Hoi Janne,

Hoe is het gegaan van het weekend met oefenen?

groetjes Hester

dank voor je belangstelling, de score is inderdaad 6 a 7 seconden gestegen.
Voorlopig oefen ik een keer per dag. Ik vind het erg zwaar momenteel. Het is ook zo heet. Volgens mij werkt dat ook niet mee.

Maar ik was wel opgelucht dat de score inderdaad omhooggeploept is.

heb bij mezelf ook een hoop opgekropte woede geconstateerd.
Tja, wat ik daar eens mee zal doen. Ik moet er wel vanaf, of loslaten. Ik weet het nog niet.

Groetjes Janne[:][/:]

hoi janne,

Ik weet natuurlijk niet waar jouw woede vandaan komt maar die hoop woede had ik ook, bij mij was het door een gebeurtenis in mijn jeugd die ik nooit heb kunnen verwerken/loslaten. Ben mbv een regressietherapeut terug gegaan naar dat moment en heb al mijn woede eruit kunnen gooien. klinkt was heel zweverig maar het helpt wel echt!

Sterkte met therapie

Hoi Janne,

Hangt er een beetje vanaf waar je boos over bent....het kan ook weer met de hyperventilatie te maken hebben, woedeaanvallen. Ik weet dat als mensen bv. last hebben van een laag bloedsuikergehalte dit zich o.a. kan uiten in psychische klachten [waaronder juist woede]. Daarnaast is chronische hyperventilatie een vrij frustrerende aandoening die je gewoon erg boos kan maken, alleen door alle beperkingen kan je daar vaak ook weer geen uiting aan geven! Ik ben zelf niet zo'n voorstander van de oorzaken/'>oorzaak in je verleden zoeken, dan is er altijd wel wat te vinden! Ik denk dat het meer belangrijk is dat je een uitlaatklep kunt vinden....vergeet gewoon niet dat emotionele ontladingen ook bij chronische hyperventilatie horen!!!!

Sterkte! Hester

Hoi Janne,

Ik ben vanmorgen weer gestart met HyperVen na 4 weken pauze. Tjonge wat zag ik daar tegenop! Maar wat ben ik opgelucht dat mijn gemiddelde óók ietsje gestegen is!

Geweldig is dat en dat geeft me weer moed om door te gaan.

Ga zo door allemaal!

Groetjes, Cindy

hoi hester,

ik ben momenteel vooral boos op de artsen die afgelopen december allemaal zeker wisten dat het psychs was, een 'afgedekte depressie' of een 'gegeneraliseerde angststoornis' en ik moest beslist antidepressiva en tranquilizers gaan slikken....en proffesionele begeleiding (lees een psychiater) ze konden ook zo opname in een PAAZ regelen.

Nou ja BOOS ben ik.
[:]:||[/:]
stelletje arrogante medici, grrrrrrr

en dat moet ik dus loslaten. Er zijn wel meer dingen hoor, waar ik boos om ben. Ik weet ook precies welke, dat zijn ook dingen waar je niets aan kunt veranderen.
Ik blijf daar echter dan nog zolang mee rondlopen, ga erover lopen malen.
Maar als jij zegt (en dat lees ik ook wel op het forum ) dat dat ook wel aan hyperventilatie ligt, dan is het dus een soort variant op het 'rotstemmetje' en dan ga ik dat nu gewoon fijn afleren.

morgen ga ik naar een tentoonstelling in amsterdam, met echtgenoot, zonder zoon.
Wauw[:])[/:][:])[/:][:])[/:]

Janne[:][/:]

hoi cindy,

ik ben blij voor je, maar nou ja bij mij is de score gisteren dus weer gezakt tot het gemiddelde van voor de pauze, en vandaag zat ie daar weer 10 seconden onder. Ik kreeg de sessie niet eens af, ik zat echt helemaal vol met lucht ofzo.

