Hallo iedereen,
Ik ben nu iets meer dan een maand aan het
HyperVennen en ik dacht ik ga mijn verhaal ook eens doen. Ook omdat ik soms wel twijfel of ik
chronische hyperventilatie heb en ik heb ook nog wat vragen.
Ik ben een meisje en 23 jaar. Bij mij is het begonnen in maart 2017. Ik heb 2 jaar lang elke dag cannabis gerookt (ja echt heel stom en ik wou ook dat ik het kon terug draaien) en begin januari 2017 ben ik gestopt van de ene op de andere dag en heb ik NOOIT meer gerookt. Dat ging allemaal eigenlijk wel goed en in februari had ik eigenlijk helemaal geen last meer.
Begin maart op mijn werk kreeg ik iets voor de middag een
hyperventilatie aanval (of dat denk ik toch). Op dat moment dacht ik dat het eerder iets met mijn bloeddruk was of dat het kwam omdat ik nog niet veel gegeten had. Ik had het gevoel dat ik ging flauwvallen en ik voelde me heel slap en de geluiden klonken zo ver weg precies. En vanaf die dag is eigenlijk alles geleidelijk aan begonnen omdat ik van die 'aanval' zo schrik had gekregen en omdat ik helemaal niet wist wat er met mij aan de hand was. Maar ik zei ook tegen mezelf van dit zal wel niet meer gebeuren, dit zal wel gebeurd zijn omdat ik pas gestopt ben met cannabis.
Acute aanvallen heb ik de maanden daarna niet meer gehad, maar wel steeds meer andere
symptomen zoals: raar zicht, vaak trillen, gevoel van wegvallen (alsof er precies voor 1sec kortsluiting in mijn hoofd is, raar uit te leggen), duizelig, heel slap, stijve nek en schouders (ik moest ze opspannen anders had ik meer last van duizeligheid), depersonalisatie (ik had het gevoel dat ik mezelf niet meer was en ik vond alles raar, mijn lichaam en geest voelde precies niet als 1), derealisatie ( ik dacht vaak ben ik hier nu wel echt, omgeving leek raar), het gevoel in een droom te leven, hartkloppingen en ENORM vermoeid.
Ik had niet altijd al deze
symptomen op 1 dag en ze zijn er echt stap voor stap ingeslopen eigenlijk. Het enige wat ik wel elke dag had en nu nog (dit vind ik 1 van de vervelendste dingen) is dat wanneer ik een uur of 2-3 niet gegeten heb ik me heel raag begin te voelen: raar gevoel in hoofd, het gevoel er niet helemaal meer bij te zijn, heel angstig, zenuwachtig gevoel, trillerig in mijn lichaam, zwak gevoel. Meestal tegen de tijd dat ik moest eten (op mijn werk dan) was dit gevoel zo erg dat ik helemaal geen honger meer had en dat ik echt met moeite alles door mijn keel kreeg. Maar na het eten ging dit gevoel weg maar dan had ik weer last van een vreemde vermoeidheid en meer last van de depersonalisatie.
Op dit moment heb ik hier wat minder last van omdat ik mijn werk van begin april kwijt ben en al thuis ben van midden maart. Dit omdat ik nu kan eten wanneer ik wil, dus als ik mij zo wat begin te voel en eet ik ook een kleinigheid.
Ik vind het wel heel vervelend dat ik echt MOET eten om mij 'normaal' te voelen. En ik weet niet of dit ook met
chronische hyperventilatie te maken heeft.
Maar omdat ik hier dus zo last van had ben ik toen in juni 2017 naar de dokter geweest en dit uitgelegd, ze dacht dat het misschien met mijn bloedsuiker te maken had en ze heeft toen mijn bloed getrokken. Alles was in orde en ook mijn suiker, alleen vitamine D tekort. Hiervoor ben ik een supplement gaan innemen en het was ondertussen ook zomer en in die zomermaanden ging het eigenlijk allemaal beter. Ik had nog altijd alle
symptomen maar niet elke dag (soms zelfs een week niet, buiten dat van het eten dan) en ze waren ook niet zo heftig. Zo ging het verder en ik dacht in mij eigen van dat het wel stillaan zal wegtrekken en ik kon er in die periode ook perfect mee leven.
Maar midden december 2017 kreeg ik op mijn werk een hele heftige 'aanval', ik denk toch dat dit
hyperventilatie was want ik had deze
symptomen: eerst begon ik mij vanbinnen heel raar te voelen, dan heel slappen benen, als ik tegen iemand praten klonk dit in mijn hoofd heel afwezig (alsof ik niet hard genoeg sprak, ik kon mijn eigen niet goed horen precies), ik dacht echt dat ik ging wegvallen en gek ging worden zonder mij dit te herinneren. Ik was enorm angstig en was toen naar de wc gegaan en daar merkte ik dat ik enorm last had van hartkloppingen en dat ik heel snel ademende, ik ben toen op mijn adem beginnen te letten en het ging ietsje beter. Gelukkig zat over een kwartier mijn werkdag erop en heb ik met veel moeite het nog een kwartier uitgehouden.
