Hoi allemaal,

Alvast excuses voor dit waarschijnlijk lange verhaal. Iets wat ik veel te weinig doe is over mijn ervaringen praten, of ze op schrijven. Ben het nu zo zat dat ik toch maar mijn ervaringen met anderen zou willen delen.
Ik heb een jaar of 3 geleden ook klachten van chronische hyperventilatie gehad. Het vervelende ademen, en de druk op de borst en moeheid in de spieren, het was er allemaal. Ook was ik erg angstig voor de meest uiteenlopende dingen, zoals hartaanvallen etc. Omdat ik door mijn huisarts constant werd afgescheept als iemand die zich te snel druk maakt, kon ik door een zakje gaan blazen en dan ging het wel over. Ik werd hier aardig gefrustreerd door, en uiteindelijk heb ik zelf via een kennis Caesar-therapie geprobeerd. Dit leek in ieder geval de angst wel wat weg te nemen. De fysieke klachten echter bleven aanwezig. Gek genoeg is dit ook weer vanzelf over gegaan, een maand of 12 later. Achter de psychische redenen voor deze klachten ben ik nooit gekomen.

Mijn leven weer opgepakt, ging studeren aan de universiteit, voetbal, vriendin en ik werkte er ook nog bij in de weekenden. Ik had niet veel klachten meer van chronische hyperventilatie en ik kon prima leven. Dit tot deze zomer, want toen is het hele circus weer opnieuw begonnen. Ik moet erbij vertellen dat ik daarvoor weer een tijdje blowde, en ik ging ook weleens naar een feestje waar drugs werden gebruikt (xtc, speed). Dit heb ik nooit vaker gedaan dan 1x per maand. Echter na een weekendje goed gefeest te hebben kreeg ik een fikse keelontsteking. Ik ben dat weekend erg bang geweest, en na mijn keelonsteking begon ik me ook weer constant af te vragen of ik niet ziek was van het een of ander. Ook werd ik op de raarste momenten straal misselijk en kon ik me echt niet meer ontspannen. Ook kreeg ik weer gigantische druk op de borst en paniekaanvallen met hartkloppingen er als cadeautje weer bij. Toen ik mij besefte dat ik waarschijnlijk weer last had gekregen van mijn klachten (chronische hyperventilatie) was het eigenlijk al te laat; ik zat al te ver in dat vicieuze cirkeltje!

Nu op dit moment ben ik het echt zat, mijn oude leven is weer helemaal ontregeld, ik ga steeds meer dingen uit de weg omdat ik bang ben dat ik me niet kan ontspannen. School, werk en sport zie ik tegen op omdat ik hier constant misselijk word of andere vage klachten krijg. Uitgaan doe ik al helemaal niet meer, alcohol trek ik ook zeer slecht. Het is moeilijk als al je vrienden genieten en jij kan niet aan bepaalde verwachtingen voldoen. De laatste week lijk ik ook last te hebben van een dronken gevoel, een soort waas voor mijn ogen. Ik heb moeite met lezen, concentreren. Soms vraag ik me serieus af of alles wel echt is, vind normale dingen ineens heel raar (derealisatie misschien). Erg moeilijk allemaal aangezien ik niet kan ontsnappen aan bijv. studie of werk. Wat mij ook zorgen oplevert helaas is de slechte gezondheid van zowel mijn vader als mijn moeder, dit is iets wat ik moet accepteren maar wat op de achtergrond me toch wel veel doet.

Aangezien ik hier echt niet mee verder wil leven en zo graag weer mijn leven wil lijden zonder vage lichamelijke klachten, zit ik te twijfelen om met HyperVen te beginnen. Ik lees een boel positieve verhalen erover. Ik ben strijdbaar om dit weer uit mijn lichaam te krijgen in ieder geval, ook al zit ik soms enorm met mezelf in de knoop.

ff mijn verhaal kwijt kunnen voelt al erg prettig,

Merlijn

Herkend iemand zich misschien volledig in dit verhaal ? Zou me zo prettig voelen als ik mijn oude leventje weer terug kon krijgen met behulp van HyperVen.

