[email protected]

HyperVen website

Wat is hyperventilatie?

Hyperventilation

Mijn verhaal

Gepost door Edith 
Mijn verhaal
14 March 2009 19:33
Hoi,

Ik lees hier al een tijdje mee en ben ook al bijna 3 weken aan het HyperVennen.
Helaas zijn de klachten voorlopig alleen maar erger ipv beter. Neem ook al een 2tal
weken St janskruid in en doe ook Body Stress Release, waar ik intussen ook 3x geweest ben. Bij mij is het eigenlijk allemaal begonnen een goede 3 jaar geleden. Kreeg vooral last van duizeligheid, wat ook de angst gaf om flauw te vallen ofzo in het openbaar, waardoor ik ook agorafobie kreeg. Heb toen allerlei oplossingen zitten zoeken, maar uiteindelijk mezelf gewoon bijeengeraapt en terug meer en meer buitengekomen en er mee om leren gaan. Op café gaan en dan soort dingen gingen dan ook wel, als ik maar afleiding had. Les volgen daarentegen ging niet meer, theorie toch niet. Mee oefeningen maken in groep wel. Anyway, ik had het dus allemaal wel een beetje geregeld voor mezelf, kon de meeste dingen die ik graag deed nog doen en de klachten waren leefbaar. Maar dan een paar maanden geleden weer een aantal stressvolle gebeurtenissen en toen is het eigenlijk helemaal beginnen misgaan. Begon met de angst dat ik een hersenbloeding ging krijgen elke keer ik weer eens zware hoofdpijn had, dan de angst dat ik kanker had door een aanhoudende kramp in mijn been en ga zo maar door. Ben er wel telkens weer overgeraakt, tot stomme ik moest gaan lezen over psychoses. Vanaf dat moment is het echt helemaal misgegaan. Zit constant met de angst dit te krijgen en dat is heel wat zwaarder dan die agorafobie was natuurlijk. Daar had ik geen last van als ik gewoon thuis zat. Maar deze fobie gunt me heel wat minder rustige momenten helaas. Hierdoor zijn natuurlijk ook alle chronische hyperventilatie klachten weer een pak verergerd want dit geeft behoorlijk wat stress. Resultaat is dat als ik nu buitenkom, ik al rap volledig begin te panikeren dat ik een psychose ga krijgen. De chronische hyperventilatie klachten helpen natuurlijk ook niet mee, die maken het onmogelijk om nog logisch na te denken op zo momenten. Ben daarom dus terug beginnen HyperVennen en ook maar meteen dus het st janskruid en de body stress release. Hoop maar dat het rap wat gaat beteren want ik kan echt wel wat rust in mn hoofd gebruiken stilaan, het is echt niet leuk meer zo [:]sad smiley[/:] Misschien mensen hier die ook deze angst gehad hebben en er terug vanaf geraakt zijn? De angst wordt vooral gevoed doordat ik steeds allerlei rare gedachten en angsten heb. Zou dit ook door het chronische hyperventilatie kunnen komen? En zo ja, tegen wanneer zou dat moeten beteren met de therapie?
Re: Mijn verhaal
16 March 2009 11:24
Hallo Edith,

Ik heb je verhaal gelezen en herken hier wel veel in. Bij mij hebben die angstgevoelens al ruim 20 jaar geleden gespeeld. Zat net als jou in dat kringetje: je hebt chronische hyperventilatie klachten waardoor je angstig wordt, en omdat je angstig bent, worden naar mijn mening de chronische hyperventilatie klachten weer erger. Dit moet je doorbreken door o.a. te HyperVennen. Als je minder klachten hebt, word je naar verloop van tijd ook minder angstig. Dat is mijn ervring tenminste. Ik ben nu ongeveer 6 maanden aan het HyperVennen, maar eigenlijk pas de laatste paar weken echt consequent en 2 keer per dag. Ik merk als ik bv. ga winkelen (waar ik altijd behoorlijk duizelig bij was) dat die duizeligheid nu minder wordt, daardoor vergeet je heel snel je angst. Ik heb wel eens dat ik mezelf betrap op momenten, dat ik niet duizelig en ook niet angstig angstig was. Dit gaat eigenlijk na verloop van tijd vanzelf. Echt fijn!![:]winking smiley[/:]. Misschien heb je aanvullende medicijnen nodig. AD medicijnen of zo. Is er ook homeopatisch: St. Janskruid. Ben ik ook mee begonnen, maar ik gebruik het nog te kort om er iets van te kunnen zeggen. Ik zou zeker het HyperVennen doorzetten, ook al worden de klachten eerst erger. Geloof me, het gaat over! Maar het heeft zijn tijd nodig. Heel veel succes.

