Hallo allemaal,

Ben reeds 4 maanden aan het HyperVennen, omdat ik ca. een half jaar geleden een burn out heb opgelopen. Ik heb allerlei vage klachten; zere droge ogen, pijn/prikkelingen/tintelingen rechts om mijn oog en gezicht, spiertrekking bij mijn rechteroor, smaakvermindering (alsof ik constant verkouden ben), soms pijn in mijn nek en schouder. Daarnaast ben ik hondsmoe.

Ik ben door 5 neurologen in 2 ziekenhuizen onderzocht, heb 2 MRI scans van mijn hersenen gehad, een MRI van mijn nek, een ct scan van mijn holtes, 2 oogartsen gezien en uitgebreid bloedonderzoek. De enige conclusie is dat ik wat droge ogen heb en daar heb ik druppels voor gekregen. 1 van de oogartsen denkt dat dit komt dat doordat ik contactlenzen draag, maar die draag ik al een half jaar niet meer en zij kan dus mijn zere ogen niet verklaren. Eigenlijk kan geen enkele arts mijn klachten verklaren, op geen enkele scan of bloedonderzoek is ook maar 1 afwijking te zien of te vinden!

Ik ben onder behandeling bij een psycholoog, fysiotherapeut, ostheopaat en acupuncturist.

Ik heb zo'n astrupmeting voor chronische hyperventilatie via m'n vinger laten doen; daaruit bleek dat ik geen chronische hyperventilatie heb maar die meting kan vertekend zijn omdat ik koude handen had tijdens de meting....

Daarnaast ben ik hypernerveus en lijk ik wel een zenuwpatient, vooral 's-ochtends heb ik dat. Aan de AD medicijnen wil ik niet want dat vind ik symptoombestrijding, wil dat spul niet in m'n lichaam (heb al klachten zat) en bovendien moet ik er dan ook weer een keer vanaf.

Ik ben af en toe echt ten einde raad; hoe kom ik hier in hemelsnaam uit, uit de viscieuze cirkel waar ik in zit? Waarom kan ik niet geloven dat het psychisch is maar blijf ik op zoek naar verklaringen? Ik google constant op symptomen. Ik wil me zo graag weer lekker en energiek voelen.

Mijn HyperVen scores willen niet echt stijgen; ik ben begonnen rond de 80 en nu zit ik rond de 100. Mijn scores wisselen ook gigantisch binnen een sessie; soms ben ik zo nerveus dat ik net aan 70 haal en de trial erna opeens 100.

Ik ben perfectionistisch, een vechter, altijd hard gewerkt en m'n best gedaan en stel hoge eisen aan mezelf; ook aan het zo snel mogelijk beter worden want ik ben deze situatie kotsbeu...

Ontspannen is het toverwoord hoor ik van iedereen maar dat lukt mij dus juist NIET!

Iemand raad of tips? Iemand die zich herkent in mijn klachten?

Echt alle hulp is welkom want ik voel me alleen en onbegrepen in de bubbel waar ik in gevangen zit...

Alvast bedankt dat jullie mijn verhaal hebben willen lezen..

Hallo Arnoa,

Ik denk dat de meeste onder ons heel goed weten wat je doormaakt en wat je voelt. En
het voelt vreselijk als je niet lekker in je vel zit. Alles valt daardoor zwaarder en ook je
klachten nemen dan toe.

Toch zou ik stoppen met googlen naar symptonen , dat heb. ik ook heel lang gedaan en er is
altijd wel iets wat je ook hebt en al die enge aandoeningen die erin staan lijken wel heel veel
op die van jou.
En op die manier haal je je van alles in je hoofd. Heel herkenbaar hoor.
Je bent in het ziekenhuis onderzocht , dus geloof echt maar dat je niets mankeert en dat het
allemaal in jezelf zit.

Toch als je zo wanhopig bent en je zo niet verder wil, snap ik niet zo goed wat je tegenhoudt om AD medicijnen te
proberen want zoals het nu is, is het ook geen pretje.
Je leest wel bij meer dat ze het eerst niet willen maar toen ze het gingen gebruiken , ze er echt van
opknappen. En waarom nu al zorgen maken om het stoppen met AD medicijnen als je eerst eens weer lekker in
je vel zit komt de rest vanzelf.

