Hallo mensen,

Wil even m'n gedachten ordenen en misschien wel positief werkende reacties krijgen. (Al moet/wil ik dat positieve eigenlijk zelf doen, ik weet.)

Ik heb al vaker m'n twijfels uitgesproken, maar ja dat blijft zo wanneer ik na nu 3 maanden HyperVennen nog steeds geen verbetering merk. Geen enkele. Het is even slechter gegaan en dat is wel weer voorbij.
Aangezien ik niet zeker weet of ik wel chronische hyperventilatie heb word ik er een beetje narig van. Wil zooo graag dat het gaat werken en dat ik nu toch wel iets ga merken zodat ik weer meer geloof in de HyperVen krijg.
Komen allemaal leuke dingen op m'n pad, maar door de chronische hyperventilatie kan ik daar niet van genieten, niet m'n echte ik zijn, bah. Ik kan het ook maar niet accepteren dat ik zo ben zoals ik nu ben. Als ik leuke dingen doe- ik word altijd geconfronteerd met m'n gedoe. Hoe laat ik dat los, dat balen ervan.....

Maar ja, terugkomend op dat ik nog geen verbetering merk. Even m'n gedachtenspinsels:zal het dan geen chronische hyperventilatie zijn, waar moet ik het in hemelsnaam dan gaan zoeken (kan niets anders meer bedenken), het kan haast niet anders dan dat het wel chronische hyperventilatie is, of misschien is dat gewoon de hoop dat ik dat denk....

Ik ga wel gewoon door met HyperVen en als ik na 5 maand ofzo nog geen verbetering merk, dan..... Maar grrrr. Ik lees wel dat het bij sommige mensen langer duurt voordat ze verbetering merkten, maar ook mensen die na 3 maanden geen enkele tipjes van de sluier van verbetering van de HyperVen merkten??

Zo dat is eruit. Haha. Ik hou er helemaal niet van, zo op het internet m'n ding spuien. Ik hou niet van klagen, van slachtofferrol, maar, (en ja daar ga ik... ) moet het allemaal in m'n eentje doen. Geen mensen om me heen die meedenken of raad kunnen geven. Kan ik wel gebruiken, dus ik moet dan toch maar hier het forum op

Nou dat was het dan wel weer.
Fijne avond mensen.

Lenah

Hoi Lenah
Ik heb je verhaal gelezen ik heb zelfde probleem gehad vooral accepteren dat je chronische hyperventilatie heb.En toch is juist accepteren een belangrijke stap naar genezing.Het is moeilijk maar het is niet anders.Je zal wel denken dat ik gek ben maar ik zeg bijna elke dag tegen me zelf dat ik van me zelf hou zoals ik op dit moment.Wees lief voor je zelf,je moet niks(alleen beter worden maar daar moet je de tijd voor geven)Ik heb ook geen mens die begriep of wat dan ook voor me heeft dus ik doe het ook alleen.Ik heb verschilende therapie gehad en geleerd dat je het moet loslaten en naar je lichaam luisteren.NLP heeft mij erg veel geholpen met accepteren.In mijn geval is het zo dat stres de oorzak is van mijn chronische hyperventilatie,dus is werk nu aan mijn stresniveau.Ik ben een geboren neuroot die overal een punt van maakt,dus dat moet werandert worden.Valt niet mee ,maar ja [:][/:] met een beetje oefening
gaat best wel.
Gewoon doorgaan met HyperVen en het komt best wel goed,heb geduld (let aub. niet op
spelinsgfouten,na 17 jaar blijft moeilijk
[:]?[/:])
groetjs Dragana[:][/:]