Groetjes, Dorothé.
Re: Mijn verhaal
23 March 2009 18:14
Ja ik probeer die gedachten ook te vergeten en soms lukt het eventjes maar tegenwoordig hoor je precies niks anders als over psychotische mensen. Nu weer eentje in Luik die graag massamoordenaar wou worden en dus op café maar met een mes begon te steken. Hoorde ook weer stemmen. Vind ik zo vreselijk die verhalen, geraak er helemaal van in paniek elke keer. Ga ik zitten piekeren van stel dat ik dat ook krijg en iemand iets zou doen. Of ook andersom, stel dat ik op café ga en iemand doet zoiets. Zo stom die gedachtes die de hele tijd door mijn hoofd razen. Hoop echt dat die angst uiteindelijk overwaait wanneer het beter zou gaan met mij, heb echt geen zin om daar mijn hele verdere leven over te piekeren [:]sad smiley[/:] Ik begin echt te panikeren bij het minste dat ik lees over eender welke psychische aandoening eigenlijk. De angst om gek te worden zit er echt goed in deze keer [:]sad smiley[/:]
Re: Mijn verhaal
10 April 2009 08:52
Hee edith,

Ik heb een vraagje aan jouw. Je zegt dat je angst vooral wordt gevoed doordat je steeds allerlei rare gedachten en angsten heb. Mag ik vragen wat voor soort rare gedachten je dan hebt. Ik heb er nameljk ook last van.
Hoe gaat het verder met het HyperVennen? Hopelijk de goede kant op.

Groetjes Annelies
Re: Mijn verhaal
10 April 2009 09:43
Hoi Edith

Wanneer ik veel last van hyperventilatie heb begin ik ook steeds meer angstige gedachten te krijgen , ook merk ik dan dat ik wantrouwend en negatieve gedachten heb) Bij mij heeft seroxat (antidepressiva) erg goed geholpen, er komt weer rust in je hoofd. Ook nu ik aan het HyperVennen ben slik ik het gewoon door( nu na 3 weken wel iets de dosering verminderd).
Die ad geeft me net een steuntje in de rug om rustig te HyperVennen en ik hoop dat over een jaar ofzo, ik hiermee kan stoppen omdat we dan hopelijk hyperventilatie vrij zijn.

Hartelijke groetjes karin
Re: Mijn verhaal
10 April 2009 20:30
Hoi Anneliesje,

Das een goede vraag maar ook een hele moeilijke eigenlijk. Het zijn gedachten die ik erg raar vind telkens maar ze blijven me eigenlijk niet concreet bij, dus ik vind niet direkt een voorbeeldje. Komt ook wel doordat ik zo hard last heb van dat onwerkelijkheids- en afwezigheidsgevoel. Alles gaat een beetje aan mij voorbij tegenwoordig. Heb al een aantal jaar chronische hyperventilatie maar het is nooit eerder mentaal zo fout gegaan. Lijkt wel alsof ik alle controle over mijn leven kwijt ben momenteel, ik stroom er maar wat in mee. De angst is wel minder extreem door het st janskruid, maar het lijkt wel alsof daardoor alle gevoelens minder fel zijn. Niks lijkt echt door te dringen. Kreeg vandaag punten van examens en die waren goed, was ik dus in theorie wel blij mee, in gedachten ook maar toch voelde ik me precies niet blij. Heel raar allemaal. Ik heb hier ook al gelezen dat je best HyperVent zonder afleiding maar dat lukt me vaak niet. Tijdens het HyperVennen ga ik focussen op al mijn chronische hyperventilatie problemen en word ik vaak overspoeld door gevoelens van wanhoop enz, als ik mezelf niet wat afleid met bvb wat tv op de achtergrond dan lukken de oefeningen veel moeilijker.
Ook zijn het vaak erg negatieve gedachten, en ook inderdaad wel wantrouwend, waarop ik dan weer helemaal in paniek geraak want wantrouwen koppel ik dan weer aan mijn angst voor psychosen. Ik denk dat de sleutel naar herstel bij mij ligt in het kwijtraken van dat vreselijke onwerkelijkheidsgevoel. De hoofdrede dat ik amper buiten durf te komen is dat gevoel, en het gevoel geen controle over mezelf te hebben dat daar zo een beetje bijhoort. Denk steeds wie weet wat ik doe als ik buitenkom, misschien doe ik iemand iets of misschien krijg ik angst dat iemand mij iets zou kunnen doen. Veel goesting heb je dan niet meer om iets buitenshuis te gaan doen. Kan ook helemaal van streek geraken als ik bvb iets zie op tv of lees in een boekje, verhalen van mensen die problemen hebben op een of andere manier. Ik lijk tegenwoordig alles te bekijken vanuit het mentale, ik zit dan te denken hoe zij daar dan mentaal mee omgaan, welke problemen zij er door zouden krijgen, welke problemen ik in zo een situatie zou krijgen. Lees ik iets over een moord dan doe ik hetzelfde, dan zit ik te denken hoe ze daartoe gekomen zijn. Hadden ze van die gedachten lijk ik? Lees ik in de krant over een gijzeling dan begin ik te denken wat voor gevolgen zou zo een trauma op die mensen hebben, of zouden zij er wel mee omkunnen? Zo belachelijk om zelfs maar over na te denken, vind het echt vervelend.
Kan ook heel erg moeilijk om met gevoelens van boosheid tegenwoordig. Kreeg ruzie met mn vriend gisteren over iets banaals en raakte er eigenlijk helemaal van in paniek. Ging door de stress uiteraard sneller ademen, meer klachten en dan mja paniekeren dat ik de controle ga verliezen. Dus proberen die boosheid weg te steken omdat ik er schrik van heb maar das natuurlijk ook weer niet goed.
Mja tis allemaal niet wat het zijn moet tegenwoordig, zoveel is duidelijk [:]confused smiley?[/:]
Zal er eens op proberen te letten wat die rare gedachten zoal zijn. Je kan ook altijd eens zeggen wat ze bij jou zijn natuurlijk, misschien herken ik er wel wat in.
Re: Mijn verhaal
11 April 2009 13:31
Hee edith,