Ik snap er niet zoveel van, voel me verder best oke eerlijk gezegd, met sommige dingen beter dan ik me in jaren heb gevoeld ( ik slaap bijvoorbeeld best goed en ben 's ochtends dan ook echt uitgerust !! ik word wakker voor de wekker gaat. Het fietsen gaat ook beter dan de afgelopen 2 a 3 jaar, Ik krijg nu het gevoel dat ik kan gaan proberen om wat aan mijn conditie te doen b.v.)

Ik kijk het nog maar een paar daagjes aan.

Succes Janne[:][/:]

Hoi Janne,

Dat is toch ook helemaal niet vreemd. Ik ben ook wel eens erg gefrustreerd over de heeren medici en vooral dat ik zolang heb moeten tobben en dat je uiteindelijk op eigen initiatief alles uit moet zoeken! Maar ik denk dat het ook alles te maken heeft met ons piekergedrag en dat we door de chronische hyperventilatie te weinig uitlaatklep kunnen organiseren....als we weer beter in staat zijn om bv ook weer te sporten dan scheelt dat een hoop. Een goede conditie en je mentale weerbaarheid gaan hand in hand.

En...harstikke goed dat je naar de tentoonstelling gaat! Ik ben benieuwd of je ervan hebt genoten...En Janne als je je goed voelt, ondanks dat de scores niet stijgen of zelfs iets zakken, ik zou me daar niet druk om maken. Ik ben pas ook twee weken gestopt en toen ik weer begon was mijn score redelijk gedaald. Nu na drie weken oefenen zit ik op mijn oude gemiddelde, maar wel met 1 groot verschil dat ik merk dat de weerstand bijna weg is en de grens nu verlegd is! Het kost me bijna geen moeite meer zo makkelijk gaat het! Zo zie je maar hoe verschillend het verloop bij iedereen kan zijn.

gr. Hester

Hoi Janne

Ik wou nog even reageren op wat je zei over de medici hier in dit land.
Het is echt allemaal 3x niks. Toen ik las, dat ze jou ook geadviseerd hadden om naar de PAAZ te gaan kreeg ik gewoon kippevel. Ze hebben mij er nl. gekregen. De heren psychiaters wisten het ook allemaal niet en dat was dan het beste. Ik liep toen al een paar jaar te zoeken wat ik had en legde me er maar bij neer dat ik echt gek was geworden. Ik kan wel janken als ik eraan terug denk. Ik werd volgestopt met allerlei pillen waaronder uiteraard antidepressiva. Het was voor hun duidelijk dat ik een depressie had, terwijl ik dat zelf altijd ontkend heb. Ja, je wordt vanzelf neerslachtig als je je zo klote voelt, en dan is het natuurlijk heel makkelijk om er dan maar het etiket depressie op te plakken.
Ik heb 2 weken tussen mensen gezeten waar ik voor mijn gevoel absoluut niet thuis hoorde.
Moest in de rij staan voor mijn pillen en eerst vragen aan de begeleiding of ik naar buiten mocht als ik dat wilde. Nou, hier ben ik dus echt niet opgeknapt. Veel gepraat over wat er allemaal wel mis kon zijn gegaan vroeger en zo, maar daar kwam niks uit.
Affijn, 2 jaar later en inmiddels bij een andere psychiater zou het heel goed voor me zijn om naar een herstellingsoord te gaan. Dit om dan tot rust te komen (en ik deed al zo weinig omdat ik daartoe niet in staat was) Hier wel wat geleerd dmv therapien en contact gehad met mensen van een ander niveau als op de PAAZ. (Ik weet niet hoe ik het anders moet omschrijven) Hier heb ik echter 10 weken gezeten. 10 Weken van mijn gezin vandaan met 2 kleine kinderen. Alleen de weekenden kwam ik thuis.
Dit was in 2002. Nu nog neem ik het de medici kwalijk dat het onnodig zover heeft moeten komen en dat je het inderdaad allemaal zelf maar moet uitzoeken. Het heeft weinig zin om er nu nog over na te denken, want daar schiet je niks mee op. We moeten vooruit. Wat ik er maar mee wil zeggen Janne, we zijn niet gek en we horen zeker niet thuis op een PAAZ of weet ik waar. Veel succes met je verdere genezing door HyperVen en het allerbeste.
Mia