Hallo Merlijn,

Ik denk dat de meeste van ons dit allemaal heel goed herkennen. Met een scala aan verschillende
soorten klachten. Ook ik herken er veel van.
Ik heb vele soorten therapieeen gevolgd, maar de klachten waren nooit helemaal verdwenen.
Vorig jaar ben ik begonnen met HyperVen , de klachten kwamen eerst en volle hevigheid
terug, dus daar moet je niet van schrikken, maar na 9 maanden HyperVen , ben ik een heel
ander mens. Ik LEEF weer , ik ga er weer op uit met de auto alleen, iets wat ik in geen jaren
meer heb gedaan, en nu krijg ik iedere keer weer een beetje meer zelfvertrouwen. Heerlijk.
Dus ik wens je veel succes met HyperVen en het is soms best even doorzetten maar daar heb
je dit forum voor , als je het even niet meer ziet zitten.
Heel veel succes.

Groetjes Marjan

Oke, ben inmiddels begonnen met de therapie, hoop dat het wat helpt Ik ben er voor mezelf nog steeds niet helemaal achter wat de klachten nou getriggerd heeft, en ook niet precies wanneer ik er meer last van heb en wanneer niet. Ook vraag ik me nog steeds af of de hyperventilatie een oorzaken/'>oorzaak of een symptoom van iets is. Wat ik wel weet is dat ik redelijk in paniek raak op het moment in sommige situaties, zoals colleges, werk en drukke plekken etc. Waarom dit precies is weet ik niet, het is natuurlijk ook te gek voor woorden eigenlijk als ik het zo tegen mezelf zeg, zoiets heb ik nog nooit gehad.. Ik denk dat het het gevoel is van "niet weg te kunnen als het verkeerd gaat" en dat die angst zich zo in mijn lichaam heeft genesteld dat dit er telkens uit lijkt te komen wanneer ik in zo'n situatie kom. Erg vervelend! Heeft iemand dit ook weleens? dat misselijke verschrikkelijk zenuwachtige krampachtige gevoel in gesloten ruimtes of plekken waar je niet zomaar even weg kan?

maar ik hou gelukkig hoop dat mn leven dr ooit weer goed uit komt te zien zonder angst of paniek

Merlijn

Ik herken jouw verhaal heel erg goed, en ik moet zeggen dat doet mij zelf ook erg goed. Ik ben er dagelijks mee bezig en er spoken allerlei enge ziektes door mijn hoofd, terwijl de dokter hyperventilatie heeft vastgesteld. Ik vind dat artsen vrij snel deze conclusie trekken als ze het eigenlijk niet echt weten, maar ik vertrouw maar op het woord van de dokter, mijn bloed was verder ok!

Vooral de derealisatie waar je het over hebt, komt mij erg bekend voor. Heb jij ook het gevoel alsof je in een droom leeft? Ik heb dat heel erg, nu zo'n 4 maanden. Ook ben ik ontzettend moe hierbij. En niet alleen als de dag over is, maar ik word al uitgeput wakker, dit kan toch niet goed zijn denk ik dan... Ook zie ik erg wazig, vooral achter de computer, maar het ergste buiten als ik om mij heen kijk in het licht.
Lichamelijke klachten komen zo nu en dan ook langsschieten, hoofdpijn, buikpijn, misselijk, rug- en nekklachten, koude handen etc. Maar ik moet je zeggen dat ik hiermee kan legen, alleen mijn ergste klacht is die ontzettende vermoeidheid en onwezenlijkheid. Heb jij dat ook?

Ik ben nu onder behandeling bij een mensendieck, zij helpt mij te ontspannen. Steeds als ik daar geweest ben, kan ik er weer even een aantal dagen tegaan, omdat zij mij gerust stelt dat ik echt niet ziek ben, dat zij dat wel zou zien en dat ik er verder goed uit zie. Maar ik voel me niet goed!! Echter omdat er steeds zo'n 2 weken tussen de afspraken zitten ga ik weer lopen malen en komt de gedachte weer: 'dit kan niet goed zijn, ik heb een ziekte.' Ik moet steeds bevestiging zoeken voor mezelf dat ik echt chronische hyperventilatie heb.. vandaar dat ik ook steeds forums bezoek.

Bij mij is het begonnen in de zomervakantie na een heel druk schooljaar.Ik zit nu in mijn examenjaar, maar optimaal presteren is gewoon niet mogelijk, ik verzuim veel, omdat ik gewoon helemaal kapot ben.

Herkenbaar dit?

