Hey iedereen,
Ik ben al enkele maanden geleden hier beland, eind juni, nadat ik al een goed jaar en een half
chronische hyperventilatieklachten had, maar eigenlijk niet goed wist wat er met me aan de hand was. Ik was toen gestart met
HyperVen en in het begin ging het redelijk vlot, het was toen ook nog vakantie. Ik zat vrij snel aan 70 seconden en bleef dan schommelen rond de 80s.
Men
klachten verminderden enigszins wel, maar verdwenen nooit echt. Ik voelde me nog altijd constant even moe, heel snel ijl in men hoofd, als ik bv. als eens op de fiets naar de stad moest, en dan tussen al het volk of op drukke plaatsen kwam, had ik het gegarandeerd weer zitten. Of, een familiebezoek, met iedereen gezellig in de huiskamer, kon ik de gesprekken al snel niet meer volgen, omdat het te druk in men hoofd werd. Kortom, ik kon al die prikkels nog niet aan, dus ik voelde me nog altijd niet goed genoeg om eigenlijk een 'normaal' leven te leiden.
Ik had dan ook een zeer wisselend humeur en vlagen van depressiviteit, het minste van tegenslag bracht me van slag.
Ik heb toen uiteindelijk men vakantie toch nog wat kunnen redden, vond een goeie vakantiejob en voelde me beter in men vel, en was minder bezig met hoe miserabel ik me wel voelde (het was dan ook een zeer simpele routinejob ^^). In die periode zat er wel niet echt meer regelmaat in men
HyperVen, ik werkte in ploegen en kon dat moeilijk combineren.
Ik dacht helemaal niet zoveel meer aan
chronische hyperventilatie, voelde me goed bij wat ik deed. En nam uiteindelijk de beslissing om in september toch weer met hogeschool te starten. Man man, had ik me daar even zwaar in vergist. Wat ik vergeten was, was dat het nog altijd vakantie was, en dat dat iets heel anders is dan het -voor mij toch-
stresserende schoolleven.
De eerste weken gingen goed, ik had wat energie opgedaan van men vakantie, maar al snel begon de
stress en men
hyperventilatie me weer parten te spelen. Ik zat vol met goede bedoelingen om het leven weer aan te pakken, ging men praktijk van de auto doen, enz, had ik dat even onderschat zeg. Ik ben nu eenmaal gevoelig voor
stress en met men
hyperventilatie kan ik helemaal tegen niks meer.
De lessen volgen was al lastig, ijl in men hoofd, hartkloppingen van de
stress, paniekreactie's, angstgevoelens, echt ziek werd ik van de
stress. Niks kon me nog ontspannen. Ik zat ook constant met die druk van school bezig omdat ik heel erg men best wou doen, zelfs wat teveel.
Dit ging zo op en neer tot nu, de laatste week. Ik probeerde vol te houden maar ik crashte gewoon. Al men energie is weer op, de laatste dagen heb ik een constant angstig gevoel in me, niks voelt nog vertrouwd, de minste
stress was me teveel en resulteerde in paniek. God wat een hel was dat. Ik deed geen oog dicht 's nachts, had al de oude
chronische hyperventilatie klachten terug. Voelde me constant miserabel en werd daardoor nog eens depressief ook.
Kortom, 2 the point nu want ik ben weer veel te veel uitgeweken :p
> Ik heb samen met men ouders en de psycholoog besloten om te stoppen met school, als dit alles zo ten koste van men gezondheid gaat dan is het het gewoon niet waard. Het leven was overleven geworden. Het ging gewoon niet meer. Gelukkig woon ik bij men ouders en heb ik hun volle steun.
> Ik mag nu rust nemen om we weer zoals in augustus te voelen.
> Ondertussen die ik
HyperVen, werk aan mezelf etc .. ^^
Pff, ik ga echt niet weer aan iets beginnen voor ik me beter voel EN hopelijk
chronische hyperventilatie tot een minimum heb beperkt, en in het beste geval er vanaf ben.
Maar ik had nog enkele vraagjes ivm
HyperVen:
1. Wat zijn eigenlijk de gemiddelde scores om
chronische hyperventilatie vrij te zijn? Ik geraak nu aan 80, ten hoogste soms 90 seconden. Terwijl ik in het begin 35s had ofzo. Moet dit nog gaan stijgen? Want ik ben nu al ongeveer weer een maand bezig en blijf rond die 70-80 schommelen. Maar misschien was dat omdat ik nog altijd met de
stress van school zat, dat hij niet wou stijgen? Ik hoop dat het dat nu wel doet. ^^ Want ook al had ik 70-80 seconden, ik voelde me nog altijd rotslecht, dus dat kan toch niet het eindpunt zijn dan?
2. Is het slecht als je een beetje forceert? Dan komen je scores toch hoger te liggen en zou je in principe toch ook moeten verbeteren? Want men grafiek stijgt precies niet meer =/
Sorry voor het lange verhaal het is wat uitgelopen. En ik wou het even kwijt, ik richt me nu volledig op men gezondheid. En voel me van vandaag al stukken beter, nu ik die
stress niet meer heb. ^^
Groetjes !
Sam
[/:]
[/:]
