Hallo allemaal,
Ik wil me even voorstellen.
Ik ben Sabine en ben mama van 4 dochters.
Mijn eerste zware paniekaanval was in 2006.Even dacht ik dat ik doodging.
Na vele testen kwam mijn huisarts tot de conclusie dat ik waarschijnlijk cvh had.
Eerst ben ik dan een paar maanden ademtherapie gaan volgen maar dat bracht niet zo veel verbetering.
Tot ik na veel googelen op dit forum terecht kwam,het leek wel een openbaring.
Ik ben dan ook HyperVen gaan toepassen in 2008.Toen ik ook nog leek zwanger te zijn van een vierde spruit heb ik gedurende dat jaar geprobeerd om zo veel mogelijk te oefenen omdat ik wist dat als de mijn vierde kindje geboren werd het zeer druk zou worden.Uiteraard ging dit gepaard met zeer veel klachten.

Nu is mijn vierde kindje een jaar geworden en ik moet zeggen dat ik min of meer een zeer normaal leven had met wel wat klachten maar geen extreme aanvallen meer.

Deze week heb ik een nare ervaring gehad.
Ik was er een weekje tussenuit zonder kids en voelde me zo slecht?
Het begon met verstopping en misselijkheid,ik kreeg geen hap door mijn keel en de voorlaatste dag was ik zo slap als een vod en had ik hartkloppingen.Voor mij leek het wel of alle klachten er dubbel en dik terug waren.Voor mij was dit een totale verassing omdat dit zo lang geleden was.Mijn mond was kurkdroog en had totaal geen kracht.
De laatste dag moest ik het vliegtuig nemen en ben ik toch nog langs spoed gegaan voor een serum omdat ik zo slap was.
De dokters hebben een hartfilm gemaakt en dat was allemaal ok.
Was het dan toch terug een onlading?Na al die tijd?
Ik heb hiervoor ook een soort vastenkuur gedaan zonder suiker en veel gezond eten,zou dit ook een oorzaken/'>oorzaak zijn?

Ik heb nooit op dit forum gepost maar nu ben ik wel verdrietig dat die stomme chronische hyperventilatie er helemaal terug is net als ik dacht dat ik ervan af was?
Ik hoop dat iemand mijn verhaal kan volgen en mij och een beetje moed kan geven want ik ben wel wat teleurgesteld in mezelf

Hoi Lieve Sabine,

Wat je als eerste nooit moet doen is teleurgesteld zijn in jezelf!!!
chronische hyperventilatie is iets wat je overkomt, niet waar je om vraagt.

Ik ga Rob vragen of hij jou duidelijk kan uitleggen wat er aan de hand is en ik hoop dat je je daar in kan vinden.

Lieve groetjes van Ellen

Antwoorden die door de Stichting HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Hoi Sabine,

Daar ben ik nog even.
Ik heb je vraag doorgegeven aan Rob, dus die zal binnenkort reageren.

Ik wilde je nog even een hart onder te riem steken.
Zoals je vertelt heb je een heel druk huishouden.
Je hebt de chronische hyperventilatie al een keer overwonnen, dus dat gaat je echt nog een keer lukken.

Wat je in de gaten moet houden is dat chronische hyperventilatie niet voor niets ontstaat.
Het is heel belangrijk om je levensstijl aan te pakken.
Ik bedoel daarmee dat je zorgt dat je ook voldoende ontspanning-momenten hebt, waarmee je lichaam weer tot rust kan komen.
Helaas is dat in een gezin met 4 kinderen heel erg moeilijk.

Ben je in de afgelopen periode bezig geweest met het inbouwen van genoeg ontspanning?

Ik weet dat je je op dit moment heel erg rot voelt, maar weet ook dat je dat weer kan overwinnen.
Je hebt het proces van HyperVen al een keer doorlopen en daardoor alleen al ben je een kanjer.

Als je een aanmoediging nodig hebt kan je dat gerust vragen.
Ik kijk elke dag op de site.

Liefs van Ellen

Antwoorden die door de Stichting HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Hoi Ellen,
Wat fijn om zo snel een antwoord te krijgen op mijn vraag.
Ik moet zeggen dat er in mijn directe omgeving weinig begrip voor is zeker omdat het nu zo lang geleden is dat ik er zo ziek van was.

Dit jaar heb ik toch wel rustiger aangedaan,ik ben huismoeder(gelukkig) en ik heb echt wel naar mijn lichaam geluisterd.
Ik heb wel geen HyperVen meer toegepast het laatste jaar.
Uiteraard zit ik niet stil met vier kindjes,een man en een huis om te onderhouden ,maar ik geniet van mijn gezin,echt waar.
Ik weet dat ik nog altijd dingen moet loslaten voor mijn gezondheid te verbeteren maar dat heeft tijd nodig.

Over de teleurstelling in mezelf,het was zo confronterend om terug te vallen in het oude patroon,het was zeker een jaar geleden dat ik zo een ontlading had en dan begin je vannalles te denken,toch heb ik me er aan overgegeven,maar het was echt alsof ik elk moment uit mijn lichaam ging treden(beter kan ik het niet formuleren).En dan nog in een vreemd land,dat was echt de hel.

