Hallo allemaal,
Ik lees de laatste tijd met regelmaat de topics op dit forum omdat ik zelf ook problemen heb met mijn ademhaling. Ik ben hier ook een aantal herkenbare dingen tegen gekomen maar omdat ik zelf ook nog met een aantal vragen zit vertel ik bij deze ook mijn verhaal.

Bij mij is het nu zo’n 3,5 jaar geleden dat ik een hyperventilatie aanval kreeg. Aangezien het al een tijdje geleden is kan ik me het gevoel niet meer helemaal herinneren maar het kwam er op neer dat voor mijn gevoel ineens mijn ademhaling niet meer goed door kwam. Hierdoor ging ik dieper ademhalen en ik had het gevoel dat ik zo neer zou vallen. Nadat ik even was gaan zitten en rustig in en uit ging ademen was het weer ok.
Na deze aanval had ik er een tijdje geen last meer van totdat ik dik twee maanden later er weer last van kreeg. Ik ben toen de volgende dag meteen naar de huisarts gegaan en na enkele standaard tests kon hij niets vinden en dat blijkt bijna altijd zo te zijn als ik andere mensen hun ervaringen lees. Hij zei toen dat het waarschijnlijk hyperventilatie was en gaf mij kalmerende tabletten mee voor het geval ik er weer erg last van zou krijgen.

Hierna ging het tot aan de dag vandaag afwisselend. Ik heb echter altijd wel last als ik in de bus, trein of auto zat. Als ik dus niet geconcentreerd of intensief met iets bezig ben. Ik ga dan automatisch op mijn ademhaling letten. Hierdoor krijg ik vaak een apart ‘gevoel’ in mijn keel. Dit ‘gevoel’ gaat pas weg als ik gaap of als ik een keer diep inadem. Deze diepe inademing komt alleen soms wel en soms niet goed door, tenminste zo ervaar ik dit. Het is een beetje moeilijk om dit te beschrijven maar misschien weet iemand wat ik bedoel. De ene keer glijd de diepe inademing voor je gevoel helemaal door je keel naar binnen en de andere keer heb je het gevoel dat de diepe inademing niet verder dan je keel komt.
Het is alleen nu zo dat af en toe een diepe inademing bij mij een automatisme is geworden, als ik op mijn adem let, omdat ik dan voor mijn gevoel anders niet genoeg lucht binnen krijg. Ook als ik het gevoel in mijn keel niet heb moet ik soms even een keer diep ademhalen. Ik ben dan bijvoorbeeld even met iets bezig en denk dan totaal niet aan mijn ademhaling. Op een gegeven moment denk ik dan echter wel van: hey, ik let niet op mijn ademhaling en dan moet ik automatisch even een keer diep inademen.
Wat ik dan alleen apart vind is dat het de ene keer bijna 10 minuten duurt voordat de diepe inademing door komt en de andere keer komt hij 2 keer redelijk snel achter elkaar goed door. Hoe langer het dan duurt voordat de diepe inademing door komt en het gevoel in mijn keel daarmee blijft, des te meer druk erop komt omdat ik voor mijn gevoel te weinig lucht binnen krijg. Uiteindelijk resulteerde dit een maand geleden na een lange tijd weer tot een erge hyperventilatie aanval. Mijn hart ging te keer en ik dacht weer even dat ik van mijn stokje zou gaan. Toen ik ging zitten en rustig ging in- en uitademen was het na een tijdje weer kalm in mijn lichaam. Ik stond alleen nog als een gek na te trillen.

Wat ik dus graag zou willen weten is: waardoor ontstaat het gevoel in de keel en hoe kan het dat een diepe inademing de ene keer helemaal door komt (waardoor je weer opluchting voelt) en de andere keer stokt hij voor je gevoel al in je keel. Deze vraag kan je ook in de situatie van het gapen stellen. De ene keer gaap je lekker een paar keer achter elkaar en de andere keer lukt het maar niet om te gapen. Hierdoor neemt echter de paniek toe totdat het wel lukt.

Ik moet trouwens nog wel even zeggen dat ik niet meteen na een diepe inademing weer diep adem ga halen. Hier zit wel iets meer tijd tussen. Ik blaas de diepe inademing ook altijd weer rustig uit dus ik blaas hem niet als een gek naar buiten.

