Hallo,

Ik heb vrijdag een begrafenis, en daar zie ik zo vreselijk tegenop. Het zitten in de kerk en dan
het idee hebben dat je geen kant op kan.
Hoe kan ik hier het beste mee omgaan en misschien heeft er iemand tips?

Groetjes Marjan

Hoi Marjan,

Een begrafenis is altijd moeilijk, maar ik denk dat ik nog wel een paar tips heb die mij in het verleden hebben geholpen.

- Ga aan de buitenkant van de kerkbank zitten. Aan de buitenkant, dus niet aan het middenpad.
Voel je je dan niet lekker dan kan je rustig naar achteren lopen zonder dat iedereen het in de gaten heeft.

- Neem een klein flesje water mee, zodat je een slokje kan nemen. Niemand neemt je dat kwalijk, want er zijn meerdere
mensen die dit doen.

- Neem een heet snoepje mee, want als het je even teveel wordt leidt dat je gedachtengang af.
Een pepermuntje bijvoorbeeld. Daar kan je op zuigen en er is weer niemand dat het in de gaten heeft.

- Laat je emoties lopen. Als je moet huilen, huil dan, want als je het inhoudt houdt je stress vast en als je huilt laat je dat los.

- Ga jezelf niet kwellen door in het midden van de kerkbank te gaan zitten, want dan ben je daar meer mee bezig dan met de
kerkdienst zelf en dat zou zonde zijn.

Enne..............Marjan............je gaat dit glansrijk doorstaan, want met je nieuwe herwonnen zelfvertrouwen kan je meer
aan dan dat je zelf denkt.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
En Marjan Sterkte!
Lieve groetjes van Ellen

Antwoorden die door de Stichting HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Hallo Ellen,

Bedankt voor je tips. Ik ga ze zeker opvolgen en het zou fijn als dit goed zou gaan
heel goed voor mijn zelfvertrouwen.

Het ging hardstikke goed tot ik op dieet ging. Dr.Frank, nou toen ik me na een paar
dagen toch slecht te voelen, Na 14 dagen ben ik er mee gestopt en nu begin ik me weer
goed te voelen. Dus kan je nagaan hoe weinig er voor nodig is om weer terug te vallen.
En je levert meteen weer een stuk zelfvertrouwen in. Dus ik hoop dat ik nu weer op het
goede spoor zit. Wat de scores betreft zou dat ook wel een keertje moeten want ik zit toch
echt al een stuk hoger dan in het begin.

Hartelijke groeten Marjan

Hoi Marjan

Allereerst gecondoleerd.

Beste is natuurlijk om je van te voren geen zorgen te maken, heeft toch geen nut.
Ik heb daar namelijk ook zo'n handje van, maar ben bezig omdat af te leren...
Goede tips trouwens van Ellen.
Je kan ook helemaal achteraan gaan zitten, dan heeft niemand in de gaten als je weggaat.
Hoeft helemaal niet te gebeuren, maar als je weet dat het kan, neemt het al spanning weg.
Ben ook al een paar keer niet naar een begrafenis gegaan, omdat het echt niet kon vanwege klachten.
Ik weet natuurlijk niet of de overleden persoon dichtbij staat, want dan is het natuurlijk wel veel heftiger.

Maar over zelfvertrouwen in het algemeen. Als je steeds klachten hebt, is het ook moeilijk om nog
vertrouwen in je lichaam te hebben. Is een heel gevecht.

Sterkte en groetjes Vlinder

Hallo Vlinder,

Ja een gevecht is het zeker , maar wordt nu toch wel telkens wat beter, maar een begrafenis brrrrr daar zie
ik toch echt wel tegenop.
Het is gelukkig niet iemand van dichtbij en het is ook een man van 86 jaar oud , dus in dat opzicht "valt het wel mee"
misschien een beetje raar uitgedrukt, ,maar je weet wat ik bedoel .
Het is gewoon het gevoel niet weg te kunnen , de stilte , de sfeer ,maar ik zal aan de tips van Ellen denken.

Voor de rest gaat het op het ogenblik goed. Vanavond een eind gefietst. Heerlijk. Heb totaal geen conditie meer , heb
bijna een jaar in de ziektewet gezeten. Volgende maand begin ik weer te werken met 2 uur per dag en dan elke week
een uur erbij.
Ook ga ik weer naar school en dat is ook een goede afleiding voor mij.Weer nieuwe doelen en een nieuwe uitdaging.

Hoe gaat het met jou en ook nog druk aan het HyperVennen ?
Ik oefen nu weer 2 keer dag maar de scores blijven nu een beetje op het zelfde hangen zo rond de 80 a 90 sec.

