Hoi allemaal,

Ik heb een vraagje;
Tegenwoordig( nou, ja alweer een hele poos) ben ik bang om ruzie te maken/hebben.
Ik durf niet uit te vallen tegen mijn kinderen( jaja, ook de mijne zijn wel eens stout...hahahaha) en denk bij alles wat ik doe na. Dit met het oog op mijn hart.
Als mijn partner en ik gewoon eens een normaal kibbel-partijtje hebben......nou dan kun je me opvegen.
Ik ben niet in staat te kibbelen......krijg meteen geen lucht!!
En dit maakt me moedeloos en kwaad.( van binnen)
Heb het gevoel dat ik geen mening meer heb en niet voor mezelf kan opkomen. Met gevolg dat ik zo lang mogelijk probeer om te zwijgen......maja dat is natuurlijk ook geen oplossing. Ben gewoon bang dat mijn hart zo een ruzie niet aan kan......ofzoiets.
( mijn vorige huwelijk was er een met geweld)


Herkennen jullie dit ook?
Hebben jullie misschien een manier gevonden om dit dragelijker te maken voor jezelf?

Ik ben er echt moe van.
Ik schrik van zoveel dingen. En voel dan echt mijn hart opspringen. Ik trek meteen bleek weg. Maar dat komt van de schrik....slaat nergens op, maar ik blijf er haast in.
Als ik dan een keer toch uitval/schreeuw/ moet ik het meteen bekopen.....ga dan op bed liggen en moet huilen......
Ik merk ook dat ik mijn adem inhoud omdat ik bang ben voor dat schrikgevoel....dus ik probeer daarop voorbereid te zijn( werkt natuurlijk niet)
Nu heb ik echt pijn rondom mijn maag/middenrif. Denk dat ik daar alle spanning heb opgeslagen........en nu is het zover ontspannen bijna niet meer lukt. Waardoor ik weer in paniek raak......

dit is geen leven zo....begrijp niet waarom ik mezelf dit aandoe.
Het ging juist heel goed.

Heb wel veel spanningen gehad de laatste tijd. De reden weet ik dus wel.
Sinds de kerstdagen kan ik maar niet rustig worden......elke dag heb ik een lichte paniek wat zich na een paar dagen uit in een kleine aanval.


Wie herkent dit?
O.ja ik slik geen medicijnen meer, vroeger wel..........( bewust)

Groetjes van Jennifer

ik herken jou verhaal.ben zelf ook moeder en durf me ook niet op te winden want dan heb ik me zelf bij de poot, ben ook bang dat m`n hart dan op hol schiet.Dat gebeurt ook wel zonder ruzie hoor.
Maar ik zoek de spanning ook niet op.
Probeer zo kalm mogelijk te doen, maar zodra ik denk o het gaat goed, dan krijg ik ineens weer klachten heel stom.wat makeert ons nou waarom hebben wij dit ....allemaal vragen maar geen andwoorden
ben ook vaak bang, bang dat me echt wat mankeert en die angst maakt ons steeds zieket..
VEEL SUCES gr Sjoeke

heel veel mensen begrijpen je niet,dus stressssssssssss is het ergste wat er is ,dat roept de aanvallen alleen maar meer op 'niet bang zijn het is niet makkelijk,maar het moet,hoe erg het ook is ,ik hoop voor een oplossing gr leon svp ik ben ook bang maar ik moet verder ik heb over de hele wereld gereist en lang in azie gewoond ,tot dat ik ziek werdík ben ook pas 42 gr leon

Bedankt Sjoeke en Leon,
Fijn om toch steeds weer die herkenning van andere te krijgen.
Mensen die weten wat je bedoeld...is echt heel fijn, want soms kun je je zo alleen voelen met hyperventilatie en Paniek.
Ik durf niet eens te denken wat er gebeurd als we daadwerkelijk iets zouden hebben.......Nee ik hoop dat ik tegen die tijd echt ben opgewassen tegen deze kwaal..........
Bang om te leven!
Dat zijn we.............................[:][/:]

Waar ik ook heel vaak over nadenk is dat ik denk dat het echt niet goed is dat mijn hart zoveel stress te verduren heeft.....die gedachte maakt me al zo paniekerig, want hoe moet ik het stoppen.....
Ik wil niet stressen, hyperen en paniekeren...maar hoe gaat het weg.......
welja...mijn lijf speelt een vreselijk spel met me...denk ik dan.
Voel me soms echt bedrogen!

Strekte en nogmaals bedankt,
Jennifer[:][/:]

Hallo Jennifer,

Heb je de therapie met HyperVen al eens overwogen? Als je er vragen over hebt, lees dan goed op het forum en de site. Als je vragen daar niet door beatnwoord worden, weet je mij te vinden...

Rob Gravesteijn
HyperVen

Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Hoi Rob,

Bedankt voor je bericht.
Nee, ik heb nog niet echt de hyper ven methode overwogen.
Weet ook niet of het iets voor mij is.....puur omdat ik mijn vertrouwen enz uit mijn geloofsovertuiging probeer te halen.
Maar ik zal het doorlezen hoor....
Heb dat geloof ik al een keer gedaan....maar eerlijk gezegt is het me niet bijgebleven.
Mocht ik vragen hebben, stuur ik een bericht.

