Hey allen,

Ik heb het de laatste dagen heel zwaar en ik weet niet meer wat ik moet doen... [:][/:] Ik ben nu een maand bezig en de therapie begint te zwaar te worden voor mij. Ik wil het zo graag volhouden, maar ik kan het precies niet meer... Ik wordt hier echt depressief van. Tijdens de sessies krijg ik huilbuien en ben ik heel emotioneel. Dit heb ik de hele dag door als ik me ook probeer te ontspannen. Ik ben echt ten einde raad en ik hoop echt dat iemand me goede raad kan geven want ik ben echt heel angstig nu!

Hoi Pauline,

Helaas is dit zeer herkenbaar.. vele van ons moesten al door deze fase heen.
Enige houvast wat je hebt, is dat het echt beter gaat worden, maar het kost gewoon tijd en heel veel wilskracht om vol te houden..

Mocht je dit echt niet aankunnen dan kan je het beste even naar de dokter gaan, misschien kan hij voor noodgevallen een oxazepam ofzo voorschrijven.. heb ik de eerste maanden ook gebruikt als ik het echt niet meer zag zitten. En dat was vaak! Huilend met mijn moeder aan de telefoon dat ik het niet meer zag zitten.

Ik vind het echt heel rot voor je, maar blijf alstjeblieft wel oefenen, want als je deze rotste fase doorbent, dan wordt het echt makkelijker, ik beloof het je.

Sterkte Pauline,

Claudia

Deze fase hoort er inderdaad bij, helaas. Dit gaat een tijdje duren maar eens je daar doorheen bent wordt het ook echt wel beter. Ik zou ook zoals Claudia zegt die oxazepam gaan halen, alleen al het idee dat je iets hebt dat je kan nemen als het echt ff te erg wordt helpt ook al wel wat. Wat mij ook altijd hielp/helpt wanneer ik het moeilijk heb is om in de archieven van dit forum te duiken en op zoek te gaan naar herkenning en uitleg. Bij mij was het ook zo dat door te oefenen het eindelijk wat beter ging maar daarna komt pas het echt zware deel, dat jij nu ook bereikt hebt. Geef het nu zeker niet op want je gaat er echt spijt van hebben uiteindelijk en dan moet je weer opnieuw beginnen, je bent nu net al een aantal weken ver en het is echt de moeite.

Hey!

Bedankt voor de snelle reacties! Ik ben normaal niet zo... Ale hoe ik mijn eigen ken, ben ik een echte doorzetter... Ik ga altijd door tot ik mijn doel heb bereikt. Dit is echt het zwaarste wat ik tot nu toe heb moeten doen... Mijn score's zijn ook veel lager... Vind het gewoon zeer zwaar om door te gaan. De gedachte alleen dat ik dit nog een x aantal maanden moet gaan doen ligt me zwaar... Misschien omdat ik niet zo snel genees gelijk ik had verwacht? Wat ik ook de laatste tijd ondervind is dat ik heel kwaad wordt omdat ik allemaal gezonde mensen rondom me heb... Ik begrijp niet waarom mij dit net overkomt... [:][/:] In verband met die Oxazepam... Is dat geen antidepressiva? Ik neem momenteel magnesium in en sedinal (sint-janskruid). Ik heb me altijd voorgenomen wat dat er ook gebeurd, dit echt het laatste is wat ik zou innemen. Ik ben momenteel onder begeleiding van een psycholoog waar dit me ook is voorgesteld geweest, maar ik weiger het gewoon. Ik heb echt schrik van anti depressivas omdat ik weet wat het met mensen kan doen... Die fase waar ik nu in zit? Enig idee hoelang dat dit is? Hoort dit bij ontstressen? Kan ik er van af geraken door gewoon verder te oefenen zonder medicatie? Wat ik erg vind is dat ik nog maar 22 jaar ben en al mijn leeftijdsgenoten zie in de fleur van hun leven...