Groetjes Marjan

Hoi Marjan,

Ben ik ook weer even, het gaat inmiddels weer wat beter , dus dan ben ik ook weer 's op het forum. Ik heb ook wel in een kerk of zaal gezeten dat ik kriebelhoest kreeg en het benauwd kreeg. Daar had ik vantevoren niet eens over nagedacht, maar ter plekke ging het mis. Met het afleiden van je gedachten kom je dan toch wel weer een heel eind. (Ik heb complete huizen ingericht tijdens een lezing over kunstgeschiedenis, slaat ook nergens op!). Maar een klein flesje water in je tas vind ik wel een goed idee, dat ga ik zelf ook doen denk ik als ik nog eens in een zaal moet zitten.
Verder gaat mijn grafiekje met scores steeds op en neer. Wel rond de 70/80, maar het ene moment gaat het enorm goed met hoge scores 80/90(grafiek gaat omhoog) en een paar dagen later weer slechtere scores (60/70) en duikt de grafiek weer een dal in. Zo gaat dat al een paar weken constant op en neer. Maar ik zie in grote lijnen toch wel verbetering, met slechte dagen tussendoor, dus ik ga voorlopig maar gewoon door. Het gaat in ieder geval wel de goede kant op. En met jou ook zo te lezen? Inderdaad de conditie is hopeloos, bij mij ook, ik probeer nu met het mooie weer ook wat meer te wandelen en fietsen, maar aan het eind van de straat ben ik al bekaf. En allerlei bejaarden halen me dan in (weliswaar met zo'n elektrische fiets, maar toch..).

Sterkte bij de begrafenis, achteraan zitten en aan het uiteinde van een bank/rij, dan voel je je al een stuk beter. En niet te druk over maken, er zijn ergere dingen....

Groetjes, Neeltje

Hallo Ellen ,Vlinder en Neeltje,

Ik wil jullie nog bedanken voor de tips. Vanmiddag naar de begrafenis geweest en ik heb het
glansrijk doorstaan. Welliswaar nog wel met een onrustig gevoel in mijn lijf , maar wat later in
de dienst ook al weer afzakte.

Ik had een flesje water meegenomen ( dop er niet goed op , dus hele tas nat ) maar had gelukkig
ook nog pepermuntjes bij mij en die heb ik lekker op zitten zuigen tijdens de dienst.
Ook weet ik nu dat 1 groot kerkraam , 134 kleine raampjes heeft.

Maar goed , het is fijn om te weten dat dit toch lukt , dus weer meer zelfvertrouwen voor een
eventuele volgende keer.

Bedankt allemaal.

Groetjes Marjan

Hai Marjan,

Wat ben ik blij voor je.
Zo zie je maar dat onze gedachten ons vaker van streek brengen dan de echte situatie.
Ik ben zo trots op je, want je weet dat ik uit eigen ervaring spreek dat het ons heel wat moeite kost/heeft gekost om ons eigen
vertrouwen terug te winnen.

Fijne Paasdagen
en Liefs van Ellen

Antwoorden die door de Stichting HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Hoi Marjan

Top dat het gelukt is! Die kerkraampjes
Volgende keer als er iets is, waar je je weer druk overmaakt, moet je maar denken
aan deze keer. Allemaal makkelijk gezegd, maar het helpt wel.
Gedachten kunnen echt veel stress geven.
Met mij gaat het op en neer.Soms een paar uur goed en dan van het ene moment
op het andere, zonder dat er iets gebeurd (zit bijv. gewoon te lezen) ineens weer volop klachten.
Ik denk dat ik om de 50% balanceer, van net wel of net niet.

Ook voor Neeltje:

Mijn condities is echt helemaal niks. Ging een stukje fietsen en na 20 meter had ik
al verzuurde benen en hartkloppingen. Toch nog doorgezet (wilde eigenlijk meteen weer terug)
soms ff wandelen en dan weer fietsen.
Steeds op ademhaling gelet, dus als ik te snel ging ademen, dan stopte ik helemaal met bewegen.
Als het op een rare plaats was (bijv midden in een straat) , deed ik of ik de omgeving stond te bekijken
Heb bij elkaar krap 15 min volgehouden... met pauze.
Maar ja, toch gedaan en dat zou ik dus elke dag moeten doen.. voorlopig zit ik vandaag al weer de
hele dag op een stoel, dan lijkt het nog wat

Groetjes Vlinder



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 24/04/2011 18:53 door Vlinder.