Groetjes Linda

Heel herkenbaar Linda. Ik voel me soms ook weken niet lekker. En dan vooral denken aan enge ziektes en er bijna zeker van zijn dat je dat ook hebt. Maar ja, ik heb dit al heel lang en ik ben er nog. Het rare is dat het steeds weer terug komt die gedachten. Hoofdpijn, erg moe, soort grieperig gevoel, last van darmen, spier- en gewrichtspijn zijn zomaar een aantal klachten die ik ervaar.

Gr,

Beertje.

Ja dat is best herkenbaar Linda Ik heb dat altijd wel een beetje gehad, dat malen en denken dat ik iets erg zou kunnen hebben. Vooral na mijn keelontsteking googlelde ik een paar weken echt alles, zelfs al had ik een rood plekje ergens. Na bloedonderzoek gedaan te hebben waar niks uit kwam heb ik tegen mezelf gezegd; dit slaat helemaal nergens op, al dat ellendige gevoel zit alleen in je eigen hoofd! En dit betekend dat het er ook weer uit kan, wat je zelf ook zou moeten kunnen ;-).

Nee hier heb ik weinig last van, ik ben ook niet extreem moe (wel gehad periodes hoor, met spierpijn). Ik sport twee keer in de week en dit gaat me prima af.

Ik heb op het moment het meest last van duizeligheid, licht hoofd, en inderdaad het gevoel alsof ik in een soort "waas" leef. Beetje moeilijk uit te leggen, soms is het er niet en soms kan ik weer ff helemaal niet goed begrijpen dat de dingen "zijn zoals ze zijn". Meer kan ik er niet van maken haha ;-). Ook angst voor bepaalde situaties met veel mensen of op plekken waar ik niet 123 weg zou kunnen maken me heel erg benauwd en misselijk op dit moment, dit is het lastigst aangezien ik nooit echt een kluizenaar ben geweest en toch wel graag onder de mensen kwam.

Misschien dat ik over die angst een keer met iemand zou moeten praten, mijn probleem is dat ik alles zelf wil oplossen en niet andere mensen wil "lastig vallen" met dingen waar ik mee zit . Maar het idee van een keer praten met een psycholoog zit wel in mn hoofd in ieder geval.

Sterkte in ieder geval :-), ik weet zeker dat deze situatie niet voor eeuwig is!

Ik wilde hierbij even laten weten hoe het inmiddels gaat, na twee weken HyperVen.

De reden om te beginnen met het programma waren sommige klachten die steeds erger leken te worden. Vooral het angstige en gespannen gevoel met misselijkheid in drukke plekken en gesloten ruimtes (fobie?) en het wazige zien en gebrek aan concentratie/derealisatie zaten me zo dwars.

De angst dat ik een enge ziekte heb of iets dergelijks is bij mij niet (meer) aanwezig. Ook ervaar ik geen extreme moeheid of futloos gevoel gelukkig. Mijn conditie is naar mijn mening prima in orde.

Mijn scores zaten in het begin al vrij hoog, zo rond de 95/100. Ik zit na twee weken ongeveer op 115 dus de lijn gaat duidelijk omhoog. De spanning en stress zijn nog steeds aanwezig af en toe heb ik het idee. Waar het precies door komt weet ik niet, behalve het feit dat het op het moment wat minder gaat met bepaalde personen in mijn familie, en mij dit best wel wat doet. Echt veranderen kan ik dit niet natuurlijk, het enige wat ik kan doen is er mee proberen om te gaan.

Ik blijf door gaan met het programma, ik vraag mij echter soms af of ik daadwerkelijk chronische hyperventilatie heb, of dat het misschien vooral spanning/stress gerelateerd is.

Wilde dit ff kwijt!

Merlijn

Wilde weer eens wat posten om te vertellen hoe het met me gaat!

Ik HyperVen nu ongeveer 6 weken. Mijn scores zaten toen ik begon rond de 100 seconden.. Dit ging erg snel omhoog waar ik op dit moment soms trials van 150 seconden er tussen heb zitten. Ik kan niet met zekerheid zeggen of het door HyperVen komt, alleen sommige klachten die ik had zijn wel wat afgenomen. Ik ben minder paniekerig, het lijkt alsof ik iets minder "vast" zit. Ookal heb ik op drukke plekken en verplichte dingen nog regelmatig paniekaanvallen (benauwd, misselijk), ik zeg tegen mezelf dat ik dit al zo vaak heb meegemaakt en dan is het meestal ook na een kwartiertje weer weg.

