Hallo allemaal,
Ik ben Edith en ben 44 jaar. Vandaag begonnen met
HyperVennen en voor het eerst op het forum. Ik heb sinds anderhalf jaar last van
hyperventilatie. Vorige week kwam ik op deze site terecht en ik herkende heel veel. Wat een opluchting is dat dat er echt een naam voor is:
chronische hyperventilatie. En het belangrijkste dat er wat aan te doen is!
Ik begreep wel dat ik vaak last had van
hyperventilatie. Maar dat het chronisch kan zijn en dat je lichaam dit zelf in stand houd had nog niemand mij verteld. Zo vaak heb ik me eigen afgevraagd : wat is er toch met mijn lichaam aan de hand (het leek wel of ik niet meer tegen de geringste spanning kon) en dacht dat ik hier nooit meer vanaf zou komen. Dus er maar mee moest leren leven.
De
hyperventilatie klachten zijn niet altijd even erg geweest. Vorig jaar in het voorjaar heb ik heel erg last gehad. Een aantal weken thuis geweest van mijn werk. Wel de
oorzaken/'>oorzaak achterhaalt en dat goed aangepakt. Daarna ging het wel weer, maar het is nooit helemaal weggeweest. Autorijden durfde ik niet meer en een kar vol boodschappen halen lukte me ook niet alleen. Vanaf toen deden we de boodschappen voor een paar dagen met z'n tweeen. Een paar dingetjes halen in de winkel ging op een gegeven moment wel weer.
En toen overleed vorig jaar September mijn oudere zus en werd daarna mijn broer erg ziek.
Hij overleed afgelopen Juni. In die periode werd het niet erger, maar vanaf Juli verergde het wel. Dacht vaak dat ik ook ziek was en allerlei andere nare gedachten. Angstaanvallen namen toe en het werd steeds erger tot ik de hele dag aan het
HyperVentileren was. Ik had het totaal niet meer in de hand. Mijn lichaam was totaal ontregeld.
Ik moest weer stoppen met mijn werk. Zit sinds 2 weken thuis en ben nu onder behandeling van een acupuncturist en fysiotherapie en ga naar een psycholoog. Sinds een paar dagen gebruik ik nu St. Janskruid. Alleen reageerde ik daar behoorlijk op en slik nu 1 pilletje per dag. Dat gaat nu goed. Verder ben ik de afgelopen 2 weken al heel wat spanning kwijtgeraakt, denk ik. Voel me vanaf dit weekend in ieder geval weer wat beterder en rustiger en slapen gaat ook eindelijk beter.
In ieder geval wil ik er helemaal vanaf.
Zo dit was een heel verhaal, maar wel fijn om het even kwijt te kunnen
Groetjes van Edith