het begon allemaal in 2004 ik zat met mijn vriendin op weg naar huis in de bus we kwamen van de kermis af ik zat in de bus en kreeg jeuk onder mijn kin dus ik kratste ff en voelde een dikke bult ik sloeg meteen in paniek toen we uit de bus stapte gelijk bij mijn vriendin naar de nightcare gebeld ja meneer hoe groot is die bult groter dan een knikker nee iets kleiner ok ga morgen maar naar je eigen huisarts dus ik kreeg met de dokter een woordenwisseling ik wilde langskomen omdat ik me zorgen maakte maar goed uiteindelijk naar mijn eigen huisarts gegaan de dag erna ik was bang voor wat ernstigs goed dat was niet het geval een ontsteking hij zag in mijn mondhoek een wondje hij zegt je hebt an een vies glas gedronken daardoor komt dat dus heb ik antibiotica gekregen en de bobbel in mijn kin/bovenhals werd kleiner hij is nooit helemaal weggegaan maar is wel klein toen 1 a 2 weken kreeg ik last van een soort hyperventilatie en angst contineu op mijn ademhaling gefocust (had ik 7 jaar terug ook al eens gehad was allemaal goed gekomen toen) toen ben ik naar mijn huisarts gegaan hij zegt het zit tussen je oren meteen een afspraak gemaakt op het riagg na een paar gesprekken met de psycholoog ben ik op de paaz afdeling in brunssum gekomen hebben me daar toen onderzocht kleine onderzoekjes geen uitgebreide alles bleek goed te zijn daar in een soort behandeling geweest arbeidstherapie en wandellen af en toe een gesprek met de dokter het hielp allemaal niet uiteindelijk ben ik op de deeltijd terecht gekomen daar deden we veel sporten arbeidstherapie en gesprekken dat ging wel goed maar ik was nog steeds niet klachtenvrij af en toe een gesprekje met een therapet omdat ik het ff niet zag zitten ik raakte dan in paniek werd duizelig enzo bang dat ik van alles had maar na een gesprekje ging het wel weer na 1,5 jaar ben ik op de deeltijd weggegaan en ben ik begonnen op de sjtiel (beschermde werkplek) op 2 april 2007 dat ging goed ondanks ik nog steeds met die rare ademhaling bezig was maar er zat me iets niet lekker ik voelde links en rechts onder mijn kaakhoek als ik heel diep drukte 2 kleine knobbeltjes zo groot als een erwt ik weer helemaal in paniek naar de dokter gegaan hij zegt het is kraakbeen ik zeg echt waar hij ja oke ben ik weer weggegaan want we gingen 1 weekje op vakantie dus ik was toch wat gerustgesteld leuke vakantie gehad met wat familie die waren mee geweest nooit meer met die knobbels bezig geweest tot april 2008 toen ging ik er weer aan voelen ik me rare dingen in het hoofd aan het halen dus ik naar de huisarts een andere er zitten er 2 hij voelt o het zijn wat opgezette kliertjes ik had een paar tanden stuk (door medicatie) hij zegt kan daardoor komen ik ben toen gelijk naar de tandarts gegaan en heb de tanden laten verwijderen maar de knobbeltjes zaten er nog steeds en de angst zat er behoorlijk in ik begon me ook slap te voelen kreeg geen hap meer door me keel ik begon gelijk aan de ergste dingen te denken internet aan het afzoeken en je komt alleen maar de ergste dingen tegen ik weer naar mijn huisarts nu zegt hij o is wat kraakbeen is niks oke het zou kunnen want het groeide niet maar als ik mijn hoofd naar links of rechts buig kan ik die bulltjes vastpakken na een paar dagen flink stressen ff op bezoek bij mijn vader en aan zijn vrouw uitgelegd wat ik voelde in me kin-bovenhals en zegt ik heb ze ook voel maar ik gevoeld inderdaad hij heeft ze ook ik helemaal gelukkig en heb het van me afgezet kon weer goed eten enzo begin juni voelde ik weer van alles ik kreeg spierschokjes overal internet aan het afzoeken wat kan dat zijn en je komt alleen maar spierziektes tegen ik weer in paniek naar mijn huisarts komt door de spanningen zei hij ik zeg echt waar want ik was me van alles in het hoofd aan het halen ik zeg wat zijn dan meesstal de sympyomen van een spierziekte hij zegt het begint met zwakte ik weer helemaal in paniek ik zeg ik voel me al een tijdje zwak hij zegt nee je beeld het maar