Ik ben benieuwd of er ook mensen zijn die net als ik, na een aantal jaren chronische hyperventilatie, een burn-out hebben. De huisarts en een natuurarts hebben dit vastgesteld op basis van mijn verhaal. Ik merk dat ik het erg lastig vind om mijn oefeningen te doen, omdat ik er wel heel heftig op reageer. Veel paniekaanvallen en hartoverslagen enz.

Ik merk dat mijn lichaam echt uitgeput is en dat ik nog maar heel weinig kan opbrengen. Zou het beter zijn even te wachten met de oefeningen voor een paar maanden of toch een aantal per dag proberen te doen??

Ben benieuwd wat jullie denken,
Guusje

Hai Guusje,

Hier iemand die eerst chronische hyperventilatie had, toen een Burn-out en daarna een paniekstoornis kreeg met straatvrees.
Ik kreeg het in 1991 en heb echt alles, maar dan ook alles geprobeerd.
De reden waarom ik als vrijwilliger voor HyperVen op het forum actief ben is dat HyperVen mij ervan af heeft geholpen.
Ook ik reageerde heel heftig op de oefeningen, maar door te doseren en steeds de oefeningen aan te passen aan hoe ik me voelde ben ik er doorheen gekomen.
Ik heb in principe altijd 2x daags 10 trails gedaan, maar als mijn lichaam heel fel reageerde schakelde ik terug naar 1x 10 trails of 2x 5 trails. Alleen als ik snipverkouden was of ziek ben ik even gestopt.

Je lichaam laat opgeslagen stress, die er al jaren zit, in stukjes los en dat ervaar je als heel erg onprettig.

Wat mij hielp was proberen, voor zover als ik durfde, te wandelen en ander soort van afleiding te zoeken. Let wel: Wat je aankunt, want dat is niet zoveel in het begin.

Als je vragen hebt kan je ze gerust plaatsen op het forum.

Hartelijke groetjes van Ellen

Antwoorden die door de Stichting HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Dank voor je lieve reactie. Helpt echt. ben soms zo bang voor mijn lijf en alles wat ik voel. Ben zo bang dat ik er miet doorheen kom. Andere dagen als ik weer wat energie heb dan ga ik weer te hard enz.
Ik wil heel graag doorzetten en dit soort berichten helpen. dank
Guusje

Hoi Guusje,

Ik heb niet een "echte" burn-out gehad, gelukkig, maar zat er destijds wel dichtbij besef ik nu. Ik heb destijds de grootste stressfactor (mijn werk) geelimineerd door er 2 jaar helemaal tussenuit te gaan (ontslag genomen) en het veel rustiger aan te doen. Ik besef maar al te goed dat veel mensen die luxe niet hebben en zij zich hoogstens ziek kunnen melden. En krijg je toch nog druk via de Arbo-arts, je leidinggevende etc.

Ik kan me dat gevoel destijds en wat jij nu beschrijft nog wel heel goed voor de geest halen. De wanhoop: "komt het ooit nog wel weer goed met mij?" en de angsten. Al had ik dit waarschijnlijk minder omdat ik nog wel redelijk goed kon functioneren (met vallen en opstaan).

Guusje, er is ALTIJD licht aan het eind van de tunnel. Hoe lang die ook is. Ik ken mensen die ook een echte burn-out hebben gehad en achteraf zeggen: ik heb er veel van geleerd. Daar heb je misschien nu niks aan, want je voelt je nu ellendig. Maar gebruik deze periode (als je je weer wat beter voelt) ook om zoveel mogelijk kennis over jezelf en je handelen te vergaren om dit in de toekomst te kunnen voorkomen. Volg de adviezen op van je coach (arts of psycholoog of een andere professional) en accepteer alle hulp die je aangeboden wordt. Het kost echt tijd om hier weer goed uit te komen. Wat in jaren is opgebouwd aan stress is niet in een paar weken weer over. Probeer het te ondergaan en bij de dag te leven.Probeer bij elke slechte dag of moment te denken: deze dag/ dit moment gaat weer voorbij. Morgen is er weer een dag, een stap dichter bij genezing.

Guusje, ik weet uit ervaring dat dit niet gemakkelijk is. Een strijd, elke dag weer. Maar je voert deze strijd niet voor niks. Eens zul jij ook zeggen: "ik voel me weer goed" en misschien beter dan ooit omdat je zoveel van geleerd hebt wat je gezondheid ten goede komt.

Sterkte! En je verhaal hier posten op dit forum helpt ook heel erg om spanning van je af te schrijven heb ik gemerkt. De mensen hier hebben aan een half woord genoeg en weten vaak precies hoe je je voelt. Maak daar gebruik van.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 16/12/2011 11:49 door Friezin.

Dank voor je lieve bericht. Helpt inderdaad enorm dit forum. Heeft me al door heel wat moeilijke momenten heen geholpen.

Liefs Guusje