Ik zal het hier eerst maar bij laten want hoe meer ik typ, hoe vager ik mijn eigen verhaal vind worden[:][/:]. Alvast bedankt voor de reacties!

Hallo Arjen,

Dat gevoel en de onvolledige inademing komen omdat het ademcentrum al weer een nieuwe inademing triggeren, terwijl de oude nog bezig is. Dat komt weer door de overmatige gevoeligheid van het ademcentrum voor CO2. Pas na een volledige in-en uitademing neemt het gevoel voor even voldoende af, om daarna meteen weer de kop op te steken. Je krijgt dit onder controle door de gevoeligheid van het ademcentrum voor Co2 te verminderen. Daarvoor zijn de oefeningen met HyperVen. Doe jij deze therapie al?

Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Rob Gravesteijn
HyperVen

Ok, bedankt voor de uitleg. Ik volg de HyperVen therapie nog niet maar zit er wel sterk aan te denken om dit te gaan doen.
Zoals ik in bovenstaand verhaal al aangeef heb ik er inmiddels al een paar jaar last van. Alleen sinds ik afgelopen november weer een aanval heb gehad zit ik weer veel meer aan mijn ademhaling te denken. Hierdoor beinvloed het dus nu weer meer mijn leven en heb ik er automatisch meer last van.
De jaren hiervoor heb ik er zeg maar min of meer mee leren leven dat ik er een beetje last van heb. Het zit naar mijn idee gewoon tussen de oren want een 'normaal' iemand let (bijna) nooit op zijn ademhaling.
Als ik er echter wel op let dan valt het me op dat ik nu veel meer door mijn mond adem en dus niet rustig meer door mijn neus kan ademen. Dit zelfde geldt ook voor het inhouden van mijn adem. Ik heb naar mijn idee totaal geen gevoel meer voor hoelang ik mijn adem in kan houden omdat er dan waarschijnlijk meteen paniek zal ontstaan.
Dit is zo te lezen dus precies waar HyperVen op in springt.

Ik heb dan alleen nog een vraag want ik ben de laatste jaren nooit meer naar mijn huisarts gestapt met mijn klachten en heb ook nog nooit een therapie gevolgd. Als ik dan nu dus met HyperVen zou beginnen. Is het dan verstandig om dit eerst te melden bij mijn huisarts?

Hoi Arjen,

Wat jij schrijft is erg herkenbaar; dat je namelijk teveel op je ademhaling let terwijl dat normaal gesproken een automatisme moet zijn. En als je er dan op let (althans dat heb ik) dan ga je heel geforceerd ademen en dan gaat het in een hoop gevallen niet goed..

Vaak denk ik op een bepaald moment “he, ik heb er een tijd niet op gelet, dus dat doe ik dan maar weer” en ja hoor het begint weer. Wat ik weleens zou wensen is een aantal tips om er niet op te letten, zoals “normale” mensen. Heb jij dat niet Arjen?

En ik ben begonnen na overleg met de huisarts, die leek het wel een goede oplossing.

Gr Joy

Hoi Arjen,

Ook IK let vaak op mijn ademhaling, waardoor ik vaak opeens niet meer weet hoe ademen ook alweer moet! Nu met HyperVen probeer ik er wel minder op te letten en dat lukt redelijk. Je lijf ademt vanzelf. Als je een goede film kijkt denk je ook niet aan je adem!

Het kan nooit kwaad om aan je huisarts te vertellen dat je gaat HyperVennen. Maar hou er rekening mee dat ze het a) niet kennen en b) DUS afkeuren. Dat hebben al mijn artsen (ook in het ziekenhuis) gedaan. gelukkig ben ik eigenwijs genoeg om mijn eigen plan te trekken en door te oefenen. Zelfs nu mijn longarts beweert dat ik niet hyperventileer. Het zou zonde zijn als je je daardoor laat tegenhouden, terwijl het je zou kunnen helpen. Hou dat dus in je achterhoofd, ok?

Rainbow

Ik herken je verhaal maar al te goed Arjen!!!

Ook ik let voortdurend op m'n ademhaling. Zo is het bij mij eigenlijk begonnen. 14 jaar geleden lag ik op de bank bij een vriend thuis en ineens uit het niets kreeg ik een paniekgeval van "wtf? adem ik nou niet meer?". M'n eerste reactie was direct heel diep ademhalen en ik was toen behoorlijk geschrokken. Onderweg naar huis op de fiets zat ik er continue op te letten en sindsdien let ik eigenlijk nu altijd op m'n ademhaling. Er zijn maar weinig momenten waarop ik dat niet doe.