hoi Mia,

wat een rotverhaal meid, ik leef met je mee. Ik heb e.e.a. ook te danken aan sommige mensen in mijn omgeving die vonden dat het echt iets anders moest zijn . Mijn echtgenoot b.v , hij wist zeker dat ik niet depri was, (hij heeft me meegemaakt toen ik dat wel was, nou dan zie je het verschil heus wel)

"Ja, je wordt vanzelf neerslachtig als je je zo klote voelt, en dan is het natuurlijk heel makkelijk om er dan maar het etiket depressie op te plakken. "

kijk, dat vind ik een heel belangrijke opmerking. Volgens mij is de definitie van depressie zoiets als : langdurig en persistente gevoelens van ongelukkig zijn en verdriet zonder een duidelijke aanleiding. Gaat gepaard met apathie en eetlustverlies.

Als je chronische hyperventilatie hebt is er volgens mij een duidelijke aanleiding. Je voelt je namelijk lichamelijk beroerd en kunt daardoor de fut niet opbrengen de dingen te gaan doen die je leuk vind.Daardoor ga je je steeds onmachtiger voelen etc.

Hoe boos ik ook nog steeds ben op de heren medici, ik denk dat het van hun geen onwil is maar onmacht.
Zij weten het niet en sturen mensen dan maar door naar het 'tussen de oren' circuit.

Een van de redenen daarvoor is volgens mij dat sommige medici (de goede niet te na gesproken) denken dat mensen die dit soort klachten hebben waarvan zij denken te weten dat ze tusen de oren zitten. Deze klachten niet 'echt' zijn. M.a.w. dat je ze (al of niet bewust) simuleert. Dus dat de pijnklachten die wij allemaal ertvaren 'tussen de oren ' zitten.

EN DAT IS DUS NIET WAAR [:]![/:]
(ik wilde wel dat we dit soort heren eens een weekje van onze klachten konden laten "genieten" )

de klachten die wij ervaren zijn heel reeeel (zie het artikel van snitslaar)
Als ik nu zie hoeveel van de klachten er bij mij al weg zijn na het doen van 3 maanden HyperVen dan weet ik heel zeker dat die klachten echt een fysieke oorzaken/'>oorzaak hadden. Ook de verschillende dingen die ze in mijn bloed hebben opgemeten sluiten aan bij dit verhaal. een net iets te lage dit en een net iets te hoge dat. Als losse feiten niet zorgelijk maar als totaalplaatje in het licht van de theorie van snitslaar heel bevestigend.

Hoe gaat het nu met je klachten Mia, willlen er al weer betere perioden komen?
We moeten echt proberen te blijven vertrouwen, als we weer bang worden voor die klachten dan belemmeren we het genezingsproces. Heel veel sterkte

Janne[:](Y)[/:]

hoi Hester,

ja dat is wel waar wat je schrijft over de scores, ik heb in het begin (na 4 weken) ook een pauze gehad en precies ervaren wat jij nu beschrijft. Alleen ik ben bijna aan het einde van de rit. Mijn score zou (volgens Rob) nog net dat stukje omhoog moeten kunnen. Ik begin me eerlijk gezegd af te vragen of ik nu niet zou kunnen stoppen als er geen verandereing meer komt. Dan heb ik namelijk 4 weken uitgevlakt.

