Hallo allemaal,
Even wat over mijn hypergepiep
Ik heb al zo'n veertig jaar chronische hyperventilatie. het is ooit begonnen met een acute aanval, daarna helemaal uitgegroeid tot agorafobie, durfde zelfs niet meer in mijn eigen tuin. Uiteraard heel veel verschillende therapievormen gehad. Ben afgekeurd mede door deze klachten en op af en toe een vervelend hyperdepiep momentje op de autobaan, was ik er van af, dacht ik.
Echter de hele lijst aan symptomen zoals hier ook beschreven is me niet vreemd, maar ik dacht dat het door een andere oorzaken/'>oorzaak kwam.
Maar nadat ik ineens weer meer last kreeg van pijn in mijn borst, uitstralend naar mijn rechterarm, en kaak en ik weer zo'n momentje had op de autobaan, ben ik weer eens het wereldwijdeweb opgedoken. En terecht gekomen bij o.a. hyperventilatie.info
Volgens mij is het dus nooit weggeweest, en zijn al mijn klachten bijna volledig toe te schrijven aan chronische hyperventilatie.
Ik ben nu een maandje bezig met HyperVen, het valt me heel erg zwaar. De tweede keer op de dag lukt me (nog) niet. Ik krijg het lichamelijk niet voor elkaar. Dus voorlopig maar 1 keer per dag.
Wat me ook opvalt is dat ik me 's morgens ineens veel slechter voel dan ik me jaren gevoeld heb. Druk op de borst, benauwd, duizelig, beetje wazig, duidelijk mijn hart voelen. Na de HyperVen sessie is het beter. Wat ik ook heb is dat ik tijdens de HyperVen sessie steeds drukkende pijn krijg in mijn borst en arm. en in schouderblad, allemaal rechts.
Hoort deze verergering erbij? Iemand ervaring hier mee?

Hoi Random,
Ik herken mij ook in die klachten, nu gaat het gelukkig weer beter. Ik wijt het een deel aan angst, een deel aan de stress die vrijkomt, en een deel doordat ik in eerste instantie de oefening toch wat forceerde. Hierdoor kreeg ik last van mn longen, toen ik minder lucht inademde tijdens het oefenen ging de pijn in mijn borst/ribben weg.
Na het oefenen met HyperVen voelde ik mij ook beter: met de oefeningen verhoog je (tijdelijk) het co2-gehalte in het bloed. Ik merkte dat ik buiten de oefeningen om een snellere ademhaling kreeg. Daardoor verlaagd het co2-gehalte juist weer en nemen klachten toe. Onbewust was ik waarschijnlijk zo bezig met letten op mijn lichaam, dat ik daardoor meer spanning ervoer, wat de klachten verergerde, waardoor ik weer meer spanning kreeg. Vicieuze cirkel dus. Het kwam er op neer dat ik voor mezelf moest accepteren dat ik mij nu eenmaal niet prettig voel, maar dat ik goed bezig ben door dit HyperVen te doen en meer hoeft ook niet. Na die 4 maanden voel ik mij vast beter, maar nu nog even niet. Nu moet ik niet te veel bezig zijn met wat ik voel.
Daarnaast ben ik begonnen met het slikken van tabletten met valeriaanextract, dan voel ik mij een stuk rustiger en daarmee mijn ademhaling ook. En het lijkt mij toch minder schadelijk/verslavend dan antidepressiva...

Hopelijk helpt mijn verhaal jou.
Groetjes!