Hallo Ellen

Ik weet het even niet meer en vraag me af of ik er ooit vanaf kom. Ik ben nu al een half jaar bezig
en behalve een dag in het ziekenhuis heb ik nooit overgeslagen.
Maar op het ogenblik zijn de nachten verschrikkelijk. Zodra ik op bed ga liggen gaat het al mis
hoge ademhaling en de ene overslag na de ander.
Het voordeel is alleen dat ik niet meer in paniek raak. Maar het lijkt eerder erger te worden ipv beter.
Ik heb nooit eens dat het bijv. 14 dagen achter elkaar goed gaat.

Ik heb er zo genoeg van en weet het even niet meer. Ik denk dan al, weer een therapie die niet helpt.

Groetjes Marjan

Hai Marjan,

Deze momenten zijn echt vreselijk om te ervaren.
Zo gaat het hartstikke goed en dan ineens moet je lichaam nog meer stress loslaten en dan verval je weer in die rot-klachten.

Lieve Marjan, je hebt al zoveel goede momenten ervaren, laat je niet van slag brengen door zo'n rot moment.
Ook ik heb dat ervaren en je wordt er af en toe gewoon wanhopig van, maar........................je komt er echt af.
Zie deze rot-periode als weer een stap in de goede richting, want je lichaam laat weer jarenlange vastzittende stress los en
zodirect komt er weer een periode dat je je weer de oude vrolijke gezonde marjan voelt.

Jij hebt net zoals ik jarenlang met chronische hyperventilatie doorgelopen en ons lichaam heeft/had gewoon de tijd nodig om hier van te herstellen.

Kom op Marjan............je kunt het.......en ik ben hartstikke trots op je, omdat ik weet hoe moeilijk het is om door te gaan!!!

Lieve groetjes van Ellen

Antwoorden die door de Stichting HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Hoi Marjan,

We gaan door hoor!! Ik zit ook weer in een dipje na 2 hele goede weken, maar toch wel redelijk goede scores, dus hoop dat het niet te lang duurt.

Ik heb laatst een stukje uitgeprint en naast de computer liggen; dat lees ik dan maar als het minder goed gaat.
Het is een topic van Remon -weet niet meer welke dat was- en een antwoord van Rob daarop; het komt ongeveer op hetzelfde neer wat Ellen hierboven ook al schreef:

"..... ik begrijp je verlangen om in één keer beter te zijn. Maar dit is een proces dat tijd nodig heeft. Je bent ook niet in 1 dag ziek geworden, daar zijn jaren overheen gegaan................... Maar je bent nu op de goede weg, ook al voelt het nog niet zo. Blijf onthouden, dat als je je slecht voelt, het lichaam de stress aan het oplossen is, en je dus feitelijk aan het genezen bent."

Doorzetten dus!

Groetjes, Neeltje

Hoi Ellen,

Moet eerlijk zeggen dat ik vanmorgen voor het eerst mijn oefeningen niet heb gedaan. Ik was
er na vannacht zo klaar mee, dat ik echt dacht IK KAP ERMEE!!!!!!!!
Maar dat is natuurlijk ook niet de oplossing,dus ik ga later vanochtend toch maar
weer braaf mijn oefeningen doen.

Maar het lijkt mij dat als je al zo lang bezig bent dat je meer goede momenten moet hebben
dan slechte. Maar het lijkt wel of het net andersom is.
Op het ogenblik heb ik meer slechte dan goede tijden, kan zo met de soap meedoen

Ik ben nu anderhalf jaar bezig , eerst Maatkracht en nu HyperVen , dus is het natuurlijk ook
niet zo raar dat je graag verbetering wil zien.
Ook de scores blijven op het zelfde hangen , soms zelfs weer minder. Toch probeer ik daar zo
weinig mogelijk naar te kijken.

Groetjes Marjan

Hallo Neeltje,

Hardstikke bedankt voor je reacitie. Ik had werkelijk een schop onder mijn kont nodig want ik was er echt
even klaar mee.

Dan is het toch fijn dat er mensen zijn die weten wat je doormaakt en je even weer positief naar het
gebeuren laten kijken.
Dus gaan we er weer voor.