Een paar weken voordat ik met de therapie begon had ik een score van 15 a 19.
Ik heb toen een aantal weken zelfbedachte CO2sparende oefeningen gedaan omdat ik toen nog zo moe en zwak was dat HyperVennen te zwaar zou zijn.
In die 4 weken is mijn score gestegen naar rond de 70, met die score ben ik gaan HyperVennen. In dat licht gezien ben ik misschien wel klaar.(want 4 maanden geoefend)

Maar ik ga nog een tijdje door, een maal daags en zie wat er gebeurt.
Ik heb namelijk ook het gevoel dat ik ongesteld ga worrden, dit duwt de score ook naar beneden.

De tentoonstelling was leuk. Op wat lichte duizeligheid na geen last gehad. Daarna lekker gebak gedaan met sap (geen koffie) en daarna nog met redelijk zelfvertrouwen door de kalverstraat gelopen (druk en heet) om bij de slegte een stapel schoolboeken voor onze zoon te scoren.
Toen we thuiskwamen was ik niet eens moe!!!!!! (ik had nog niet gereden hoor, dat heb ik mijn man lekker laten doen, niet teveel in een keer willen)

het is verbijsterend. Ik verdraag de hitte ook veel beter dan de afgelopen jaren. Ik zweet niet meer zo erg en krijg het ook niet meer zo onsterfelijk benauwd.

Er verandert zoveel in mijn functioneren, maar ook andere dingen, mijn nagels groeien bijvoorbeekd veel harder, en mijn haar schijnt het ook beter te gaan doen. Ma.w. de kalkstofwisseling normaliseert zich.
Ook niet meer als maar een droge mond, veel minder zweten en met bloedprikken merk ik sinds ik HyperVen dat mijn bloed dunner is geworden, ook niet verkeerd met een familiehistorie van bloedverdunners.

nou ja al met al een positief verhaal. Weet inmiddels dat dit hele geintje begonnen is toen ik 18 was, na een aanranding en wat hele akelige persoonlijke gebeurtenisen. Een tijdje daarna kreeg ik ineens, zonder directe aanleiding, hyperventilatie aanvallen.
Nu snap ik dat mijn buffer vanaf dat moment te laag was en dat de verschillende gebeurtenisen daarna dit alleen maar verder hebben afgebroken.
Op weg naar herstel ben ik eigenlijk dankbaar dat ik HyperVen gevonden heb.
Als dat herstel dan nog een jaar moet duren wel, na 23 jaar geen wonder en wat ik ook overhoudt, het is altijd beter dan wat ik had.

Groet en tot schrijfs Janne

[:])[/:]

Hoi Janne

Dank je wel voor het reageren op mijn stukje.
We moeten er inderdaad op vertrouwen, dat het allemaal goed gaat komen. De zoektocht is heel lang geweest om de juiste behandelmethode te vinden, maar toch denk ik dat HyperVen ook mij verder heeft gebracht dan wat dan ook. Toch vind ik het net als jij moeilijk als ik weer een terugval heb. Duik dan al gauw in het negatieve, terwijl ik weet dat het iets tijdelijks is. Ik heb nu een paar goede dagen achter de rug, maar sinds gisteren steekt de hoofdpijn weer de kop op. Heel prettig is dat deze site er is waarop ik veel herkenning kan lezen en het wat makkelijker is om het te aanvaarden dat het erbij hoort.
Mia

nou, na een weekje tobben, een beetje boven het gemiddelde, en dan beetje eronder (o bah[:]Tja[/:]) lijkt het nu gebeurt te zijn.
4 sessies achterelkaar een score van ongeveer 12 seconden hoger dan het gemiddelde van de derde maand. Zou dit nu blijven?????[:][/:]

ik ben er opgelucht van [:][/:] [:][/:] [:][/:]

ook de gebruikelijke bijverschijnselen,
extra duizelig en 'van de wereld' en een beetje diarree
o ja, ik ben idd ongesteld geworden. ook leuk, voor het eerst in tijden weer eens in mijn 'oude' ritme

blije groetjes janne [:][/:]

He janne,

Kan het dat je diaree krijgt van het HyperVennen.
Ik heb nl nog nooit van mijn leven diaree gehad. Altijd juist een moeilijke stoelgang en vaak verstopping.
Sinds ik met HyperVen bezig ben heb ik vaak last van wat diaree.


groetjes Jo

hoi jolanda jehee,

ik heb ook jaren lang een moeizame stoelgang gehad. Tot een aantal jaren geleden een eindeloze diarreestroom op gang is gekomen.
Onderzoeken bij internist en uiteindelijk medicijnen en erg voorzichtig eten.

