weet iemand waar dat rare gevoel vandaan komt.
ik kan soms zo lang voor mij uit staren echt afwezig en raar gevoel
ook als ik dus aan het autorijden ben. en voor een stoplicht moet wachten
dan krijg ik dat ook, soms ben ik bang dat ik daar blijf hangen. omdat het lijkt
of ik stoned ben. terwijl ik niks gebruik en ook geen drank.
en ik krijg zo,n heel lam gevoel in mijn armen en benen, ook tijdens het rijden.
een tijd geleden durfde ik zo veel te ondernemen. ik zet henna tattoo,s bij mensen
op feesten, laatst was ik op zo,n groot feest om te werken. en alles ging langs mij
heen ik was zo appart duizellig, en het rare alle mensen waren bier aan het drinken
en ik was gewoon aan het werk, maar ik ging op een gegeven moment alles inpakken
en ik was zo bang, toen ben ik naar de bushalte gelopen en ik kreeg dus zo,n raar
gevoel in mijn benen. Alsof je niet verder kunt lopen terwijl je wel wilt. dus ik sleepte
mijn lichaam als het ware toch richting de bushalte. Toen ik in de bus stapte zag ik
alles wazig nou echt heel appart gevoel. ik wist niet hoe snel ik naar huis moest
lopen. en daar aangekomen nog steeds last van dat apparte gevoel. nu durf ik eigenlijk
niet meer aan het werk op een feest. ben bang dat ik weer het zelfde krijg.
de huisarts ben ik ook vaker geweest en ze verklaart me volgens mij voor gek
want na zoveel onderzoeken. vind ze mijn klachten heel vaag. ik kan me ook
wel voorstellen. Want wat moet je nou zeggen ik voel alsof ik niet aanwezig ben.
en alles gaat langs me heen. maar nu ga ik minder naar de huisarts. maar toen ik
10 jaar geleden voor het eerst last kreeg van hyperventilatie, toen was ik elke dag
bij de dokter. want ik geloofde niet dat ik nergens last van had. ik zei waarom komen
die rare klachten dan vandaan. Maar een tijdje geleden durfde ik ook geen boodschappen
te doen. want ik zag de menen als heel ver. en ik had ook geen geduld om bij de
kassa te wachten. want ik wil dan zo snel mogelijk weer naar huis toe.
maar eerlijk gezegt ben ik altijd een heel druk type geweest. die van alles tegelijk
deed over bij betrokken. maar nu als ik in gesprek ga met iemand, dan volg ik
de helft niet. en krijg ik meteen zo,n gevoel van en nu wegwezen. voordat je
sraks neervalt. het is allemaal heel eng vooral als niemand je klachten begrijpt.
mijn partner heeft vaak aangehoort waar ik last van heb maar inmiddels gaat het
ene oor in de andere uit. Hij zegt ja ik weet ook niet waar je last van hebt.
en de dokter liegt toch niet. ik hoop dat meerdere mensen zich herkenen in die vage
klachten, en ik hoop dat ze weggaan. want ik heb ook twee kids die ik moet verzorgen
en je wilt wel voor alle hondert procent genieten van je kids. want voordat je het weet
zijn ze groot. ik beleef veel dingen in een roes ook van mijn kids.

Hai Samira,

Wat jij beschrijft is depersonalisatie.
Dit is echt een heel naar gevoel, maar ongevaarlijk.

Ik heb hieronder een stuk tekst van Rob neergezet, die hij als antwoord aan iemand anders heeft gegeven.

"Door het tekort aan bloedvoorziening in de hersenen ten gevolge van chronische hyperventilatie, zijn het vaak meerdere hersenfuncties die er last van hebben. Voorbeelden zijn: verminderd zien; slecht horen; heel vaak concentratiestoornissen; een gevoel van afwezigheid; depersonalisatiegevoelens; onwerkelijkheidsgevoel; het gevoel flauw te vallen; duizeligheid (geen draaiduizeligheid~!); geheugenstoornissen (vaak het korte termijn geheugen maar in sommige gevallen zelfs het lange termijn geheugen).

Zodra het chronische hyperventilatie probleem is opgelost, gaan die functies weer normaal werken. chronische hyperventilatie leidt namelijk niet tot beschadiging van de hersenen, dus herstellen alle functies zich weer normaal. "

Ik hoop dat je je hierin kunt vinden, mocht je toch meer willen weten dan geef je dat maar aan.

Groetjes van Ellen

Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

HyperVen

hoi samira,

Klopt, is inderdaad een heel vervelend gevoel, bij mij ging dat pas als laatste weg. Autorijden doe ik hierdoor nog steeds niet graag. op zich onschuldig, maar het kan je wel belemmeren in jedoen en laten. Probeer je zelf voor ogen te houden dat er niks gebeurt, dat het vervelend is, maar geen kwaad kan.