Hi Dragana,

Dank je voor je reactie. Op zich naar andere mensen toe heb ik geen probleem om lief voor mezelf te zijn. Ik bedoel, ik kan goed nee zeggen en ik doe ook datgene wat voor mij prettig voelt. In dat opzicht ben ik wel lief voor mezelf.
En inderdaad wat je zegt:"ik zeg bijna elke dag tegen me zelf dat ik van me zelf hou zoals ik op dit moment", dat is een goed iets en ik vind het ook niet zo gek hoor dat je dat doet. Werkt zeker mee.
Dan zal ik ook maar even m'n "gekke" dingen zeggen. Ik doe bij het wakker worden altijd de dingen benoemen waar ik blij mee mag zijn. Ben blij met m'n lekkere bedje, m'n super dekbed, het warme water als ik me sta te wassen, dat ik überhaupt kan staan, dat ik een dak boven m'n hoofd heb, dat ik eten kan eten, dat ik "heerlijk" [:]?[/:] op m'n fietsje naar m'n werk kan/mag gaan. Ha, ook stom/overdreven, maar werkt zeker mee met een positief gevoel krijgen.
Maar ja, wat je zegt, ik van mezelf hou zoals ik op dit moment ben, dat doe ik nooit [:])[/:] Ik ga maar eens paar dingen op rijtje zetten op papier en daarmee aan de slag.
NLP, ja, ook boeken van in huis liggen. Moet ik maar weer eens induiken. Het is voor mij nieuw dat ik (waarschijnlijk) ook iets lichamelijks heb en dat is even wennen zeg maar.

Goed hoor/fijn dat je zo ver bent van acceptatie en aan slag bent met je stressniveau. Kost een boel moeite maar we kunnen zo veel meer dan we denken. Fijn je ding doen, "Let It Be" is een zinnetje wat ik vaak gebruik. En het woord "moeten" veranderen in "willen" kan ook een heel stuk helpen.
Vind je het ook leuk om te zien van jezelf hoe je in persoon gegroeid bent? Ik bedoel, we leren een hoop en je kan er zo veel rijker uitkomen.

Nou, nogmaals bedankt en ik ga doen wat je zei [:][/:] En ik stoor me niet aan jouw spellingsfouten hoor [:][/:]

Fijne dag, groetjes

Bericht bewerkt (17-09-2008 10:22)

Hoi Lenah,

Vraagje, heb je al eens een hyperventilatie provocatie test gedaan bij de longarts om zeker te stellen dat je chronische hyperventilatie hebt?

groetjes
Claudia

Hi Claudia,

Nee heb ik niet gedaan. Wil ik ook niet. Geen zin meer in "de zorg". Misschien niet zo slim, maar ik had bedacht dat ik het met de HyperVen ga testen.
De huisarts denkt ook chronische hyperventilatie, ikzelf ook en uit een EEG van 8 jaar terug kwam ook hyperventilatie (begin dit jaar pas te horen gekregen..), dus tja....
Ja, wat zeur je dan over je twijfel van chronische hyperventilatie zou je dan kunnen denken... Ja..... Uhm..... Omdat ik nog niets merk van HyperVen, ik in me in veel dingen herken hier op het forum maar sommige dingen ook niet, omdat mij 8 jaar lang is verteld/ik me 8 jaar lang heb laten vertellen, dat het tussen m'n oren zit/niet moet zeiken/doorgaan.
Dat 8 jaar lang te horen van tussen oren heeft z'n effect wel nu in combinatie met dat de HyperVen nog geen verbetering geeft Snap je?

Ik ga zwemmen nu.
Fijne dag, groetjes

jeetje, dat moet je ook nooit geloven eigenlijk als iemand zegt dat iets tussen de oren zit terwijl je toch echt dingen voelt. Maar dat is misschien gemakkelijk gezegd. Ik vind overigens niet dat je zeurt hoor. Maar volgens mij heeft het bij Ellen ook 6 maanden geduurd als ik het goed hebt voordat ze echt beter werd... Ik zou hoop niet opgeven, er wordt zowiezo gezegd tussen de 2-4 maanden doorgaans...

Hai Lenah,

Ik kerken het helemaal hoe je je voelt. Ik merk niets aan mijn ademhaling en ben overal al geweest voor mijn klachten. Het begon met duizeligheid en later kwamen er tallosse klachten bij zoals: tintelingen, hoofdpijn, moe, angst etc.

