Hallo allemaal!

Ik zal me eerst eens voorstellen. Ik ben Dave en ben 24 jaar. Werk in de beveiliging ( dus meestal alleen ) en sinds april dit jaar is er chronische hyperventilatie bij mij geconstateerd.
4 April van dit jaar liep ik samen met mijn vriendin in de stad en werd ik weer eens heel benauwd. Ik had al ruim een jaar last van aanvallen van benauwdheid en in die tijd was er astma bij mij geconstateerd, dus ik probeerde er niet te veel aandacht aan te besteden. Na een minuut of 10 werd het nog erger en werd ik licht in mijn hoofd en begon het zweet me uit te breken. Dus we zijn snel naar huis gereden en daar aangekomen werd het zo erg dat ik bijna flauw viel en steeds een beetje wegzakte. Na een koude douche wat redelijk hielp zijn we naar de 1e hulp gereden want ik had het idee dat ik dood ging. Na wat onderzoeken bleek dat het dus een Acute hyperventilatie aanval was. Ik werd naar huis gestuurd met de mededeling ga maar anders leren ademhalen dan komt het helemaal goed. Nu was dat natuurlijk lekker makkelijk gezegd en had ik daar dus weinig aan.
Na wat onderzoeken bij de huisarts / longarts begon het kwartje te vallen. Alle lichamelijke klachten die ik al veel langer had en die nieuw waren paste precies in het plaatje chronische hyperventilatie.

Nu toevallig precies 5 maanden terug na veel ziekte dagen op me werk, veel fysiotherapie en veel dokters bezoeken later kwam ik uit op deze site !
Dus ben ik druk aan het lezen op het forum en heb ik vanmiddag mijn 1e HyperVen sessie gehad. Moet zeggen dat ik me daarna niet echt lekker voelde maar na dit alles ben ik dat inmiddels al wel gewend al blijft het natuurlijk vreselijk. Mijn score was trouwens 34 al besteed ik daar niet heel veel aandacht aan want ik hou toch wel rekening met het feit dat mijn herstel wel eens heel lang zou kunnen gaan duren.
Zo dat was een beetje mijn verhaal. Nu maar hopen dat het gaat werken en dat ik weer " gezond " mag worden !

Groeten dave

Hallo Dave,

Van harte welkom bij het forum van HyperVen. En natuurlijk ook veel succes met het
HyperVennen. Ikzelf vond de therpie op zich niet zwaar maar had niet altijd veel zin, maar
heb het toch altijd trouw gedaan en met goed resulaat.
En als je klachten eerst erger worden zeg dan maar tegen jezelf dat je aan het genezen bent.
En echt waar , het gaat jou ook lukken om van die vervelende klachten af te komen.

SUCCES

Groetjes Marjan

Hoi Dave

Net een heel verhaal (andere topic over vermoeiheid) zitten typen, had niet in de gaten dat je nieuw was
maar welkom alsnog!

Wel vaker gelezen dat mensen met astma, ook chronische hyperventilatie kunnen krijgen.
Door verkeerd ademen toch?

Succes met HyperVennen!

Groetjes Vlinder



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 05/09/2011 17:01 door Vlinder.

hoi Marjan,

Ik ben blij om te horen dat HyperVen wel degelijk tot succes lijd!
Ik moet eerlijk toegeven dat ik de laatste tijd ergens misschien wel een beetje de hoop aan het opgeven was.
Vandaag ook weer zo`n zware aanval gehad dat van schrik de dokter gebeld werd !
Ik lag alleen maar op de bank te happen naar adem en heel veel te trillen. Het leek wel een beetje op een soort van toeval zeg maar, zoals je wel eens in de film ziet. Gek genoeg kreeg ik tussendoor ook een soort van huil buien?
zou dit een soort van verwerking zijn of een soort van begin van de genezing ?
Maar goed al met al toch weer rot ! Heb me dus weer ziek moeten melden op mijn werk en morgen ochtend maar weer naar de huisarts.

Hoi vlinder,

Ik zag net je post in het andere topic ja. Ik heb meteen even gereageerd ik hoop dat ik daarmee kan helpen want ik weet wat het is om je zo rot te voelen.
Maar wat bij mij precies de oorzaken/'>oorzaak geweest is van chronische hyperventilatie is niet echt bekend. Ik zelf denk dat het komt doordat ik mezelf altijd onder druk zet. Soort van prestatie dwang zeg maar. Ik moet voor mezelf altijd beter zijn dan andere en op die manier heb ik denk ik veel stress gehad. Ook zijn er in mijn leven de laatste tijd veel dingen ingrijpend veranderd, Verlies van een dierbare, iemand in de familie heel ziek en daarvoor een slechte relatie van 4 jaar die me veel stress heeft opgeleverd. Dus al met al zal daar wel de oorzaken/'>oorzaak in kunnen liggen.

maar in ieder geval beide heel erg bedankt! Het succes wensen doet je toch wel wat en is toch een extra motivatie om door te gaan !

