Hoi,

Ik ben nieuw hier. Ik heb (vermoedelijk) chronische hyperventilatie. Mn eerste hevige aanval kreeg
ik midden april op reis in the USA (op 2200m hoogte). Sindsdien heb ik dagelijke
hyperventilatieklachten.
De ultieme neurologische test zal op 4 augustus plaatsvinden.

Oospronkelijk functioneerde ik nog: Duizeligheid, steken/druk in mn borst en wazig zicht waren mn voornaamste klachten.

Ongeveer 1 maand geleden begon ik te HyperVennen. Ik begon aan gemiddeldes van 110 en ik week later
zat ik aan ongeveer 130. Toen begonnen er allerlei andere klachten:
-hartoverslagen tijdens zware inspanning (ik bleef altijd sporten, maar sindsdien durf ik niet meer.)
-depressie (verholpen met st-janskruid, nu mee gestopt)
-slechte spijsvertering (ik kon echt 1 week lang bijna niets eten, misschien mede door st-janskruid, nu ietsje beter)
-slechte nachtrust (4 a 5 uur per nacht, uitschieters tot maar 2 uur). Ik stond dan ook op met vreselijke onrust
-hartoverslagen tijdens rust (de laatste paar dagen ongeveer 1 per 5a10 minuten)
-savonds ging het altijd beter. Ik had vrij weinig klachten en werd dan ook rustiger

Dit heeft mn professioneel leven bijna 3 weken onmogelijk gemaakt, en me mentaal ook wel fel gekraakt.
Gisteren had ik een goede dag en vandaag kondigt zich ook weer ok aan. Gisteren nam ik een slaappil
en ben gaan wandelen en (beetje zwemmen). Savonds ook gaan eten. Een vrij normale dag dus waar je zo terug
naar verlang als HyperVentilant.

Wat ik me afvraag ivm HyperVen. Wat voelen jullie als het de goede kant opgaat met ademhaling.
Ik voel me soms dieper in en uitademen zowel na een sessie van ademhalingscontrole (3 seconden in, 6seconden uit)
of een HyperVen sessie. Maar ik ervaar dit als een precies te diepe ademhaling waarmee ik mezelf een beetje forceer.
Dit leidt na een tijdje tot kokhalzen, alsof iets in mn lichaam (maag/hart) tegenspartelt tegen die ademhaling.
Ik begin nu te denken dat er iets met mn maag is wat mn ademhaling oppervlakkiger maakt. Volgende vrijdat laat ik dat onderzoeken.

Ik zit vooral ook in de knoop met die overslagen. Ik weet dat het bij hyperventilatie hoort maar bij mij begon dat dus
pas na het HyperVennen. Herkent iemand dit?

Ik heb alleszins al ongelofelijk veel aan dit forum gehad. Het helpt wel een aantal dingen relativeren als je ziet
dat anderen gelijklopende ervaringen hebben.

Oh ja, ik ben nu een tijdje gestopt met HyperVen. Ik ben er beetje bang van geworden.


-Steven

Hallo Steven,

Ik zou niet stoppen maar doorzetten met de therapie. Het hoort er helaas bij dat de klachten kunnen verergeren tijdens de therapie en dat nieuwe klachten (de hartoverslagen bij jou bvb) kunnen opdagen. Als je het nu uitstelt wordt het alleen maar moeilijker. Ik had ook eerst klachten waarmee ik nog functioneerde en heb de therapie toen ook niet volgehouden. Na bijna 3 jaar ging het bij mij helemaal mis en werden de klachten veel erger en niet meer functioneerbaar. Toen moest ik dan nog deze zware therapie beginnen en dan is het pas echt moeilijk. Heb er nu echt spijt van dat ik niet gewoon in het begin volgehouden heb. Als het te moeilijk is met je werk, gun jezelf dan een aantal weken of zelfs maanden ziekteverlof en neem je tijd om definitief beter te worden ipv allerlei andere therapieen te gaan uitproberen die je toch nooit ECHT van je klachten af gaan helpen.
De therapie is zwaar en je gaat door een paar kl*te maanden heen moeten, maar er is wel altijd dit forum waar je met elke vraag en elke klacht terecht kan, zodat je telkens begrijpt wat er gebeurt en het dus kunt plaatsen. En voor echt enge momenten bestaan er overigens ook kalmeermiddelen zoals bvb oxazepam, die kunnen je er ook weer doorheen helpen.

Hey Steven!

Ik herken je klachten volledig! Ik ben nu ook ongeveer een maand aan het HyperVennen en heb ook last van die hartoverslagen. Dit krijg ik wel enkel tijdens een HyperVensessie. Daarna komt dit niet meer voor... Waar ik wel last van heb is dat ik bij de kleinste beweging echt diep moet inademen (alsof ik zwaar gesport heb).
Ik ben begonnen met allerlei klachten:
Fobisch
Pijn in de borst en in mijn schouders
Wazig zien
Krop in de keel
Duizelig
Soms oververmoeid en soms kon ik helemaal niet slapen
Depressie
Geen eetlust
...
Ondertussen heb ik nu maar 3 klachten over... Depressieve momenten heb ik ook wel regelmatig, maar ik hoop dat het bij het ontstressen hoort...
De therapie is inderdaad vrij zwaar en ge moet echt doorbijten. Wat het voor mij moeilijk maakt zijn vooral de oefeningen 's morgens te doen. Ik sta nu elke dag om 5u30 op om te gaan werken om 8u. Is geen lachertje... Maar de gedachte "Wie niet waagt, die niet wint" laat me volhouden. Wie weet stop ik nu en wordt het erger... Wie weet ga ik door en ben ik er van af... Ik denk dat bij het volhouden het toch de moeite waard gaat zijn...

Dank je voor je antwoord en aanmoedigingen, Edith.

Ik had toevallig vandaag een cardiologisch nazicht (EKG, echo, inspanningsproef) waar alles ok bleek (er waren wel extrasystolen te zien, maar extrasystolen zijn een goedaardige aandoening zei de specialist). Ik draag nog wel een 24-u holter zodat ze me wat over langere tijd kunnen monitoren maar ik mag zonder problemen terug sport doen!
(en ik durfde de voorbije 3 weken niets van inspanning doen...)

*running off*
Steven