[email protected]

HyperVen website

Wat is hyperventilatie?

Hyperventilation

Ik voel me opeens weer doodeng

Gepost door Rainbow 
Hallo,

Wat een mooi weer vandaag he? Geen dag om je slecht op te voelen, maar helaas heb ik ERG veel last van mijn hyperventilatie vandaag. Ik moest vanmorgen naar een bedrijfsbezoek en ik werd helemaal eng in mijn hoofd. We moesten ook nog trappen op, wat ik dan helemaal een ramp vind. Net liep ik buiten en ik dacht dat ik van mijn stokje ging. Ik had zo'n misselijk gevoel en ik raakte gewoon half in paniek. Hup, omhoog ging die hartslag. Hup, omhoog ging die ademhalingsfrequentie...ZONDER REDEN. Ik wilde eigenlijk alleen naar buiten, maar er liepen twee mensen mee. Ik moest lopen, praten en mijn adem in de gaten houden (die ging namelijk he-le-maal fout) en dat lukte natuurlijk niet. We zaten even in de zon en toen ging het even best goed. Maar toen we het kantoor inliepen was ik enorm aan het puffen en doen. Nu zit ik weer achter mijn bureau en ik heb héél veel moeite met ademen. Ik ben heel erg duizelig en zit heel erg snel en moeilijk te ademen. Daardoor raak ik NOG meer in paniek.

Ik snap helemaal niet waar dit vandaan komt. Zaterdag en zondag heb ik alleen maar ontspannende dingen gedaan. Ik HyperVen keurig 2x per dag en dacht echt dat het beter zou gaan. Dat ging het ook wel, al had ik de laatste dagen minder goede scores dan normaal. Waarom gebeurt dit opeens, terwijl je dan denkt dat het de goede kant opgaat? Hoe kan ik er nu van uitgaan dat ik beter aan het worden ben, terwijl ik weer zo'n ENORME dip heb? Ik vind het HyperVennen niet erg, maar zoooo moeilijk vol te houden als ik steeds van die dips heb! Ik heb die nog veel te vaak...ik snap er niets van!

Moet ik eigenlijk nog wel doorgaan? Mijn scores stijgen niet meer, al maanden zit ik op 75 en ik kom niet hoger. Maar mijn klachten ziijn er nog, al zijn ze wel minder dan eerst...Ik dacht dat ik van mijn symptomen niet meer van de kaart zou raken, maar vandaag ging het helemaal verkeerd. Ik snap die paniek helemaal niet, ik heb helemaal geen reden om me zo te voelen! Wat moet ik doen? Ik stond vandaag nog wel zo vrolijk op vanwege het prachtige weer?

Groetjes Rainbow [:]moody smiley[/:]
Ik voel me sinds zaterdag ook zo.

Alleen is het maar de vraag of het aan de hyperventilatie is. Ben namelijk vanmorgen naar de doktor geweest en die heeft naar men longen geluisterd. Reden dat ik naar de doktor wou is vanwege vermoeidheid en misselijkheid wat ik nou al een tijdje heb.

Bij het luisteren naar mijn longen merkte de doktor op dat ik te lang deed over het uitademen. Lekker is dat[:]sad smiley[/:] want dat kan betekenen dat ik aan astma lijd. Nu heb ik donderdag morgen een longfunctietest[:]Tja[/:] En men bloed word nagekeken op een aantal ziektes.

Ik ben er niet gerust over, pas als ik hoor dat de uitslag goed is zal ik weer goed kunnen functioneren[:]:|[/:]
Hallo allemaal,
Ik heb het vandaag ook heel erg zwaar, en het ging de laatste 2 dagen zo goed.
ik heb het vandaag zo erg dat ik mijn dochtertje niet eens naar school durfde
te brengen. Heb vandaag zo erg gehuild,voel me zo eng in het hoofd misselijk en het gevoel dat ik van mijn stokje ga,echt doodeng. Ik ben zo bang, ik word er niet goed van.
dus ik weet precies hoe jullie je voelen,ikzie nu al tegen morgen op,dat ik mijn dochtertje naar school moet brengen. Ik kan het gewoon niet loslaten,ik word er moedeloos van.
Jullie ook veel sterkte
groetjes Stephanie
Bij mij komt het ook uit het niets, ik ben ook wel rustig geweest de laatste dagen.
En heb ontspannende dingen gedaan,dus inderdaad hoe komt dit dan.
Dat zou ik ook erg graag willen weten,hoe de angst zomaar ineens komt
zonder dat er een aanleiding voor is
groetjes stephanie
Hallo,

