hallo,
ik ben nieuw hier en wil hier even zo kort ik kan mijn verhaal schetsen.
ik sukkel sinds 2007 met mijn gezondheid. ik kreeg mijn klachten opeens, zonder ik daarvoor mij slecht voelde. hoewel... ik had jaren een heel stressvolle relatie, met veel ruzies, spanningen, problemen op allerlei vlakken... psychisch was ik op.
daarom besloot ik om aan mezelf te gaan denken en terug te gaan sporten. dat was vroeger toen ik nog thuis woonde mijn uitlaatklep. ik heb altijd op een hoog niveau en in hoge frequentie gesport.
maar na mijn zoveelste training, zag ik nadat ik mij bukte om mijn fiets te openen alles dubbel. ik viel ook om.
na even te zitten en rustig te worden, ging het over. sinds die avond ben ik niet meer de oude geworden.
de stress in mijn leven nam enorme sprongen; echt zware problemen overschaduwden in totaal een dikke 9 jaar dag en nacht mijn leven.
alles nam ik op mijn schouders - ik kon niet anders - en ik leek heel sterk. maar mijn klachten bleven en verergerden zelfs.
het volgende had/heb ik; ik heb de hele dag een dizzy, suf duf, dronken gevoel, ijl in mijn hoofd. soms kleine oogjes, niet goed kunnen focussen, een druk boven mijn ogen, het gevoel dat mijn ogen wiebelen, dat ik omval, dat ik zweef. soms een heel sloom gevoel, soms heel opgejaagd. mijn ademhaling krijg ik meestal niet onder controle. ik betrap mijzelf erop dat ik mijn adem inhoud en dat ik voor de rest heel kort en ondiep loop de "puffen". dan hap ik weer naar grote hap lucht, of zucht ik. ik krijg ook een soort slikreflex die mij dan voorkomt dat ik gewoon dooradem.
maar... wat gek is ( vind ik ) ; als ik mij druk maak, haast of zelfs lach dan wordt het helemaal erg. ook stress ( er kwam een slechte brief met de post aan ) daar wordt ik helemaal groggy van. dan denk ik opnieuw, ik ga me gewoon ontspannen en wat wandelen, winkelen of zwemmen. maar dat kan ik helemaal niet meer aan want ik val gewoon bijna flauw zo raar wordt ik ! nu heb ik al heel vele testen en onderzoeken gehad en ze blijven maar zeggen dat ik niks mankeer. maar ik kan al die jaren niet meer werken !
alsjeblief, herkent iemand dit?


lieve groetjes , mayana

Hallo

Ja heel herkenbaar allemaal.
Maar val je daadwerkelijk ook echt om?? Daar heb ik geen last van. Maar wel dat alles gaat draaien en je wordt dan heel naar in je hoofd en ik ben dan bang dat ik omval. Het lijkt net alsof je je lichaam zijn evenwicht kwijt is.

groetjes

Hoi hoi .

Welkom op het forum!hier ook heel herkenbaar hoor....heb ook dubbel gezien en zie het ook wel eens draaien!!en idd bij inspanning ook als dat iets gezelligs als winkelen is,word ik ook naarder....heeft echt met stress en een verkeerde ademhaling te maken....zeker als alles is nagekeken!!ook het dronken lichte gevoel in je hoofd hoort echt bij chronische hyperventilatie!!veel sterkte met je klachten en misschien met de therapie!

Groetjes zippie.

Heel herkenbaar, vooral de druk op en boven de ogen. Halfzijdige hoofdpijn. Gevoel van watten in m'n hoofd. Draaierig, duizelig en slappe benen. Gespannen nekspieren en plopjes en tintelingen en brandend gevoel onder huid van mijn schedel en gezicht. Enorme vermoeidheid.
Onstaan bij mij tijdens een stressvolle periode 1,5 jaar geleden en niet meer weggegaan. Talloze onderzoeken gehad; zo gezond als een vis.
Krijg volgende week een capnofgrafisch onderzoek (eindelijk waar ik al een jaar om smeek). Mijn leven is totaal naar de filistijnen en je voelt je zo hulpeloos en onbegrepen als alle dokters je "gezond" verklaren, en je bijna niet meer kan functioneren met zogenaamde "onbegrepen lichamelijk klachten".

Ik wens je veel sterkte net zoals iedereen hier op het forum.

dag iedereen
ik vind het fijn te lezen dat ik niet alleen ben en ook dat ik dan toch een richting kan aanhouden, nl. chronische hyperventilatie.
als je al weet wat het is en waar je voor staat dan is dat ook al veel vind ik, want ik sukkel nu al sinds 2007 en ik wist maar niet wat ik had.
maar wat is een capnografisch ( ofzoiets ) onderzoek dan? dat ken ik nog niet.
ik weet niet welke therapie interessant zou zijn voor mij... maar ik zit alleszins met heel veel opgeslagen verhalen, emoties zoals vooral verdriet en woede...dus ik voel voor mezelf aan dat ik moet kunnen praten met iemand. dat heb ik nog nooit gekunnen.
zijn er hier mensen die iets kunnen aanraden van therapie?

