Hoi Richard,
als ik je verhaal zo lees komen er veel bekende
klachten voorbij. En ook wat je zegt over voor je eigen idee niet verkeerd of te snel ademhalen herken ik ook. Dit staat ook hier ergens op de website beschreven, blijkbaar is
chronische hyperventilatie vrij subtiel, in tegenstelling tot de bekende acute aanvallen.
uit je verhaal maak ik op dat de
klachten min of meer plotseling zijn begonnen. Ik had dat begin dit jaar ook. Althans dat dacht ik op dat moment. Nu het weer wat beter gaat, en ik terugkijk (en eerlijk ben tegen mezelf [:]
[/:]) zie ik in dat de voedingsbodem eigenlijk al een jaar aan het opbouwen was. Wel redelijk wat spanningen in m'n leven, maar behalve aanhoudende vermoeidheid geen verdere
klachten (en wie is er tegenwoordig nu niet chronisch vermoeid, toch?). Dus daar zocht ik niets achter en ging gewoon door. Begin dit jaar was blijkbaar gewoon de maat vol. Een (onschuldig) lichamelijk ongemakje ten tijde van opnieuw psychische spanningen was de trigger voor de
chronische hyperventilatie-
klachten (in eerste instantie mn. benauwdheid, later vnl hartkloppingen en overslagen).
maar op dat moment herkende ik ze niet als zijnde
chronische hyperventilatie. Mijn huisarts opperde dat het om
hyperventilatie kon gaan, maar ik kende
hyperventilatie alleen van de acute paniekaanvallen die ik in een ver verleden wel eens heb gehad. En ik merkte zelf niets afwijkends aan mijn ademhaling, als ik daar bewust op lette. Maar mijn vriend gaf aan dat ik -op momenten dat ik daar zelf niet op lette- wel vaak zuchtte en diepe teugen lucht nam. Dus toch stiekum verkeerd ademen.
Omdat de
klachten in mijn ogen op ernstige ziektes duidden ben ik ook bij de cardioloog geweest en bloedonderzoek etc. Ook zonder resultaat. Ik heb ook met zo'n kastje gelopen en had toen heel veel last: misselijk, duizelig, hoofdpijn, hartkloppingen en overslagen, pijn op de borst, kramp in kaken en nek. Ik dacht echt "als ze dit nu kunnen terugzien op het ECG dan is alles duidelijk". Maar er was -behalve overslagen- niks te zien! De cardioloog opperde toen ook
hyperventilatie. De huisarts zei dat mijn gestel en zenuwen overgespannen waren.
intussen zat ik al weer twee weken thuis en het werd steeds erger, de
klachten bleven 24 uur. Ik heb toen homeopatisch kalmeringstabletjes genomen, heel veel gerust en geslapen, heel veel gehuild, en heel veel de verhalen op deze site gelezen. Dat alles heeft me uiteindelijk toch wat bedaard en meer vertrouwen en innerlijke rust gebracht. Het is allemaal onderzocht en al die specialisten hebben niks ernstigs kunnen ontdekken. Die zullen toch wel weten waar ze over praten. Plus dat iedereen hier dezelfde problemen/
symptomen omschrijft. Op een duur ga je inderdaad geloven dat het "slechts"
chronische hyperventilatie is (behalve soms als de
klachten weer oplaaien dan denk je toch weer "ja maar stel dat ze iets over het hoofd gezien hebben". Ook dat hoort er blijkbaar bij haha).
Ik ben afgelopen maandag naar de osteopaat geweest, gewoon uit principe baat het niet dan schaadt het niet. Hele rustige en begrijpende man. Hij vond een aantal vrij ernstige blokkades die hij direct aan mijn lichamelijke
klachten kon linken. Zo blijk ik een verkleving te hebben aan de onderkant van mijn maag. Hierdoor ligt mijn maag vast (beweegt niet soepel en vrij zoals zou moeten) en trekt die op zijn beurt weer aan mijn middenrif. Dit heeft direct gevolgen op je ademhaling (middenrif is een hele belangrijke structuur bij ademhalen). De osteopaat gaf aan dat dit heel vaak het geval is bij mensen met
chronische hyperventilatie-
klachten. (Eén van ) de organen direct onder het middenrif is dan vaak immobiel en dat irriteert je middenrif.
Ook gaf hij aan dat problemen met de maag schouder en nek
klachten en kaakkrampen kunnen ver
oorzaken. Dus dat zou er ook mee te maken kunnen hebben. Verder zitten er een paar blokkades in m'n rug en nek en aan de onderkant van m'n hoofd.
Al met al volgens hem best verklaringen voor mijn
klachten, en hij denkt ze toch een flink stuk te kunnen verbeteren.
Afijn, het klonk mij wel aannemelijk in de oren, dus ik ga er maar mee verder. We zien wel wat het oplevert. Toch heb ik sinds die eerste behandeling beduidend minder
klachten. Kan natuurlijk toeval zijn. Maar ik wil het graag proberen, stel je voor dat het echt werkt [:]
[/:]
Ik zie dat ik weer al een flink verhaal heb, en ik wil je verder niet mijn sores opdringen, maar misschien heb je wat aan bovenstaande.
Ikzelf vind het nog iedere keer een geruststellend idee om te lezen dat ik niet de enige ben, en dat deze vervelende en soms bedreigende enge
klachten echt bij
chronische hyperventilatie horen.
Veel sterkte ermee[/:]
groetjes, Veronique
?[/:]