Oxazepam is geen AD medicijnen maar een kalmeermiddel, voor wanneer het echt slecht gaat dus [:][/:]
Ik ben trouwens ook maar 23 en zit hier al mee van toen ik 20 was, en ik begrijp dus perfect je frustraties tov gezonde mensen. Ik heb ze namelijk ook, iedereen zit lekker van het leven te genieten, zit volop leuke dingen te doen terwijl wij maar zitten af te zien. En niemand begrijpt ook dat je afziet, want er is toch niks aan je te zien? Je moet maar gewoon op je tanden bijten zogezegd, niet flauw zijn en dan zou het opgelost moeten zijn. Ik herken dus ook dat gevoel van dat je normaal echt een doorzetter bent en dat dat nu plots zo moeilijk is, dat is normaal. Maar toch ben je het nog steeds hoor, daarom dat jij nu deze therapie nog steeds aan het volhouden bent. Je kan nu wel stoppen en dan zou het waarschijnlijk terug ietsje beter met je gaan maar wat ben je daar op lange termijn mee, de chronische hyperventilatie gaat je altijd in mindere of meerdere mate beperken in je doen en laten. Ik heb ook 3 jaren gehad dat het doenbaar was, maar toch zat ik er wel steeds mee en deed ik niet alles dat ik normaal wel zou doen. En dan plots ging het zelfs helemaal mis en zat ik dieper dan ooit. Nu volhouden dus, hoe moeilijk het ook is, en zo je leven terug in eigen handen nemen
Hoelang deze fase duurt is voor iedereen verschillend overigens dus daar kan niemand je echt een antwoord op geven. Kan een paar maanden duren, probeer gewoon zo vaak mogelijk 2x per dag te oefenen want hoe meer je oefent hoe sneller het gaat natuurlijk. Maar wanneer het echt te zwaar is wel ff minderen natuurlijk. Normaalgezien zou het toch ook opgelost moeten geraken zonder AD medicijnen. Ik ben het zo toch aan het proberen in elk geval, ben er ook niet voor te vinden net zoals jij. Wel neem ik een natuurlijke AD medicijnen momenteel, namelijk brainmood, dat ik momenteel heel langzaam terug aan het afbouwen ben.
Dat je tijden nu een stuk lager zijn is overigens ook normaal. In de eerste maand of langer steeg ik vlot van tijden rond de 30 naar tijden tot aan de 90 seconden, maar toen de fase die jij nu doormaakt kwam zakten die tijden een heel stuk terug en gingen ze zich veel langzamer opbouwen naar opnieuw die 90 (en meer intussen).



Bericht bewerkt (21-07-2009 14:48)

Hai paulina,

Zoals Edith en Claudia hierboven aangeven kan dit dus tijdens de therapie gebeuren, want de stress die loslaat in je lichaam, komt dan als emotie eruit.

Je kunt een aantal dingen doen:

- Je sessies korter maken. 2x 5 sessies of 1x 10 sessies, totdat het weer een stukje beter met je gaat

- Zoals Edith en Claudia zeggen oxacepam/seresta gebruiken. Dat is absoluut geen antidepressiva maar een rustgever. Ik wilde er ook nooit aan, maar toen ik ze ging gebruiken voelde ik me er heel goed bij.
Het enige is als je ze langer dan 3 maanden elke dag gebruik dan treedt er gewenning op en dat moet je niet hebben.
Ik gebruikte ze om de dag, zodat ik om de dag me rustiger voelde.

Het is fijn dat je een psycholoog hebt, want met haar kun je de emoties die door de therapie loskomen bespreken, zodat je ze verwerkt en dan komen ze ook niet meer terug.

Ik hoop echt dat je doorzet, want je bent absoluut op de goede weg.

Probeer eens één van de tips hierboven, misschien helpt het je om het wat te verlichten.

Succes van Ellen

Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.



Bericht bewerkt (21-07-2009 12:52)

Ik herken dit heel erg, ik zit nu al sinds februari in een burn-out en overweeg om een paar weken te stoppen. De scores gaan niet omhoog, ik blijf gemiddeld tussen de 70 en 80 schommelen en dat al 5 maanden lang. Daarnaast doet het me steeds meer pijn en word ik er onrustig van.

Hi,

Ik zit al een half jaar op dezelfde score nu, maar toch zijn er nog klachten die verdwijnen... Ik zou proberen door te zetten, dat je je onrustig voelt is waarschijnlijk dat de onrust er uit moet..