Toch voel ik mij op dit moment zeker niet ideaal. Ik heb erg last van stemmingswisselingen en heb af en toe momenten dat ik de wereld totaal niet als werkelijk beoordeel. Alles lijkt dan zeg maar als een film voor mij af te spelen, waar ik dan naar zit te kijken. Het lichte gevoel in mn hoofd, het duizelig zijn, moeie ogen en af en toe ook een soort flitsen alsof iemand een lichtknopje aan en uit doet. Echt super k u t dus! aangezien ik zo graag weer een gewoon leven wil hebben zonder dat dit onwerkelijke of paniekerige op de achtergrond meespeelt en ik hier constant aan denk. Het maakt me af en toe echt moe en depressief. Best raar voor een jongen van 23 als ik het zo bedenk, zeker aangezien ik genoeg leuke vrienden heb, studeer, sport en genoeg kans heb om leuke dingen te doen.

Ik zit er toch sterk aan te twijfelen om voor het bovenstaande hulp te zoeken, aangezien ik betwijfel of hier wel sprake is van chronische hyperventilatie, dit is in ieder geval zeker niet de oorzaken/'>oorzaak! Het enige waar ik bang voor ben is om voor gek uitgemaakt te worden, of erachter te komen dat wat ik op dit moment meemaak voor altijd moet duren of dat ik er voor aan de medicijnen moet!

Lang verhaal weer dus ;-) aan de ene kant toch wel een beetje positief. Vind het leuk om reacties te horen trouwens, ook als je je hier totaal niet in herkent of juist wel ;-)

groetjes

Bedankt voor je snelle reactie en tips

Ik heb inderdaad het idee alsof ik al jaren loop met gevoelens of iets dergelijks wat ik opgekropt heb, of wat er gewoon niet uit wil. Misschien dat dit een paar maanden geleden zo naar boven gekomen is (door bepaalde triggers misschien) dat ik daar nu weer de gevolgen van ondervind.

Er is bij mij twijfel of ik door de therapie van HyperVen nog meer vooruitgang zou kunnen boeken, wat is jou mening daarover? Ik heb het dan voornamelijk over het onwerkelijke en lichte gevoel in mn hoofd.

Medicijnen ben ik inderdaad wel bang voor ja. Ben altijd gezond geweest en ik wil niet het predicaat "gek" of "ziek" opgespeld krijgen. Maar zo als jij het nu stelt zou het in ieder geval goed zijn om het te overwegen of om er in ieder geval eens over te praten met een specialist.

Hallo Merlijn,

Als chronische hyperventilatie een van de factoren is, zal HyperVen zeker meehelpen. Zelf als dat niet zo is, helpt het toch vanwege het hoge rustniveau dat er van de therapie uitgaat. Dus het kan sowieso een goed idee om er mee verder te gaan. Maar zoals gezegd, die stress levels moeten omlaag. Dat lijkt mij prio 1...

Rob Gravesteijn
HyperVen

Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Dag Merlijn,

ik heb er ook sinds een kleine 2 maand last van.
allerlei vage klachten en ik steeds denken dat ik een longembolie had of een soort boezemfibrileren.
de dokter denkt nu toch wel aan chronische hyperventilatie.

het gekke is dat ik veel bezig ben met mijn innerlijke toestand dus veel probeer te letten op wat voel ik van binnen en de rust te zoeken door te mediteren.
nou heb ik wel een operatie gehad een jaar geleden en die is niet vlekkeloos verlopen wellicht dat de spanning van toen er nu een beetje uit komt dmv hyperventilatie.
ik denk dat mijn lichaam en geest weer een nieuwe balans aan het zoeken zijn alleen duurt dat voor je gevoel altijd te lang.

Even een kleine update van mij

Nu alweer een halfjaar last van die vage klachten! Zoals ik al eerder in dit topic aangaf ben ik begonnen met HyperVen zo in Oktober geloof ik. Aangezien ik zulke hoge scores kreeg op een gegeven moment ben ik er (helaas) weer vroegtijdig mee gestopt. Mijn klachten bleven echter aanwezig. Ik ben me nu wel een stuk bewuster dat ik eigenlijk de gehele dag er aan denk en echt letterlijk elke minuut wel even pieker of maal in mijn hoofd! Vooral het constante duizelig zijn en vage, ijle gevoel kan ik gewoon niet om heen.

