Hoi hoi,
Hier ben ik weer even terug! Ik heb tijdens en na mijn zwangerschap nauwelijks meer gepost, maar dat kwam ook doordat het goed met me ging. Nu, onze dochter inmiddels alweer vier maanden is, gaat het nog steeds prima. Ik heb wel een kleine terugval gehad hoor, maar al met al gaat het echt wel goed. Ik werk nu nog maar 20 uur in plaats van 36 en ik hou het gewoon wat rustiger. Dat draagt denk ik wel bij aan mijn herstel.
Ik heb, zoals jullie waarschijnlijk wel weten, sinds 2005
chronische hyperventilatie. Het eerste jaar was het echt heel erg. Ik durfde niet meer op vakantie, ik durfde niet naar de bioscoop, ik was van de zeven dagen ongeveer vijf dagen twintig uur per dag vreselijk duizelig. Ik voelde me echt heel ellendig en dacht dat ik nooit meer beter zou worden. Na talloze therapieën kwam ik uiteindelijk tot maar één conclusie:
HyperVen heeft ervoor gezorgd dat ik me steeds beter ben gaan voelen. Ik twijfelde vaak aan de therapie, omdat ik veel last had van bijwerkingen. Vaak werd ik juist nóg duizeliger! Ik stopte er dan maar weer mee, maar een stem in mijn hoofd bleef toch steeds zeggen: 'Ga er mee door!' en dat deed ik dan ook. Ik heb never nooit een mooi omhooggaande lijn gehad, het bleef op- en neergaan, maar dat liet ik los. Ik merkte toch dat ik me steeds beter ging voelen en daar ging het om! Ik kwam zelfs mijn bevalling en de hele kraamtijd (met heeeeel veel bezoek) zonder kleerscheuren door. Dat wil wat zeggen!
Ik oefen nu al weken niet meer. Ik heb er weinig tijd voor sinds ik mama ben, maar ik vind het ook niet meer nodig. Ik wil wel nog even doorgaan met wat 'onderhoud', dus een keer of twee per week een sessie doen, voor 'je weet maar nooit of het terugkomt'. Ik hoop nooit meer door te maken wat ik met name in 2005 heb gehad! Wat een akelige klacht is
chronische hyperventilatie toch he! Inmiddels voel ik me vaker goed dan slecht. Af en toe ben ik nog duizelig, maar de volgende dag is het over en dan blijft het dagen weg. Of het verdwijnt als ik gewoon rustig ga zitten. Ik ga rustig een weekend weg, ik ga weer vliegen, naar het circus (al blijf ik blij als ik aan het einde van de rij mag zitten), ik durf weer met de trein naar bv Groningen. Ik doe alles weer. En straks wordt ons kindje gedoopt en durf ik gewoon voor in de kerk te gaan staan. Te gaan stáán he, staan is voor ons duizelige
chronische hyperventilatie-ers vaak heel eng, want je zult maar flauwvallen! Ik doe het allemaal gewoon weer!
Ik ben zielsgelukkig dat ik
HyperVen heb leren kennen en dat ik door heb gezet! Anders zat ik nu misschien met een straatvrees thuis, terwijl
chronische hyperventilatie best te bestrijden is. En aan dit forum heb ik heel erg veel steun gehad, net als aan Hester, Rob en later Ellen! Ik vind het best een raar idee om hier helemaal niet meer te posten, want ik was een fervent post-ster hier, maar misschien is het goed om even 'weg te blijven' om helemaal van de
chronische hyperventilatie-link los te komen? Ik richt me nu op mijn kindje en op alle dingen die nog komen gaan en ik hoop dat ik me nog lange tijd zo goed zal voelen.
Natuurlijk hoop ik voor jullie allemaal dat jullie je ook steeds beter gaan voelen! Neem een voorbeeld aan mij, altijd sceptisch over wéér iets nieuws, maar altijd bereid om het te proberen. Ook als het aanvankelijk weer lijkt te mislukken. Ga gewoon door met oefenen, als ik het kan, kunnen jullie het ook hoor! Zet 'm op!
Bedankt allemaal en ik piep af en toe nog wel even langs om jullie postings te lezen hoor, want ik zal het forum ook wel gaan missen! [:]
(([/:]
Liefs van Rainbow
[/:]
