De eerste ervaring met hyperventilatie(paniekaanval) kreeg ik 8 jaar geleden na het regelmatig innemen van lariam(anti malaria middel) dit vanwege herhaalde bezoeken aan Kenya.
Na therapie en een korte tijd medicatie ging het weer beter en was ik langere tijd klachten vrij. Toch kwam het steeds weer terug met nieuwe klachten erbij en de "goede periodes"duurden steeds korter. Ik merkte dat ik in mijn werk(de zorg) steeds meer spanningen opbouwde waardoor ook de klachten steeds toenamen, maar ging door totdat ik er letterlijk bij neerviel. Dit gebeurde 1 jaar geleden en ben sinds mei dit jaar ontslagen.
Heb weer therapie gehad en med. waardoor het weer beter ging. De therapie was naar 25 sessies afgelopen en na een jaar med. gebruik heb ik ook dat weer gestopt.
Het ging redelijk met me, maar de druk van het werkeloos zijn het geen energie meer hebben werd steeds groter, toch vond ik, omdat ik dat geleerd had in de therapie, niet vermijden, gewoon door moest gaan, deed mijn plichten ondanks toenemende klachten.
Afgelopen weekend kreeg ik weer een aanval, die ik mij herinnerde van 8 jaar geleden, maar had er totaal geen controle over en werd steeds angstiger, en de klachten bleven.
en ik dacht absoluut niet meer aan wat ik toendestijds allemaal geleerd had integendeel ik was bang dat ik mezelf wat aan zou doen. Ben naar mijn buuf gegaan, ik woon alleen, zij heeft mij naar mijn ouders gebracht en de vlg. dag een afspraak bij de dok gemaakt.
De dok vond dat ik mijn klachten en mogelijke oorzaken zo goed kon verwoorden, prees mijn doorzettingsvermogen en zag het nut van een acute behandeling niet in. Ben nog een dag bij mijn ouders gebleven maar vond dat ik het ook thuis alleen weer moest redden.
Eenmaal thuis kwamen de klachten weer in alle hevigheid terug, stond op het punt om weer naar mijn buuf te gaan toen ik het idee kreeg om op het internet te zoeken en zo kwam ik hier terecht, en het was een openbaring ik wist weer waar het allemaal om draaide herkende mij in alle berichten en werd weer rustiger. Ik heb nog wel klachten op de achtergrond maar kan er mee omgaan. Wat ik nu graag wil is dat ik niet meer in die ellendige aanvallen kom, maar meer controle heb.
Ik lees dan ook graag jullie ervaringen over HyperVen en ik overweeg om er ook mee te starten.
Ik wil iedereen die hier zo open schrijft over zijn klachten heel erg bedanken want het heeft mij geholpen om weer uit die acute situatie te komen.
Hanneke

Hoi Hanneke,

welkom op het forum... Ben blij te horen dat het al weer wat beter met je gaat, het is zeker goed om te horen dat mensen wat hebben aan al onze verhalen/reacties.

Ook ik leer hier steeds meer op het forum en lees regelmatig even de verhalen/reacties door.

De klachten worden bij mij gelukkig al minder en minder en hopelijk heb ik over een tijdje jullie tips enzo niet meer nodig... (wat uiteraard altijd welkom is.. [:][/:])

Hopelijk heb je wat aan onze tips en hou ons op de hoogte, misschien kunnen we je nog een beetje helpen...

Groetjes Lynn

Hoi allemaal,

Ik ben ook nieuw hier op het forum. Ik ben 8 weken geleden begonnen met HyperVennen en van het weekend was ik zover om eens op het forum rond te kijken.
Ik heb (achteraf gezien) al heel lang last van chronische hyperventilatie, ik denk ongeveer zo'n 20 jaar. Het afgelopen jaar is het heel snel vreselijk uit de hand gelopen, terwijl ik dacht alles onder controle te hebben. Ik heb onder andere op de IC/CCU gelegen en ben er daarna pas echt aan onderdoor gegaan. Ik ben al bijna drie maanden ziek thuis nu, ga nu eindelijk weer wat werk oppakken. Bij mij helpt HyperVen erg goed. Weliswaar ben ik te fanatiek en probeer ik te lang mijn adem in te houden, daardoor schommelt mijn gemiddelde nogal, maar ik voel mij al veel beter. Al de twijfelaars die dit lezen: vooral wel proberen! Je adem inhouden is niet eng, je kan immers op elk moment dat je wil zelf weer inademen, het geeft mij juist een gevoel van controle, niets moet, ik bepaal het zelf. Ik heb wel een vraagje; wat is een kiné? In aanvulling op de HyperVen loop ik bij de fysio en een acupuncturist om de balans in mij weer te helpen herstellen, want HyperVentileren ontregelt alles!
Al die mensen die regelmatig schrijven: bedankt, wat een herkenning en een steun levert dat op! Iedereen sterkte met de dipjes, die horen er helaas bij en tot forums!