Het is echter ook wel zo dat het moeilijk is er niet op te letten als je je ademhaling zo aan je voelt trekken vanwege je heerlijk actieve ademcentrum [:][/:]

Ook ik ben benieuwd of daar geen tips voor zijn om dat af te leren.

Hallo allemaal,

Vervelend is dat he!! Er constant op letten. En vooral als je je minder voelt. Als ik een goede dag heb dan let ik er automatisch niet of nauwelijks op. Maar waarom nou juist als we ons al een stuk minder voelen??

Hoe kan het dan dat HyperVen ons van die focus afhelpt? En zijn er geen tips om je ademhaling te laten gaan en er niet op te letten (stichting?)??

Gr Joy

Dat is inderdaad vervelend, dat je continue op je ademhaling let. Meestal verergert dat nog eens, doordat je met HyperVen nog meer gefocust raakt op je ademhaling. Een effect dat ik mij nog goed herinner van toen ik zelf nog de therapie deed. Het is eigenlijk niet te voorkomen dat je er zoveel aandacht aan schenkt. Bij mij is het vanzelf weggegaan, toen ik - na de therapie - mij zoveel beter ging voelen. In het begin lette ik er nog wel op, maar in de loop der tijd is die aandacht steeds meer verflauwt.

Het heeft alles te maken met vertrouwen hebben in je ademhalingsysteem. Of je er nu wel of niet op let, de instelling van het ademcentrum verandert daar niet door. Als je vertrouwen hebt dat het ademcentrum alles voor je regelt, hoef je er dus niet op te letten. Maar het is zooo moeilijk om dat vertrouwen te krijgen. Maar wellicht helpt het als je continue - zodra je merkt dat je er weer op zit te letten - tegen jezelf zegt dat je vertrouwen moet hebben in het ademcentrum, zelfs als je de drang tot snel ademen voelt. Zet je gedachten telkens weer bewust op een ander spoor. Op een gegeven moment gaat het vanzelf. Maar dat kost wel veel training en volharding. Want het is natuurlijk een gewoonte geworden om er op te letten. En gewoontes zijn moeilijk af te leren. Maar het kan wel!

Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Rob Gravesteijn
HyperVen



Rob Gravesteijn
HyperVen

Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Ik vind het ook erg moeilijk om niet te veel op mijn ademhaling te letten. Wat bij mij in ieder geval niet helpt is tegen mezelf zeggen dat ik niet op mijn ademhaling moet letten. Da's nl. net zoiets als 'denk niet aan een rode krokodil'... 10 tegen 1 dat je zo'n beest meteen voor je ziet [:][/:].

Wat mij het beste helpt om de focus van mijn ademhaling af te halen, is me focussen op het ontspannen van mijn spieren, waar dan ook in mijn lichaam: mijn buik, rug, een voet, been, arm of hand, het maakt niet uit. Of b.v. het heel bewust voelen hoe je zit, staat of ligt: hoe voelt de grond onder je voeten aan, of de stoel tegen je billen of rug, of het bed waar je op ligt. Je kunt je nl. maar op één ding tegelijk focussen, dus je verplaatst je focus van je ademhaling naar iets anders. Maar dat vergt soms wel heel veel concentratie, want die ademhaling is echt een volhardende aandachttrekker! Dus blijven oefenen, oefenen, oefenen..... [:]?[/:]

Ik merk juist dat HyperVen me wel helpt om minder op mijn ademhaling te letten. Tijdens de sessie focus je natuurlijk heel sterk op je ademhaling, en juist dat half uur lang sterk focussen erop zorgt er bij mij voor dat ik het daarna een hele tijd los kan laten.

Groetjes, Marja

Maar wat ik me dan afvraag is waarom je de focus verlegt, dus komt dat door het programma zelf, of komt het omdat je meer vertrouwen in je lichaam krijgt omdat je je steeds beter gaat voelen? Door dat vertrouwen zal je dan minder gefocussed zijn op je ademhaling?