Hallo Arnoa,

Heb je berichtje gelezen en het is heel herkenbaar , ik denk voor heel veel van ons.
Toch zou ik stoppen met het googelen naar symptonen , want er is altijd wel iets bij
wat ook op jou van toepassing is en al die enge ziektes die je dan waarschijnlijk ook onder
de leden hebt.
Ik ben er ook mee gestopt en het geeft een stuk rust. Je bent in het ziekenhuis goed onderzocht
dus geloof maar dat je echt niets mankeert.

Maar als je je zo ellendig voelt snap ik niet zo goed de tegenstand tegen AD medicijnen. Het is een geneesmiddel
die je echt op de goede weg kan helpen. En waarom nu al zorgen maken over het stoppen met AD medicijnen , als
je je weer goed voelt , volgt de rest vanzelf.

En die scores moet je ook niet blind op staren , die van mij gaan ook echt op en neer. Probeer het los
te laten.
Kijk eens op ontspanningsoefeningen.com , misschien heb je er wat aan.

Groetjes Marjan

Hai Arnoa,

Ook ik heb je verhaal gelezen en ook voor mij is het heel herkenbaar.
Alle klachten, maar vooral het zenuwen-gevoel vond ik verschrikkelijk.
Ik zei altijd "Ik zou willen dat er een stopcontact was waar ik mijn vingers in kon steken zodat ik die spanning kwijt kon raken".

Ook ik wilde absoluut geen AD medicijnen gebruiken en ook ik bleef in mijn scores hangen.
AD medicijnen heeft bij mij "de boel opengegooid" en daardoor ben ik samen met HyperVen er vanaf gekomen.

Ik begrijp je aversie tegen AD medicijnen en als je ermee start kunnen je klachten in de eerste weken erger worden, maar toch kan het zo
niet langer, zoals Marjan al aangeeft.

AD medicijnen is niet verslavend en ik heb geen enkel probleem gehad met afbouwen.

Ik hoop voor je dat er nog andere mensen reageren die je een hart onder de riem kunnen steken.

Hartelijke groetjes van Ellen

Antwoorden die door de Stichting HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Marjan en Ellen,

Hartelijk dank voor jullie lieve reacties. Vooral mijn oogklachten vind ik vreselijk, is dit voor jullie herkenbaar bij chronische hyperventilatie / burn out. Zou graag lotgenoten spreken die dit herkennen.

Misschien dat ik over een tijdje AD medicijnen ga proberen, ik hou de optie open..

Groetjes,
Arno

Hallo,

Ik herken wel de spiertrekkingen in mijn gezicht en dan had ik het vooral aan de linkerkant van mijn
gezicht. Dat kan soms wel weken aanhouden en dan is het weer een poosje weg.
Ook zie ik heel veel vage kriebels , vooral als ik in het licht kijk.
Sinds ik magnesium met calcium en Vit.B slik , zijn de spiertrekkingen bij mij oog verdwenen
tot op heden.

Als ik nu ergens iets constateer, dan denk ik , oke ik voel een spiertrekking bij mijn oog , PUNT en
ga weer verder waar ik mee bezig ben en PROBEER er verder niets bij te denken bijv. ik kan wel eens
eens een hersenbloeding krijgen.
En hoe vaker je dit probeert hoe beter het gaat.

Veel succes

Groetjes Marjan

Dank je wel Marjan,

Ik slik sinds kort ook magnesium met calcium en vit b van de etos. Ik heb ook wel wat vlekjes maar het pijnlijke branderige gevoel is het ergst.

En weet je wat mij zo onrustig maakt; dat ik denk dat m'n klachten nooit meer overgaan. Daar kan ik echt van in paniek raken..

Groetjes

Hai Arnoa,

Ik heb ook hele droge ogen gehad en daarvoor ben ik ook bij een oogarts geweest.
Die kwam met een vaag verhaal dat de make-up die ik gebruikte zorgde voor droge ogen.
Ik heb oogdruppeltjes gekregen om het traanvocht aan te vullen.
En.....................het hielp voor geen meter.

Het gekke was dat ik geen verband legde met chronische hyperventilatie, maar toen ik klaar was met HyperVennen en de chronische hyperventilatie
had overwonnen waren mijn droge ogen ook weg.

Hartelijke groetjes van Ellen

Antwoorden die door de Stichting HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Echt waar Ellen? Zo dat is goed nieuws zeg. Heb bij mij de indruk dat die oogarts het eigenlijk ook niet wist, en ik heb ook van die druppeltjes gekregen die dus echt niet helpen.

