note van HyperVen: dit verhaal van Chris is verplaatst naar forum 4. maar om nog reacties mogelijk te maken, hierbij een kopie.
Hallo allemaal,
Hoewel ik niet zo’n "forumschrijver" ben, wil ik hier toch even mijn verhaal kwijt, al was het maar om anderen, die misschien twijfelen over de effectiviteit van
HyperVen, aan te moedigen om er toch mee te beginnen, en diegenen die het misschien even niet meer zien zitten, een hart onder de riem te steken. Ik heb zo’n 12 jaar rondgelopen met
chronische hyperventilatie, zonder het te weten. Heb al die tijd allerlei vage en minder vage
klachten gehad, het hele scala wat bij
chronische hyperventilatie hoort.
Zo’n 12 jaar geleden heb ik jarenlang een moeilijke periode in m’n leven gehad, vol met
stress, spanning, angst, noem maar op. Toen ben ik blijkbaar, door de
stress en de angst, verkeerd gaan ademen, en omdat die periode zo lang heeft geduurd, is dat m’n “normale ademhaling” geworden, heeft zich vastgezet, en toen m’n leven weer in rustiger vaarwater kwam, ben ik dat verkeerd ademen blijkbaar blijven doen. Heb in die jaren wel 2 keer een periode gehad van aanvallen van accute
hyperventilatie, maar dat ging elke keer weer na een paar weken over, dus dan denk je daar verder niet meer aan. Maar in de loop der jaren kreeg ik er steeds meer
klachten bij; het begon met chronische slapeloosheid, daardoor ook steeds vermoeid en energieloos, daarna kwamen de hart
klachten, zoals veel te snel kloppend hart, hartkloppingen/hartbonzen, vooral ’s nachts, “vibrerend” hart, etc. Ben daar uiteraard vaak mee naar de HA geweest, en die schreef me dan weer Bèta-blokkers voor, en dan kreeg ik te horen: “ja, je bent ook een
stresskip, je maakt je veel te druk, je moet proberen om meer te ontspannen.” En dat was het dan. Ik begon te denken: ben ik nou gek, of hoe zit het?
En zo ging het maar door met steeds meer, nieuwe
klachten: vermoeide ogen, “druk” op het oog, waardoor ik dacht dat er iets (een tumor?) achter tegen m’n oogbol aandrukte; daardoor ook steeds wazig zien. Weer naar de HA, doorverwezen naar Oogheelkunde, waar ze niets bijzonders konden vinden, maar de oog
klachten bleven aanhouden. Tot ik afgelopen Mei opeens, terwijl ik ’s avonds op de bank lag, vreselijke stekende pijnen in m’n hart/borststreek kreeg, moeite had met ademhalen, kortademig werd. Ik raakte in paniek, dacht dat ik een hartaanval had. Maar de pijn trok vrij snel weg, maar ik voelde me erg koortsig, met enorme hitte-aanvallen/zweetaanvallen die diep van binnen leken te komen, en “strak” gevoel op de borst, voelde me verder zeer slap en futloos, kon bijna niet meer op m’n benen staan, had moeite met ademhalen. Verder veel hoofdpijn, wattig horen, wazig zien, stijve spieren/spierpijnen, misselijkheid, duizeligheid, constant het gevoel alsof ik elk moment het bewustzijn kon verliezen, en een algeheel gevoel van lamlendigheid. Weer naar de HA; gelukkig was m’n eigen HA er niet die dag, en kreeg ik een andere arts van de groepspraktijk. Die heeft m’n verhaal 5 minuten lang aangehoord, en me ondertussen geobserveerd, en zei toen meteen: “Je zit ontzettend te
HyperVentileren.” Ik verbaasd, zei dat ik dat jaren eerder al eens had gehad, maar dat het nu heel anders aanvoelde, en dat ik het nu niet als
hyperventilatie had herkend. Zij zei dat
hyperventilatie zich ook niet altijd met dezelfde
klachten manifesteerde. Maar ze had het niet over
chronische hyperventilatie (ik wist ook helemaal niet dat dat bestond), dus ik weer naar huis met het advies “het rustig aan te doen” en “op m’n ademhaling te letten.” Dat heb ik geprobeerd, maar het scala aan
klachten werd daarna alleen maar heviger en uitgebreider, totdat ik bijna niets meer kon. Ik dacht: mijn god, hoe kom ik hier ooit nog vanaf? Naar de HA wilde ik niet meer, die nam me toch niet serieus, en wist nauwelijks iets van
chronische hyperventilatie, had het ten slotte 12 jaar lang niet onderkend bij mij. In wanhoop ben ik toen Internet gaan afstruinen en kwam ook op de site van
HyperVen. Heb alles gelezen, herkende het hele verhaal als “mijn verhaal”, had ook meteen zoiets van: ja, dat verhaal van het verkeerd ademen, het
ademcentrum in de hersenen dat verkeerd raakt ingesteld, het koolzuur-verhaal, ja, dat klinkt plausibel en wetenschappelijk verantwoord, dus de
HyperVen-therapie kan mij wel eens goed gaan helpen.
Ongeveer half juli ben ik met
HyperVen begonnen, en al na 2 weken merkte ik een duidelijke verbetering en vermindering van de
klachten. Nu ben ik op een punt gekomen dat ik kan zeggen, dat ik van vrijwel al m’n
klachten af ben. Slaap weer goed, voel me weer energiek, etc. Tot het einde van mijn therapieperiode (half november) blijf ik nog
HyperVennen, maar tot die tijd nog maar één keer per dag, want ik voel dat dat genoeg is. En mocht ik in de toekomst weer
klachten krijgen, dan zal ik het meteen herkennen en weet ik ook wat ik eraan kan doen. Ik wil de mensen van
HyperVen bedanken voor de methode, het heeft mij echt weer een “nieuw” leven gegeven. Ik was zo wanhopig dat ik het echt niet meer zag zitten, maar nu ben ik weer vrijwel de oude, en dat voelt ontzettend goed. Dus nogmaals: bedankt, en voor al mijn (ex)lotgenoten: ga door!
HyperVen helpt echt, ik heb het zelf ervaren!
Lieve groeten aan allemaal,
Chris
Rob Gravesteijn
HyperVen
Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.