Bij mij komen zo'n dieptepunten ook vaak uit het niets. Ik moest bijvoorbeeld uitzonderlijk zaterdag komen werken en er was 's morgens nog niet echt iets aan de hand (dat is meestal wel anders bij mij). Toen ik echter op het werk aankwam, werd ik plots enorm duizelig. Ik kreeg het warm, kon bijna de trap niet meer op, mijn benen werden slap, alles tolde rondom mij. Omdat het echt niet ging en ik niet naar huis kon gaan, heb ik toen uit grote angst een xanax ingenomen. Ik voelde mij er nadien zo droevig over dat ik het weer eens niet zelf had kunnen oplossen en mijn toevlucht had genomen tot een stom pilletje. Maar ik ben zo immens bang op die momenten. Elke dag sta ik op en ga ik slapen met schrik voor het moment wanneer het weer eens zal gebeuren. En als ik mij dan goed voel, dan ben ik altijd voorzichtig omdat ik denk dat het de stilte voor de storm is[:]smiling smiley[/:]. Ik weet natuurlijk wel dat ik door die gedachtengang zelf aanvallen uitlok en mijn angst bestendig, maar ik raak maar niet uit die cirkel. En ja, daar word je dan moedeloos van hé. Zo zie ik vaak echt tegen dingen op die ik 's anderendaags moet gaan doen (kan zelfs gewoon gaan werken zijn of boodschappen doen) en dan vraag ik mij af of dat nu nooit eens zal ophouden?

Rainbow, die situatie die je beschrijft van dat bedrijfsbezoek is voor mij heel herkenbaar. Zo'n dingen heb ik al veel meegemaakt. Op het werk zit ik vaak 'hijgerig' en duizelig aan mijn computer en dan denk ik 'je mag nu vooral niet omvallen'. Klinkt echt een beetje belachelijk, maar het voelt wel zo aan. Zo had ik vannacht namelijk een nachtmerrie en schrok ik plots wakker. Ik strompelde door het donker naar het toilet en ik was zo duizelig dat ik overal tegenaan liep. En mijn hart bonkte echt reusachtig hard en snel. Ik kon het bijna horen en ik voelde het door heel mijn lichaam. Wel, op zo'n moment dan geraak ik in paniek. Uiteindelijk ben ik dan wel in slaap gevallen, maar dan sta ik 's morgens uitgeput en gedeprimeerd op en dan zet zich dat verder op mijn werk. Zit ik hier de hele dag aan mijn pc te HyperVentileren. Niet bepaald opwekkend. Gelukkig kan ik straks naar huis en dan nestel ik mij in de zetel onder mijn dekentje met mijn leesboek en mijn dwergkonijn[:]smiling smiley[/:]. Daar kijk ik dus gelukkig wel naar uit. En dan hopen op een goede nachtrust!

