dag iedereen,

Ongeveer iets meer dan een jaar geleden kreeg ik voor het eerst te maken met hyperventilatie, maar ik wist het zelf (en ook de dokters) niet. Achteraf bekeken had ik het wel kunnen zien aankomen, 'k was enorm vermoeid, veel drukke en stressvolle dagen op het werk, kon me niet meer concentreren, hoofdpijn, maagklachten... al die dingen. Juist na die drukke dagen, in m'n verlof, ben ik gecrasht, voelde me verschrikkelijk, vooral die onwerkelijkheidsgevoelens maakten me enorm angstig.. In ieder geval, de dokter schreef me medicatie voor en raadde me ook aan naar een psycholoog te gaan, om mijn problemen "aan te pakken". Dat heb ik dan ook gedaan, en ze zei dat ik depressief was. Na een maand stopte ik al met de medicatie, en langzaam nam ik terug mijn werk op, 't heeft maanden geduurd vooraleer ik er een beetje bovenop was. En ineens, in februari, werd ik weer ziek en ben toen pas echt goed beginnen HyperVentileren. 'k Was enorm angstig door de symptomen die ik voelde, dacht constant dat ik doodging... Maar ik snapte het niet. Ik voelde me goed deze keer, geen stress, niet vermoeid, en toch ineens zo'n terugslag? Ik kon het maar niet verklaren, maar na enkele maanden van onderzoeken en geen oorzaken vinden, bleek het uiteindelijk hyperventilatie te zijn. Goh, ik voelde me enorm getroost toen ik deze site ontdekte... al die mensen die dezelfde zaken meemaakten en meemaken als ik, het steunt me enorm.

Maar toch bleef ik met die vraag zitten: het ging op dat moment heel goed met me, had een paar maanden naar een psycholoog geweest, volgde relaxatietherapie, ik kon terug genieten, en ineens kreeg ik het weer... Ook nu nog kamp ik met enkele hardnekkige symptomen (al kan ik er veel beter mee leven en aanvaarden sinds ik weet wat me mankeert), terwijl er eigenlijk niets mis is met mijn leven, heb geen fobiën ofzo en denk ook niet meer dat ik ga sterven, heb geen depressieve neigingen (vroeger trouwens ook niet, maar ze vonden geen andere oorzaken/'>oorzaak...).

Ondanks het feit dat het nu veel beter met me gaat, heb ik nog intense opflakkeringen van de hyperventilatie, maar ik kan het echt niet meer linken aan zaken die ik meemaak of verkeerd aanpak of verkeerd zie... Kan dat dan? Want iedereen zegt dat hyperventilatie een psychische oorzaken/'>oorzaak heeft, en dat kan ik ook wel zien, maar ik heb nu al zoveel geleerd, kan me niet inbeelden dat ik nog zoveel psychisch te lijden heb en daardoor ga HyperVentileren...

En om een heel lang verhaal kort te maken: Is het echt zo dat je het moeilijk hebt en daardoor begint te HyperVentileren? Of kan het (zoals ik het nu aanvoel) ook zijn dat je hyperventileert (zonder het te weten) en je jezelf daardoor net slechter en slechter gaat voelen en het moeilijker krijgt?? Of is dat een te makkelijke uitleg?

De eerste uitleg heb ik al ten volle geanalyseerd en mee aan de slag gegaan. Misschien kan ik pas echt van m'n hyperventilatie af raken als ik toch met de therapie HyperVen start?

't blijft echt maar door me spoken: hyperventileer ik omdat er psychische oorzaken zijn? of kan het dat ik hyperventileer en me daardoor psychisch erg zwak voel? Ik kan enorm lopen piekeren... ik kan me eerlijk gezegd niet voorstellen dat dat verdwijnt na de therapie te volgen... 't gaat toch om een manier van denken?

sorry dat ik het allemaal zo onduidelijk opschrijf, 't zijn hersenspinsels en heb er zelf moeilijk zicht op

kim

hoi,

vreselijk he...hoe je je voelt. Het knaagt zo aan je zelfvertrouwen!! De theorie van deze site gaat ervan uit dat je nog steeds kan HyperVentileren als je geen problemen meer hebt omdat je ademcentrum zich verkeerd heeft afgestemd.

Persoonlijk hyperventileer ik al jaren maar heb twee periodes in mijn leven gehad dat het vreselijk werd (amper mee te leven) de laatste periode was eind vorig jaar en toen ben ik met HyperVen gestart en hoewel ik best sceptisch was: het is best zwaar om te doen maar het helpt ook echt!!

Als jij er nu niets aan doet zal die hyperventilatie op de achtergrond aanwezig blijven en waarschijnlijk bij een beetje spanning/stress (iets wat ieder ander mens makkelijk aan kan) weer verder de kop opsteken. Tenminste dat is mijn ervaring.