Toch heb ik me wel weten aanpassen en ga ik de meeste dingen ook zeker niet uit de weg, ookal weet ik dat ik af en toe vage klachten krijg. Ik ben ook weer begonnen met HyperVen, toch maar weer proberen of er iets mee te bereiken valt

Een ding waar ik de laatste 2 maanden ongeveer wel erg veel last van heb gekregen is mijn zicht. Het voelt alsof mn ogen ontzettend vermoeid zijn vaak, alsof ze niet kunnen focussen. Ook hangt er soms een soort "waas" voor, en heb ik last van oogruis (visual snow) gekregen. Herkent iemand dit ? Ik ben er overigens van overtuigd dat dit ook met de stress en het (waarschijnlijk) verkeerde ademen te maken heeft, ookal heb ik wel af en toe drugs gebruikt in het verleden (nooit extreem).

Dingen die ik ga doen:
- proberen dmv de hier op het forum genoemde onderzoekjes uit te sluiten of ik echt chronische hyperventilatie heb.
- Voor de zekerheid langs de oogarts
- Een afspraak maken met een psycholoog

-Ben overigens over het algemeen met geen stok naar een ziekenhuis of dokter te krijgen, niet uit angst of paniek maar die drang van binnen uit om alles maar te relativeren, te doen alsof er niks aan de hand is, of vooral dat ik het allemaal wel zelf kan diagnosticeren, oplossen etc heb ik heel erg sterk. Maar daar hebben meer mensen last van als ik het zo lees ';-)

Hou hoe dan ook de moed erin! ;-)

Groeten, Merlijn



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 22/01/2012 02:14 door Merlijn23.

Hoi merlijn,

Je schrijft dat je alles probeert te relativeren en net te doen alsof er niets aan de hand is....daarligt nu net de oorzaken/'>oorzaak van jouw stress of chronische hyperventilatie denk ik...herken ditheel erg...ook problemen met zieken in naaste omgeving en mn gevoel daarover eigenlijk wegduwen...maartoch moet je dit kwijt en dat komt er dan op zon manier uit denk ik...(.miss kan rob of ellen dit beamen?)of het echt chronische hyperventilatie is zou ik danlaten testen maar stress gerelateerd is het zeker volgens mij,misschien wel onbewust,of wel bewust want dat schrijf je ook maar het toch wegduwen want je bent tochniet ziek...of erger nog...gek?nou dan waren we dat hier allemaal al geweest hoor dus maak je daar geen zorgen over het is denkik gewoon de manier waarop we met dingen om proberen te gaan of juist proberen weg te duwen denk ik.
Ik herken ook zeker je oogklachten het niet kunnen concentreren en het dronken ijle gevoel....het klinkt wel als chronische hyperventilatie maar voor de zekerheid laat je t gewoon testen!
Ik wens je veel sterkte en miss horen we hier nog een update van je!
Groetjes zippie

FF een update van mij !

Ik voel me sinds lange tijd weer... redelijk oke! Ik weet niet precies wat er gebeurt is, maar ik merk wel dat ik me anders voel. Niet meer zo in een droom ofzo, niet meer zo onwerkelijk. Heb af en toe nog wel een beetje last van derealisatie verschijnselen, maar ik kan het nu veel beter begrijpen en relativeren. Afleiding zoeken helpt ! en steun van je vrienden, en misschien wel het belangrijkste, liefde

Heb op het moment ook veel minder last van paniekgevoelens en angst, ik zie minder tegen dingen op en als ik dan eenmaal in bepaalde situaties kom is het altijd eerst ff wennen maar daarna gaat het op het moment heel goed.

Als je naar mijn grafiek van de HyperVen therapie kijkt had ik al maanden een constante lijn.. het schommelt een klein beetje maar het gaat niet meer omhoog in ieder geval.

Ik besef dat mijn angst en paniek wel ergens vandaan zijn gekomen, en daar ben ik nu beter mee aan het leren omgaan en ik geef mezelf eindelijk wat meer "ruimte" om mezelf te zijn en te zeggen wat er omgaat in mijn gedachten, en dat is heel fijn !

Kortom ik zie de toekomst wel met aardig veel vertrouwen tegemoet! Ik ga binnenkort een stedentrip doen, iets waar ik een halfjaar geleden echt tegenop had gezien. Wordt wel spannend maar ik heb er ook wel zin in eigenlijk . Ook heb ik me ingeschreven voor een halve marathon in Juni!

Ik hou iedereen hier op de hoogte

Merlijn

heeft er iemand ook regelmatig last van krop in de keel? en zachte spasmes waar je plexus is ?