in ik gelijk thuis de fiets gepakt om te kijken of ik echt zwak was maar dat ging best goed vaak ook een raar gevoel in me hoofd was het net of ik op golven zat s´avonds veel piekeren in paniek de nightcare gebeld op een zondagmorgen ik zat nog altijd met die trillende spieren en angst mijn linker kuitbeen begon ook stijf aan te voelen dus ik was ervan overtuigd dat ik een spierziekte had s´nachts ging ik rondjes lopen terwijl me vriendin in bed lag en die vroeg zich ook af wat doet hij allemaal iedereen zei ook altijd 100 keer je hebt niks maar ik kreeg het er maar niet in goed ik dus die zondagmorgen naar de huisartsenpost kon 1 uurtje erna meteen langskomen hij had mijn reflexen en alles getest en ik reageerde goed op alle testjes ik blij ik had ook de hele nacht niet meer geslapen maar toen ik van de huisartsenpost kwam was ik weer wat rustiger een paar dagen later begon de twijfel weer wat als ze nu wat over het hoofd zien opeens ging ik op mijn handen letten als ik ze omlaag hield kreeg ik overal witte vlekjes ik meteen op internet zoeken maar kon niks vinden maar ik gelijk aan het denken er is iets mis met mijn huid of bloed ik naar de huisarts hij zegt het is normaal dat is de doorbloeding oke ik naar huis paar dagen later kreeg ik last van mijn onderrug ik sliep al 4 tot 5 jaar op de bank dus het zou daar van kunnen zijn maar ik gelijk denken er zit iets wat er niet hoort voor naar de arts geweest ik had ook weleens last onder mijn linkerschouder een pijn vooral als ik ren en diep inadem begint het te steken en als ik iets optil doet het ook pijn dus ik weer meteen denken er zit iets de dokter zegt het zijn spieren is onschuldig ik naar huis en altijd maar piekeren wat ik zou kunnen hebben overal voelen als ik een steekje in me hoofd heb of als ik hoofdpijn heb er zit iets in mijn hoofd wat drukt ik voelde vaak aan mijnteelballen ik voelde er ook een raar verdikinkje op internet gezocht maar dat schijnen de bijballen te zijn ik naar de huis arts ja zijn je bijballen ik zeg maar de ene is wat groter als de andere hij zegt ja het lichaam is niet evenwijdig oke ik naar huis ik voelde in mijn onderrug 2 kleine wegschietende knobbeltjes links en rechts ik weer naar mijn huisarts hij zegt het zijn opgezette kliertjes door je rugpijn maar de laatste tijd heb ik geen rugpijn meer maar die bultjes zitten er nog steeds of zouden het iets van vet knobbeltjes zijn geen idee voor 2,5 maanden geleden had ik een raar gevoel links in mijn onderbuik net alsof er iets inzat ik weer ongerust gelijk naar de huisarts ik zeg ik denk dat er wat zitzo voelt het hij zegt oke ga maar eens liggen hij drukte links op mijn dikke darm en hij was wat gevoelig ik zeg is het iets ernstigs hij nee het lijkt wel of die wat geiiriteerd is ik had ook geen diarree ofzo allemaal normaal hij zegt wacht maar eens af vanaf dat moment elke keer mijn ontlasting in de gaten aan het houden s'morgens naar de wc zaten er rode stukjes in maar nog geen diarree en slijm te zien ik dacht gelijk dit klopt niet ik meteen die morgen naar de huisarts hij zegt dat is niks maar ik had de dag ervoor een wokschotel gegeten dus het zouden stukjes paprika en tomaat kunnen zijn dus ik weer wat gerust gesteld maar de huisarts raadde me een psycholoog aan dat heb ik ook meteen gedaan intake bij de psycholoog en verteld voor welke ziektes ik zo bang ben maar ondertussen kreeg ik last van een heel breierige ontlasting met slijm zo'n 7 weken geleden en af en toe wat misselijk een eeen opgeblazen gevoel als ik het s'morgens opstond leek het wel of ik de hele nacht had liggen eten de dokter zei kan door de spanningen sen stree komen maar ik was bang omdat ze weten dat ik altijd zo bang was dat ze alles op angst en stress zouden gooien ik zei stel je voor het is echt wat dat begreep hij wel hij voelde op mijn maag maar dat deed geen pijn hij zegt ik geef je wat tabletjes omeprazol neem die eens 1 weekje het reinigt je maag en darmen ik die tabletjes gehaald