Groetjes Marjan

Na het lezen van dit bericht schieten de tranen in mijn ogen want het is zo herkenbaar,ik vecht en vecht tegen die rotte hyperventilatie.
Ik doe zo hard mijn best om trouw mijn oefeningen te doen en toch geen beterschap.
Normaal functioneren is voor mij een verre droom,steeds weer die misselijkheid en dat tolllen,ik heb er ook genoeg van.
Ik denk dat ik mij niet meer kan herinneren wat het is om normaal te zijn.
Hopelijk op één dag kan ik zeggen dat ik vrij ben van die rotklachten.
Veel moed voor ons.

Hallo Sabine,

Ook welkom bij de club. Ja het is zeker een rotziekte en soms kijk je jaloers na al die andere
mensen die schijnbaar alles moeiteloos afgaat.
Wat ik moeilijk hieraan vind is dat je een paar goede dagen hebt en je zelfvertrouwen groeit weer
een beetje en pats boem is het weer mis en weg is het zelfvertrouwen weer.
En soms zie je het even niet meer zitten, en dan is het fijn om mensen op dit forum tegen
te komen die weten wat je bedoelt , en die je weer even een opkikker geven.

Hoe lang bij jij al aan het HyperVennen ?

Het is net wat Neeltje zegt , we gaan door en geven niet op , ook wij moeten hiervan kunnen
genezen.

Heel veel succes en ook doorzetten hoor !!!!!

Groetjes Marjan

Hoi Marjan

Zo te lezen ben je alweer een beetje uit je dip
Je hebt ook zoveel goede hulp/steun gehad hier, dat geeft een mens weer moed.

Maar waar ik ook wel benieuwd naar ben, is het volgende:
Welke klachten had je toen je aan HyperVen begon en welke heb je nu nog?
Kan en durf je meer nu als voor het HyperVennen?

Sterkte en groetjes Vlinder

Hoi Marjan en anderen,

Het valt mij op dat ik hier niets hoor over AD medicijnen, gebruik je die al Marjan? Want anders zou ik dat in jouw situatie zeker doen (geldt ook voor de anderen), en als je dat al doet kun je misschien een andere proberen, of een hogere dosis.

Ik ken heel goed die moedeloosheid en de wanhoop als normaal functioneren een verre droom is omdat je je niet eens meer kunt herinneren hoe het voelt om je normaal te voelen. Ik ben al (of voor sommigen hier 'pas') anderhalf jaar ziek, en 6 weken geleden begonnen met fluoxetine, en ik merk dat ik me voor het eerst langzaam weer wat normaler begin te voelen. Ik ben wel een beetje bang voor een grote terugval en dat ik alsnog de rest van mijn leven me doodziek blijf voelen. Ik wil het nog even afwachten dus pin me niet vast op deze uitspraak, maar het is in ieder geval wel hoopgevend.

Ik denk wel dat ik tijdens de aanloopperiode van de AD medicijnen de afgelopen weken echt de bodem heb bereikt, dat was zonder overdrijven een hel, dus daar wil ik mensen die ermee beginnen wel voor waarschuwen, aan de andere kant kan het daarna alleen maar beter gaan.

Veel sterkte allemaal!
Remon



3 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 29/04/2011 09:17 door remon.

Hallo Remon en Vlinder,

Om met jou vraag te beginnen Remon, jazeker gebruik ik AD medicijnen , en ik ben vorig jaar het iets gaan
verhogen.
Ik gebruik al jaren AD medicijnen overigens, waar de 1 elke dag een tablet inneeemt voor zijn bloeddruk zo neem
ik mijn tablet in voor CVH en alle bijkomende klachten die je daar van krijgt.
Ik zit al ruim 25 jaar te sukkelen met deze klachten , waarvan er ook enkele jaren voorbij zijn gegaan met
relatief weinig klachten.
Maar ik wil er na al die jaren wel eens helemaal van af.
De tijden dat ik een vreemde was van mezelf heb ik gelukkig niet meer , het zijn voornamelijk veel lichamelijke
klachten.
Verkeerde ademhaling , hartoverslagen en dat is wel 1 van de ergste klachten en vastzittende spieren in rug , nek en schouders.

