Hai, IK krijg vaak last van hyperventilatie als ik pauze heb en moet eten en kletsen tegelijk met mijn collegae. Ik eet soms gewoon helemaal niet om maar niet zo duizelig etc.. te worden. Ik voel mij namelijk ook altijd verplicht om iets te vertellen of gewoon gezellig te zijn voor de ander. niet eten is ook geen optie want dan ben ik aanhet eind van de dag weer zo dizzy. Help... wat zouden jullie doen aan dit probleem??
groetjes[:]?[/:]

Hallo floor,

Ik heb hetzelfde probleem als jou, wordt er ook doodmoe van .
Moet van mezelf ook altijd aardig zijn , en heb het gevoel dat ik ook iedereen aan de praat moet houden , en iedereen het naar zijn zin maken.
Als ik dan thuis kom heb ik er soms gewoon hoofdpijn van.

En we vinden het nog vreemd dat we HyperVentileren

Weet je......ik vind dit echt een groot probleem.
Het gaat tekosten van jezelf..........

gr. Annette

Hoi,

Ik herken het inderdaad ook. Als tip kan ik je aanraden wat ik doe: probeer dingen te kopen die niet al te massief zijn, bijv. soep of salade, als je gaat eten iets wat in kleine hapjes kan ipv een stuk vlees bijvoorbeeld, dan is het makkelijker om je mond leeg te eten en dus iets te kunnen zeggen. Zelf 'vergeet' ik vaak te eten, als ik bij mensen ben die ik niet al te goed ken blijf ik het uitstellen en ga zonder eten weer verder. Niet goed, want idd wordt je daarna weer dizzy...

Wow zeg, dat heb ik ook. Maar dan wel in extreme mate volgens mij.

Uit eten gaan is daarom voor mij echt een hel! Ik krijg het soms spaans benauwd en kan dan helemaal niks wegkrijgen. Mijn bord blijft daarom vaak zowat onaangeroerd staan, wat altijd zeer vreemd wordt gevonden door de obers die mijn bord komen ophalen: was het niet lekker? Of zo'n blik van wat moet zo'n anorexia wijf nou weer in een restaurant!!

Ik eet dus ook liever helemaal niks. Dan weet ik in ieder geval dat het goed gaat.

Voordat ik moet afspreken met mijn vriend krijg het ook en ik eet daarom dus ook bijna niks. Ik wordt van de spanning soms ook zeer misselijk en moet soms zelfs overgeven.

Ook bezoekjes bij familie,schoonfamilie of anderen is altijd lastig. Voel me dan nooit lekker.

Ik zit er wel erg mee, want dit beperkt je zo erg in je normale leven en ik weet niet wat je hier aan kunt doen!!

Bedankt voor jullie reacties!! Toch erg fijn om te weten dat er meer mensen zijn met hetzelfde probleem.
Sandra, ook ik heb het vaak in restaurants ga daarom ook maar niet zo vaak meer uit eten.
Ik heb het gevoel dat iedereen naar me kijkt. En dat ik de hele tijd heel erg vrolijk moet kijken. Meestal begint het dan al gelijk na de bestelling. Ik ben dan constant bezig met het idee of ik het restaurant nog kan verlaten wat natuurlijk weer erg vreemd zou lijken. Omdat ik weer bezig ben met wat de andere gasten dan wel niet van mij zullen denken! erg toch!!
Meestal eet ik mijn eten dan zo veel mogelijk op omdat de obers het anders raar vinden.
Of ik laat mijn vriend het nog opeten... ik moet er nu wel een beetje om lachen nu ik dit zo aan het typen ben.
Mensen die geen hyperventilatie hebben snappen er echt helemaal niks van. Omdat je het niet altijd hoeft te zien aan iemand. Ik kan het ook heel goed camoufleren, maar sterf wel duizend doden. In het ergste geval beland ik op het toilet met mijn hoofd tussen mijn knieen vanwege de duizeligheid en misselijkheid. Soms duurt het wel een half uur voor ik er weer af kom. erg genant!! gelukkig komt dit niet zo vaak meer voor. Ik hoop er ooit nog eens overheen te groeien! misschien dat je naarmate je ouder wordt steeds zelfverzekerder wordt en het je niet zo veel meer kan schelen wat een ander van je denkt...