Sterkte ermee

Groetjes

hoi Kim,

helemaal niet onduidelijk hoor, helder als glas, fijn dat je mijn verhaal even op heb getypt.

In principe heeft hyperventilatie als oorzaken/'>oorzaak spanning of problemen niet goed kunnen hanteren.
In de medische wereld word ook altijd gezegd dat het 'psychisch' is (tjonge, wat haat ik dat woord onderhand)
echter, op een gegeven moment kan het zo zijn dat bepaalde stoffen in je bloed zo uit evenwicht zijn geraakt dat je bij het minste of geringste weer gaat hyperen. Dat lokt natuurlijk allemaal akelige klachten uit en vaak ook angsten.

Heb jij het artikel van Snitslaar al gelezen? Hierin word een en ander veel duidelijker uitgelegd dan ik het kan.

Als ik jou verhaal zo lees zou ik je aanraden te gaan HyperVennen.
Ik ben nu 8 weken bezig en hoewel het een zware therapie is met veel lullige bijwerkingen ben ik al van heel veel ellende af.Het lijf en de psyche hangen aan elkaar vast, als jij weet dat je het psychische stuk hebt uitgekauwd dan word het tijd het licham aan te pakken. Dan zal je zien dat ook dat gepieker uiteindelijk af za nemen.

Succes[:](Y)[/:]Janne

Hallo Kim,

Ik vind je verhaal ook duidelijk. het is net alsof ik een stukje uit mijn eigen leven lees. Ik had voordat ik mijn eerste hyperventilatie aanval kreeg ook veel stress en maag en darmproblemen. Ook vaak duizelig en misselijk, maar niemand had de link gelegd naar chronische hyperventilatie. Op een gegeven moment kreeg ik mijn eerste aanval in mijn slaap om 5.30. Daarna zijn de klachten niet meer weggegaan ik had dus chronische hyperventilatie. En door die klachten ga je je alleen maar ellendiger voelen. Dat had ik wel tenminste.
En idd wat je zegt bij is het begonnen met stress, ik ben een pietje precies en wil altijd teveel. Ik heb echt wel het idee dat de chronische hyperventilatie zichzelf in stand houdt doordat je die negatieve gedachtes krijgt. En ik had voordat ik chronische hyperventilatie kreeg niet veel negatieve gedachtes. Nu heb ik ze wel omdat me zo ellendig voel door die klachten. Daarom denk ik dat het zichzelf in stand houdt.

Ik heb dus het idde dat Hv begint met een psychische oorzaken/'>oorzaak. En als het lang duurt dat het op een gegeven moment lichamelijk wordt. Vandaar dat ik HyperVen ook volg, die geven tenminste een uitleg die ergens op slaat.

Groetjes

Wat is oorzaken/'>oorzaak en wat is gevolg? Die vraag is vaak niet eens meer te beantwoorden omdat beide elkaar beinvloeden en in elkaar overlopen. Het punt is dat - als je langere tijd aaneengesloten hyperventileert - het ademcentrum de te lage zuurgraad van het bloed als normaal gaat beschouwen. Het stelt zich daarop in en daar kom je meestal niet meer vanaf zonder de therapie. Of de oorzaken/'>oorzaak nu wel of niet meer bestaat.

Als de primaire oorzaken/'>oorzaak nog bestaat kom je in een situatie terecht van up's en down's. Stel dat je hyperventileert omdat je veel teveel koffie drinkt per dag. Dan kan je met de therapie de adem gaan inhouden maar je zal ontdekken dat het effect van de therapie weer teniet wordt gedaan door al die bakken koffie die je na de therapie weer inneemt. De grafiek toont dat dan aan. Je kunt dan wel zoeken naar die oorzaken/'>oorzaak met behulp van het programma. Als je de oorzaken/'>oorzaak weet te vinden (minder koffie in ons voorbeeld) zal de grafiek reageren met een stijgend patroon.

Het is onze ervaring (en ook die van Drs. Snitslaar, die duizenden mensen met hyperventilatie heeft onderzocht tijdens zijn medische loopbaan), dat bij het overgrote merendeel van mensen die HyperVentileren, de primaire oorzaken niet meer aanwezig zijn! Daarom werkt de therapie zo goed bij de meeste mensen.

De therapie is dus sowieso aan te raden. Met de computer werkt beter dan zonder. Je kunt je dan volledig focussen op de therapie en niet op het maken van grafieken. De computer is inderdaad alleen maar een hulpmiddel, maar het werkt stimulerend om tijdens de trials al een grafiek te zien opbouwen. Daarnaast geeft de overall voortgangsgrafiek duidelijk aan dat je vooruit gaat, hetgeen ook weer een stimulans is om de therapie af te maken. Daarom werkt het over het algemeen beter met computer dan zonder...

