Mogge,

Ik heb jullie vast weleens verteld dat ik iemand ken die COPD heeft en dat die de Buteykomethode gebruikt om daarvan af te komen. Nou, maandag moest ik diegene naar de praktijk brengen en daar stond een meter waarmee ze CO2 kunnen meten. Je raadt het al: ik kon het niet laten om ook MIJN CO2-buffer te laten meten...Resultaat: ik zat net iets onder de buffergrens. Ik was eigenlijk blij, want nu is eindelijk 'bewezen' dat ik wel degelijk hyperventilatie heb! Gelukkig niet in zo'n erge mate. Ik zakte, met name met praten, vaak net onder de grens en als ik rustig adem kom ik er net bovenuit. Kortom: ik heb wel degelijk hyperventilatie, al ben ik een grensgeval.

Het klopt dat ik op die grens zit, want mijn klachten zijn natuurlijk erg wisselend. Vooral met praten word ik vaak duizelig, wat ik nu dus duidelijk kan verklaren (daling van mijn CO2 door luchthappen). Wat ik wél raar vind is dat ik, na bijna 1,5 jaar oefenen, nog stééds op die grens blijk te zitten. Ik zou na zo'n lange tijd toch allang veel meer buffer moeten hebben? Nu lijkt het alsof HyperVen al die tijd niets voor me heeft gedaan...Volgens mij heb ik namelijk altijd al op die grens gezeten en zit ik dat dus nog steeds. Mijn scores gingen ook nooit omhoog. Mijn klachten bleven ook wisselend. Wat zou hiervoor een verklaring kunnen zijn? Stress? Hmmm, ik weet niet...? Mijn adem en hartslag duiden totaal niet op stress? Maar goed, dat zou dan het enige kunnen zijn? Myserieus hoor! Is dat dan allemaal weggegooide tijd geweest? [:][/:]

Groetjes Rainbow

Heej Rainbow,

Nou op zich goed dat je jezelf een bevestiging geeft. Maar op zich wist je dat natuurlijk allang, alleen de medische wereld wist het nog niet haha..

Ik herken het met praten. Ik heb dat ook weleens (dit had ik vroeger ook wel vaker). Ik denk dat ik dan niet goed mijn adem controleer ofzo en dan wordt ik licht in het hoofd en erg duizelig. Als ik weer even rustig op adem kom trekt dat weer weg. Wat ik ook vaak merk is dat ik er vaker last van heb als ik in een groep moet praten en bijvoorbeeld als ik me moet voorstellen tijdens een cursus ofzo. Dan weet ik dat ik over 3 beurten iets over mezelf moet vertellen en dan word ik daar een beetje zenuwachtig van. En als ik dan aan de beurt ben ga ik ineens weer letten op mijn adem, wat het vaak alleen maar erger maak en ik weer licht in het hoofd word etc.. Klinkt dit voor jou of anderen ook herkenbaar??

Nou Rainbow, je hebt toch nooit geweten wat je beginwaarde was net voordat je met HyperVen begon? Misschien zat je toen wel veel lager onder het niveau van nu?? Ik denk namelijk niet dat het weggegooide moeite en tijd is, want ik vind jou veel positiever klinken dan voorheen. Wel hier en daar een dip, maar wie heeft hier nou niet last van??!! En stress kan overal in zitten, ook van de leuke dingen. Dat merk je vaak niet eens maar zit toch in je donder. Gisteren zei mijn verzorger op de voetbal; “man, wat zitten jouw nek en schouders vast zeg”… onbewust toch veel opgelade spanning denk ik.. en ze gaan we maar door he ;-)

Groet Joy

Ha Joy,

Inderdaad heb je vaak stress zonder dat je het weet. Soms kan een heel simpel iets als iets zijn waar je tegenop ziet. Raar eigenlijk he? Mijn nek en schouders zitten ook muurvast, maar hier heb ik niet echt veel last van. Na het zwemmen zijn ze weer wat los.