Ook bij de psych geweest omdat ik op een gegeven moment ook maar dacht dat het psychisch was. Daar voelde ik me helemaal niet op mijn plek en ben gestopt omdat die man zij dat je sommige dingen maar moet accepteren. Nou dit valt niet te accepteren als je iedere dag maar rot in je hoofd ben en ook nog kinderen thuis hebt lopen. Er komt dan ook bijna niets meer uit mijn handen als ik veel last heb. Het is voor mij dan ook moeilijk te denken dat het chronische hyperventilatie is maar de klachten komen wel overeen dus het is te proberen.

Probeer jij ook de hoop maar te houden hoe moeilijk dat vaak ook is.

Gr

Hai Lenah,

Ik begrijp je gevoel heel goed!!!
Ook ik heb lang geoefend en kwam er niet mee verder. Inderdaad, de ergste ontstessingsverschijnselen verdwenen, maar verder bleven alle klachten.

Jouw klachten zijn ook stressgerelateerd, net als de mijne. Ook jij tobt al heel lang.
Ik heb er ook 13 jaar mee gelopen.

En toen adviseerde Rob me om er toch een anti depressiva bij te nemen. Ik moest lang nadenken, want was heel anti (vraag me niet waarom, alleen de naam denk ik ).
Omdat mijn lichaam het niet alleen voor elkaar kreeg met HyperVennen.

Na lang nadenken toch gedaan. De eerste 6 weken waren niet leuk (!) maar sinds twee weken gaat het eindelijk beter. En dat na 13 jaar zoeken. Echt waar, ongelooflijk.

Er komt nog steeds in de nacht veel spanning uit en de ademhaling is ook nog niet perfect. Ik ben dus nu weer begonnen met HyperVennen, want toen ik begon met de AD medicijnen, moest ik even stoppen met HyperVennen, want er kwam te veel stress los.

Maar nu het ergste van de AD medicijnen achter de rug is (goed te doen hoor, we zijn wel wat gewend toch?) ga ik weeer voorzichtig proberen.

Misschien heb je hier iets aan, ik ben er heel blij mee, dat ik de stap genomen heb en ik schaam met er helemaal niet meer voor.....

ZOek maar eens in mijn eerdere berichten, dan kun je misschien iets vinden.

Groetjes Sandra.

Hallo Claudia en ook meteen Sandra. (Miranda volgt nog
[:][/:])

Claudia, dat je zegt dat het volgens jou bij Ellen ook een poosje heeft geduurd en dat er inderdaad 2 tot 4 maanden voor staat geeft me weer meer geloof. Ik had al in m'n hoofd gedaan dat het een "lang" proces zou kunnen worden, omdat ik het al een poos heb en ik ook geen medicijnen wil gebruiken. En ik denk dan na deze reacties en na het lezen van jouw eerdere berichten Sandra, dat het inderdaad een lang proces gaat worden.
Ik wil het erg graag zonder medicijnen doen en de consequenties van zonder medicijnen ga ik er dan maar bijnemen. Ik ga er dus maar aantal maanden bij op tellen, veel puzzelen wat ik ipv medicijnen kan doen. Ik ben enorm eigenwijs[:])[/:]
Tja, ik heb verschillende redenen waarom ik geen medicijnen wil gebruiken, en misschien ga ik uiteindelijk als ik daadwerkelijk alles heb geprobeerd alsnog aan de medicijnen en sla ik mezelf voor m'n hoofd dat ik dat niet eerder heb gedaan (wat ik dus veel lees[:][/:]), maar ik heb een aantal voor mij goede redenen om geen medicijnen te gebruiken, dus moeite waard. Wat is een jaartje of anderhalf op 8 jaar, toch? [:][/:] Zeg ik natuurlijk met een knipoog, maar alles voor het zonder medicijnen eruit komen.