Ik denk dan maar dat ik terug met HyperVen ga startten.
Ik hoop dat Rob mij ook nog wat moed kan inspreken want wat is het leuk om zo veel begrip te krijgen.
Bedankt lieve Ellen.

Hallo Sabine,

Dit zien we heel vaak, dat wanneer mensen (eindelijk?) tot rust komen, de chronische hyperventilatie en stress toeslaan. Dat komt omdat door de rust het ontstressingsmechanisme van ons zenuwstelsel op gang komt. Dat is wat er ook met jou gebeurd is. Je hebt al die tijd nauwelijk rust gehad en gebruik gemaakt van de enorme opslagcapaciteit van ons zenuwstelsel om stress in het onderbewuste op te slaan. Daardoor kon je gewoon blijven functioneren totdat je a) tot rust komt of b) "de ketel overloopt".

Wat Ellen al aangeeft is hoe belangrijk het is om rustmomenten in te bouwen in je dagelijkse schema. Het doen van HyperVen geeft al een paar van die rustmomenten overigens.Ik begrijp dat het enorm moeilijk is als moeder van 4 kinderen. Maar toch moet je zoeken naar een balans die voor jou werkt. Ga niet alsmaar door en door zonder die rustmomenten. Meditatie en/of yoga kunnen enorm hierbij helpen. Daarin krijg je diepe rust die een compensatie vormt voor de dagelijkse beslommeringen.

Rob Gravesteijn
HyperVen

Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Hoi,
Dat klinkt logisch,maar wanneer weet je dan wanneer je kan stoppen met HyperVen,wanneer ben je eigenlijk genezen?I
Ik wou je ook nog even vragen of die enorme stressontlading ook kan komen door mijn voeding,zoals ik al zei in mijn vorig bericht heb ik drie weken suikervrij geweest en zeer gezond gegeten.Want ik heb op dit forum toch het één en het ander opgevangen dat voeding een belangerijke rol kan spelen.

Jullie zijn alvast bedankt voor jullie tijd en antwoorden,moge jullie beloont worden voor al de moeite die jullie doen voor anderen te helpen in een donkere periode.
Groetjes
Sabine

Hai Sabine,

De eerste keer dat je HyperVen deed was je klaar. Dus de chronische hyperventilatie was onder controle, maar zoals ook Rob al aangaf je moet je levensstijl onder de loep nemen om te kijken waar je bent vergeten je rustmomenten in te bouwen.

Ons leven is van zichzelf al stressvol. We hebben een hele haastige maatschappij, waarin jij samen met je gezin draait.
Een goede nachtrust is heel belangrijk, maar overdag heb je ook momenten nodig om tot rust te komen.
Er zijn veel mensen met chronische hyperventilatie, dus je bent niet de enige die het moeilijk vind om hierin de balans te vinden.

En daar zit de kneep: Je chronische hyperventilatie kan dan terugkomen als je balans niet juist is.
Dat is op zich niet erg, want voor jou is het een leermoment om je lichaam te leren kennen.

Meditatie is daar uitermate geschikt voor en dat kan je ook nog eens thuis doen.
Ook yoga is hiervoor geschikt, alleen daarvoor moet je wel buiten de deur.

Wat jij vertelt over suiker, daar kan ik je geen antwoord op geven, maar ik zal Rob nog eens vragen of hij hierop antwoord kan geven.

Liefs van Ellen

Antwoorden die door de Stichting HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Hoi Sabine,

Misschien leuk om eens over te bomen, ik ben ook moeder van 4 dochters. Reken maar dat die je genoeg stress geven om te gaan hyperen haha.


Hoe oud zijn die van jou? Die van mij 11, 9 en een tweeling van 5.

Voor mij is het ook moeilijk om met alle druk (en verantwoordelijkheid) om te gaan, ik werk 3 dagen per week, dan het huishouden en de meiden. Gelukkig heb ik een kanjer van een vent die altijd meehelpt en me af en toe me een tijdje laat terugtrekken want dat heb je echt nodig hoor, even met een vriendin iets leuks doen, sporten of gewoon een boek lezen.

groeten


Anita

Hoi Anita,

Je klopt de nagel op de kop,vier kinderen is een godsgeschenk maar ook ontzettend vermoeiend
Mijn kids zijn 8,6,3 en 1,5.
Het is een hele klus om mijn HyperVenprogamma vol te houden maar als ik me rot voel is het mijn enige redding.
Ik behoor ook tot de mama's die alles netjes en onder controle wil en dat is ook niet altijd evident met 4 kleine kinderen.
Als ik weer eens een slechte dag heb en sta te draaien als een molen is het moeIlijk om ze alle 4 de nodige aandacht te geven,maar ik ben wel zeer gelukkig dat ik weet wat ik mankeer en er iets aan kan doen.

Groetjes
Sabine