Als je de prijs van het programma een probleem vindt, denk dan eens aan wat een uurtje therapie kost bij een therapeut... Met één uurtje heb je het programma al betaald en je krijgt bij het programma nog ondersteuning via het forum of e-mail ook!

Rob Gravesteijn
HyperVen

Voor mar dus, kijk maar naar de vorige verhalen

Hallo,

Goh, als ik dat zo allemaal lees, lijkt het alsof jullie woorden uit mijn mond komen...
Dit is mijn verhaal:

Ik ben twee jaar geleden afgestudeerd en kon op een supergoede plaats beginnen werken.
Ik wou die kans niet laten liggen dus ben ik er voor 100% voor gegaan. Daarnaast volgde ik ook nog een voltijdse opleiding. Als ik er nu op terug kijk, was het wel een gekke situatie. Eigenlijk deed ik het allemaal niet graag maar wou verder doen om mij ergens te bewijzen denk ik. Op een bepaald ogenblik werd het mij allemaal teveel, ik kon de lichamelijke signalen niet langer negeren...
Het duurde maanden voor ik wist wat er aan de hand was, ging van dokter naar dokter, onderzoek naar onderzoek. Tot ik bij een ademhalingstherapeute terecht kwam. Zij vertelde mij wat het probleem was. Wat een opluchting, het plaatje klopte...
Vooral dat onwerkelijkheidsgevoel, dat mijn leven volledig overheerst(e), kon ik eindelijk kwijt geraken, ik geloofde erin. Na enkele weken verdween dit gevoel idd!
Ik dacht ervan af te zijn, tot ik er drie maanden later terug mee geconfronteerd werd. Heel raar, ik had echt niet het gevoel dat ik stress had en nu heb ik dat nog steeds niet.
Het werd echt heel erg, ik hyperventileerde zo erg, dat ik er zelfs liever eventjes niet meer wou zijn, ik dacht dat ik gek werd...
Het voelde alsof ik mijzelf volledig aan het verliezen was, ik wou niet in de sofa liggen tot het over ging, ik wou me onmiddellijk terug goed voelen... hoe was het zover toch kunnen komen? Ik kon niet meer denken en ik kon het niet uitleggen, want hoe leg je dat uit, het gevoel hebben dat je iemand anders bent?
Nu, enkele weken later, heb ik terug hoop...
Ik werk sedert november op een andere plaats en doe dit heel graag. Alhoewel ik geen stress voel, weet ik nu wel beter.
Ik denk dat (ben er eigenlijk van overtuigd) dat het de gedachten zijn die alles in stand houden. Als je in die negatieve spiraal blijft hangen, kun je je niet beter voelen.
Vanaf deze week vlieg er terug in, ik ben zeker dat het wel goed komt met me.
En heel raar.... voel me al veel beter! Je moet er echt proberen in te geloven dat het goedkomt en dat je het onder controle kunt krijgen... pas dan kan je genezen!
Aan iedereen: heel veel sterkte en geef niet op!

Groetjes

Hallo Lies,

Toch kan ik uit een lange hyperventilatie ervaring vertellen dat het niet je angstige gedachten zijn die alles in stand houden. Het is in ieder geval bij mij echt de chronische hyperventilatie die bij mij allerlei psychische klachten teweeg heeft gebracht. Ik durf dat nu ook wel te stellen omdat nu na 8 weken HyperVennen al deze dingen als sneeuw voor de zon verdwijnen [tot mijn grote verbazing]! Door de hyperventilatie werd ik angstig, negatief, onzeker, geirriteerd, down etc...Ik ben er na 16 jaar niet meer van overtuigd dat hyperventilatie psychisch is. Dan had het allang over moeten zijn. Ik kon mezelf ook heel goed moed inspreken, mezelf tot de orde roepen, de dingen weer oppakken, maar iedere keer kwamen de hyperventilatie steeds terug en waren de klachten altijd op de achtergrond aanwezig.

Maar heel veel sterkte, een goede instelling is altijd belangrijk!

gr. Hester

Heel erg bedankt voor de info!
Nu ga ik morgen naar een intake gesprek met de assistente van een psychiater. Eens zien wat die mij kunnen adviseren.
Ik denk dat ik er ook goed aan doe om eens een uitgebreide check up bij mijn huisarts te laten doen.
Alleen bloedprikken........bbbrrrrrrrrr!!! Daar zie ik ernorm tegenop!

Verder heb ik behoorlijk wisselende stemmingen varierend van redelijk opgewekt tot verschrikkelijk moe/benauwd...............somber................liever geen mensen willen zien enz.

En het gepieker..........daar zal ik het maar niet over hebben..............

Ik vraag me af of jullie medicijnen slikken? Naast therapie? Ik heb 3 x een middel gehad, ik moet zeggen dat de bijwerkingen verschrikkelijk waren...............vooral slapeloosheid..........

Het stelt wel wat gerust te weten dat ik niet de enige ben..........

Groetjes