Hoi,
Ik heb hier al eerder een paar berichtjes geschreven en fijne antwoorden gekregen. Ik heb nog een vraagje doordat ik nu ook erg op mijn ademhaling let, het volgende:
Ik heb het idee dat ik kleine stukjes inadem en vervolgens veel lucht probeer uit te persen(waarschijnlijk meer dan erin komt). Bij de uitademing (uitpersing??!!) trek ik mijn buik zo ver mogelijk naar binnen. Een idiote manier van ademhalen, maar dit heb ik mij zelf op de een of andere manier zo aangeleerd. Om de een of andere reden kan ik deze manier van ademhalen ook niet stoppen als ik hiermee bezig ben.
Hierdoor krijg ik iedere keer geweldige angst om flauw te vallen (gevoel komt ergens vanuit mijn rug). Als ik zo aan het ademen ben is het net of ik ga flauwvallen, dan trekt het weer even weg, om een minuut later weer hetzelfde gevoel te krijgen om flauw te vallen. Het zijn dus kleine aanvalletjes van bijna flauwvallen. Dit kan echt uuuuuuuuren achterelkaar doorgaan. Ik ben er zo bang voor...........[:]
(([/:]
Is dit ook
chronische hyperventilatie, en herkent iemand dan deze "gekke" vorm van
hyperventilatie??
Please help!
Groetjes van Lily