Ik heb altijd hyperventilatie met praten. Nou ja, vaak...Ik praat snel en dan zuig ik ongemerkt erg veel lucht naar binnen. Ik probeer nu om pauzes in te lassen, maar dat klinkt zo onnatuurlijk: 'Ja, we waren gisteren...mond dicht en neus adem...naar het strand geweest en dat...mond dicht en neusadem...was gezellig...' Dat doe je toch niet in het echt? Ik kan er maar niet aan wennen hoor, maar ik zou het wel moeten doen. Als ik bijvoorbeeld achter een deskje zou moeten speechen...argh, dan zou ik ook licht in mijn hoofd worden!

Tuurlijk wist ik dat ik hyperventilatie had, zo eigenwijs ben ik wel! Ik weet zelf wel dat ik gelijk had. [:][/:] Ach, ik weet nu in elk geval dat ik maar een grensgeval ben en dat het veel en veel erger kan. Ik begon trouwens met 53 in juli 2005, maar toen had ik een 'nep-score' omdat ik steeds bleek te slikken waardoor ik het langer vol hield. Ik wist toen niet dat dat niet mocht. Toen Rob dat zei heb ik het nooit meer gedaan. Waar ik oorspronkelijk mee begon kan ik zo dus niet zeggen, misschien wel met iets in de 40? Ik zit nu tussen de 75-80 en dat is denk ik wel zo'n beetje mijn max.

Jij bent toch even gestopt? Ging dat goed? Goh, misschien ben je er wel bijna! Goed zeg!

Groetjes Rainbow

Hoi Rainbow

1,5 jaar oefenenen en dan nog steeds op de grens zitten, dat is geen
leuk bericht om te lezen. Heb jij buiten duizeligheid nog andere klachten?
En welke klachten had je toen je begon met HyperVennen?
Hoe meten ze eigenlijk je CO2 buffer? Want het lijkt me misschien
voor mij ook wel iets omdat te laten meten.

Jij hebt er voor gezorgd, dat ik net met een dikke glimlach achter mijn pc-tje zat
en dat wil wat zeggen als je je beroerd voelt.
o waardoor, dat stukje over ... mond dicht en neus adem [:][/:]

groetjes Vlinder



Bericht bewerkt (21-02-2007 18:27)

Hoi Vlinder,

Wat grappig dat je om me moest lachen!

Ik begon met HyperVen omdat ik constant een duizelig gevoel had. Het leek alsof ik constant dronken was. Soms had ik het een paar dagen niet en dan weer dagen achter elkaar. Gek werd ik ervan. Ik werd er ook angstig van, was bang dat ik flauw zou vallen in een winkel ofzo. Ik leek echt te zweven en hoorde en zag dan ook minder. Dat waren eigenlijk mijn enige klachten. Hoewel...die duizeligheid veroorzaken/'>oorzaakte ook dat ik vaak kuchtte om dat rare gevoel in mijn hoofd kwijt te raken. Ik had ook een druk in mijn keel. Hmm, al met al heel wat, maar die klachten kwamen vooral door die duizeligheid.

Ik had al alles geprobeerd om van de klacht af te komen, maar niets hielp. Fysio, homeopatie, chiropractor, osteopathie, Maatkracht...Gek werd ik ervan, want ik bleef met klachten rondlopen. Eindelijk vond ik toen HyperVen. Ik was echt zeer gemotiveerd om te oefenen, maar al gauw werd ik heel duizelig door het oefenen. Ik heb toen geprobeerd om wat te minderen en dan ging het vaak een paar dagen goed. Altijd kwamen de klachten wel weer terug. Zo gaat het inderdaad al heel lang: dagen voel ik me slecht, om me daarna dagen perfect te voelen. Hoe dat komt? Ik weet het niet. Soms snap ik er niets van! Ik had allang klaar moeten zijn, maar dat is niet zo. OK, ik oefende ook niet echt consequent, maar dan nog zou je mogen verwachten dat ik eindelijk toch boven die buffer zou zitten. Bij mij slaan sommige dingen nooit meteen aan, gek eigenlijk.