Groeten van Jennifer

Hai Jennifer,

Ik heb net jou een antwoord gegeven bij ..............HELP.

Nu las ik net jou berichtje hierboven en ik ben geinteresseerd in wat je bedoeld met:.............puur om mijn vertrouwen uit mijn geloofsovertuiging te halen.

Als je de HyperVensite leest, dan komt er naar voren, dat chronische hyperventilatie eigenlijk een lichamelijk oorzaken/'>oorzaak heeft. In de eerste instantie (bij gewone hyperventilatie) natuurlijk stress etc., maar als dat lang genoeg duurt dan zet het ademcentrum dus een verkeerde tricker neer, waardoor je sneller en korter ademt, waardoor er teveel zuurstof in je bloed komt.
Nou kan je gewone hyperventilatie aan door je gedachten om te zetten en je levensstijl aan te passen, maar als hyperventilatie eenmaal chronisch is geworden moet je (buiten je gedachten en je levensstijl) het toch anders aanpakken, want anders kom je er nooit vanaf.

Jennifer, zou je mij willen uitleggen wat je precies bedoelt, zodat ik je beter begrijp?

Groetjes van
Ellen

Hoi Jennifer,

Ik las jou antwoord aan Rob. Ellen vraagt er ook naar. Jij probeert om je vertrouwen uit je geloofsovertuiging te halen. Ik heb dat zelf ook jarenlang geprobeerd (ben al 20 jaar hyperventilatie'er). Ik moest van de dominee allerlei bijbelteksten opschrijven, die met angst te maken hadden en als ik dan in de trein een paniekaanval kreeg, moest ik die teksten lezen. Nou ik verzeker je: ik zag zo wazig van de hyper, dat die bijbelteksten me helemaal niet hielpen. Je bent immers zo in paniek. Maar door die paniek kreeg ik schuldgevoelens naar God toe en dan wordt het hyperkringetje dubbel zo erg. Ik zie HyperVen nu juist als een vingerwijzing van God. Hij gebruikt heel simpele dingen om je te helpen. Als je honger hebt, zorgt hij voor brood en niet voor kaviaar. Zo ook met hyperventilatie kan Hij HyperVen gebruiken. Misschien klinkt dit te simpel voor je, laat het me weten, misschien dat ik je helpen kan om je een zetje in de juiste richting te geven.

Groetjes, Marlies

Hallo Ellen,

Ten eerste bedankt voor je bericht aan mij.....

Natuurlijk wil ik je vertellen wat ik bedoel[:])[/:]
Ik ben Christen, en probeer mijn klachten d.m.v mijn geloof .....de kop te bieden.
Gewoon vertrouwen dat het uiteindelijk weer beter zal worden, een manier te vinden er mee te kunnen omgaan...accepteren.

Ik heb medicatie gebruikt en ben ook al naar een boel therapieen geweest. Inmiddels heb ik dit alweer een paar jaar en het gaat lang niet altijd slecht.
Ik denk alleen dat ik nu wel weet dat medicatie niks voor mij is. Therapie vind ik best prettig, maar de therapeut kon me niet echt dingen vertellen die ik zelf niet wist.
Was er uiteindelijk niet echt mee geholpen.
Denk dat het meer in het Accepteren ligt. Maar ja.......daarmee ben ik niet van mijn klachten af. De sleutel heb ik nog niet gevonden.....

Ik hoop dat je het nu een beetje begrijpt.
Grappig, want het was niet mijn bedoeling hier over uit te wijden.

Groeten van Jennifer

Hoi Marlies,

Wat leuk dat je even reageerd.

Wat jij verteld is bij mij niet van toepassing.
Ik heb geen dominee.
Denk dat iedereen voor zich moet kijken wat de beste oplossing is.
me schuldig voelen tegenover GOD. Ja komt wel eens voor hoor...maar dat zijn gevoelens, mijn gevoelens. God is geen boze GOD....dus leg ik mijn problemen af en probeer ze een plek te geven.

Voor mij is mijn moeder een goed voorbeeld.
Mijn ma heeft 9 jaren angora fobie gehad( pleinvrees) en nu is zij er helemaal van af.
Mijn moeder en ik hebben niet dezelfde geloofsovertuiging.
Ze slikte nooit medicatie en ging ook niet naar Therapie.
Zij zegt dat ze nu geleerd heeft dat je je gedachten moet gaan omzetten en daarbij kunnen lotgenoten je goed bijstaan, maar je moet het niet de hele dag willen oprakelen...anders blijf je er zo in zitten.
Dus als ik het heeel moeilijk heb ga ik weer een tijdje op zoek naar lotgenoten, maar zodra het beter gaat probeer ik meer zelfvertrouwen op te bouwen.
Mijn moeder heeft geen hyperventilatie....
Met mij is het een hele tijd goed gegaan...maar ik weet ook heel goed dat mijn klachten ergens vandaan komen. Ik heb een druk gezin en er spelen zich best een paar dingen af in mijn leven waarvan het niet zo gek is dat ik nu weer een slechte periode heb......hahahaha
Leuk is het echter niet.

Bedankt voor je advies en fijn dat Hyper-ven voor jouw goed uitpakt.


Groeten van Jennifer


Zoals ik al in mijn andere berichten vertel.....
Ik