Hoi Pasha,
Ik herken deze
klachten van jou maar al te goed.
Vorig jaar heb ik ook een tijdje van deze "aanvalletjes"gehad.
Overdag ging het best wel, maar 's avonds op bed begon het. Je schrikt op het moment dat je in slaap zal vallen ineens, je zakt voor je gevoel letterlijk door het matras,alsof je hart ophoud met kloppen, je spieren schokken door je hele lijf, alsof je stroomstootjes krijgt.Je hoofd is voor je gevoel helemaal leeg, en je hart bonst en bonst maar door. En iedere keer dat je weer tot rust gekomen bent en je wilt gaan slapen, gebeurt het weer. Heb echt gedacht dat ik dood ging.
Maar ziehier, ik ben er nog steeds.
Het had bij mij met spanning te maken. Ik deed op dat moment een cursus magnetiseren, en kon de spanning niet van me af laten glijden.Kreeg ook nog eens
medicijnen voor astma, die ik niet echt nodig had. Dus alle ingredienten om onbewust, als je gaat ontspannen, te diep te ademen, en daardoor die ontladingen kreeg.
Wat ik dan deed, ik ging zonder kussen op mijn buik liggen, zo dwong ik mijn lichaam om niet te diep te ademen, en dan viel ik wel weer in slaap.
Van de huisarts had ik amytriptiline gekregen, maar daar werd het alleen maar erger van.
Je raakt inderdaad in een negatieve spiraal, de ene reactie lokt weer een andere uit.
Je gaat steeds meer aan jezelf twijfelen, je bent je basis kwijt.
Ik heb hulp gezocht van een accupunturist, die heeft mij goed geholpen.
Ben ook gestopt met de
medicijnen voor astma, en dat was tot nu toe ook een goede zet.
't Gaat je echt wel lukken
groetjes Sietske
[:](Y)[/:]
(([/:]