en er stond in de bijsluiter voor maag en darm zweren ik denk oke ik ze geslikt en het ging wat beter met mijn eetlust kwam ook wat terug alleen had ik die week wat last van een rare ontlasting geen echte diarree maar allemaal kleine stukjes ontlasting toen de tabletten op waren kon ik weer goed eten enzo kreeg ook weer wat honger gevoel enzo maar die breierige ontlasting met slijm was er ook weer een paar weken geleden op de vrijdagavond kreeg ik erge krampen bij me vader ik opgehouden we gingen toch naar huis ik naar de wc een hele breierige ontlasting gewoon een hoopje geen vaste vorm ik keen en zag 2 kleine rode streepjes bovenop mijn ontlasting het zag eruit als bloed helemaal in paniek gelijk de nightcare gebeld ik dat uitgelegd ze zegt ga maandag maar naar je eigen huisarts maar er is wel wat met je ik helemaal in paniek zei me gerust gesteld het kan ook een ontsteking zijn ik me daaraan vast gehouden anders kwam ik het weekend niet fatsoenlijk door mijn moeder en zus hebben allebei crohn dus ik begon te denken het zou ook dat kunnen zijn ik maandag naar de dokter bellen heeft hij 2 weken vakantie ik naar de vervanger gegaan ik hem dat uitgelegd hij naar mijn darm geluisterd hij zegt je dikke darm werkt te snel (ik had die week inderdaad veel activia puddinkjes gegeten omdat ik dacht dat het goed was) dat beetje bloed was volgens de dokter een gesprongen adertje hij zegt door die snelle darmwerking werkt je darm te snel vandaar de diarree met dat slijm hij schreef me loperamide voor tegen diarree en gaf me een lijstje wat je wel en niet mocht eten ik helemaal blij naar buiten me moeder gebeld meteen naar de apotheek en die tabletjes gehaald ik de eerste dag geslikt en het s'morgen was de ontlasting inderdaad wat vaster maar ligt van kleur ik gelijk weer zoeken op internet vanwege de lichte kleur en kwam weer de ergste aandoeningen tegen de dag erna maar 2 of 3 tabletjes genomen normaal moet ik er 5 tot 8 omdat ik merkte dat ik wat verstopt raakte ik vrijdagmorgen nu 9 dagen geleden naar de wc en 2 goedgevormde drollen goede kleur en zonder slijm ik voelde me helemaal goed vrijdags avond kreeg ik buikkramp ik was bij mijn vader op bezoek maar ik durfde niet naar de wc bang dat ik diarree had ik denk ga je morgenvroeg maar er kwam niks uit een verstopping terwijl ik maar 2 of 3 tabletjes loperamide die dag had geslikt ik de nightcare gebeld ik had ook 39,7 koorts en had pijn in mijn hoofd en veel hoesten ik naar de huisartsenpost dat uitgelegd hij zegt stop gelijk met die loperamide moest ik op het bed gaan liggen hij geluisterd naar mijn buik goeie buikrommel enzo zegt hij ik weet bijna zeker dat je een buikinfectie hebt een zomerbacterie de naam weet ik niet meer ik weer eens gerustgesteld heeft hij me wat voorgeschreven kon ik gelijk bij de apotheek in het ziekenhuis afhalen samen met mijn vriendin die moest ik likken tot dinsdag als het dan niet over was zei die moet je naar de huisarts om de ontlasting op kweek te laten zetten oke ik dus met mijn vriendin weer naar huis koorts gedaald naar 38,3 ik weer wat lekkerder in mijn vel maar nog steeds niks gegeten die dag maar 1 botherham de volgende morgen kon ik nog steeds niet naar de wc weer 39,3 koorts (s'avonds vaak in paniek naar mijn moeder) en ondertussen als ik het savonds tv lag te kijken kreeg ik steken in mijn onderste ik meteen weer denken dat ik wat aan mijn prostaat heb maar dus de hele dag nog niks gegeten ff met mijn vriendin naar heerlen geweest zijn we wat gaan eten met moete een half broodje gezond naar binnen gewerkt teminste iets in mijn lijf ik denk koop maar een potje laxeermiddel nog steeds erge krampen natuurlijk omdat ik vol zat het moet eruit ik s'avonds een slokje genomen ondertussen nog koorts weer helemaal in paniek naar mijn moeder gereden ik heb steeds doodsangsten voel me ook vaak raar in me hoofd en vervreemd vindt alles onrealistisch maandag morgen kreeg ik voor de eerste keer drang voor naar de wc