Ik herken héél veel in je verhaal, ook dat vreselijke onwerkelijkheidsgevoel, heb soms echt het gevoel dat ik gek ga worden. Ik denk dat als ik dat gevoel kwijt ben dat het al een heel stuk verbeterd is. Ik ga in tegenstelling tot jouw wel graag naar buiten om mijn gedachten te verzetten, thuis zit ik toch de hele dag te piekeren. HyperVen jij al lang? Ik heb het al sinds november in huis. Maar ben nog niet begonnen, durf niet, ik ben 1 x begonnen en toen kreeg ik dat onwerkelijke gevoel, daar ben ik zo van geschrokken, dat ik nu niet meer durf, wat een muts ben ik he. Ook de ad is al in huis maar je raad het al .......durf ik ook niet... pfffff wordt gek van mezelf. Voel jij al enige verbetering van het HyperVennen?
Re: Mijn verhaal
11 April 2009 15:57
Hoi Annelies

Zelf heb ik ook veel last van dat onwerkelijke gevoel, het idee dat je droomt en dat je ogen wijd open staren. Toch zou ik je aanraden om gewoon te beginnen met HyperVennen. Het werkt echt al bij mij, na een paar weken voel je je al stapjes vooruit gaan....
Probeer niet bang te zijn voor je gevoel, ook ik ben in al die jaren dat ik chronische hyperventilatie had nog nooit daadwerkelijk neergevallen ofzo iets.. het is echt ons gevoel. Het is de eerste stap naar herstel wanneer je gewoon gaat beginnen ook al denk je dat je het niet lukt.
Veel succes en ik hoop dat je binnenkort een collega HyperVenner bent

groetjes karin
Re: Mijn verhaal
12 April 2009 21:05

Hallo wat komt me dit bekend voor zeg. Dat onwerkelijke gevoel heb ik dus
al Bijna een jaartje. Het is inderdaad heel raar alsof je droomt met je ogen wijd open.
ik heb dus twee kinderen, Soms ben ik bang dat ik zo in die trance blijf. en
vergeet om goed op te letten. Ik heb ook zo,n erge last van gapen de hele dag door.
ik heb binnenkort de uitslag van de hyperventilatie test in het ziekenhuis.
maar ik weet als dat ik vanaf mijn 15e last hier van heb. nu komen al de stukjes
naar boven. vooral die erge angst die had ik toen ook als. Als de huisarts zei je hebt
niks, dan moest ik mijzelf ervan overtuigen dat het niet klopt wat hij zegt.
dier rare gedachten heb ik dus ook. Alsof er zo,n wervelstorm door je hoofd raast.
en het erge is, Dit heb ik voor ik in slaap val. Alsof ik alles moet verwerken van de dag.
ook met nieuwe dingen. dan droom ik de hele tijd dat ik aan het werk ben.
maar ik heb gemerkt als ik wat hoor of lees, bijv een ongeluk, dan denk ik
altijd aan iemand in de famillie. Ik ben zo extreem bang voor zulke dingen.
maar op dit moment ben ik dus even gestopt met HyperVen. Om eerst de testen
in het ziekenhuis te doen. maar ik ga wel over een tijdje weer oppakken.
groetjes samira
Re: Mijn verhaal
13 April 2009 13:44
Hey Anneliesje,

Ik HyperVen nu anderhalve maand zowat. Het is heel zwaar geweest, die eerste anderhalve maand, maar het lijkt erop dat ik dit weekend eindelijk een doorbraak heb. Het lukt me eindelijk om de angsten terug wat te relativeren en ben ook veel buitengekomen dit weekend, zelfs paar uurtjes naar een fuif geweest. Ben dus hopelijk op de goede weg nu. Wat dat beginnen met HyperVen betreft, ik zou gewoon beginnen. Het is niet makkelijk maar het is wel de moeite waard. Zoals het nu gaat is ook maar niks toch? Dus je hebt alleen maar te winnen door te beginnen. Als je echt niet durft zou ik je aanraden om st janskruid ofzo te gaan slikken. Dat helpt na een tijdje namelijk nogal tegen je angsten en denk dat je dan wel gaat durven beginnen uiteindelijk. Ik vind het ook beter om eerst dat te proberen ipv meteen die AD medicijnen. St janskruid heeft veel minder akelige bijwerkingen.Verder geloof ik ook echt dat de oorzaken/'>oorzaak van rare gedachten en angsten bij een serotonine tekort ligt.



Bericht bewerkt (13-04-2009 13:46)

Meer weten over het HyperVen programma?