Hou vol.

Gr.
claudia

Ik ben een paar keer 5 a 7 dagen gestopt en daarna waren mijn tijden telkens gestegen. Probeer dat missschien eerst eens ipv een paar weken?

Hey allen!

Ik weet het eigenlijk niet. Mijn enigste doel op dit moment is eigenlijk gewoon volledig van die chronische hyperventilatie af te geraken. Ik durf niet te stoppen. Ook durf ik niet een oefening over te slaan. Ik wil deze therapie gewoon succesvol afronden. Ik heb er echt alles voor over! Alleen is het emotioneel zo zwaar... De gedachte alleen dat ik dit nog een 5 aantal maanden moet doen maakt het ook zwaar. Nu de tijd hangt natuurlijk af van persoon tot persoon... Ik heb er nog niet zo lang last van (april dit jaar) ma chronische hyperventilatie is echt het ergste wat ik tot nu toe heb meegemaakt. Vooral dat angstgevoel heb ik terug gekregen omdat ik ook in het archief lees dat er mensen zijn die er nu nog last van hebben. Ik heb momenteel nog maar 3 klachten eigenlijk: krop in de keel, angstgevoelens(komt door die krop die niet weggaat) en ik controleer constant mijn ademhaling...

Hoi Paulina,

Ook ik heb hyperventilatie sinds april en heb eigenlijk nog maar 1 maand geHyperVend maar enkel de eerste week kon ik 2x daags zonder problemen HyperVennen. Daarna heb ik noodgedwongen rustpauzes ingelast uit angst voor al het nieuwe wat me overkwam (of schakelde ik over naar 1x per dag).

Ik herken je gevoelens. Ook ik vind dit het ergste wat me in mn leven al overkwam.
Maar heb geen schrik om even te stoppen met HyperVen zodat het evenwicht zich terug herstelt. Je zal zien dat wat je behaald hebt blijft hangen als je het later terug oppakt. Ik heb nu een weekje pauze genomen en ik voel me nu al 2 dagen op rij beter dan eendert welke dag van de voorbije 3 maanden (en dat na een hel van 2 weken).

Veel sterkte. Je komt erdoor (daar geloof ik voor mezelf ook in), maar forceer het niet te veel.

Steven

Hey Steven,

Ja, de therapie is inderdaad zwaar! De gedachte alleen dat ik een paar maanden terug kon rondhuppelen en dat er niks aan de hand was doet me ook moeilijk. Mijn leven is in een paar maanden tijd echt veranderd! Wat ik er niet voor over heb om terug een normaal leven te leiden! Echt alles... Ik ben niet van plan om te stoppen, maar door te zetten... Hoe zwaar het ook wordt... Ik kan het niet laten... Ik heb dagen dat het beter gaat en dan weer minder... In die dagen steekt de depressie natuurlijk op... Maar ik blijf er in geloven! Ik wens je ook veel sterkte toe en als ik je een goeie raad mag geven! Niet stoppen! Op het einde worden we allemaal beloond...

Groetjes

Hey Paulina,

Ik herken de fase waar jij nu in zit heel erg. Ik had net hetzelfde 2 weken geleden.
Wat mij hielp om uit mn depressieve dagen (die ik nog nooit eerder in die mate in mn leven had) te geraken was st-janskruid. Ik voelde het effect nog dezelfde dag. Neem het niet te lang want ik vermoed dat ik er serieuze eetlustproblemen mee opliep die stilaan opgelost geraken. Ik nam het 9 dagen.

Qua HyperVen wacht ik misschien toch nog even af. Ik heb nood aan een paar goede dagen na de voorbije weken. Maar ik geloof wel in de therapie en er is gewoon geen alternatief (tenzij het spontaan zou verdwijnen zoals de dokters laten uitschijnen maar daar ben ik sceptisch over).

