Beste hyperventilatie'ers,

Vandaag heb ik weer eens een voordeel ontdekt van hyperventilatie.
Iemand die het zelf heeft meegemaakt kan veel beter iemand begrijpen die er aan lijdt!

vanochtend vroeg iemand me om "gezellig" een dagje naar een eiland te gaan.
Toen ik uitlegde dat ik daar te gespannen voor ben, reageerde diegene met: ''dat is toch lekker ontspannen, even uitwaaien?"
Alleen al de boottocht en het niet zomaar terug kunnen als ik dat wil, brrr ik moet er niet aan denken.

Iemand anders, die weet wat het is , vroeg me of het mogelijk zou zijn dat ik op een feestje zou kunnen komen, of dat ik daar maar liever niet aan begon..
Het inleven, dat deed me gewoon goed!

dus, wanneer wij straks genezen zijn, zijn wij wat dit betreft sympathiekere mensen geworden die de ander echt begrijpt!
Een mooi vooruitzicht of niet soms.

groetjes Jolanda

Ja, inderdaad, maar ik vind het nu toch ontzettend moeilijk dat er zo weinig lotgenoten zijn in het dagdagelijks leven. Alleen jullie van het forum begrijpen mij, voor de rest niemand. Het is wel leuk dat wij de mensen beter gaan begrijpen door ons hyperventilatie, maar omgekeerd zou ook leuk zijn.

Ja, inderdaad, soms vertelde ik wel eens een klacht aan mijn omgeving, maar die begrijpen het gewoon niet, en geven dan van die standaard opmerkingen als rust nemen, etc. De dokter idemdito. Op sommige momenten voelde ik mij dan wel eens alleen en dat ik gedoemd was om deze problemen zelf ooit op te oplossen. Maar hoe? Jaren gaan verder. Ik wist dat er iets fout met me was, maar wat...

Als ik terugkijk op mijn leven, ben ik er al heel lang naar op zoek.. Omdat ooit één verstandskies niet goed was toen ik 21 was en daar soms vage klachten van kunnnen ontstaan had ik toen gehoord, heb ik ze in dienst alle 4 maar laten trekken(!) omdat ik wazig zag, me duf voelde, concentratieproblemen, etc., noppes.. Ooit een keer een ander (duur) bed laten kopen door mijn ouders toen ik 19 was omdat ik dacht dat er iets met mijn bed was, was altijd moe.....noppes. Twee of drie keer een doktersbezoek rond die tijd met vage klachten in de hoop dat.. zelfs toen een ECG of hersenscan laten doen ooit omdat mijn hart "raar" deed enzo... noppes. Mijn zoektocht ging (soms onbewust) verder, maar..noppes. Achteraf gezien allemaal voor dat ene. Drie keer zover ik nu weet, een "lichte" hyperaanval gehad denk ik, 2x tijdens mijn vermoeiendste baan toen ik 25 was en 1 x notabene op vakantie in de tropen toen ik..26 was, en dat was een "hyper"actieve vakantie, wellicht de eerste dagen iets te. Dat waren drie beangstige momenten trouwens, bah... Bij die laatste zei ik gelijk tegen een heel toevallig aanwezige Thaise dokter dat ik Malaria had, ik was in paniek! Maar dat kon daar niet... Hoe kon ik zo snel conclusies trekken?? Het zakte later weer weg..

Ben nu inmiddels 37 en heb ik nu mischien beet? Je ziet het, ik schrijf het lekker van me af, het kan me niets meer schelen, ik vind dit een heerlijk forum, hier wordt je begrepen en mijn puzzelstukje lijkt in deze puzzel te passen.. Nu nog het werk om het te verhelpen. Ik hoop echt dat HyperVen wellicht een oplossing voor me is en ga één dezer dagen beginnen met HyperVen...

groeten,
Frank

hoi Frank,

voor mij een heel herkenbaar verhaal. Ik heb ook maar een enkele keer een aanval gehad, maar wel al jaren klachten en zoeken.

Waarom laat je de huisarts geen bloedonderzoek doen naar bicarbonaat (=buffer) en kooldioxidedruk.

Als dat dan heel lage waarden geeft dan heb je iets tastbaars, misschien is dat het laatste zetje dat je nodig hebt om te gaan HyperVennen.
Voor mij is't nu al een wereld van verschil.

Groet Janne[:][/:]

Hallo Frank,

Heel veel sterkte met het HyperVennen! Het lijkt wel of wij allemaal op wat voor manier dan ook of jaren lang aan het zoeken zijn wat de bron van ons klachten is, of wel weten dat het hyperventilatie is [zoals ikzelf] maar dan eindeloos tobben met de oplossing! Hv heeft inderdaad zo'n groot scala aan klachten, dat je pas merkt bij het beter worden wat er allemaal bij hoort.

Mijn man is altijd vol begrip geweest, en daar krijg ik ook alle hulp en steun van, maar het blijft moeilijk om uit te leggen wat je voelt en wat er gebeurt in je lichaam. Dat invoelende vermogen van anderen is gewoon beperkt. Dat geldt natuurlijk voor meerdere dingen. Drie jaar geleden heb ik heel ploteseling mijn vader verloren en dan zie je hetzelfde gebeuren. Diegenen die weten wat het is om te rouwen hebben er nu nog steeds begrip voor en tonen nog steeds belangstelling. De rest begrijpt nauwelijks dat dat verdriet nog steeds een groot onderdeel van je leven is.

groet, Hester

Dank je Hester en Janne!

Toch heb ik nog één merkwaardig vraagje aan iedereen:
Ik heb ook laatst eens de site van Friijters gelezen en voor mij kwam dat erg ongeloofwaardig en onlogisch over en zou het ook zeker voor die prijs nooit doen, want dan krijg ik al agwaan...
Wat ik wel apart vond dat hij dat schreef is dat hem het opviel dat de meeste Hv ventilanten er veel jonger uitzien dan ze werkelijk zijn. Nou wil ik niet voormezelf mooi gaan praten, [:][/:] maar mensen zeggen dat regelmatig tegen me dat ik er veel jonger uitzie en zijn verbaasd dat ik al 37 ben, en schatten me nu op dit moment meestal zo rond de dertig. Bij mijn vriendin is dat precies hetzelfde, ook zij heeft last van Hv. Is dit nou gewoon kolder, toeval, of... hebben jullie dat ook wel eens meegemaakt? ik vond het wel grappig om te lezen, meer niet.

Hey Frank,
Nu je het zegt, ik heb dat complimentje ook gekregen. Ik dacht dat het in de genen zit, maar mijn moeder heeft ook een tijdje hyperventilatie gehad. We gaan het hyperventilatie enorm dankbaar zijn later, we kunnen de kleine dingen des levens beter apprecieren, meer respect voor de mensen, en we gaan er nog jonger uitzien ook !![:][/:][:])[/:]

Hoi!
Ik lijk ook jonger dan mijn leeftijdgenoten maar ik twijfel dat het aan hyperventilatie ligt.

Jullie boffen maar...mijn man schoot hartelijk in de lach! Die vond eerder dat ie aan mij kon zien ik niet ongeschonden door de zorgen heen was gekomen...Misschien dat alkalisch bloed een goede verjongingskuur is! Wie weet.

gr. hester