Groetjes,
Griet
Oh, oh, wat herkenbaar toch allemaal. Ik ben aan de ene kant wel 'blij' dat mensen dit herkennen, want af en toe is dit gedoe echt niet vol te houden. Ik kan soms zomaar bang worden voor iets waar ik een dag later totaal geen angst bij voel. Laatst in de Praxis, hoe eng kan het zijn? Opeens ging ik weer slingeren en zwabberen. Ik vind hyperventilatie een hele erge rare klacht. Ik zal waarschijnlijk wel nooit begrijpen wat er gebeurt en waardoor je zo'n angst-trigger krijgt. Ik word bang als ik denk aan die cirkel waarin ik, en met mij denk ik wat anderen, inzit. Als ik bang blijf voor de hyperventilatie-symptomen (en daardoor blijkbaar stress heb), hoe kan ik de stress dan weer afbouwen? Zo blijf je toch in een kringetje ronddwalen? Bij mij waren de klachten wel wat minder aanwezig. zaterdag heb ik gewoon zonder enige klacht door een beautycentrum gelopen. Niks aan de hand. Gisteren heb ik gefietst en toen ik afstapte om het terras op te gaan, voelde ik weer die bekende duizeligheid. Vreemd, want je zou zeggen dat je niet hyperventilatie-t als je beweegt. Bij mij gaat dat totaal niet op?

Voor Raymond vind ik het wel erg rot dat hij misschien astma heeft. Ik hoop voor hem dat de test toch positiever uit zal vallen, want het altijd benauwd hebben lijkt me erg akelig. En dan mailde hij laatst nog dat het altijd erger kan...he, rot zeg. Hopelijk sluit de test astma uit!

Ik hoop dat we met z'n allen toch die onverklaarbare angsten kwijt raken. Ik snap niet waardoor ons lichaam opeens raar gaat doen. Ze zeggen wel dat dat niet 'opeens' is, maar dat je dan al een tijd aan het hijsen bent. Maar ik zat helemaal niet raar te ademen in de auto, ik was gewoon gezellig met een collega aan het praten. We zaten daarna in een zaal en dat ging best goed. Toen moesten we een stukje lopen en ja hoor...ik werd heel erg naar! Toen zat de angst er meteen weer in! Wat is er nou eng aan rondlopen in een gebouw? Soms ben ik zelfs bang in de AH! Bij mij is mijn stressbron duidelijk de hyperventilatie zelf. Die zorgt ervoor dat ik bang blijf. Op goede dagen voel ik me nergens bang voor...

Goed dat jullie het herkennen, maar wel ERG vervelend voor ons allemaal! Ik denk soms ook: 'Was er maar een pil!' als ik me weer zo voel, maar ik heb geen pillen verder. Ach, wat geeft het om er soms één te gebruiken als je heel erg rot voelt? Zolang je er maar niet afhankelijk van wordt en daar ben ik dan weer bang voor. Dat ik me nog rotter ga voelen als ik daarmee zou stoppen...Pff, moeilijk allemaal hoor!

Allemaal een fijne, rustige en hyperventilatie-vrije avond toegewenst (ik hyperventilatie momenteel nog steeds en ik moet helaas weg vanavond...vervelend).

Rainbow
Bij mij komt de hyperventilatie vaak juist na een periode van ontspanning. Als ik een drukke periode achter de rug heb en daarna lekker ontspannende dingen ga doen, dan krijg ik daarna juist vaak hyperventilatie. Misschien is dat wel een reactie van het lichaam om de spanning af te voeren. Maar voor je gevoel lijkt het dan juist niet logisch dat je hyperventilatie krijgt na ontspanning. Weer een reden om je daar druk om te maken (=spanning) en vervolgens toch maar weer proberen te ontspannen en daarna weer hyperventilatie. En dan begint het weer van voor af aan. Ik probeer er tegenwoordig een beetje relaxed mee om te gaan (maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan) en een patroon te vinden in mijn hyperventilatieaanvallen. Daar hou ik nu een dagboek voor bij. Hierdoor begin ik steeds meer te herkennen op welke momenten ik gevoelig ben voor hyperventilatie.

Ik heb ook sneller last van hyperventilatie als ik erg moe ben. Ik weet niet of anderen daar ook last van hebben? Maar als ik te moe ben heb ik het gevoel weg te zakken en dat is juist wat ik altijd zo'n eng gevoel vind. Daardoor begin ik ook vaak te HyperVentileren. En dan lijkt het wel of je alles nog is dubbel op hebt (het gevoel om te kunnen vallen door de slaap én het gevoel om te kunnen vallen door de hyperventilatie).

Groetjes,
Danielle

Meer weten over het HyperVen programma?