Dag Dave,

Goed dat je HyperVen hebt gevonden en ermee bent gestart. Ik vond je verhaal van die 'aanval' op de bank heel herkenbaar. Zoiets gebeurde bij mij ook een paar keer, inclusief het heftige huilen. Normaal huil ik niet zo snel, maar ik denk dat je op zo'n moment gewoon even helemaal door je hoeven zakt. Ik ervaarde een enorm gevoel van controleverlies, wist niet wat mijn lichaam deed en werd er echt bang van.
Het is mooi dat je erkent dat je karaktereigenschappen voor een deel verantwoordelijk zijn voor de klachten. Ik denk dan altijd, dat kan ik misschien leren anders te doen. De heftige dingen die in je leven gebeuren, daar heb je geen grip op, maar je manier van reageren wel.
Je hebt vast ook wel gelezen op het forum dat de klachten nog meer naar boven komen drijven als je begint. Marjan zei daar al iets moois over.
Ik zit nu in mijn 9e week en heb het gevoel dat de klachten minder worden, minder scherp en minder snel aanwezig. Ook de vermoeidheid is echt afgenomen, gelukkig!

Veel succes met je HyperVen

Tamara

Hoi Tamara

Merk je ook dat je ademhaling rustiger is geworden door de therapie?

Groetjes, Merel

merel1985 Schreef:
-------------------------------------------------------
> Hoi Tamara
>
> Merk je ook dat je ademhaling rustiger is geworden
> door de therapie?
>
> Groetjes, Merel

Hoi Merel,

Grappig dat je dat vraagt, mijn zoon loopt net binnen en vraagt precies hetzelfde (!).
Ik merk wel dat ik minder hyper ben, dat had ik vooral 'savonds. Zo'n druk op mijn plexis solarus (middenrif-gebied) en een heel naar gevoel, onrustig, angstig. Nu is dat veel minder, maar gebeurt nog wel als ik me laat verleiden om gehaast iets te doen. Ik krijg van m'n lijf echt een 'lik op stuk' beleid, kennelijk.
Dus ik kan niet zeggen dat mijn ademhaling al rustiger is, althans niet waarvan ik me bewust ben. Maar ik ben me wel veel meer bewust van mijn ademtrucjes, die ik blijkbaar jaren al zo heb. Termen als luchthonger zijn op mij wel van toepassing, helaas.
En hoe is dat bij jou, Merel? Adem jij de hele dag door te snel of onrustig? Ik ben benieuwd hoe dat bij anderen is.

groets, Tamara

@Dave

Bij mijn 1e aanval ben ik op de Ehbo beland. Er kon niks gevonden worden.
Ik weet mijn 2e echte extreme aanval nog die zal ik mijn leven nooit meer vergeten. Ik lag op bed en kreeg het ineens zo benauwd alsof ik stikte dat gevoel had ik vaker maar het was er dat keer heel erg.
Ik begon in paniek te raken begon meer te ademen (HyperVentileren) Het leek alsof ik geen zuurstof meer binnen kreeg.Wat gebeurde er? Ik begon nog dieper te ademen. Ik dacht dat ik dood zou gaan op dat moment ik wist niet waar ik het zoeken moest ik bleef maar naar lucht happen maar het leek erop alsof er maar geen lucht binnenkwam hoe meer ik naar lucht wilde happen hoe sneller/dieper mijn ademhaling ging en hoe meer ik het gevoel kreeg te stikken Hoe meer ik in paniek raakte.
Ondertussen zat ik happend naar lucht heen en weer te lopen het kwam niet goed! Ondertussen dacht ik eraan om een ambulance te bellen.Maar voor ik het wist lag ik in de douche op de grond Nog steeds kreeg ik geen lucht! en begon maar te huilen want ik wist niet meer wat ik moest doen het happen naar lucht hielp niet ik moest iets anders doen!
Na een paar minuten huilen werdt mijn ademhaling weer wat rustiger. Ik begreep er er toen ook niks van ik wist niet eens wat hyperventilatie was nooit van gehoord. ik wilde dat nooit meer ervaren verschrikkelijk!
Sindsdien heb ik nooit meer een echte acute aanval gehad.
De trigger van de aanval was een luchthonger gevoel dat weet/begrijp ik nu.



@Tamara

Ik heb nog steeds luchthonger heel vaak maar dan doe ik wat oefeningen en dan gaat het weer wat beter ik begrijp mijn ademhaling wat meer.
Ik zit nu ook thuis kan niet meer werken hierdoor. Even naar de winkel is al erg zwaar voor mij dan ben ik al heel snel weer buiten adem.
Nu maar hopen dat de HyperVen methode mijn ademhaling weer wat in balans kan krijgen het hoeft niet eens perfect te zijn als het maar voor de helft verbeterd ben ik al heel ver voor mijn gevoel en kan het alleen nog maar beter gaan
Want zoals ik al vaker zeg dit is geen leven meer..