lieve groetjes mayana

Leren ontspannen is wel belangrijk maar dat moet je zelf stapje voor stapje leren aanvoelen dat is zeker niet makkelijk als je lichaam gewend is om gespannen te zijn.
Ik heb nu anderhalf jaar chronische hyperventilatie en nu pas heb ik mij een beetje leren ontspannen doordat je ervaring opbouwd met verschillende therapieen.
De belangrijkste therapie is toch wel echt ademhalingtherapie. ( co2 gehalte verhogen)
Je zult misschien wel opmerkingen krijgen als ( Ik denk dat je je ademhaling gewoon los moet laten)
Nou was dat maar zo makkelijk! Alsof ik ademhalingsoefeningen zo leuk vindt om te doen het is bijna topsport zou je zeggen.
Maar wel de basis om weer normaal te functioneren de meeste therapeuten hebben nog geen idee wat chronische hyperventilatie is en dan krijg je de opmerking van leer je ademhaling los te laten.
En dan raak ik er wel teleurgesteld van omdat je toch betaald voor bijv een therapie en als zij dan niet eens echt weten wat je mankeert voel je je niet echt begrepen.
Vaak wil ik niet eens zeggen dat ik aan chronische hyperventilatie lijdt maar gewoon de behandeling ondergaan bijv massage maar ze vragen toch wanneer je klachten begonnen zijn en ja dan kom je toch weer bij chronische hyperventilatie.

Maar goed ik denk dus dat je moet leren ontspannen misschien shiatsu massages-ja en de belangrijkste ademhalingstherapie.

Heel veel succes -

Merel

Hoi Mayana

Watvoor therapie/therapeut raadt jouw huisarts aan?
Behalve iets met je ademhaling doen, lijkt mij dat je
al je verhalen kwijt moet. Je zegt het zelf al...
Sommige mensen hebben genoeg aan familie/vrienden
of bekenden, maar anders een psycholoog of hypnotherapeut of zo.

Capnografisch onderzoek:
Zou ergens op de site moeten staan. Heb je daar al gekeken?

[www].hyperventilatie.info/

Maar er zijn dacht ik ook wel mensen op het forum die al zo'n onderzoek hebben gehad.

Je kan ook nog even via de zoekoptie kijken hier op het forum.
Ik dacht uit mijn hoofd: Bilo

Sterkte en groetjes Vlinder

Bij een capnografisch onderzoek wekt men kunstmatig hyperventilatie op en meet men het CO2 gehalte in de uitgeademde lucht. Bij gezonde mensen daalt dit gehalte vrij snel, bij chronische hyperventilatie patiënten niet. Dit is 1 van de mogelijkheden om chronische hyperventilatie vast te stellen.

Hallo Mayana,

Jouw klachten klinken mij zeer bekend. Zelf ben ik eind 2007 tijdens het winkelen omgevallen, in een episode waarbij ik mij eerst heel duizelig voelde. Ik ben van straat geplukt en meegenomen naar de 1e hulp, waar men niets aan mij kon ontdekken. Hierna heeft het bijna 2 maanden vol aanvallen van hartkloppingen, duizeligheid en hoofdpijn geduurd voordat bij mij de diagnose 'paniekstoornis met agorafobie' is gesteld. In deze periode heb ik eenmaal 1-1-2 gebeld en verder vooral veel op de bank gelegen.
Lange tijd heb ik nauwelijks mijn huis uit durven gaan, maar tegenwoordig weet ik mij beter over mijn klachten heen te zetten.
Wel heb ik periodes met hevige klachten, die zich meestal niet aankondigen. Zoals vanochtend: het begint met duizeligheid, daarna komen hartkloppingen, druk achter de ogen, tintelende vingers en een zeurende hoofdpijn erbij. Ik heb mijn afspraken vandaag afgezegd en ben nu op bed gaan liggen met Miles Davis op.
Wilde je even laten weten dat je niet de enige bent. Ik wens je veel sterkte en ook geduld met jezelf en deze lastige aandoening. Ik bedank je voor het opschrijven van jouw ervaringen. Het is voor mij ook een steun in de rug om te weten dat ik niet als enige met mijzelf in gevecht ben.

Groet,

Sacha

Hoi,

Heb je geen B12 tekort of Fibromylagie of misschien kan je niet tegen Glute.
Het zijn een paar optie's.

Ik heb al 4 jaar chronische hyperventilatie en vandaag ben ik er zoooo moe van. Ik word er zo depri van en zie soms het leven zo niet meer zitten :-( Ik heb dagen waarop de klachten veel erger zijn dan anders en vandaag is zo'n dag. Het constante dronken en ijle gevoel in mn hoofd (reeds 4 jaar), maakt mij het leven zuur en belemmert mij om te functioneren. Ik ging vandaag winkelen, maar omdat ik zo duizelig ben, heb ik het moeten laten. Zelfs thuis kuisen is een hele opdracht. Ik voel me echt zo beroerd :-( En het ergste van al is dat niemand mij kan zeggen of garanderen dat het overgaat en wanneer dat zou gebeuren. Omdat ik me zo slecht voel, kan ik niet eens de discipline opbrengen om de oefeningen strikt te volgen. Ik voel me zo'n mislukkeling. Sorry voor het gezaag mensen, maar dit moest er echt even uit. Ik ben blij dat er hier mensen zijn die me wél begrijpen. De buitenwereld lacht het alleen maar weg.