Toch kan ik wel zeggen dat ik door het HyperVennen wel verbeterd ben. Ik adem rustiger en voel me nu wel beter dan eerst. Eerst had ik 7 dagen per week last, nu nog 'maar' 3 of 4 en dan soms ook maar delen...Ik vind dat al een verbetering, al lijkt dat niet zo misschien? Ik oefen toch door, want ik zou niet weten wat ik anders moet doen. Er is volgens mij haast niets dat echt je ademcentrum reset. Ik zou toch dooroefenen hoor Vlinder. Hv heeft nu eenmaal een hele lange adem nodig.

Ik ga nu even hardop lezen (een folder): 'Shampoo tegen roos, bewezen is...mond dicht en neusadem...dat de roos voor 80% verdwijnt. Punt. Mond dicht en neusadem...[:])[/:]

SUCCES Vlinder!

Groetjes Rainbow

Heej Rainbow,

Inmiddels ben ik zo`n 2 weken gestopt.. ik weet ook niet of ik nog ga beginnen. Het gaat erg goed met me. Nauwelijks last van dingen. Uiteraard heb ik mijn downs, vooral als ik vermoeid ben. Als ik goed uitgerust ben dan kan ik (vrijwel) alles aan dus daar ben ik erg blij mee. Ik heb nog wel wat spanning in mijn lichaam voel ik. Mijn nek en schouders zitten nog behoorlijk vast, maar al met al ben ik erg tevreden.

Ook mijn angsten beginnen zo langzamerhand te verdwijnen. In elk geval te verminderen. Ik volg op maandagavond nog wel een training angst de baas en ik denk dat dat wel goed voor me is om dat laatste (kleine) drempeltje te kunnen nemen.

Ik heb mezelf steeds beter aangeleerd me niet te focussen op mijn lichaam en hoe het werkt. Daardoor ga je het alleen maar reguleren en trachten te controleren. Dat werkt averechts en ik heb nu meer vertrouwen in mijn lichaam waardoor ik het zijn gang laat gaan. Nogmaals, als ik vermoeid ben dan gaat dat nog niet altijd even goed.

Ik denk dat HyperVen mij een goede steun in de rug heeft gegeven, maar daarnaast ben ik natuurlijk erg trots op mezelf. Niet dat ik er nou voor 100% ben, maar ik ben in elk geval goed op weg!! Ik blijf wel de forums volgen en typ hier en daar nog wel een bericht, dus we verliezen elkaar niet uit het oog [:]TOP[/:]

Groet Joy

Hoi Rainbow,

Probeer eens te letten op hoe anderen praten en tussendoor ademhalen. Dan kom je er achter dat de meeste mensen wel degelijk rustpauzes nemen, maar dat dat eigenlijk helemaal niet zo opvalt. Enneh... 'mond dicht en neusadem' [:])[/:] kan ook aan het eind van een zin hoor [:][/:] [:][/:]...

Groetjes, Marja

Hoi Rainbow

Sorrie beetje late reactie op jouw verhaal.
Vind je wel een doorzetter hoor, maar snap ook dat je niet
weet wat je anders zo moeten doen.
Misschien nog wel iets van angst de baas cursus of een boek
erover lezen hoe het werk in ons koppie.

Wat Joy zegt over dat niet focussen op je eigen lichaam
spreekt me wel erg aan, ben ik al een beetje mee bezig, maar
dat lukt alleen als de klachten niet te erg zijn.
Succes en houden zo Joy.

Trouwens allemaal weer succes met de strijd tegen hyperventilatie en
hoop nog meer succesverhalen te lezen, want dat motiveert [:][/:]