Groetjes, Merel



2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 06/09/2011 01:03 door merel1985.

echt zo vreemd alles wat ik hier lees dat herken ik zo erg van mezelf ! Lucht honger, de druk op je plexis, de paniek en ga zo maar door! Vanmorgen ben ik wederom weer naar de huisarts geweest want die laatste aanval op de bank was zo extreem dat ik er zelf niet meer uit kwam.
Normaal gesproken krijg ik een bijna aanval of een soort van lucht honger en als ik dat merk doe ik gewoon mijn ademhalings technieken. Na ongeveer een 15 min is dan het probleem opgelost en kan ik weer wat gaan doen. Alleen de laatste paar keer dat ik een bijna aanval of lucht honger kreeg zette het ook daadwerkelijk door tot acute hyperventilatie ondanks mijn ademhalings technieken ! En zo`n aanval heb ik dan ongeveer een uur of 3 en dan verdwijnt het langzaam weer. Doordat ik na een uur ademhalingstechnieken best moe word en eigenlijk ook langzaam de hoop opgeeft word het natuurlijk alleen maar erger en dan na een uur of 2 begint de paniek! En ja dan hoef ik jullie niet meer te vertellen hoe snel je dan de verkeerde kant op gaat!
Dus vanmorgen van de huisarts maar oxazepam gekregen voor als ik weer zo`n erge aanval krijg. Ergens denk ik dat het ook wel een beetje een wanhoop poging is van haar want ik krijg het idee dat ze het zelf ook niet meer weet.
Heb ook verteld dat ik nu al licht claustrofobisch begint te worden en dat ik al liever niet meer naar buiten ga !
Het enige wat ze er verder nog aan kon doen was dat ze de antidepressiva iets sterker zou geven maar daar moest ik nog maar even mee wachten.
Heel kort gezegd weet ze het dus ook niet meer.

Dus net zoals jullie heb ook ik al mijn hoop gevestigd op HyperVen!

Hallo Dave ,

Heel herkenbaar hoor, heb ook vele malen zo de nacht doorgebracht. Overdag had ik er minder last
van. Misschien omdat je dan toch meer afleiding hebt. Heb ook vaak gedacht dat ik de morgen niet
zou halen. Maar zie hier ik ben er nog steeds. En dat na 30 jaar hyperventilatie. Zowel acute aanvallen als
chronische hyperventilatie.
Na al die jaren en nu na het HyperVennen ben ik wel veel liever voor mezelf geworden. Als ze me vragen om
extra te werken en het komt me niet uit zeg ik nu gewoon nee, nou dat woordje kwam vroeger niet bij me op.
En ik wilde ook altiijd de snelste zijn op het werk , ik heb nu weer een nieuwe baan maar die eigenschap heb
ik nu ook laten vallen en ik moet zeggen , dat bevalt prima. Een heel stuk relaxter voor jezelf.

Dus naast het hpervennen moet je ook aan jezelf gaan werken.
Hoe gaat het met HyperVennen , kun je het volhouden 2 keer per dag?

Groetjes Marjan

komt me bekend voor ! Maar de laatste tijd laat ik mijn werk ook een beetje voor wat het is. Ik werk in de beveiliging en op een vast pand waar ik relatief niet veel hoef te doen. Ik ga er nu ook al een tijd heen met de gedachte : ik draai mijn dienst en daarna doe ik de deur dicht en vind ik het mooi geweest. Ik loop geen stapjes harder meer dan vroeger en extra diensten doe en kan ik eigenlijk al helemaal niet meer aan.
Het HyperVennen gaat tot nu toe goed ! Ik doe 3 sessies per dag en probeer het zo rustig mogenlijk te doen. Dus niks forceren of iets dergelijks !
Maar 30 jaar hyperventilatie ?? Ik moet er niet aan denken dat ik dit nu nog 29 jaar zou moeten hebben. Echt petje af dat je nu nog zo positief tegen dingen aan kan kijken !

Nou marjan dat wilde ik ook zeggen....30jaar...hoe hou je het vol?ik heb het op en af nu zon 8 jaar dat vind ik al zooooo lang!petje af hoor!ik probeer ook altijd positief te blijven hoor,al lukt dat niet altijd,maar heb toch het idee dat het wat helpt....hoe meer je ertegeningaat hoe rotter je je voelt is mijn ervaring!succes allemaal! Groerjes irma

Hallo,

Nou het was niet 30 jaar lang kommer en kwel hoor. Er zaten gelukkig ook wel goede periodes bij.
En ik heb al die jaren ook niet willen toegeven aan mijn angsten. Ik ben wel altijd van alles
blijven doen. Soms was ik er wel zo aan toe dat het echt niet wou.

Maar zie hier na heel veel therapieeen en toen uiteindelijk HyperVen gevonden. Na 9 maanden
HyperVen gaat het hier super. Nu moet het alleen tussen mijn oren nog veranderen.
Ik kan eingenlijk niet geloven dat het niet weer terug komt, ik zit als het ware te wachten
op de bekende klachten van al die jaren , maar tot nu toe zijn ze er nog steeds niet .
Dus het lijkt echt goed te gaan.

De therapie heb ik niet als verveveld ervaren , soms had ik er even geen zin in , maar heb gelukkig
doorgezet. Dus iedereen doorzetten , ook als in het begin de klachten erger worden.


Iedereen heel veel succes !!!!!!!!!!!!!!!!!!

Groetjes Marjan