niet dat niet genoeg is hoor!
Mocht het al ergens anders op het forum staan, zet dan even een link, want dan hoeft je
weer niet alles te typen.
Er was hier jaren geleden iemand op het forum die ook elke dag duizelig was en verder niet veel
andere
klachten had. Volgens mij heet ze Rainbow.. maar weet ik niet zeker meer.
Misschien ook nog terug te vinden?
De
klachten verdwenen toen ze zwanger werd, dus hadden we het er toen over.. dat het toch wel
iets met hormonen te maken heeft. Inmiddels natuurlijk al veel vaker op div. sites en in boeken gelezen
over de relatie van
chronische hyperventilatie en hormonen.
Je moet niet denken dat ik het allemaal zo goed doe en of weet hoor, want ik heb ook na al die jaren
nog
chronische hyperventilatie, maar heb dan ook heel veel lichamelijk en geestelijk voor mijn kiezen gehad, buiten de
chronische hyperventilatie.
Maar misschien kunnen we elkaar nog tips geven.
Enige wat ik doe als ik duizelig ben.. tijdje in een kommetje ademen... dus van je handen een soort
kommetje maken.. over je mond en neus houden, maar niet afsluiten, dus klein stukje van je gezicht houden
Of als ik angstig ben vanwege acute
klachten.. dan doe ik een ademhalingsoefening:
Langzaam door mijn neus inademen terwijl ik mijn buik bol maak, adem vasthouden en dan door een
getuite mond heel langzaam uitblazen.. buik weer plat. Tempo ongeveer van 4-2-6. En dat doe ik net zolang tot ik me
rustiger voel worden.
Schijnt de fysiologische rem te heten.
Ik kreeg net voor het kerstdiner ineens hele acute
klachten (last van maag,darmen,borst, misselijk etc),
wilde het natuurlijk niet laten merken,
want je verpest voor iedereen de sfeer en toen heb ik de zogenaamde fyiologische rem gedaan
en dat heeft me er toch weer door heen gesleept. Wel weer een zenuwengedoe...
zie je het voor je.. achter de menukaart een gevecht leveren en het liefst meteen naar huis willen.
Verschil is inmiddels na al die jaren, dat ik nu niet meer dan maanden niets meer durf en geloof me
dat ik dat wel heb gehad.
Bij jou is het wel anders, want jij zit nu in de periode dat je 24/7 de
klachten hebt en dat is de
moeilijkste tijd waar je zo snel mogelijk uit moet.
Op een beter 2013!
Groetjes en sterkte!
Vlinder
