Bedankt voor jullie reacties
Ondertussen is de vermoeidheid enorm toegeslagen. Droge mond, niet kunnen concentreren, slaapdronkenachtig gevoel hebben alsof ik al nachten slaap oversla. Ik denk zelf dat ik de laatste 2 weken te veel hooi op mijn vork genomen heb. En dat daarnaast mijn bijnieren weer langzaam in balans komen waardoor mijn lichaam de vermoeidheid weer gaat uiten (zoals het hoort) terwijl ik 's ochtends juist wel veel makkelijker uit bed kom (na jaaaren).
Even weer pas op de plaats maken dus. Dan maar even geen koningsdag voor mij
@napoleon
Tjah, het is niet zo 123 opgelost, dat begin ik ook steeds meer te beseffen. Je kan het logischerwijs weten, maar het echt beseffen is toch wat dieper...
Zeker lekker doorgaan met
HyperVen en onstpanning, de balans herstellen en behouden zo lang als nodig is om ons van deze
klachten te ontdoen is de enige kant die we op kunnen!
@ayne
Als ik nu een duizeligheid golf of een soort paniekaanvalbeginnetje voel, reageer ik nu in mijn hoofd direct met "hup, daar gaat m'n lichaam weer. thanks voor het aangeven. niks aan de hand."
Angsten zijn er zeker nog wel, maar ze beginnen wel wat af te brokkelen. Minder verschillende angsten en steeds minder heftig zegmaar, langzaam maar zeker. Klinkt gek, maar voor mij heeft het ook een spiritueel tintje gekregen, ook door de mindfulness/ontspanningsoefeningen. Het feit dat wij onze gedachten en gevoelens erváren in plaats van zijn. Daardoor besef je meer je diepere ik, die dit alles dus waarneemt en waaruit je dus vrijere keuzes kunt maken in hoe je met gedachten, gevoelens en situaties omgaat. Dit is wat meer tot me doorgedrongen. Precies wat jij zegt: meer in contact komen met jezelf.
Zo had ik laatst dat ik dus werd aangesproken door een mevrouw in de supermarkt, omdat ik tegen mijn vriendin zei "deze groente ziet er mooi uit, die wil ik eens proeven haha". Ze begon tegen me te praten over hoe lekker die groente was en verschillende recepten. Er kwamen meteen allemaal labels over haar en een soort weerstand in me naar boven ("zij is arm, een slachtoffertje, denkt zeker weer heel veel levenservaring te hebben, zweverig dametje, ik wil niet met jou geassocieerd worden", etc) waar ik me dus van bewust was, het liet gebeuren, en er voor koos dat ik dat niet ben. Het was een overblijfsel van mijn eigen pestverleden, waardoor ik eigenlijk dus zelf bang ben voor oordelen (sociale angst) en me bij de meest sterke groep wilde verantwoorden van "kijk, ik haal andere naar beneden, goed he". Dit zijn allemaal copingsmechanismes waar ik me steeds bewuster van wordt.
Al snel zag ik deze mevrouw als een zegen, omdat ze één van mijn zwakke plekken in me naar boven haalde waardoor ik dus dieper bij mijn eigen patronen kom.
Maar inderdaad, het kan vast nog een heel stuk dieper
Aantal dagen geleden inderdaad besloten dat ik coaching wil, en ik heb morgen een afspraak bij de huisarts met mijn enorme
klachtenlijst (waarvan veel alweer verdwenen zijn ondertussen o.a. door
HyperVen) en de wens voor een duidelijke
diagnose wat betreft overspannenheid/
burn-out. Ja dan heb ik tijdelijk maar even een label, maar dat heb ik nu even nodig om er betekenis en naam aan te kunnen geven aan dit hele gedoe
Bovendien word je dan toch wat serieuzer genomen in je directe omgeving.. het is wat het is.
Zo maken we nog eens wat mee he ;p
De ups en downs zijn er zeker nog. Wat ik vooral merk is dat ik tijdens de ups het gevoel heb alsof ik er al bijna ben en tijdens de downs het gevoel krijg dat ik er nooit ga komen. Best een kunst om daar balans in te vinden.
Hoe ervaren jullie dit eigenlijk?
Welke geestelijke oefeningen doe jij eigenlijk Ayne? Misschien kan ik die ook eens proberen!
Succes verder allemaal
Toch een gekke volgorde waarop ze de dingen aanbieden vind ik... Ze bedoelden het natuurlijk wel goed hoor 