Hallo Lynn,
Bedankt voor je reactie, het doet goed te weten dat er mensen zijn die precies begrijpen welke problemen je ondervind en wat voor impact dat heeft op je dagelijkse leven.
Wat ik wel wil zeggen is dat ik schreef dat het beter met me gaat, maar ik merk ook dat ik bepaalde klachten gewoon accepteer omdat ze bij mij horen, bv. niet kunnen slikken, het overmatig zuchten en geeuwen en moeite heb met ontspannen. Maar besef ook dat dit er niet bij zou moeten horen.
Ook lees ik dat sommige mensen even niet op deze site willen zijn omdat ze er dan teveel mee bezig zijn. Ik denk dat dat afhangt van je toestand, ik heb op het moment erg veel baat bij het lezen van jullie berichten, het stelt mij gerust, helemaal omdat de dok vond dat ik er vast zelf wel uit zou komen met mijn doorzettingsvermogen, dat is voor een gedeelte ook zo, maar mijn doorzettingsvermogen kan ook mijn grootste valkuil zijn.
Ik hoop meer van jullie te lezen en te horen en zal zelf berichten hoe het gaat.
Ben in ieder geval erg blij met de steun van de club van HyperVenters.
Groetjes, Hanneke

> Hoi Hanneke,
>
> welkom op het forum... Ben blij te horen dat het al weer wat
> beter met je gaat, het is zeker goed om te horen dat mensen wat
> hebben aan al onze verhalen/reacties.
>
> Ook ik leer hier steeds meer op het forum en lees regelmatig
> even de verhalen/reacties door.
>
> De klachten worden bij mij gelukkig al minder en minder en
> hopelijk heb ik over een tijdje jullie tips enzo niet meer
> nodig... (wat uiteraard altijd welkom is.. [:][/:])
>
> Hopelijk heb je wat aan onze tips en hou ons op de hoogte,
> misschien kunnen we je nog een beetje helpen...
>
> Groetjes Lynn
[:])[/:][:][/:]

Hoi Hanneke,

Ik herken mij in jouw verhaal over doorzettingsvermogen. Ik heb ook jaren geprobeerd van gewoon door te gaan met mijn leven en te verstoppen voor iedereen in mijn omgeving hoe rot ik mij voelde. Ik wilde namelijk niet dat mensen dachten dat ik zwak of abnormaal was. Ik ging ervan uit dat ik het allemaal zelf wel zou kunnen oplossen hebben. De vele klachten (voortdurende duizeligheid, niet kunnen slikken, spierpijn, spanning, paniek,...) maakten deel uit van mijn leven en ik nam ze er gewoon bij. Vorig jaar werd het mij echter toch te veel en ben ik eindelijk naar een psychotherapeut gegaan. Ik zag het niet zitten om op die manier verder te gaan.

Zij heeft mij doen inzien dat net het willen verstoppen en het steeds maar doorgaan, mijn paniekaanvallen en hyperventilatie in de hand werken. Door te vermijden en te ontkennen, maak ik het alleen maar erger. De druk die ik mezelf hierdoor opleg is enorm. Stap voor stap leert ze mij nu aanvaarden dat hyperventilatie een manier van mijn lichaam is om te zeggen dat het genoeg geweest is. Het is niet abnormaal. Je moet het aanvaarden en er niet tegen beginnen vechten. Niet dat ik nu genezen ben, hoor. Verre van zelfs. Ik betrap mezelf er soms op dat ik zelfs tegen haar mij beter voordoe dan ik mij in werkelijkheid voel. Stom hé. Toch ga ik beetje bij beetje vooruit en voel ik mij sterker. Ik heb nog steeds die klachten, maar ik streef ernaar om ze kwijt te raken. Ik weiger ze nog te accepteren als deel van mijn leven, maar hoe tegenstrijdig het ook klinkt, het is net door ze te 'aanvaarden' dat je ze ook beter aan zal kunnen. Op dat punt ben ik echter nog niet beland [:][/:]. Hoop doet leven!!