Ik vind het gewoon een raar iets, dat ik er tot mijn 22e nooit een seconde over nadacht en dat ik er de laatste 3 jaar zo veel mee bezig ben. Bovendien vind ik het raar dat ik het probeer te reguleren op mijn manier, omdat ik anders soort van bang ben dat het niet automatisch gaat en de ademhaling stopt. Kan je ademhaling bijvoorbeeld zomaar stoppen, als er bijvoorbeeld iets met het ademcentrum is gebeurd?

Ik wens zo graag dat ik me niet meer concentreer op mijn ademhaling, zodat ik me kan richten op de leuke dingen in het leven!!!

Gr joy

Hoi Joy,

Ik ben me ook nooit bewust geweest van die adem, maar omdat je weet dat je chronische hyperventilatie daar van komt, focus je je erop. Je wilt zo graag van je klachten af, dat je op gaat letten of je het goed doet. Ik merk als ik me lekker voel, dat ik dan nooit op mijn adem let. Dat is nou wat er gebeurt met HyperVen: je krijgt minder klachten, voelt je dus goed en let als gevolg daarvan niet zo op je adem. Zo werkt het bij mij tenminste! Je lichaam weet precies hoe het moet ademen en zal, als je gezond bent, echt niet zomaar stoppen. Je hebt hersenen die dat sturen en daar kan niet zomaar iets aan veranderen. Eigenlijk is een lichaam véél slimmer dan degene die het (soms slecht) gebruikt. Don't worry!

Groetjes Rainbow (ik voel me nu lekker en denk dus NIET aan mij adem - in- uit- het gaat vanzelf!)

Hee Rainbow,

Dat heb ik ook hoor, als ik me goed voel let ik er (automatisch) niet of nauwelijks op. Ik denk dat HyperVen dat inderdaad met je doet.

Is het in de praktijk mogelijk dat je adem zomaar stopt dan? Als je dus niet gezond bent ofzo… Klinkt misschien heel gek, maar daar ben ik weleens bang voor of moet ik dat helemaal niet zijn? Soms denk ik weleens “he, wat gek dat we eigenlijk ademen” en dan ga ik het reguleren.

Het lichaam zit zeker wel complex in elkaar en is wel veel slimmer dan we denken..

Goed dat je je zo goed voelt joh!! Volgens mij ben je bezig door die vreselijke “cirkel” te komen. Ik ben trouwens ook goed op weg hoor!

Gr Joy

"Eigenlijk is een lichaam véél slimmer dan degene die het (soms slecht) gebruikt."

Dat vind ik nou nog eens mooi gezegd Rainbow, helemaal waar! We moeten 'gewoon' op dat lichaam durven vertrouwen, dan komt alles goed...
Ik herken het Joy, dat je denkt dat je ademhaling misschien wel ophoudt, zo gauw je stopt met het te regelen. Maar ja, ik word toch iedere ochtend weer levend (en ademend) wakker, dus 's nachts heeft mijn lichaam blijkbaar prima geweten hoe het moest ademen, zonder mijn geregel en bemoeizucht [:][/:]. Wij chronische hyperventilatieers denken gewoon overal veel te diep over na, maar ja.... stop dat maar eens hè [:][/:]...

Fijn Rainbow, dat je je zo goed voelt!

Groetjes, Marja

Hoi!

Nou, zo werkt het dus altijd he? Dat je je de ene dag top voelt en de andere heel slecht. Had ik gisteren dus. Nu heb ik nog steeds die deeltjes in mijn oren, waardoor ik wat draaiierig ben. Daar bovenop kwamen (denk ik) hyperventilatie-klachten. Gevolg: haast niet meer kunnen lopen van de duizeligheid. Brullend heb ik op het werk mijn vriend gebeld, die me is komen ophalen. Ik moest echt hangen aan een collega, anders viel ik bijna om! Ik vind het nu moeilijk om te achterhalen waar dar rare gevoel vandaan komt: van mijn oren of van de hyperventilatie of van allebei. Vandaag gaat het alweer wat beter, maar ik ben bang dat het terug zal komen...Ik doe toch nog maar wat rustiger aan. Met HyperVennen gaat het best okay geloof ik wel. Fijn Joy dat het bij jou ook beter gaat! Ik let nu trouwens niet echt op mijn adem, maar meer op die duizels...Krijgen we dat weer...draait de omgeving of niet? Hopelijk zijn die dingen gauw uit mijn oor!

Groetjes rainbow