Dus Sandra, heel lief dat je reageert met super Goede bedoelingen, maar voor mij (nog) geen optie [:][/:]
Heel fijn dat je nu eindelijk verder komt na ook 13 jaar ellende. Dat je de schaamte over boord hebt gegooid. En inderdaad, we zijn wel wat gewend dus die ergste tijd van begin van AD medicijnen zouden we wel moeten kunnen handelen [:][/:] We komen er wel.
Ja, stress, ik kan dat nog niet zo goed plaatsen. Heb uber rustig leven. Geen problemen in buurt. Geen gezin. Werk maar paar uur in week. Buiten die paar uur werk per week geen enkele verplichting. Ook van vrienden, feestjes etc. niet. Maar ja van niets doen kan je ook stress krijgen dus misschien is dat het... Ik ga onderzoeken.
Dank je wel Sandra en Claudia!

Hi Miranda2,

Bij mij begon het ook met duizelingen en daarna meerdere klachten. De psychologische hulp die ik heb gekregen heeft mij wel verder gebracht, omdat ik ook angst had/heb. Maar ja, daardoor wel alleen maar het psychische gedeelte aangepakt. Dat is nu voor een heel groot deel wel uitgepakt [:][/:] Dus nu het lichamelijke, eindelijk.
Ja, super lastig accepteren als je constant zo rot voelt. Tegen mij zeggen mensen altijd, doe gewoon je dingen, denk niet aan de duizelingen etc. Ja [:]?[/:] hoe kan ik die negeren... Maar oke, accepteren is wel mogelijk, dus daar gaan we dan maar voor.
Ik las eens hier een mooi zinnetje, ik weet niet meer precies hoe hij ging, maar iets van, ik kan het accepteren dat ik het nu heb, maar ik zal het niet accepteren dat ik voor altijd heb... Daar kon ik wel iets mee.
Dus Miranda2, we gaan voor het accepteren[:]TOP[/:]
Pak de juiste gedachte, houd hem vast.
Al die klachten hebben/voelen weten we nu wel, heeft absoluut geen nut om er van te balen, dus kunnen we beter bedenken, ja ik heb klachten/voel me niet fijn, maar dit is wie ik nu ben en ik doe het ermee. Het helpt me alleen maar.
Haha, nu de gedachte nog echt gaan voelen [:][/:] Komt wel goed allemaal. Lekker blijven HyperVennen.

Bedankt allemaal, groetjes

Hai Lenah,
Gelijk heb je hoor, dat je het zonder medicatie gaat proberen.
Dat heb ik ook 13 jaar gedaan....ook met redenen.

Maar ik redde het niet, temeer omdat ik er al zo lang mee gelopen heb.
Ik heb ook geen stress, wel een druk gezin, maar kan dat heel prima aan. Super gelukkig huwelijk, maar toch......15 jaar geleden een kindje gekregen met een lichte stoornis, wat wel veel energie kostte, maar verder......en toch chronische hyperventilatie.

Inderdaad zeg ik nu, had ik het maar eerder gedaan, maar dat is ook geklets, want voor mezelf moest ik eerst deze weg gaan. Het had geleken of ik de weg van de minste weerstand had gekozen, voor mezelf dan.

Aan de andere kant, ik ben ook heel eigenwijs en wil alles zelf doen. Het was ook een les, dat ik niet alles zelf op kan lossen en naar mijn hand kan zetten.
Dat ik soms hulpmiddelen nodig heb, die ik eigenlijk liever niet wilde.

Ja...een mens zit raar in elkaar.

Ik hoop voor jouw, dat je er uitkomt zonder medicijnen. Het kan altijd nog, voor mij was het ook het laatste redmiddel.

Succes met alles,

Groetjes Sandra.

Hoi Sandra,

Ja, ik snap je berichtje heel goed. Fijn om te lezen. Of nou fijn, haha, heel dubbel. Ik weet goed wat je zegt.

"Inderdaad zeg ik nu, had ik het maar eerder gedaan, maar dat is ook geklets, want voor mezelf moest ik eerst deze weg gaan. Het had geleken of ik de weg van de minste weerstand had gekozen, voor mezelf dan.