gelukkig het kwam eruit maar de diarree was niet meer breierig maar gewoon waterige diarree maar ik was leeg en opgelucht de dinsdag was mijn diarree weer breierig met slijm ik over de toeren bij de huisarts kon ik niet terecht geen afspraak en inloop 1,5 uur was al voorbij halg 9 tot 10 uur s'avonds ik denk na 2 maanden o ik had toen een gevoelige dikke darm toen de huisarts erop duwde (links) ik denk duw nog eens schuinlinks 3 cm onder mijn navel ik er weer aan het duwen en het is nog steeds gevoelig ik weer googellen ik mijn symptomen ingetikt slijmerige diarree met pijn links aan mijn darm met duwen ik duw opzoeken en ik sloeg achterover er staan de ergste darmaandoeningen onder mijn symptomen ik de assisten gebeld dat uitgelegd ze zegt het kan ook pds zijn of door spanningen maar zover ik gelezen heb heb je bij een prikkelbare darm heel vaak pijn en krampen en hoef je niet maar 1 keer per dag naar de wc dat heb ik allemaal het kan ook zonder pijn maar dat is heel erg zelden en die darm als ik erop druk is supergevoelig (links) als ik ervanaf blijf voel ik niks zei me uitgelegd dat het niks hoeft te zijn ze zegt kom morgenvroeg maar een potje halen voor ontlasting kweek ik dat gedaan ontlasting naar het ziekenhuis gebracht wordt nu gecontroleerd op parasieten want volgens de assistent kon het ook een voedselvergifting zijn van de barbeque ofzo zijn maar toch niet al 2,5 maanden (uitslag ontlasting inmiddels bekend geen parasieten bacterien ofzo gevonden) ik donderdagmorgen weer naar de vervangende huisarts ik uitgelegd dat het nog steeds niet over is en de dokter naar gevoelige plek links van mijn navel geluisterd hij zegt je hebt een geprikkelde darm vandaar die diarree (ik ben ondertussen in 1 week 3 kilo afgevallen) de woensdag 1 dag ervoor heb ik wel gewoon middag gegeten met een puddinkje met de grootste moeite s'avonds nog een kitkat ik slaap superslecht leef elke dag in angst ik eet bijna niks ik voel me heel raar ik de dokter uitgelegd waar ik bang voor ben hij keek me aan dat heb je niet zei die waarom laat je anders niet bloed prikken maar ik moest eerst nog naar mijn pscychologe daar heb ik elke donderdagmorgen om 10 uur een gesprek en zij zegt ook het is niet wat je denkt en dat zegt mijn mijn vriendin mijn moeder en mijn zusje ook al ik wil het geloven maar het lukt me niet want ik voel me erg slap eet niet val af 4 weken aan een stuk diarree dus ik ff met de psychologe erover gehaden ik zei zak ik wel gaan ik ben namelijk bang voor de uitslag maar goed als ik niet ga weet ik het niet wat ik heb en dan kan het misschien te laat zijn teminste als ik denk wat ik heb (wat ik niet hoop) als ik wel ga ben ik misschien op tijd of ik krijg te horen het bloed is in orde dan ben ik echt blij en dan kan ik mijn leven weer oppakken dus ik ben vanmorgen rond 11 uur bloed gaan prikken tegen half 12 zat ik weer in de auto ff mijn vriendin gebeld ze ging ff de auto afspuiten want die wordt morgen door een expert nagekeken vanwege een deuk door iemand anders zijn fout van het ziekenhuis naar mijn moeder gegaan 2 geroosterde sneetjes brood met kaas gegeten en een kop thee gedronken en daar hebben mijn moeder en zusje me nog eens proberen duidelijk te maken dat ik iets onschuldigs heb ik hoop zo dat ze gelijk hebben als ze niks in mijn bloed vinden neem ik gelijk mijn vriendin uiteten (teminste al ik dan weer eetlust heb) dat heeft ze wel verdiend na alles wat ze met mij heeft moeten meemaken van mijn moeder dus nog ff naar huis gegaan en vandaar uit naar mijn werk gereden met mijn werkbegleider nog wat gesprekjes gehad hij bedoeld het ook allemaal goed met me me collegas zeggen ook het komt goed ik moet van mijn begleider elke dag een stukje typen van hoe het gaat enzo maar ik heb zoiets van ik typ het hele verhaal vanaf het begin er ontbreken een paar kleine dingen ik weet niet meer precies hoe of wat alles gelopen is ik hoop dat alles goed komt en de uitslag zal meevalleen groetjes jurgen de lang