Vanaf deze dag had ik vaker last van 'aanvallen' alleen niet meer zo extreem. Voor mij was het echt een hel om te gaan werken of ergens naartoe te gaan. Mijn lichamelijke
klachten werden dubbel zo erg en mijn depersonalisatie was ook erger, bijna elke dag dacht ik dat ik gek ging worden of vroeg ik mij af of alles wat er gebeurde wel echt was (ik wist wel dat alles echt was maar toch had ik dat gevoel). Kerstmis was verschrikkelijk en de weken daarna ook.
Wanneer ik dus een paar uur niet gegeten had, voelde ik me nog slechter dan anders echt extreem angstig en het gevoel weg te vallen. En na de middag (op mijn werk) voelde ik mij dan weer zo slecht omdat ik dan gegeten had, maar dan was ik zo moe en leek alles een waas en een droom.
Dit heb ik zo volgehouden tot in midden maart ik op mijn werk mij heel draaierig begon te voelen, ik had weer heel erg het gevoel dat ik ging flauwvallen of wegvallen en ik kon mij echt niet stilhouden, ik was heel onrustig (maar ik ademde naar mijn weten wel niet te snel). Dit was allemaal zo heftig dat ik 3 uur eerder naar huis ben gegaan. Ik ben toen onmiddelijk mijn bed ingegaan en ik kon echt niet opstaan want dan voelde ik me heel zwak en draaierig. De volgende dag had ik hier ook nog veel last van maar het ging al iets beter. De dag daarna kon ik eindelijk bij de dokter langs (ik was nu naar een andere gegaan want die eerste dokter hielp niet echt). Maarja weer bloed genomen en dit was allemaal in orde, zelfs vit. D had ik voldoende. Toen ben ik doorverwezen naar een neuroloog, daar een MRI (geloof ik) scan gehad en een EEG waarbij ik ook moest
HyperVentileren. Dit was allemaal in orde, maar de neuroloog dacht eerder aan
hyperventilatie. Dus ik weer terug naar de huisarts en toen zei ze opeens ook dat het
chronische hyperventilatie kon zijn. En ik mocht weer gaan werken want na 2 weken thuis voelde ik me wel weer wat sterker en wou ik het wel terug proberen. Ik moest wel nog een afspraak maken bij fysio.
Natuurlijk werd ik de eerste dag dat ik terug ging werken ontslagen, zogezegd omdat een machine mij ging vervangen maar dit geloofde ik niet omdat hier nog nooit iets over gezegd was geweest. Dit vond ik zo erg en heb ik de eerste paar dagen ook vanaf gezien.
Ik was zo boos op al die
symptomen en ook op mijn eigen omdat ik nog altijd denk dat dit is gekomen omdat ik ooit cannabis heb gerookt (tijdens het roken heb ik wel nooit last gehad van iets), ookal zeggen de dokters dat dat niet is. Maar voor ik rookte had ik nooit last van iets en voelde ik me altijd super gezond (ik ben echt zo dom geweest).
Maja uiteindelijk ben ik op deze site uitgekomen en toen dacht ik voor het eerst ja nu ga ik
genezen.
Nu ben ik iets meer dan een maand bezig en ik oefen elke dag 2 x (ik heb maar 2 dagen denk ik overgeslaan omdat het echt niet ging). En in het begin is er 1 week geweest dat het echt veel beter ging maar toen was het ook heel mooi weer, dus misschien ook daarom dat ik me goed voelde want de weken daarna had ik weer extreem veel last. Vooral als ik ergens naartoe moest. Zelfs bij mijn ouders had ik veel last terwijl ik me daar altijd op mijn gemak voel en graag ben. (ik woon samen met mij vriend)
Maar gisteren met moederdag ben ik naar mijn familie geweest en hier was ik heel zenuwachtig voor, maar ik merkte opeens dat ik mij goed voelde en niet zoveel last had. Dus dan denk ik het het
HyperVennen dan toch werkt. Ohja ik ben ook nog altijd niet naar de fysio geweest maar dit ga ik wel nog doen.
Dus mijn vragen zijn:
- heb ik wel echt last van
chronische hyperventilatie?
- wanneer ik een paar uur niet gegeten heb voel ik me extreem slecht, kan dit ook door de
chronische hyperventilatie komen?
- dat ik me zo slecht voel, kan dit komen omdat ik lang cannabis heb gerookt?
- is het normaal dat ik nog niet zoveel goede dagen heb en gaat dit nog komen?
Sorry voor het hele lange verhaal en dat het misschien wat chaotisch is, maar ik ben blij dat ik mijn verhaal eens kan doen.
En ik ga ook zowiezo de 4 maanden
HyperVennen uitdoen!
Ik wil in september ook terug naar school, maar als ik me zo voel gaat dat niet, dus ik doe echt mijn best om te
genezen, ook al merk ik nu nog niet zoveel.
Maar ik wens iedereen nog veel succes!!
).
