Stephanie,
Als het je een beetje gerust kan stellen: ik heb ook veel last van duizelingen. Ik denk dat duizeligheid zo ongeveer mijn hevigste, hardnekkigste en ook lastigste symptoom is dat ik heb. De andere
symptomen heb ik al mee leren leven en storen mij ook niet meer zo enorm, maar die eeuwige duizeligheid maakt mij gek. Eigenlijk gaat het bijna nooit over. Ik sta ermee op en ik ga ermee slapen en dat al ongeveer twee jaar lang. Dokter zegt dat er niets lichamelijks aan de hand is.
De duizeligheid stoort mij tijdens mijn dagelijkse bezigheden thuis en op mijn werk. Als ik erg duizelig ben en ik kijk snel opzij of naar boven dan draai ik helemaal en moet ik mijn evenwicht terugvinden. Het hindert mij bij het autorijden, bij het uitgaan, bij het winkelen, bij het werken aan de computer (en dat doe ik nu net elke dag[:]
[/:]),... Mijn sociaal leven lijdt er trouwens ook onder want ik vermijd soms om nog buiten te komen hierdoor. Ik kan niet lang rechtstaan want dan begin ik te wiebelen, wazig te zien, krijg ik slappe benen en heb ik het gevoel dat ik ga flauwvallen. Daardoor wordt het heel moeilijk om bijvoorbeeld een babbeltje te slaan met iemand die ik tegenkom of aan te schuiven aan de kassa van de supermarkt. Ik heb het ook als ik neerzit hoor. Alleen als ik lig heb ik er geen last van. Ik zou er echt alles voor over hebben, moest ik van die rotduizeligheid vanaf geraken. Ik zou mij meteen een pak beter en zekerder voelen, denk ik. Volgens mijn therapeut ben ik er te veel op gefixeerd en moet ik het leren loslaten, maar dat is niet gemakkelijk als je je voelt alsof je voortdurend rondzweeft...
Groetjes,
Griet