Good luck!
Steven

Sint-Janskruid ben ik momenteel al in aan het nemen (anderhalve maand) en nu neem ik ook nog magnesium tabletten in. Ik las net dat ze je hart 24 uur observeren. Dit heb ik ook laten doen. Verder ben ik al onder de scanner geweest voor mijn longen en mijn hart en ook hier bleek eruit dat ik kerngezond was... Echt raar wat een mens toch kan meemaken... Ik geloof ook niet in een alternatief... Dit is zowat mijn laatste hoop, vandaar als het niet gaat gelijk ik wil een beetje depri wordt...

allen,

Ik heb na ook eerst een hersenscan en galblaasonderzoek en KNO arts etc etc...
een hyperventilatie provocatietest laten doen bij de longarts in het ziekenhuis.. Toen was het snel duidelijk en waren andere (rot)onderzoeken gelijk overbodig..

Greetz..
Claudia

ps: volgens mij zet ik dit in het verkeerde topic, deze is bedoeld voor de mensen die nog niet zo zeker zijn of ze chronische hyperventilatie hebben ofdat ze toch bang zijn voor andere aandoeningen..



Bericht bewerkt (22-07-2009 20:10)

Door de aanmoedigingen ben ik vandaag na een paar dagen rust toch terug begonnen met HyperVen. Mn scores gingen pijlsnel de hoogte in: eerste trial 86, 6de trial 160 (mn hoogste ooit).
Ik denk dat dit bewijst dat een paar dagen stoppen niet perse slecht is. Wat je al behaald hebt werkt gewoon door.

Deze sessie bracht ook een rust over me (stond wat stressy op na slechte nachtrust met een hart holter). Ik voel na de sessie ook direct een rustige,diepere ademhaling (en rustigere hartslag).
Nu hoop ik enkel dat dit niet gepaard gaat met nog meer stressontlading [:][/:]

Steven en anderen,

Ik denk persoonlijk dat als je pas bezig bent met HyperVen, het niet goed is steeds een paar dagen te stoppen. Hogere scores willen namelijk niet altijd zeggen dat het beter met je gaat.

Vaak als je lagere scores haalt heb je meer rust. Ik kan me hier een topic van herinneren van een tijd geleden. Het zit hem erin dat je elke dag gewoon door HyperVen je rustpunt hebt. Stressontladingen ga je zowiezo houden zolang je HyperVent...

Redenen om te stoppen zijn, als je echt te veel stress ontladingen hebt, maar dan is het nog beter om 1x 5 sessies te doen of 2x 5 sessies. Nog beter.. Of als je al maanden oefent en niet meer vooruit komt, dan is het soms handig om een maand te stoppen en daarna te kijken hoe het gaat..

Ellen, weet jij nog welk topic dat ook al weer was, dat Rob heeft uitgelegd waarom het niet perse hoeft te betekenen dat als je scores hoog zijn het ook beter met je gaat? Ik zal ook even zoeken nog.

groet
Claudia

aha. zie hier antwoord van Rob over het hoog en laag van de scores...

Auteur: HyperVen
Datum: 08-06-2009 19:07



Het komt inderdaad soms wat tegenstrijdig over dat wij ons beter voelen als de scores lager zijn en slechter dan waneer de scores hoger zijn... Maar bekijk het eens als volgt: Stel dat je - voordat je begint met een trial - eerst heel heftig gaat zitten HyperVentileren. Je zult dan een zeer lage zuurgraad in het bloed hebben met alle klachten vandien. Als je nu een trial gaat doen zal je - door die lage zuurgraad in het bloed - een zeer hoge score halen...?!! Oftewel, die scores zeggen maar weinig over wat er nu precies goed en slecht gaat.

Daarom zeggen wij ook steeds, het gaat om de toename van de CO2 tolerantie over de loop van een aantal maanden. Als het wat minder gaat met de scores, komt dat mogelijk doordat je overdag ook minder hyperventileert en je dus onder de streep beter voelt. Terwijl als het beter gaat met de scores, je kennelijk veel meer hebt gehyperventileerd, en je dus beroerder voelt. Het is dit tegenstrijdige dat ons zo vaak op het verkeerde been zet. En er zijn nog veel meer factoren die invloed uitoefenen...!

De grafiek is dan ook een hulpmiddel en absoluut geen doel van de therapie.
Ik hoop dat je het nu wat beter begrijpt. Ik begreep het ook vaak niet meer hoor, maar uiteindelijk is het toch wel weer logisch...

Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Rob Gravesteijn
HyperVen