Hallo allemaal!
Ik wil graag mijn verhaal doen op dit forum. Op 11 juli heb ik mijn eerste
hyperventilatie aanval gehad, ik dacht echt dat ik dood zou gaan. Ik was net naar bed gegaan en ineens begon er vanalles in mijn hoofd te tintelen, kreeg het erg benauwd. Ik was ook heel misselijk, heb overgegeven en was helemaal van slag. Na anderhalf uur werd het minder en ben ik met de lamp aan gaan slapen. De dagen daarna was ik nog steeds erg naar, en ben ik ook een aantal keer naar de dokter geweest. Die zei dat het allemaal door de
hyperventilatie kwam en doordat ik het afgelopen jaar veel spanning heb opgebouwd (druk schooljaar, plotseling overlijden opa).
Ik heb een bloedonderzoek gehad en dat was allemaal goed gelukkig. Ben bij fysio geweest maar dat heeft weinig geholpen. Ik kan gewoon haast niet geloven dat dit allemaal door
hyperventilatie komt. Soms lijkt het wel of mijn lichaam het op gaat geven, en voel ik me heel oud. Ik ben soms ook intens bang, en heb het idee dat ik kanker heb... Gelukkig kan ik goed praten met mijn vrienden over dit en ze steunen me ook echt , ben samen ook twee weken naar schotland geweest, was wel een hele overwinning!
Ik ga nu ook naar een manueel therapeut, en heb daar wel vertrouwen in, hij gaat mij weer laten ervaren wat gezond zijn is.
Het gaat de laatste weken steeds up en down, het ene moment kan je alles aan en daarna kan je ook zo weer instorten. Alles lijkt zo onwerkelijk!!
Ik heb het idee dat ik nu last heb van
chronische hyperventilatie, maar zeker weten doe ik het niet. Graag zou ik van jullie willen weten of jullie mijn verhaal herkennen, en of jullie de
klachten bekend voorkomen?
Klachten:
- tintelingen/steken door het hoofd
- trillend linkeroog (af en toe)
- tintelende rechter wijsvinger
- benauwd gevoel
- onwerkelijk gevoel
- vergeetachtig zijn en moeilijk kunnen denken
- niet kunnen concentreren
- zere/vermoeide/pijnlijke benen
- 's avonds heel moe zijn (maar 's ochtends weer vroeg wakker zijn)
- pijn in rug
- gespannen buik
De vervelendste klacht is nog wel dat je het gevoel krijgt dat je van binnen helemaal jeukt, alsof je bloed kookt. (vooral in armen en bovenlichaam) Je raakt daar zo gerirriteerd door dat je het niet kunt hebben dat mensen je aanraken.
Ik zie uit naar jullie verhalen/ervaringen!
Groetjes Bert (20 jaar)