Hey, ik wil hier ook even mijn verhaal kwijt: Ik ben een gezonde jongen ( voor zover het bloedonderzoek bij de dokter dit uitwijst en ben ook nooit echt ziek geweest in mijn leven ( hout vasthouden ). Wel heb ik de laatste maanden of zelfs jaren heel ongezond geleefd. Ik werk in shiften zodat ik een heel onregelmatig leven heb en in de weekends ging ik vaak uit ( en nam hierbij soms ook amfetamine ). Nu ben ik een paar maand geleden daar helemaal mee gestopt hoor. Alles ging goed tot ik op een avond op mijn werk duizelig werd. Ik schonl er niet zoveel aandacht aan en dacht dat het wel over zou waaien, maar de volgende dag stond ik op met opnieuw die duizeligheid. eerst was het een klein beetje, nadien meer en meer, er kwam zelfs hoofdpijn bij kijken. Ik ben dan op het internet op zoek gegaan naar de sympthomen, wat ik zou kunnen hebben en kwam daarbij terecht op websites zoals ms, hersentumor enzo ... dat maakt me niet echt gerust. Op een andere avond dan weer een paare dagen later werd ik ineens heel duizelig en kreeg steken in mijn borst, ik begon gans te trillen, was alleen thuis en dacht dat ik er geweest was. Dat gevoel op mijn borst was echt gelijk een heel felle kramp, ik kreeg geen adem meer, had een rare smaak in mijn mond en had het noodnummer al gebeld met mijn gsm. Ik ben dan naar buiten gelopen en heb me daar rustig neergezet. de frisse lucht deed me meteen goed en het gevoel was onmiddelijk over. op dat moment ben ik beginnen beseffen dat alles wat ik heb wel eens het gevolg van
stress/
hyperventilatie kon zijn.
Om toch zeker te zijn ben ik weer eens bij de dokter langs gelopen om de
klachten te laten onderzoeken. Hij had het meteen over
hyperventilatie, maar om zeker te zijn toch maar bloed laten nemen. op die eerste tests was niks te zien. Ik was gerust en een paar dagen ging het goed, maar toch bleef die duizeligheid en hoofdpijn terugkomen. deze hoofdpijn vertrok ook vanuit mijn nek, even daar masseren en hij was weg voor even.
Nu heb ik er nog steeds last van, sommige dagen is alles ok, andere dagen ben ik duizelig, de hartkloppingen en de pijn daar zijn wel verdwenen, misschien omdat ik geen echte aanval meer heb gehad, maar ik voel me toch helemaal niet lekker in mijn vel, ben vlug op mijn tenen getrapt, zit met een opgejaagd gevoel en raak 's avonds maar moeilijk in slaap.
echt geen plezant gevoel.
Ik heb nu kalmeringspillen van de dokter gekregen, ik hoop dat deze een beetje helpen.
Allemaal wel raar, want van nature was ik altijd een heel rustig persoon.