Hallo Allemaal,
Door een kennis werd mij deze site geadviseert en kom ik via dit forum graag in contact met mensen die het zelfde probleem hebben als ik "
chronische hyperventilatie".
Ik zal mezelf eerst even netjes voorstellen en een beetje mijn ervaring(en) met
hyperventilatie vertellen.
Mijn naam is Menno en ik kom uit Hoorn (NH). Tot ongeveer 3 jaar geleden wist ik nooit echt wat
hyperventilatie was. Toen ik op een dag besloot een goede vriend op te gaan zoeken in spanje had ik nooit kunnen weten dat deze reis zo'n rampzalige wending zou gaan aannemen. Ten eerste moet ik wel zeggen dat ik niet met plezier in een vliegtuig stap en als ik eenmaal op de grond sta ik flink opgelucht ben. Aangekomen ben ik ,toen nog in een redelijke staat van bewust zijn .
Die avond heb ik mijn spullen naar het huis van mijn vriend gebracht en zijn we even wat gaan drinken aan de boulevart, daar begon de ellende [:](N)[/:].
Toen ik daar zat en lekker van mijn drankje aan het genieten was kwam er een raar tintelend gevoel opzetten in m'n arm. Ik kon het niet echt goed thuis brengen , maar bestempelde het als vermoeidheid door de reis en ben die avond gewoon gaan slapen.
Het tintelende gevoel kwam de volgende dag terug alleen nu in een heftigere vorm, ik kreeg hetzelfde dove prikkelende gevoel nu ook in mijn linker been en voet (als in slapende handen of voeten) de ene keer was het wat meer aanwezig als de andere. Het viel mij in de loop van de dagen op dat elke keer als wij in een discotheek waren op een terras zaten of in een restaurant wat aan het eten waren het gevoel sterker werd. De 6e dag van mijn verblijf brak op z'n niet netjes gezegt de pleuris uit en neem van mij aan niet zo''n beetje ook!
[:]
[/:]
Ik zat dus met mijn goede vriend iets te eten in een gezellig spaans hapjes restaurant.
De sfeer was er ongedwongen maar toch iets rumoerig, ik bestelde wat tappa's en dronk rustig een wijntje, maar toen ............. het tindelende gevoel "WEER" [:]
[/:][:]:|[/:] en niet zo'n beetje ook m'n beide armen en benen tintelde zo erg dat ik er amper nog wat mee voelde ik raakte in paniek wat nu ojee zal ik iets ernstigs hebben ??
Het werd steeds erger ik kreeg een heel wazig, watterig gevoel in mijn hoofd en voelde me erg onzeker en machteloos. ik hoorde alles heel wazig en zacht alsof het van ver weg kwam. iets in me zei dat ik naar buiten moest gaan voor wat frisse lucht. Ik zei tegen mijn vriend dat ik even een stukje ging lopen en liep richting de deur maar de lucht was zo fris niet .....het was buiten 28 graden en ik kwam vanuit een ruimte met airco.
voor het restaurant ben ik op de stoep gaan zitten met m'n hooft tussen mijn benen.
ik voelde mijn handen helemaal niet meer en merkte op dat deze helemaal verkrampt waren.
De toppen van mijn duimen wezen naar mijn pinken en ik kon er ook geen beweging meer in krijgen.Nog steeds met mijn hoofd tussen mijn benen merkte ik op dat er voorbijgangers waren die dachten dat ik dronken was en naar me lachte.
De eigenaar heeft mijn vriend geroepen en hem verteld dat het niet echt goed met mij ging, zij hebben mij toen opgepakt en naar de auto gebracht. Onderweg in de auto heb ik mijn vriend horen zeggen dat we onderweg waren naar een urgencia post (soort eerste hulp post). Daar aangekomen heeft een aspirant arts mij onderzocht en mijn vriend en de restaurant eigenaar verzocht mij onmiddelijk naar het dichtsbijzijnde ziekenhuis te brengen omdat ik problemen had met mijn hart. Onderweg naar dat ziekenhuis voelde ik dat ik flauw viel en dacht dat ik doodging ik voelde alleen m'n ademhaling en m'n hartslag, wat voor m'n gevoel wel 200 slagen per minuut sloeg.
Eenmaal in het ziekenhuis kreeg ik voorrang, ik werd meteen op een bed gesmeten en aangesloten op de hartbewaking. Ik hoorde de arts tegen me praten en hij zei in het engels dat het wel goed kwam. Dat kwam het ook want 10 minuten nadat ik een valiumpil had geslikt voelde ik me weer als herboren. helemaal niks meer geen tintelingen hartkloppingen helemaal niks meer. ze hebben nog van alles met me gedaan bloed geprikt runtgenfoto's gemaakt hartfilmpje echt alles. Na 4 uur waren alle uitslagen bekend en kwam de arts naar mij toe, eerst kreeg ik van hem een t-shirt en de welgemeende excuses dat hij mijn shirt aan flarden had geknipt. en daarna heeft hij me verteld dat dit alles door zenuwen kwam en dat ik in nederland misschien wat hulp kon zoeken in de vorm van psycho terapie .
De goede man gaf mij een doosje diazepam en vertelde mij bij het voelen van een tinteling zo'n pil te nemen en ook proberen mezelf te ontspannen.
Hehehehe makkelijk gezegd het was inmiddels 3 uur 's nachts en de volgende ochtend moest ik al om 8 uur op om naar het vliegveld te gaan en daar het vliegveld naar nederland te halen. Mijn vriend maakte zich ernstige zorgen en wilde dat ik nog een paar dagen bleef en een vlucht later nam maar ik moest naar huis want ik moest de dag na aankomt rijexamen doen. (ja ik weet het!!! een heel strak schema)
Ik heb dus het vliegtuig genomen en het lullige was dat ik moest overstappen.
Dus op een reis 2x opstijgen en 2x landen en dat voor mij de pas gekroonde koning van de zenuwen met vliegangst bah.
En geloof me het was een ramp, ten eerste 2 uur vertraging op allicante en toen een uur vliegen naar madrid.
korte lage vlucht dus veel turbulentie.
In madrid ging alles erg snel en zat ik voor ik het wist in het vliegtuig naar Amsterdam.
Ook de hele weg terug turbulentie. Ik heb in de tijd tussen vertrek in allicante en de landing in amsterdam 3 van die diazepam pilletjes genomen die ik van die aardige dokter had gekregen. Dus ik was erg sloom toen ik thuiskwam maar ik heb het gered.
Dit is nu bijna 3 jaar geleden en ik heb altijd veel last gehouden van
hyperventilatie en echt alles geprobeerd om van mijn
hyperventilatie af te komen. ben sinds een paar maanden gestopt met roken ben meerdere malen bij een fysiotherapeut geweest maar dit heeft allemaal weinig geholpen.De huisarts heeft ook snel de
diagnose "
chronische hyperventilatie" gesteld
heb een hyperfree gekocht een apparaatje waar je in moet ademen als je
HyperVentileerd. HELP NIET!
Nou ken ik dus niemand die ook "
chronische hyperventilatie". heeft en dus ook niemand die het echt begrijpt. Ik slik "Alprazolam" voor als het te erg word maar daar word ik ook alleen maar sloom van. [:]
?[/:]
Ik ben dus van plan om "
HyperVen" uit te gaan proberen en hoopt dat dit zal gaan helpen.
Ook hoor ik graag van andere
chronische hyperventilatie patienten van zij doen om
hyperventilatie tegen te gaan en hoe zij hier in het dagelijks leven mee omgaan.
Greetz Menno