Ik ben alleszins ook heel blij dat ik steun vind in jullie berichten en antwoorden. Dan weet je dat je gelukkig niet alleen bent hé![:][/:]

Griet

Hallo Griet,
Ik was blij met je reactie, soms vind ik het ook zo moeilijk met dat doorzettingsvermogen, gisteren zou ik met iemand naar de stad gaan, maar voelde me absoluut niet ok, toch maar gegaan, want moet hè, niet vermijden, maar ik kon totaal niet genieten, was alleen met mijn luchthappen bezig, zelfs op de fiets naar huis werd een inspanning ipv ontspanning en dan vraag ik mijzelf ook wel eens af wat is nou beter[:][/:]
Maar vandaag had ik weer een goede ervaring met dat doorzetten, zou naar de zonnebank gaan maar de laatste keer dat ik dat deed ging helemaal niet goed, kreeg erge angstklachten, dus toch wel weer gespannen hoe het zou gaan, het ging ook gelijk niet goed maar door positief te denken, hahaha de stress gaat er uit, ging het beter en werd ik rustiger en kon ik de hele tijd rustig door mijn neus ademhalen en lag niet als een vis lucht te happen.[:][/:]
Maar het blijft telkens weer een strijd, en de spontaniteit is er dan ook ff niet meer. Alles wat je doet wordt afgewogen.
Ik hoop dat het bij jou in stijgende lijn blijft gaan en dat ik dat op een gegeven moment ook weer kan zien, het is lang goed gegaan, mede door mijn doorzettingsvermogen, maar datzelfde doorzettingsvermogen heeft er nu weer voor gezorgd dat ik weer over mijn grens ben gegaan en dus weer heeeeeeeeeel veel stapjes terug ben.
Voor jou en iedereen veel sterkte enne we zullen doorgaan!!!![:]TOP[/:]

Hanneke, volgens mij moet je wel oppassen dat je van dat 'niets mogen vermijden' weer geen valkuil op zichzelf gaat maken, want dat betekent dus dat je nooit meer naar je gevoel zou mogen luisteren als je je rot voelt en iets even niet aankunt... en was dat nu juist niet één van de valkuilen [:]![/:] ? Ik herken het helemaal hoor, daarom reageer ik er ook even op, maar heb mezelf in de loop van de jaren wel geleerd dat ik juist veel meer naar mijn gevoel moet luisteren als ik last heb van klachten als chronische hyperventilatie. Meestal is chronische hyperventilatie juist ooit ontstaan omdat je jezelf altijd voorbij liep (dus niet naar jezelf luisterde). Maar ik weet het: het is erg moeilijk om te bepalen wanneer je wel aan jezelf moet toegeven en wanneer niet, daar moet je een beetje een antenne voor ontwikkelen. En dan blijk je er soms nog naast te zitten..... Vallen en opstaan [:]([/:]....

Groetjes,
Marja

Hallo Marja,
Bedankt voor je reactie. Ik weet het wel zeker dat chronische hyperventilatie ontstaan is door mijn gevoel steeds weer voorbij te hollen. En het is dus nog steeds een valkuil helaas[:]:|[/:]
Aangezien ik nu alweer de hele week met erge chronische hyperventilatie klachten zit heb ik toch maar weer therapie aangevraagd om datgene wat ik in mijn hoofd precies weet wat ik moet doen, om te zetten in de praktijk.
Het is inderdaad vallen en opstaan[:](([/:]

Groetjes, Hanneke

Hallo allemaal,

Ik zou toch graag nog iets willen toevoegen aan jullie discussie: ik heb zelf ook bijna 12 jaar last gehad van chronische hyperventilatie en heb verschillende keren hulp gehad van psychologen. Therapie kan je heel veel inzicht geven in de oorzaken van chronische hyperventilatie maar is meestal niet voldoende om beter te worden. Dat komt omdat juist chronische hyperventilatie een fysieke oorzaken/'>oorzaak heeft!

Vanaf het moment dat ik me door HyperVen veel beter ging voelen, verdwenen ook de psychische klachten zoals angst, paniek en piekeren. Onderschat de invloed van de lichamelijke klachten niet op je psychische gezondheid! Daarnaast zijn we door de chronische hyperventilatie, en de enorme frustratie en spanning die dit met meebrengt, niet goed instaat om te relativeren en anders met dingen om te gaan.

Hester
HyperVen

Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.



Bericht bewerkt (25-11-2006 09:58)

Rob Gravesteijn
HyperVen

Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Hallo Hester,
Bedankt voor je reactie, je hebt wel gelijk wat betreft de lichamelijke klachten, hoe die van invloed zijn op je psychische gesteldheid, je kunt zeker als je in een slechte periode zit niet meer relativeren. Dit komt ook door de angst die je onbewust weer opbouwt.
Maar door er met anderen over te praten krijg ik een bevestiging dat ik toch niet zo uniek ben met mijn klachten,stom hè weet je eigenlijk wel, en dat ook ik HyperVen kan gebruiken.
En heb het programma gisteren dus besteld.
Groetjes, Hanneke

> En heb het programma gisteren dus besteld.
> Groetjes, Hanneke
>

Goedzo Hanneke! [:](Y)[/:][:](Y)[/:][:](Y)[/:] Toppie, de eerste stap is gezet! Hou ons op de hoogte van je ervaringen, zo ondersteunen we elkaar.

Groetjes,
Marja