Pffff dat stelt me wel gerust hoor dank je wel!

Groetjes

= Alles komt goed.

Liefs van Ellen

Antwoorden die door de Stichting HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

dank je wel Ellen voor het hart onder de riem.

groetjes

Hey Arnoa,

Ook ik herken je verhaal. Ik heb het hier juist bij een ander topic neergeschreven. Ik had vorig jaar ook een burn out. Na een zeer lange stressperiode stond ik op en was alles gepasseerd. Ik had mezelf niet meer in de hand en was volledig in paniek, de ganse dag lang. Het probleem is dat je adrenaline dan al zodanig hoog staat, dat het dan nog moeilijk is om te ontspannen. Ik heb een goed boek gelezen met alle fysiologische (?) gegevens (ben net als jou een ontzettende 'opzoeker' en wil altijd alles begrijpen) en heb daar veel uit geleerd. Zo ook dat het normaal is dat dat je onustig bent en dat je echt eerst volledig moet kunnen ontspannen, voor je die adrenaline naar beneden krijgt. Zal de titel eens opzoeken.

Bij mij is dat enkel gelukt met AD medicijnen en wal kalmeermiddel (wel verslavend, dus mee op te passen, maar uiteindelijk was dit geen probleem). Nu heb ik een jaar later nog wel wat klachten, vooral dan door chronische hyperventilatie, maar ik kan eindelijk ook weer tot rust komen. Het is een lange weg geweest en ik heb het ook nooit geloofd, maar het kan echt beteren. De klachen gaan echt ook beteren!!!

Veel ontspanning (en dan niet enkel in je bed liggen zoals ik deed :-)), je nu niet druk maken in het onrustig gevoel want dat krijg je nu nog niet weg, en mss inderdaad eens denken aan AD medicijnen...

alleszins heel veel succes!!!!!!!



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 04/05/2011 19:56 door karen.

Dank je wel Karen voor je reactie. Fijn om te horen dat het nu beter met jou gaat. Een burn out is echt iets verschrikkelijks, zoiets als dit heb ik nog nooit meegemaakt en ik hoop het ook nooit meer mee te maken als ik hieruit ben gekomen.

Zou het inderdaad fijn vinden als je mij de titel van het boek zou kunnen geven wat bepaalde zaken zou kunnen verduidelijken voor mij.

Alvast bedankt en groetjes

Heb het even opgezocht en gevonden in mijn mails (had het besteld via internet). Het boek heet 'omgaan met burn-out' van C. Karsten. Niet alles is even interessant, maar er staan heel wat nuttige info en tips in...

grtjs
Karen

Hartelijk dank Karen, ik ga hem bestellen.

Groetjes

!

Dit is echt raar. Ik had net dit topic doorgelezen en zat even te denken en toen bedacht ik me dat ik een tijdje terug iets soortgelijks heb gehad. Ik droeg namelijk enkele jaren lenzen, maar het ging steeds slechter omdat mijn ogen droog waren, waardoor de lens vervelend gaat zitten. Ik dacht eerst dat het door hooikoorts kwam, maar het bleef ook in de winter, dus naar de oogarts gegaan, allerlei testjes met als enige uitslag een beetje droge ogen en ik kreeg druppels die voor geen meter hielpen. Dit was al een tijd voordat ik echt ziek werd, maar het moet er wel iets mee te maken hebben. Uiteindelijk ben ik weer overgestapt op een bril, niet alleen hierdoor, maar ook omdat ik op een gegeven moment 's ochtends en 's avonds vaak zo moe was dat ik het gewoon niet kon opbrengen om ze in en uit te doen (een bril is zoveel makkelijker).

Dit voorval staat niet opzichzelf, nog regelmatig denk ik terug aan iets in de afgelopen jaren, dat ik ineens in verband kan brengen met mijn ziekte, die ik toen aan het ontwikkelen was. Het verbaast mij ontzettend dat ik steeds weer nieuwe dingen blijf ontdekken terwijl ik toch al ruim een jaar ziek ben!
Zoveel voortekenen en signalen.... je vraagt je af hoe ik het zo ver heb kunnen laten komen, maarja wist ik toen veel wat chronische hyperventilatie en een burn-out was....