Vroeger had ik nog veel meer klachten , duizelig , moe , het allemaal niet meer zien zitten.
Ik heb vroeger altijd wel alles gedaan , hoeveel moeite het me ook kostte. Ik wilde niet dat mijn kinderen een moeder hadden
die nergens heen ging en hoop voor hen ook dat zij deze klachten nooit zouden krijgen.
Dat is gelukkig ook niet gebeurd en ik heb hen laatst wel eens gevraagd of ze het ook gemerkt hadden dat ze een moeder hadden
die met zweet in de handen en een kloppend hart hen naar school bracht.
Nee ze hebben het nooit in de gaten gehad maar wat kost het een energie om dat elke dag weer op te brengen , elke dag weer
een gevecht met jezelf.

Maar het is nu wel zo dat ik een beetje moe ben van dat gevecht met mezelf. En ik hoop dan ook echt dat HyperVen voor ons toch
echt de oplossing is. Ook al moet ik een jaar HyperVennen als ik maar weet , HET GAAT OVER!!!!!!

Volgende week nog 1 weekje thuis en dan weer werken na bijna een jaar in de ziektewet, ook daar zie ik wel enigzins tegenop.
( trouwens voor knieklachten en een operatie thuis geweest ) dus dat wordt ook wel weer spannend .

Wat dat betreft kun je er wel een boek over schrijven, maar ik vind het wel fijn dat je hier lotgenoten treft , die weten waar je het
over hebt.

Groetjes Marjan

Hoi Marjan

Wat een verhaal, ja we kunnen inderdaad wel een boek schrijven.
Heb trouwens nog geen boek gelezen die geschreven is door een Nederlandse ervaringsdeskundige...
dus mocht je behoefte voelen
Fijn voor je dat de kinderen nooit iets hebben gemerkt, maar dat kost inderdaad bergen energie en heeft waarschijnlijk
ook wel de genezing tegen gehouden. Je bent continue in gevecht met jezelf.
Ik herken dat wel natuurlijk, vooral nadat ik gelezen had, dat je er niet tegen moet vechten, maar moet laten komen en accepteren.
Allemaal lekker makkelijk gezegd, maar dan nog uitvoeren.

Ik heb ook veel klachten, maar ik word maar van 1 ding onrustig of angstig en dat is krampen, pijn of druk op de borst of omgeving.
Ik had het eerst ook van hartkloppingen hoor, maar die angst is gelukkig weg. Afkloppen!

Super fijn de lotgenoten, want wie snapt ons nou echt?

Groetjes Vlinder



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 29/04/2011 16:53 door Vlinder.

Wel ik ben eigenlijk 2 maanden terug aan het HyperVennen,daarvoor was ik een half jaar gestopt.
Tijdens de zwangerschap van mijn vierde dochter heb ik het langzaam aan gedaan en veel geHyperVent.Ik denk dat ik me een tijdje goed heb gevoeld (maar nooit helemaal klachtenvrij) en daarom gestopt ben.
Je kent dat vier kinderen,je een beetje beter voelen,dan neem je niet de tijd om twee keer per dag te gaan zitten HyperVennen.
Mijn tijd is kostbaar en mijn kinderen willen wat tijd met hun mama.

Tot twee maanden geleden ik me s morgens weer zo rot voelde dat ik mijn bed niet uitgeraakte.Ik had een enorme stressontlading of aanval ik weet niet wat het was,dat ik bij mezelf dacht het word weer tijd voor HyperVen.

Eerlijk gezegd denk ik dat ik in aanmerking kom voor ad,maar ik ben er te trots voor en denk dan bij mezelf,ik zal deze ziekte verslagen zonder pillen.

Maar het zo een strijd,je weet wel.
Nu probeer ik het voorlopig met 10 trails per dag want de stess die loskomt is zo heftig dat ik bijna niet normaal kan functioneren.
Ach we zien wel,ik wil genezen dat staat vast!
Voor mijn kinderen vooral,zij verdienen een gezonde mama!
Zo toi toi voor ons :-)
Groetjes en veel sterkte allemaal.

Hoi Sabine

Even een kort berichtje, want ik moet nog wat anders doen, voordat ik ga slapen,
maar wilde jou ook heel veel sterkte wensen met HyperVennen, maar vooral met de
stressontladingen die dan vrij komen!
Maar ook zonder te HyperVennen kan je dat krijgen, dat heb je al gemerkt, helaas,


Groetjes Vinder