Aan de andere kant, ik ben ook heel eigenwijs en wil alles zelf doen. Het was ook een les, dat ik niet alles zelf op kan lossen en naar mijn hand kan zetten.
Dat ik soms hulpmiddelen nodig heb, die ik eigenlijk liever niet wilde"

Hier kan ik me goed in vinden, wat dus uiteindelijk waarschijnlijk gaat betekenen dat ik ook aan de medicatie ga, dus waarom nog langer eigenwijs zijn...[:][/:]
Er spelen wel meer redenen mee om geen medicatie te gaan gebruiken dan hulpmiddelen nodig hebben/zelf oplossen dus ik blijf heerlijk eigenwijs m'n padje bewandelen. Haha.

Vind het mooi om te lezen dat je zo ver bent en dat je verder kan ermee. Heerlijk na al die jaren en je mag jezelf een grote pluim geven!

Dank je en succes met het HyperVennen!

Groetjes

Hee Lenah,

Ik kan het wel accepteren maar inderdaad niet voor altijd. Het is gekomen dus moet het ook weer weg kunnen gaan toch[:])[/:].
Medicijnen gebruik ik ook niet......weet ook niet zo goed waarom wel. Ik ben doordat ik de klachten heb heel prikkelbaar en kan ook van de kids totaal niets hebben wat het ook moeilijk maakt maar om daarvoor aan de AD medicijnen te gaan.....ben verder niet depri of zo.

Meteen ook een vraag voor de andere meiden........slikken jullie AD medicijnen voor stress wat jullie voelen of welke beweegreden hadden jullie?

Gr Miranda

Hoi,
Ik ben nieuw op dit forum en sinds een goede week gestart met HyperVen. Tot nog toe geen verbetering. m'n scores golven tussen 40 en 50. Stijgen tot nog toe niet echt.
M'n klachten: gevoel dat ik te weinig adem heb, de neiging te willen zuchten. Geeuwen doet echt deugd, ... Stress? Druk met 3 kindjes en verbouwingen, maar ik had niet echt het gevoel het niet aan te kunnen.
Ik lees dat velen AD medicijnen gebruiken. Heb hier ook temesta liggen, als 'noodmiddel'. Heb ooit eens 's nachts naar de huisarts gebeld en heb daarom graag iets in uiterste nood. Nog maar 3 ervan genomen. Nu sinds 3 maanden homeopathie ter ondersteuning.
Ik heb verder geen last van tintelingen, duizeligheid ed. Wel al jaren moe, moe, moe .... en die adem ook hé!
Ik vroeg me af hoe groot de slaagkansen met HyperVen zijn als je 2x per dag oefent, zonder AD medicijnen. Voor mezelf zie ik niet in dat het nodig zou zijn, tenzij misschien om iets rustiger te zijn ... Ik wil echt volledig van die klachten af, net zoals jullie allemaal trouwens!
Hopelijk ook slaagkansen zonder AD medicijnen en gewoon door te oefenen. Voor wie hulp heeft met AD medicijnen, zeker doen hoor! En ook geen schaamtegevoel ofzo! Succes en moed aan iedereen.

Hannelore

Hoi Hoi
Ik doe het ook nog steeds zonder medicijnen,anderhalve jaar en er zijn momenten da ik denk waarom ik me zelf zo moelijk maak als het makkelijker kan.Bij mij komt het door 2 dagen gebruiken van paroxetine,ik dacht dat ik gek werd en sinds die tijd is die angast ontstaan.Ik heb ook een hele plank boeken gekocht,voorheen las ik eigenlijk nooit,dus een nieuwe hobie er bij[:][/:]Mijn psych zegt ook dat het goed komt alleen het duurt wat langer.Ik heb de AD medicijnen in mijn kasje,maar ik probeer het ook zonder.Ze zei dat oorzak aangepakt moet worden en dat doe ik ook door evenwicht in mijn leven te vinden.Een uur stressen, 2 uur ontspanen.
Het is ook fijn als je weet wat de oorzak is.Ik zag het niet in begin,maar toen ik alles op een reitje ging zetten kwam de aap uit de mouw.Ik makte me overaal druk om,kon bijna nooit stil zitten met een boek of krant.Altijd maar denken ik moet nog dit en dat doen en zo door gaan jaren lang.En Nu[:]NO[/:].
ik ben zelfs rustig als ik de recepten voorbij zie gaan met AD medicijnen en je zal echt niet geloven hoeveel mensnen ze slikt.En ze kunnen blijkbaar alemaal goed tegen en hebben baat bij ,maar ik wacht nog even mee.
Gr. Dragana[:][/:]