Groetjes Remon

Hoi Remon,

Ik heb je een prive berichtje gestuurd.

groet

Hoi arnoa,


Misschien ten overvloede maar ik heb ook zoveel gegoogled dat ik bijna net zoveel kennis bezat als mijn huisarts dus echt niet doen!!!
Bij mij hielp het om me te bedenken dat al de energie die ik in het googelen stak verspilde energie was. Al die tijd dat je het opgezocht hebt was het er niet dus zonde. Probeer je energie te stoppen in je herstel en ik weet helaas als geen ander hoe makkelijk dat gezegd is. Ik heb voor dat piekeren en voor mijn zoektocht naar symptomen 'verslaving' iets gevonden dat mij helpt. Ik heb een thuisstudie opgepakt en elke keer als ik de neiging krijg om te gaan googelen dan pak ik mijn boeken en zeg tegen mezelf; kom op, constructief aan de gang, het andere helpt me niet en maakt me alleen maar 'zieker.' Dat helpt mij. Vaak ben ik het dan na een uurtje vergeten of is het in elk geval beheersbaar. Wat mij ook geholpen heeft is de uitspraak van een therapeut. Zij zei dat ik voor elke negatieve voorspelling cq angstige gedachten mezelf moest beloven er minimaal twee positieve tegenover te zetten. Dat werkt dan als volgt; wanneer ik bijvoorbeeld druk op mijn hoofd kreeg met hoofdpijn en ik dacht aan een hersentumor dan probeerde ik tegelijkertijd me te realiseren dat een dergelijke pijn en druk bij hyperventilatie hoort of dat het waarschijnlijker is dat die pijn en druk afkwamen van gespannen spieren. Na verloop van tijd ben ik hierdoor iets minder zwaar over de symptomen gaan denken. Wat niet wil zeggen dat ik er ben hoor, heb vanavond ook nog een vraagje op dit forum geplaatst over de pijn op mijn borst.

De vermoeidheid herken ik helaas ook. Daar heb ik laatst een mooi stukje over gelezen van iemand die beweerde dat wij in vier maanden meer impulsen te verwerken hebben dan mensen die een paar honderd jaar geleden in hun hele leven te verwerken kregen. Dat leek me enigszins overtrokken maar nadat ik er een beetje over nagedacht heb denk ik dat het wel eens zou kunnen kloppen. Kijk alleen maar eens hoe een ritje in de auto soms verloopt met muziek aan, kinderen op de achterbank, opletten, medeweggebruikers, reclameborden etc.... En als je dan al een beetje gevoelig bent....Misschien is het als je er op deze manier naar kijkt zelfs wel een beetje logisch dat ons lijf soms reageert met hyperventilatie op deze overbelasting. Bij mij is het toverwoord afleiding maar soms zoooooooo moeilijk!

Heel veel sterkte en kracht toegewenst.



2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 06/05/2011 23:12 door suusje.

Bedankt Suusje voor je antwoord,

Rationeel weet ik dat je gelijk hebt, maar ik heb het gevoel als ik m'n klachten los laat ik dan de controle kwijt ben en helemaal niet meer beter word...

Dit terwijl alle deskundigen zeggen dat daar de sleutel naar genezing en herstel ligt. Maar waarom lukt mij dat dan niet?
Iedere ochtend word ik wakker in een soort paniekaanval en ben ik bang dat ik nooit meer beter word. Dat is zeer beangstigend en een foute gedachte maar ja kom er maar eens vanaf...

Groetjes

Hallo Arnoa,

Wat een vreselijk gevoel om zo s,ochtends wakker te worden. Als ik op die manier wakker werd
was mijn hele dag meteen vergald.
En het loslaten en het toelaten van je gevoelens is verrekte moeilijk , maar als je het eenmaal
een beetje lukt gaat het toch steeds beter.
Als ik zo wakker wordt , ga ik rustig op mijn rug liggen en zeg tegen mezelf , kom maar op met al
die paniekgevoelens ik ben er klaar voor.
En het mooie is dat het even opkomt maar ook zo weer afzwakt..Als je je ertegen verzet gooi je nog
meer adrenaline op het vuur en wordt het nog erger.

Ik had het gisteren nog in de winkel met het boodschappen doen, ik voelde een paniekaanval opkomen en
mijn eerste reactie is , ik wil hier weg.
Maar ik ben rustig gaan staan en dacht nou kom maar op dan. En.............er gebeurde niets mijn hartslag zakte
weer en ik werd weer rustig..
Het is even oefenen maar het helpt wel.

Succes groetjes Marjan