Hallo !
Hier ben ik weer en ga m’n weken inhalen met heel wat tekst! Ik moet weer wat gedachten kwijt en alles op een rijtje kunnen zetten...
Ik was een weekje gestopt met
HyperVennen omdat ik de indruk had dat ik te veel druk op m’n maag zette en daardoor teveel maaglast kreeg. Ik denk nu dat het is van de pakjes granenkoeken die ik ’s morgens at! Ik heb het
HyperVennen dus vorige week terug opgenomen en begonnen met heel lage scores. Sinds enkele dagen ben ik nu terug op m’n normale gemiddelde van ongeveer 85 sec.
Nu ik zo ongeveer 2.5 maanden bezig ben heb ik terug wat vragen:
- Wanneer jullie wakker worden en jullie willen uitrekken (vlaams woord?), hebben jullie dan ook eerder een heel vervelend gevoel in plaats van het lekker ontspannende dat je zou verwachten? Alsof het bloed in al je aders echt zurig is? Ik vind het vreemd dat dit ‘s morgens is wanneer ik juist het meest ontspannend zou moeten zijn...
- Wanneer ik dan opsta gaat het allemaal redelijk snel en voel ik me gewoon... normaal. Is dit bij jullie ook?
- Ik hou m’n ademhaling nu al weken zo wat in “het oog†en ben nu echt overtuigd dat ik goed adem. Ik adem (heel) rustig. Ik denk niet meer dan 10 keer per minuut. Ik adem niet te diep in, en rustig vanuit m’n buik. Toch vind ik niet dat m’n
klachten veel verbeterd zijn. Ik heb niet veel nodig om de rare gewaarwordingen te voelen.
- Ik heb nu een drie-tal keren accupunctuur gedaan. Ik weet niet of het toeval is, maar in de drie gevallen ben ik de dagen erna gevoeliger voor
hyperventilatie, alhoewel ik ontspannen ben. Ik raak sneller angstig... Herkenning??
- Is een
hyperventilatie aanval hetzelfde als een angstaanval? Ik heb de laatste tijd veel regelmatiger aanvallen dan ervoor. Tegenwoordig 1 per week terwijl vanaf november (begin van m’n laatste
chronische hyperventilatie-phase) eerder 1 per maand.
- Bij mij verloopt een aanval meestal als volgt: Ik ben redelijk gefocust op m’n gewaarwordingen en al m’n gedachten, ik voel onaangename tintelingen. In een fractie van seconde (heel subtiel) denk ik “oh, komt het weerâ€, en stilaan gaan de tintelingen over m’n hele lichaam en erger. Dan ook warmtestuwing in m’n bekkengebied, die zich soms verder verspreid... Tijdens dit hele gedoe blijf ik eigenlijk heel rustig, en probeer het heel objectief te bekijken en te controleren. Ik adem rustig, maar de gewaarwordingen worden niet beter. Een klein stemmetje zegt me dan dat het toch vreemd is dat ik niet beter wordt en vreest dat het hele gedoe nooit zal weggaan. Dit is dan meestal het moment dat ik een grote dosis vergif ingespoten krijg en m’n hele lichaam voelt gewoon heel erg ziek aan, m’n hart slaagt snel en bonkt en m’n ademhaling wordt sneller en oppervlakkiger. Ik lijk alle controle te verliezen. ... Dan neem ik controle door te zitten (indien ik neerlag) en rustig pffffffff uit te blazen. Meestal krijg ik dan na een vijftal minuten controle. Dit hele gedoe duurt meestal 10 minuten. Dan wordt ik wat rustiger gedurende enkele minuten en dan begin ik te trillen, met schokken, dikwijls erger en erger en zelfs erg klappertanden alsof het -50% is (maar dit voelt niet onaangenaam en ik blijf er ook rustig bij). Dit duurt tegenwoordig wel een half uur. Daarna is het allemaal gepasseerd! Herkennen jullie dit ook zo??
- Ik heb de indruk dat het toch allemaal komt door een hele subtiele negatieve gedachte, eerder dan door een beginnende verkeerde ademhaling. Wat is jullie opinie hierover?
- Ik merk dat wanneer ik wat
hyperventilatie-
klachten heb en ik dan echt met iets compleet anders begin/denk, dat de
klachten zo vanzelf wel weggaan. Wat is jullie ervaring hiermee?
Zo, al m’n vragen en twijfels zijn er weer uit! Groetjes, Aaria