Ja, Dragana,
Ik herken dat ook hoor: nooit rust, alles willen regelen, nooit staat m'n hoofd stil! Inderdaad: we moet proberen loslaten en rust te vinden. Maar jezelf veranderen is een van de moeilijkste dingen zeker?
[:][/:]

Ja zeker Hannelore,dat gaat echt niet 1,2,3.Ik ben er nog steeds mee bezig.Soms ren ik me kapot op mijn werk omdat vreselijk druk is,maar dat doe ik nu ook anders.Ik doe het gewoon in mijn eigen tempo(aangepaste) en ik hoor niemaand klachen,dus werkt prima.Thuis ook idereen aan het werk zetten en dan hou ik ook tijd over voor mij zelf en mijn kinderen.Morgen nog een dag.Ik wilde ook grag alles onder de controle houden,zelf doe ik het beste,maar dat is niet goed.Nu laat ik dingen ook aan anderen over.Je moet het gewoon leren.[:][/:]

Herkenbaar, ben ook altijd aan het nadenken. Ging eigenlijk na 7,5 week HyperVennen supergoed, maar sinds ik sinds deze week weer werk zijn mijn klachten verergerd, terwijl er toch geen stress is om mijn werk en iedereen is superlief.. Misschien weer even wennen..

Lenah: Ben ook niet aan de AD medicijnen, wil ik ook niet hoor... en ben verder los van mijn klachten gewoon wel blij en vrolijk en heb zin allerlei dingen te ondernemen. Ik blijf het maar een raar iets vinden chronische hyperventilatie. Ik accepteer dat het zo is en weet echt zeker dat ik er ooit van af kom.

Blijf dus (vrolijk) dooroefenen...

Hallo mensen,

Zijn dus veel mensen die (nog) geen AD medicijnen gebruiken. Oke. Ja, iedereen fijn doen wat hij/zij voelt dat ie moet doen.
Jullie zijn wel mensen die nog niet heel lang bezig zijn, geloof ik.

Hannelore (leuke naam),

Die slagingskans met alleen de HyperVen, geen idee. Ik denk dat je het altijd wel moet combineren met gezonde dingen. Regelmaat, sporten, gezond eten, jezelf op bepaalde vlakken bijschaven. Veel discipline hebben om datgene te bereiken wat je wilt bereiken.
Ik heb, voornamelijk bij mannen, veel gelezen dat ze er veel bij sporten.....

Claudia, wat je zegt, buiten je klachten om wel gewoon vrolijk en zin in dingen. Hetzelfde hier. Maar je hoeft niet depressief te zijn om AD medicijnen te slikken. Serotonine tekort kan ook angstdingen, vermoeidheid, onrust brengen etc.. Of dat is de cirkel ervan zeg maar.

Maar oke, we komen er wel allemaal wel, op ieder zijn eigen manier [:](Y)[/:]
M'n twijfel is al weer wat weggeebd en ik weet wat ik ga doen. Bedankt mensen.

Succes met alles, groetjes

Hi,

Voor eventueel serotonine tekort slik ik Rhodiola Rosea, is ook ontspannend en geeft ook nog eens energie :-) Homeopatisch..

groetjes!!



Bericht bewerkt (18-09-2008 22:39)