Nu weet ik dat die diarree destijds in ieder geval samen hing met hyperventilatie.(en een hoop stress)
mijn moeder erg ziek en uiteindelijk overleden en de zorg voor een moeilijk kind. dubbele mantelzorg.(en die internist maar hengelen, bent u mischien wat depressief mevrouw, ik had gvd de week daarvoor mijn moeder begraven, mag je je dan k**** voelen aub? zie je daar komt de boosheid weer)

Mijn huisarts zegt dat verstopping en diarree (voor zover ze niet door medische dingen worden veroorzaken/'>oorzaakt natuurlijk, voedselvergiftiging, te veel bananen etc.) twee kanten van dezelfde medaille zijn en kunnen worden veroorzaken/'>oorzaakt door spanning. Nou dat klinkt wel logisch.


maar ik denk dat HyperVennen invloed kan hebben op je vertering. door al die ellende is het opletten op het toilet een soort tweede natuur geworden en ik heb gemerkt dat ik bij stijgen van de score iedere keer een wat zachtere ontlasting heb. ook nu weer.

ik denk dus dat dat wel samenhangt ja.

gaat het verder goed met je?

groetjes Janne [:][/:]

Hoi janne,

Wat een verhaal joh. Ja, jij mag echt wel spanning hebben.
Ik mag dan nog van geluk spreken. Heb allebei mijn ouders nog die me een hoop steun geven met de hyperventilatie en mijn kind is ook niet een van de moeilijkste.

Ik ben wel een erg spanninggevoelig typje. Ik trek me wel alles aan en kan heel slecht tegen het leed van anderen.

Ik heb wel onderzoeken van darmen gehad een aantal jaren geleden i.v.m. de verstoppingen. Spastische darm hebben ze toen gezegd.

Maar diaree kan ik echt niet over meepraten.

Verder gaat het eigenlijk best goed. Ik ben al 2 weken zonder hartoverslagen, benauwdheid en duizelingen.
Ben ook een keer naar de film geweest (onder begeleiding van goede vriendin).
Durf bijna niet te hopen maar ik ben wel op de goede weg geloof ik.
(ondanks nog wel anti-depressiva)

Liefs Jo

hoi jolanda,

ja zo noemde ze het bij mij ook, een spastische darm. was het een leuke film? toppie joh

ennu.... spanning dat is voor iedereen anders hoor, je kan niet in andermans hartje kijken ,

je kan niet voor een ander beoordelen wat zwaar is en wat niet.
respect voor eenander is heel belangrijk.

wat ik wel eens zeg : als iemand moeilijk doet dan heeft ie het ook moeilijk.

ik bedoel, spanning is niet iets dat je objectief kunt meten, ennu ik trek me het leed van anderen ook nogal aan, dat herken ik wel.

gewoon hopen hoor, het is een lange weg maar je komt er uit.

Wat ik trouwens heb gemerkt, nu ik weer dingen begin te doen. hmm ik ben wezen shoppen, en dat ging wel, en de week daarop ben ik dus steeds de winkels in gegaan, niet eens zozeer om dingen te kopen maar om er helemaal van doordrongen te raken dat dat nu weer gaat. Dat dat oude gevoel van 'dit kan ik niet' dus word omgezet naar 'dit gaat prima hoor'
zo ben ik ook nog een keer naar de fim geweest, ging al veel beter dan de eerste keer.

zo zet je a.h.w. het stemmetje in je hoofd om.

nou groetjes Janne

[:][/:]