Ik heb soms hypochondrische gedachten. Ik heb er een flinke tijd geen last meer van gehad, maar had het laatst ineens weer. Dit kwam ook doordat ik mijn meest voorkomende klachten aan hyperventilatie kan koppelen. Waar ik nu ineens bang voor was, had weinig met hyperventilatie te maken, vandaar dat ik dus volledig in de stress schoot. Ik merk dat ik naast het bang zijn om een ziekte te hebben, ook bang ben voor pijn/ziekenhuizen. Dat speelt bij mij ook een grote rol. Ik krijg echt enorme spanningsklachten als ik weet dat ik iets moet ondergaan in een ziekenhuis/tandarts etc. Ik heb ook liever direct een prik dan dat ze zeggen, ja kom volgende week maar terug, dan gaan we je prikken. Ik ga dan namelijk een hele week hier tegen opzien, en spanning voelen.

Hoe ervaren jullie dat ?

hoi bart,

herkenbaar (wederom, zoals zoveel hier op het forum...met ik daar nu wel of niet blij mee zijn??[:]?[/:] )

"Vroeger"was ik nooit bang voor tandartsen en doktoren en ziekenhuizen, maar sinds ik dus chronische hyperventilatie heb WEL. Ben net een klein kind, mijn moeder moet mee, anders loop ik geheid weg uit de wachtkamer. Ik moet zeggen:"moest"mee , want ik ben nu zover hersteld dat ik alles weer kan en durf ( bijna alles, maar dat wel weer). Wel wil ik tegenwoordig graag verdoving bij tandarts, eerder nooit, maar ook, dat is dan niet anders.

Wat ik wel merk......ik kan sinds de chronische hyperventilatie slecht tegen warmte, en als het in een wachtkamer warm is, vind ik dat heel naar. Ik zorg dan ook dat ik altijd laagjes aan heb, zodat ik een trui of vest kan uitdoen, en ik heb water bij me, of een nat washandje.

Het idee dat ik "pijn" ga krijgen beangstigt mij enorm. Ik denk ook dat ik op een bepaalde manier misschien moeite heb met het loslaten...je probeert controle te houden, terwijl je je misschien moet overgeven

klopt, ik snap wat je bedoelt.
Heb je een reden om bang e zijn voor pijn? ik bedoel, is er misschien it gebeurt wt vel pjn heeft gedaan? Dat was bij mij namelijk het geval. k heb tot 2x toe een abces in mijn keelholte gehad, en de pijn was meer dan afschuwelijk! Ik heb een hoge pijngrens, maar die was toen echt verdwenen. En vanaf toen ben ik inderdaad en soort van angst gaan opbuwen or pijn, en wl ik dus bij de tandarts steevs verdoving.

ik merk wel datdie angsten verdwijnen, met de chronische hyperventilatie klachten, dus misschien is het toch wel gerelateerd??



Bericht bewerkt (05-09-2008 12:53)

IK weet zeker dat het gerelateerd is. chronische hyperventilatie maakt het alleen maar erger. Ik heb vroeger wel een aantal trauma's gehad bij de Tandarts/kaakchirurg. Ook later toen er een ziekte bij mij werd geconstateerd heb ik pijn gehad, zowel fysiek als geestelijk. Toen heb ik ook chronische hyperventilatie gekregen. Maar kennelijk zit die angst er nog...