Hyperven Gebruikersforum

mijn naam is dees ik ben een student en sins een jaar heb ik heel erg last van angs aan vallen en deprecieve gevoelens soms zo erg dat ik niet een s naar buiten durf om dat ik bang ben iemand tegen te komen of juist niemand tegen te komen. ik kan moeilijk om gaan met deze gevoelens om dat ik er eigelijk geen tijd voor heb , daar bedoel ik mee dat ik er nu niets aan kan doen wand ik zit midden in een stage piriode waar in ik een jaar moet stage lopen . doe ik dit niet dan loop ik me diploma mis. dus heb ik geen keus dan maar ge woon door te blijven gaan zo als ik bezig ben wetend dat dat juist niet is wat ik nodig heb. mijn man begrijpt mijn gevoelens niet en schuift ze af als aan stellerij maar voor mij is dit wel degelijk werkelijk heid. dus sta ik er ook heel erg aleen voor, soms kan ik door de onmacht en het onbegrip dagen aan een huilen. dit lijkt me niet noormaal voor een meid van 23 jaar maar ik weet niet meer hoe het posietiven te zien in mijn dag me stage is zo zwaar voor me door deze gevoelens dat ik savond heele maal op ben. en ook eigen lijk niet wil slapen wand dan moet ik weer een dag door zien te komen. ik hoop ooit van de angsten af te komen en me zelf weer trug te vinden , maar nu moet ik eerst aan mijn studie denken en dat valt niet mee , ik schrijf dit zo dat mensen die angst aanvallen hebben weten dat ze niet aleen staan met hun probleem en ook voor me zelf dat ik het even van me af kan schrijven mocht je iemand kenne met angstaanvallen weet wel dat dit voor de persoon wel degelijk echt is en geen aanstellerij probeer die geene te bergijpen en te steune zo dat ze weten dat ze niet aleen zijn toon begrip voor de persoon en probeer te luisteren naar wat hij/zij voelt en onthout wat ze je vertellen en hou er rekening mee dat zou in mijn geval ook het beste helpen denk ik.

Hallo Deesje,

We kennen allemaal angesten voortvloeiende, bij ons, uit hyperventilatie. Heb jij het idee dat je ook hyperventileerd? Of is het enkel de angsten die je hebt????
Angsten hebben is heel vervelend, en daarbij niet begrepen worden door familie en vrienden is nog erger. Gelukkig is er internet en kun je daar lotgenoten vinden. Ik snap dat je je stage goed wil voltooien, maar pas je wel op dat je jezelf niet voorbij loopt??

groetjes Carla